ANTI τοῦ τακτικοῦ Σαββατιάτικου σημειώματός μου σήμερα ἐπιλέγω νά σᾶς μεταφέρω τήν στιχομυθία δύο Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν πού…
… ἔζησαν ἀπό κοντά τά δραματικά γεγονότα τοῦ 1974. Καταγράφεται στό συγκλονιστικό ἀπό ἀπόψεως ἱστορικῆς σημασίας βιβλίο τοῦ Μίμη Ἀνδρουλάκη «Ἀγάπη Μέδουσας», ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει σπάνιες μαρτυρίες γιά τό Κίνημα τοῦ Ναυτικοῦ τοῦ 1974 ἀλλά καί ζωγραφίζει μέ μοναδική ἀκρίβεια τίς προσωπικότητες τῶν μοιραίων πρωταγωνιστῶν. Τοῦ Δημήτρη Ἰωαννίδη καί τοῦ Γεωργίου Παπαδόπουλου. Ἀποφασίζω νά σᾶς μεταφέρω τήν στιχομυθία, γιατί ἀπό αὐτή προκύπτει ἡ κατ’ ἀρχήν ἀπάντηση γιά τό πότε ἀρχίζουν διαπραγματεύσεις οἱ Τοῦρκοι. Πρίν ἀπό στρατιωτική ἐνέργεια ἤ μετά ἀπό στρατιωτική ἐνέργεια. Δεδομένου ὅτι στήν πατρίδα μας ἔχει ἀρχίσει δημόσια συζήτηση γιά τήν συνεκμετάλλευση τῶν πόρων τῆς Μεσογείου –τήν στιγμή πού καθημερινῶς στό Αἰγαῖο συμβαίνουν περίεργα πράγματα, ἀξίζει νά διαβάσουμε τόν συγκλονιστικά ἐπίκαιρο διάλογο τῶν ἀξιωματικῶν. Ἐξελίσσεται ὅταν
– συνάδελφοί τους στό ΝΑΤΟ, Τοῦρκοι, προειδοποιοῦν γιά τήν εἰσβολή
– οἱ ἑτοιμασίες γιά τόν Ἀττίλα 1 ἔχουν ἀρχίσει
– ἡ δικτατορία Ἰωαννίδη δίνει ὁδηγίες γιά διάλογο μέ ἀντικείμενο τήν συνεκμετάλλευση ἀγνοῶντας προειδοποιήσεις γιά εἰσβολή.
Ἀντιγράφω ἀπό τίς σελίδες 262-263 τοῦ βιβλίου Ἀνδρουλάκη:
«… Ὅταν βγῆκαν τά τάνκς στούς δρόμους τῆς Λευκωσίας κι ὅταν οἱ πραξικοπηματίες βομβάρδιζαν τό προεδρικό Μέγαρο καί βιάστηκαν νά θριαμβολογήσουν ὅτι ὁ Μακάριος εἶναι νεκρός κι ὅταν οἱ νατοϊκοί συνάδελφοί του προανήγγειλαν δημόσια τήν εἰσβολή, ἔ ἀκόμη καί τότε ἡ ἐπίσημη Ἀθήνα τούς καθησύχαζε “Νά εἶστε φιλικοί μέ τούς Τούρκους συναδέλφους σας, νά τούς καθησυχάζετε πώς ὁ Ἰωαννίδης δέν σκοπεύει τήν Ἕνωση. Ἔβγαλε ἁπλῶς ἀπό τήν μέση τό ἀγκάθι Μακάριος πού εἶναι τό ἐμπόδιο στήν ὁριστική λύση. Καί τό κυριότερο –γράψτε το μήν κάνετε κάποιο λάθος– ὁ ἀρχηγός καί ἡ κυβέρνηση Ἀνδρουτσόπουλου “εἶναι πρόθυμοι νά δημιουργήσουν μαζί μέ τήν σύμμαχο Τουρκία μιά κοινή ἑταιρεία γιά τήν ἐξερεύνηση καί ἐξόρυξη τῶν κοιτασμάτων πετρελαίου στό Αἰγαῖο καί βέβαια νά κατανείμουν ἀναλογικῶς τά κέρδη. Αὐτή εἶναι ἡ ἐνδεδειγμένη λύσις καί ὄχι ἡ παράδοσις τῆς ἑλληνικῆς ὑφαλοκρηπίδας στήν Τουρκία, διότι τότε ἡ Ἑλλάδα θά ἔχανε τόν ἔλεγχο ἐπί τῶν νήσων της”.
Σκέψου Παῦλο νά ἀκοῦς αὐτά τά τρελά πράγματα ἀπό τήν Ἀθήνα ἐνῶ ὁ Ἀττίλας 1 εἶχε ξεκινήσει. Οἱ Τοῦρκοι γνώριζαν καί τό διαλαλοῦσαν ὅτι τά ἑλληνικά ἅρματα μάχης καί οἱ δυνάμεις τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς ἐγκατέλειψαν τίς ὕποπτες γιά ἀπόβαση περιοχές τῆς Κερύνειας καί στήθηκαν ἔξω ἀπό τό Χίλτον στή Λευκωσία στό πλαίσιο τοῦ πραξικοπήματος. Κάποιος Ὁλλανδός συνάδελφος διαβεβαίωνε τήν σύζυγό μου στίς 17 Ἰουλίου “Οἱ Τοῦρκοι πρέπει νά ἔχουν ἐξασφαλίσει τήν σιωπηρή ἀγγλοαμερικανική συγκατάθεση γιά τήν ἀπόβασή τους στήν Κύπρο. Τήν ἀμερικανική σίγουρα. Μή μοῦ λές λοιπόν ὅτι ἡ Ἑλλάδα θέλει διαπραγμάτευση. Μόνον ὅταν ὁλοκληρώσουν τήν ἐπιχείρησή τους οἱ Τοῦρκοι στήν Κύπρο θά πᾶνε σέ διαπραγμάτευση! Μέχρι τότε θά σᾶς κοροϊδεύουν γιά νά κερδίσουν χρόνο ἐνῶ οἱ ἀμερικανοί θά σᾶς ἀπαγορεύσουν νά κηρύξετε πόλεμο γιά μήν ἐπωφεληθοῦν ὑποτίθεται οἱ Σοβιετικοί”.
Μόλις συνέβησαν ὅλα αὐτά ἄρχισε ἡ ἀποκαθήλωση τοῦ Ἰωαννίδη. “Οἱ Ἀμερικανοί δέν τόν χρειάζονταν ἄλλο”». Πᾶσα ὁμοιότης μέ τό σήμερα εἶναι βεβαίως συμπτωματική καί ἀποπροσανατολιστική. Ὡστόσο τό δίδαγμα εἶναι πώς
A) ἡ Τουρκία ἐξασφαλίζει ἱστορικά ἀνοχές τῆς Δύσης πρίν κάθε στρατιωτική της ἐνέργεια
Β) ὁ Ἀττίλας προηγεῖται τῶν διαπραγματεύσεων…
