ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΟ. Στήν πατρίδα μας ἔχουμε πάρει διαζύγιο ἀπό τήν ἀλήθεια
Ἔχουμε τήν δική μας ἀλήθεια, δέ χρειαζόμαστε τήν κανονική. Καί γι’ αὐτό δέν ἀκοῦμε τί λένε οἱ ξένοι ἡγέτες σέ αὐτή τή δύσκολη καί ἐπικίνδυνη γιά τήν παγκόσμια εἰρήνη συγκυρία. Ὧρες-ὧρες ἀναρωτιέμαι ἄν μπήκαμε στόν κόπο νά σημειώσουμε κἄν μερικά ἀπό ὅσα ἰσχυρίστηκε ὁ Πρόεδρος τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας Βλαντιμήρ Πούτιν στό διάγγελμα-ποταμός, προκειμένου νά δικαιολογήσει τήν ἀναγνώριση τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Ντονμπάς. Πολλοί θεώρησαν ὅτι ἐπρόκειτο περί μακρᾶς ἱστορικῆς ἀναδρομῆς παρασυρόμενοι ἀπό τίς ἀναφορές τοῦ Ρώσσου ἡγέτη στόν Λένιν, στόν Στάλιν, στούς Μπολσεβίκους. Ἐνῶ ἐπρόκειτο γιά κάτι πολύ εὐρύτερο. Γιά τόν τρόπο πού ἀσκοῦν ἐξωτερική πολιτική οἱ Μεγάλες Δυνάμεις στόν αἰῶνα μας ἰδιαίτερα μετά τήν πτώση τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ.
Ὁ Πούτιν χαρακτήρισε τήν Οὐκρανία ὡς ἀποικία πού διοικεῖται ἀπό μαριονέττες. Δέν ὁμίλησε θεωρητικά. Πρίν ἀπό τήν Οὐκρανία διοικήθηκε καί ἡ Ρωσσία ὡς ἀποικία ἀπό τή Δύση στήν δεκαετία τοῦ ’90 μετά τήν πτώση τοῦ ἀνατολικοῦ μπλόκ. Τά ἔζησε ὁ ἴδιος. Ἡ χώρα ὑπήχθη στό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο καθώς δέν εἶχε νά πληρώσει μισθούς καί συντάξεις. Τέθηκε πρός τέρψιν τῆς Δύσης σέ καθεστώς χρεοκοπίας. Δέν πλήρωσε μόνο τό δικό της χρέος, ἀλλά κατέβαλε, ὅπως ἀνέφερε ὁ Πρόεδρος Πούτιν στό διάγγελμά του, καί τό χρέος τῆς Οὐκρανίας ἀλλά καί τῶν ἄλλων βαλτικῶν χωρῶν, οἱ ὁποῖες δέν ἐπέστρεψαν ποτέ στή Ρωσσία τά περιουσιακά στοιχεῖα τά ὁποῖα τῆς ἀνῆκαν.
Ὁ Πρόεδρος Πούτιν ἔζησε ἐπίσης τήν ὀδυνηρή ἐμπειρία ὁ ἴδιος νά ἀκούει ὡς πρόεδρος τῆς ρωσσικῆς ὁμοσπονδίας τό 2000, μόλις ἐξελέγη, τόν διευθύνοντα σύμβουλο τῆς ἀμερικανικῆς πολυεθνικῆς ἑταιρείας ExxonMobil, νά τοῦ προτείνει τήν ἐξαγορά τῆς κρατικῆς ἑταιρείας πετρελαιοειδῶν Γιοῦκος. Νά τοῦ ζητᾶ δηλαδή νά ξεπουλήσει τίς πλουτοπαραγωγικές δομές τῆς χώρας του. Ὁ Πρόεδρος Πούτιν εἶδε ἐπίσης τούς ὀλιγάρχες, πού παρακινοῦνταν καί ἀπό τή Δύση, νά ἐπιχειροῦν νά τόν ὑπονομεύσουν καί νά τόν ἀνατρέψουν ὅπως ἀκριβῶς ἔκαναν καί μέ τόν πρόεδρο Γιέλτσιν, τόν ὁποῖο χλεύαζε δημοσίως σέ διεθνεῖς Συνόδους ὁ Πρόεδρος Κλίντον. Ὁ Πρόεδρος Πούτιν ἀνακάλυψε ὅτι στό ἔδαφος τῆς πατρίδας του λειτουργοῦσαν καί δραστηριοποιοῦνταν οἱ γνωστές μή κυβερνητικές ὀργανώσεις, οἱ ὁποῖες χρηματοδοτοῦνταν ἀπό γνωστό δισεκατομμυριοῦχο τῆς Δύσης μέ σκοπό τήν ἀποσταθεροποίηση τῆς ρωσσικῆς ὁμοσπονδίας. Ὅ,τι ἰσχυρίστηκε λοιπόν ὅτι συμβαίνει στήν Οὐκρανία χωρίς νά διαψευστεῖ ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, συνέβη τό 2000 καί κατεστάλη στήν Ρωσσία, ἡ ὁποία εἶναι σήμερα μιά χώρα κυρία τοῦ ἑαυτοῦ της, ἐθνικά ἀνεξάρτητη.
Ἐάν ἡ Οὐκρανία δέν ἀξιοποιεῖτο ὡς ἡ 51η πολιτεία τῶν ΗΠΑ γιά νά ἀποκόψει τήν Ρωσσία ἀπό τήν Εὐρώπη καί γιά νά τῆς προκαλέσει ζήτημα ἐθνικῆς ἀσφάλειας στά σύνορά της –ὅπως ἀκριβῶς τό ἴδιο συνέβη μέ τό Καζακστάν καί τή Γεωργία στή Νότια Ὀσετία– ὁ Πούτιν πιθανόν καί νά ἀδιαφοροῦσε. Ὅταν ὅμως ὁ «Σεφερλῆς» τῆς Οὐκρανίας Ζελένσκυ ἐκλέγεται Πρόεδρος μέ τή βοήθεια τῆς Δύσης γιά νά ἀποτελέσει πιόνι στήν σκακιέρα της, ὅταν σέ ὁλόκληρη τή χώρα ἀναπτύσσονται ὡς ἐκπαιδευτική δύναμη καμουφλαρισμένοι ἄνδρες τοῦ ΝΑΤΟ, ὅταν ἐγκαθίσταται στό Κίεβο καί στά περίχωρα αὐτοῦ βαρύς ὁπλισμός μέ πυραυλικά συστήματα, τό βεληνεκές τῶν ὁποίων φτάνει ὅπως ἰσχυρίστηκε ὁ Ρῶσσος Πρόεδρος μέχρι τά Οὐράλια Ὄρη, ὅταν παράγονται πυρηνικά ὅπλα καί ὅταν σέ ὅλες τίς γειτονικές χῶρες μέ πρώτη τή Ρουμανία ἐγκαθίστανται πυραυλικοί ἐξοπλισμοί πού στρέφονται εὐθέως κατά τῆς Μόσχας, τότε ἡ περίπτωση τῆς Οὐκρανίας παύει νά εἶναι ἡ περίπτωση μίας κλασσικῆς ἀποικίας, καί γιά τόν Ρῶσσο ἡγέτη μετατρέπεται σέ ζήτημα ἐθνικῆς ἀσφάλειας γιά τή χώρα του. Τί διαφορετικό ἄραγε θά μποροῦσε νά κάνει; Ποιά ἄλλη ἀντίδραση θά μποροῦσε νά ἔχει;
Ἄς ἀναλογιστοῦμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες πῶς θά ἀντιδρούσαμε ἄν τά γειτονικά Σκόπια ἐξοπλιστοῦν κάποτε στό μέλλον ἀπό μία τρίτη δύναμη –αὐτό εἶχε πεῖ δημοσίως ὁ Κωσταντίνος Καραμανλῆς– προκειμένου νά ἀπειλήσουν τήν Ἑλλάδα καί νά ἐγείρουν ζητήματα ἀσφαλείας στά βόρεια σύνορά μας. Ποιά θά ἦταν ἄραγε ἡ ἀντίδρασή μας; Θά μέναμε ἄπραγοι; Ἡ ἀντίδραση τοῦ Ρώσσου Προέδρου –καταλήγω– συνιστᾶ τήν ἐκδίκηση τῆς ἱστορίας. Ἡ Σοβιετική Ἕνωση ἔπεσε ἐξ αἰτίας τῆς ἐκτεταμένης διαφθορᾶς τό 1989, ἀλλά οἱ ὕβρεις καί ἡ ἀλαζονεία, μέ τήν ὁποία τῆς φέρθηκε ἡ Δύση, τήν βοήθησε νά σταθεῖ ξανά ὄρθια στά πόδια της 33 μόλις χρόνια μετά. Δέν μπορῶ νά μήν ἐπισημάνω τέλος ὅτι ὅλες αὐτές οἱ συγκλονιστικές ἀλλαγές πού σημειώνονται μέ τήν Εὐρώπη ἀμήχανη καί ἀνήμπορη, χωρίς στρατό νά ἀντιδράσει, σημειώνονται καί πάλι μέ τούς δημοκρατικούς στό τιμόνι τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Στήν τετραετία Τράμπ δέν ἔγινε κανείς πόλεμος. Ἀκόμη καί ὅταν ἀνέλαβε τήν ἡγεσία τῶν ΗΠΑ ὁ Πρόεδρος Μπούς Τζούνιορ ἡ ἀρχική πρόθεσή του μέχρι νά προκύψει τό κτύπημα στούς Δίδυμους Πύργους ἦταν ἡ ἐσωτερική ἀνασυγκρότηση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καί ἡ ἀπόσυρσή τους ἀπό θέατρα πολέμων, στά ὁποῖα τίς εἶχαν παρασύρει οἱ Δημοκρατικοί. Μέ πρῶτο αὐτό τῆς Γιουγκοσλαβίας, ὅπου τό ΝΑΤΟ διεξήγαγε ἕναν ἐπιθετικό καί αἱματηρό πόλεμο εἰς βάρος τοῦ ἔθνους τῆς Σερβίας, τό ὁποῖο καί αὐτό μετά τή Ρωσσία βρίσκεται κοντά στό νά πάρει τήν ἱστορική ἐκδίκησή του ἀπό τή Δύση. Τά τεχνητά κράτη, πού ἔφτιαξαν οἱ Δημοκρατικοί στήν πυριτιδαποθήκη τῆς Εὐρώπης, κινδυνεύουν νά διαλυθοῦν στήν Βοσνία Ἐρζεγοβίνη, γιά νά ἀποδειχθεῖ ὅτι ἡ περίφημη συμφωνία τοῦ Ντέιτον εἶναι ὑπό κατάρρευση.
Συμβαίνει μάλιστα καί τό ὀξύμωρο: Ὁ Ρῶσσος ἡγέτης κατηγορεῖται ἐπειδή χαρακτήρισε τήν Οὐκρανία τεχνητό κράτος, ἀλλά τί διαφορετικό ἔκανε ἡ Δύση στήν Γιουγκοσλαβία; Ἀκριβῶς τό ἴδιο. Διέλυσαν τά τεχνητά κράτη ὑπέρ τῶν ἐθνοτικῶν κρατῶν. Δέν κάνει κάτι διαφορετικό ὁ Βλαντιμήρ. Τά ἴχνη τῆς Μαντλίν Ὠλμπράιτ ἀκολουθεῖ. Καί ἕνα τελευταῖο ἐρώτημα: Ἔχουμε ἀναρωτηθεῖ, πολλές φορές, γιατί ὁ κόσμος γίνεται ἄνω κάτω κάθε φορά πού κυβερνοῦν τήν Ἀμερική οἱ Δημοκρατικοί, καί πολύ φοβόμαστε ὅτι πέρα ἀπό μία στρεβλή ἀντίληψη περί γεωπολιτικῆς καί περί δημοκρατίας, ἡ ὁποία ἐκτός ἀπό τά Βαλκάνια δέν ἄντεξε οὔτε στήν λεγόμενη Ἀραβική Ἄνοιξη, πρέπει νά ὑπάρχουν καί ἄλλου τύπου συμφέροντα πού ὑπαγορεύουν αὐτές τίς στρατηγικές. Ὄχι μόνο πολιτικά ὅπως οἱ ἐνδιάμεσες ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου πού ἐπίκεινται στίς ΗΠΑ ἀλλά καί ἄλλα. Ἡ μαζική πώληση ὅπλων πρός τήν Οὐκρανία καί ἡ συμμετοχή τέκνων κορυφαίων ἡγετῶν τῆς ὑπερδύναμης στά διοικητικά συμβούλια ἑταιρειῶν φυσικοῦ ἀερίου τῆς Οὐκρανίας εἶναι ἰσχυρές ἐνδείξεις γιά τήν ἐπιβεβαίωση αὐτῶν τῶν ἰσχυρισμῶν. Ὁ ἴδιος ὁ Ρῶσσος Πρόεδρος ἄλλως τε πολλά ὑπαινίχθηκε στό διάγγελμά του, μᾶλλον προσβλητικά γιά τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, ἀλλά δέν βρέθηκε κανείς νά τόν κατηγορήσει ὅτι λέει ψέματα. Ἡ ἀλήθεια εἶναι πικρή: ὁ Πούτιν προφανῶς καί δέν εἶναι ἄγγελος Δημοκρατίας. Τό ἐξέπεμψε ἄλλως τε καί μέ τό θέατρο τῆς συνεδρίασης τοῦ ἐθνικοῦ συμβουλίου ἀσφαλείας του καί μέ τό, ἀπό στήθους Μπέν Χούρ, διάγγελμά του.
Ἡ ἀδύναμη Δύση τῶν γερόντων ἡγετῶν καί ἡ Εὐρώπη τῶν μετριοτήτων τύπου Σόλτς καί Μακρόν βοήθησαν τήν πολιτική του Ἀνάσταση. Τοῦ ἴδιου καί τῆς χώρας του. Ὅσα συμβαίνουν τίς τελευταῖες ἡμέρες δέν εἶναι μία ἀκόμη ἀφορμή γιά διδακτισμό, ἐλιτισμό καί ἀντικομμουνισμό. Ἀποτελοῦν μάθημα ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας γιά ὅλα τά ἔθνη τοῦ κόσμου. Πῶς νά προστατεύεις τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα καί τήν ἐθνική ὑπερηφάνεια ὅταν μιά ἄλλη χώρα χρησιμοποιεῖ κρυπτόμενη τό ἔδαφος μιᾶς ἀποικίας, γιά νά σοῦ κηρύξει ἕναν πόλεμο στό σκοτάδι καί ὄχι στό φῶς τῆς ἡμέρας. Ἡγεσία ἐν τέλει σημαίνει νά ἀναλαμβάνεις δράση πρῶτος.
Ὑστερόγραφο πρῶτο: τί σημαίνει ὁ ὅρος νατοϊκά ἐδάφη, πού χρησιμοποίησε ὁ Πρόεδρος Μπάιντεν στό διάγγελμά του; Ἔχουν καί οἱ διεθνεῖς ὀργανισμοί ἔδαφος; Καταργήθηκε τό ἔδαφος τῶν κρατῶν; Αὐτό δέν εἶναι ἀναθεωρητισμός;
Ὑστερόγραφο δεύτερο: ἀστεῖο τό ἐπιχείρημα ὅσων ὑποστηρίζουν ὅτι παίρνει ὁ Ἐρντογάν ἀέρα ἀπ’ ὅσα κάνει ὁ Πούτιν. Στήν κρίση τοῦ Ἕβρου πού ἀπειλήθηκαν τά σύνορα μας καί στήν κρίση τοῦ Αἰγαίου τό 2020, ὁ Ἐρντογάν κινήθηκε μόνος χωρίς νά ἔχει προηγηθεῖ κανείς Πούτιν. Ἀφῆστε πού στήν παροῦσα διένεξη ὁ Ἐρντογάν στηρίζει μέ drones τούς Οὐκρανούς κατά τῆς Ρωσσίας.
Ὑστερόγραφο τρίτο: κωμικό τό θέαμα τῆς Δύσης νά κατηγορεῖ τήν Εὐρώπη γιατί δέν διαθέτει στρατό νά στείλει κατά τῆς Ρωσσίας καθώς ἡ ἴδια δέν ἐπιθυμεῖ νά στείλει, διότι φέρετρα καί ἐνδιάμεσες ἐκλογές δέν πᾶνε μαζί. Ἡ Ἀμερική ὑπονόμευσε συστηματικά τόν εὐρωστρατό τή δεκαετία τοῦ 2000 γιά νά κρατᾶ τήν Εὐρώπη στό χέρι. Μήν ζητᾶ τά ρέστα τώρα.
Ὑστερόγραφο τέταρτο: κωμικό ἐπίσης νά πολεμᾶ ἡ Ἀμερική τόν Πούτιν μέ μεταμεσονύχτια ντοκυμαντέρ τῆς περασμένης δεκαετίας. Εἴμαστε σέ νέα φάση. Χρειάζεται κάτι πιό φρέσκο στόν πόλεμο τῆς προπαγάνδας.
Ὑστερόγραφο πέμπτο: ὁ Ρῶσσος Πρόεδρος στό διάγγελμά του περιέγραψε κάτι πολύ μεγάλο, τήν ἀντίληψή του γιά τήν πολιτική κατάσταση στό ζωτικό του χῶρο, καί κατέληξε μέ κάτι πολύ μικρό: μέ τήν ἀναγνώριση τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Ντονμπάς. Ὅσο βλέπει ὅτι ἡ Εὐρώπη καί ἡ Ἀμερική ἀντιδροῦν μουδιασμένα τόσο περισσότερο θά μπαίνει στόν πειρασμό νά διώξει μέ πολεμικά μέσα τήν Ἀμερική ἀπό ὁλόκληρη τήν Οὐκρανία. Εἴτε μέ γραπτή συμφωνία εἴτε μέ πολεμικά μέσα. Ἄν θά τοῦ βγεῖ, αὐτό εἶναι ἕνα ἄλλο θέμα.
