ΜΠΟΡΕΙ κάποιοι νά τό ὑποτιμοῦν, ἀλλά ἡ 30ή Αὐγούστου εἶναι μία ὁριακή στιγμή γιά τήν ἑλληνική κοινωνία.

Εἶμαι στό Παρίσι, συνοδεύοντας τόν τότε πρωθυπουργό Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη, σέ ἕνα ἀπό τά ταξίδια πού συχνά πραγματοποιοῦσε.

O ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ τό Ἰσραήλ ἐξολόθρευσε τόν ἡγέτη τῆς Χαμάς Ἰσμαήλ Χανίγια, τά μέσα ἐνημερώσεως –ἀκόμη καί τά θεωρούμενα σοβαρά, διεθνῆ μέσα ἐνημερώσεως– προανήγγελλαν τήν ἐπικείμενη ἐκδίκηση τοῦ Ἰράν, τήν ἔνταση τῶν ἐπιχειρήσεων ἀπό τήν Χαμάς, τήν ἄμεση ἐμπλοκή τῆς Χεζμπολλάχ καί μιά γενίκευση τοῦ πολέμου στήν Μέση Ἀνατολή.

Ὅση κατανόηση καί νά δείξω, ὅσο ἐπαγγελματικά διεστραμμένος καί ἄν εἶμαι (πού εἶμαι, ὅπως ὅλοι σχεδόν οἱ ἄνθρωποι τοῦ χώρου μας), κάποια στιγμή ἀγανάκτησα μέ ἐκεῖνο πού συνέβαινε κάθε μέρα μέ τήν τηλεόραση καί τό ραδιόφωνο τῆς πανδημίας.

Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 16 Αὐγούστου 1924

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ

ΕΙΝΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ἡ κατάστασις γιά τούς πυροπλήκτους τῆς Ἀττικῆς.

Σκεφτόμουν τήν (ἀκόμη μία) μεγάλη καταστροφή στήν Ἀττική.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΞΙΛΕΩΣΙΣ

ΗΤΑΝ τέτοιες ἡμέρες, τόν Αὔγουστο τοῦ 1974, πού συνομιλοῦσαν στήν Γενεύη οἱ ὑπουργοί Ἐξωτερικῶν Ἑλλάδος καί Τουρκίας, Γεώργιος Μαῦρος καί Τουράν Γκιουνές, ἀναζητῶντας –ὑποτίθεται– μιά λύση γιά τήν Κύπρο, ἐνῷ ἀκόμη πολύ μικρό μέρος τοῦ ἐδάφους της κατείχετο ἀπό τίς τουρκικές ἀποβατικές δυνάμεις.

Χωρίς ἀμφιβολία ἡ ἀνθρώπινη ζωή μετρᾶ πάνω ἀπ’ ὅλα. Ὡστόσο, χωρίς τό πολύτιμο συναίσθημα τῆς ἀσφάλειας καί τῆς ἐμπιστοσύνης, καί ἡ ἴδια ἡ ζωή γίνεται πολύ πιό δύσκολη ἴσως καί ἀφόρητη.