O ΚΟΣΜΟΣ ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΛΕΙΝ…

Οταν ὁ Σαρλ ντέ Γκώλλ καί ὁ Κόνραντ Ἀντενάουερ ἔθεταν τίς βάσεις τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνοποιήσεως, κατά τήν δεκαετία τοῦ ’50, ἀσφαλῶς δέν θά φαντάζονταν πόσο μικροῦ ἀναστήματος καί πόσο ἀνάξιοι τῶν περιστάσεων θά ἀπεδεικνύοντο οἱ ἐπίγονοί τους, τοῦ 21ου αἰῶνος.

«Παπποῦ, ποῦ εἶναι ἐκεῖνο τό “σί-ντί” μέ τόν Τζώνυ;» μέ ρώτησε ἡ Σταματίνα.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 6 Ἰουνίου 1925

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΩΝΩΠΩΝ

H Eλλάδα ἦταν παροῦσα στήν Ἀνατολική Λιβύη μέχρι τόν Ἰούλιο τοῦ 2023. Ἕως τό πέρας τῆς θητείας Δένδια στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Οἱ μυστικές συναντήσεις πού εἶχαν γίνει μέχρι τότε μακριά ἀπό τά φῶτα τῆς δημοσιότητας μέ τόν στρατηγό Χάφταρ καί τόν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς εἶναι ἀναρίθμητες. Ἡ ἐποπτεία πού εἶχαν πάνω τους οἱ αἰγυπτιακές μυστικές ὑπηρεσίες μέ ἐντολή τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν καί φίλου τοῦ Δένδια, Σούκρι, ἦταν καταλυτικές. Ἡ χρηματοδότηση τῆς ἀναβαθμίσεως τοῦ λιμένος τῆς Βεγγάζης, στά ἐγκαίνια τοῦ ὁποίου δέν παρέστη ἡ πατρίδα μας ἐπί Γεραπετρίτη, ἦταν ἔργο καθαρά ἑλληνικό. Μέ χρήματα ἀπό τούς φόρους μας. Ἡ στρατηγική αὐτή εἶχε μιά ἁπλή στόχευση. Ὁ ρόλος τῆς λιβυκῆς Βουλῆς ἦταν ἰδιαιτέρως κρίσιμος γιά τήν μή ἀναγνώριση τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου. Ἡ λιβυκή Βουλή εἶχε λάβει ἀπόφαση τότε νά μήν κυρώσει τό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Καί αὐτό ἦταν ἐξαιρετικά σημαντικό γιά τόν ἑξῆς ἁπλό λόγο: Σύμφωνα μέ τό Δίκαιο τῶν Συνθηκῶν πού ὑπεγράφη στήν Βιέννη, μιά διεθνής συμφωνία εἶναι ἔγκυρη καί ἰσχύει ἔναντι ὅλων ἄν, πρῶτον, ὑπογραφεῖ μεταξύ νομίμων διεθνῶν παραστατῶν κρατῶν καί ἄν, δεύτερον, κυρωθεῖ ἀπό τά Κοινοβούλιά τους προκειμένου νά καταστεῖ ἐσωτερικό δίκαιο. Τό τουρκολιβυκό μνηνόνιο πού διχοτομεῖ τό Αἰγαῖο καί τήν Μεσόγειο γιά νά ἀναγνωρίζει τήν γαλάζια τουρκική πατρίδα εἶχε […]

« Μά, τί τό θές πιά τό “πτί καρώ”; Δῶσε το νά τό φορέσει κάνας φτωχός» μοῦ λέει ἡ κυρία.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΙΑ ΓΟΥΡΙ!

Νέα παταγώδης ἀποτυχία προδιαγράφεται γιά τήν ἑλληνική ἐξωτερική πολιτική, καθώς ἡ ἀνατολική Λιβύη, ἐλεγχομένη ἀπό τόν στρατηγό Καλίφα Χάφταρ, φέρεται ἕτοιμη νά ἐπικυρώσει τό τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.

Στήν γωνία τοῦ σπιτιοῦ μας, εἶχε ἀνοίξει ἕνα «καφέ-μπάρ». Λίγο πρίν τό 1960, ἕνας τέτοιος χῶρος ἀποτελοῦσε σπουδαία ἐξέλιξη, ἴσως καί πρόοδο…

Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΕΥΖΩΝΟΣ

Κάθε φορά πού ἀκούω ἕναν Πρωθυπουργό, ἕναν πολιτικό αρχηγό, ἕναν ὑπουργό ἤ ἕναν βουλευτή νά ἐπικαλεῖται τίς λέξεις «παθογένειες» καί «διαχρονικά» γιά νά δικαιολογήσει ἕνα σκάνδαλο ἤ μιά ἀστοχία, ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ἐπιχειρεῖ νά ἀποκρύψει τήν ἀποτυχία του στό παρόν μέσα ἀπό τό παρελθόν.