ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ τοῦ 2019 ὁλοκληρώθηκε ὁ ὑπερδεκαετής κύκλος τῆς κρίσης πού ἔστειλαν συστημένη στήν ἤπειρό μας οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες, ἐξάγοντας τά προβλήματά τους.
Ἀξιολογώντας ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος τήν συμπεριφορά λαῶν καί κρατῶν, ὀφείλω νά παραδεχθῶ πώς στό τέλος αὐτοῦ τοῦ κύκλου –δέν ξέρω τί μᾶς περιμένει αὔριο– ἔχω ἕνα ὡραῖο συναίσθημα: ἡ πίστη μου στήν Εὐρώπη αὐξήθηκε. Μεγάλωσε στά μάτια μου ἡ Ἕνωσή μας. Δέν τῆς τό εἶχα.
Ἄν καί γνωρίζω ἀπό πρῶτο χέρι πώς σέ ὁρισμένες στροφές τῆς ἱστορίας ἀδίκησε τό Ἔθνος μας, Ἑλλαδῖτες καί Κυπρίους, ἀδίκησε καί ἄλλα ἔθνη, Πορτογάλους καί Ἰρλανδούς, στό τέλος τῆς ἡμέρας ἡ Εὐρώπη ἄντεξε τήν πρωτοφανῆ ἐπίθεση πού δέχθηκε.
Καί μέ τήν κοινοτική μέθοδο τῶν συμβιβασμῶν, τῆς ὑπομονῆς, τῆς μεθοδικότητας ἐξουδετέρωσε σειρά σημαντικῶν κινδύνων οἱ ὁποῖοι ἀπείλησαν τήν ἑνότητά της, καί τώρα ἀντιμετωπίζει σχετικῶς ἤρεμη τήν πρόκληση τῆς μεταρρύθμισής της.
– Ἡ Εὐρώπη μεγάλωσε στά μάτια μου, διότι ἄντεξε στήν ἄγρια ἐπίθεση κερδοσκοπικῶν συμφερόντων πού πλήρωναν ὅσο-ὅσο γιά τήν διάλυσή της καί γιά τήν ἀποδυνάμωση τοῦ κοινοῦ μας νομίσματος, τοῦ εὐρώ. Οἱ τσαρλατάνοι τοῦ χάους ἡττήθηκαν σέ αὐτόν τόν γῦρο. Στήν κορύφωση τῆς κρίσης ἀναρτήθηκε στό διαδίκτυο, σέ ξένη ἱστοσελίδα, ἡ πληροφορία πώς ἡ ἀμοιβή ὁμάδας τεχνοκρατῶν καί ἄλλων γιά τήν διάλυση τῆς Εὐρωζώνης καί τοῦ ἰσχυροῦ νομίσματός της ἦταν τό 1% τοῦ ΑΕΠ μεσογειακῆς χώρας. Ἤτοι, σύμφωνα μέ τό δημοσίευμα, 1,8 δισ. εὐρώ. Οἱ Βρυξέλλες ἐντόπισαν ὡς φαίνεται γρήγορα τούς δρᾶστες καί τούς ἐξουδετέρωσαν σέ πρώτη φάση. Ἀλλά ἡ δράση συγκεκριμένων κέντρων στήν Μεγάλη Βρεταννία, τήν Γαλλία καί τήν Ἰταλία, ἡ ὁποία υἱοθέτησε προσφάτως τό παράλληλο σύστημα πληρωμῶν τύπου Bitcoin πού δημιούργησαν συγκεκριμένοι τεχνοκράτες, γνωστοί σέ ἐμᾶς, δέν ἐπιτρέπει τόν ἐφησυχασμό. Θά ξαναπροσπαθήσουν στό μέλλον.
– Ἡ Εὐρώπη μεγάλωσε στά μάτια μου, διότι ἀντιμετώπισε μέ ψυχραιμία τόσο τόν ἀριστερό ὅσο καί τόν ἀκροδεξιό λαϊκισμό. Τόν ἀριστερό στήν πρώτη φάση τοῦ κύματος. Ἐπιτάχυνε τήν ἄνοδο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στήν ἐξουσία γιά νά τόν ἐξευτελίσει, νά τόν ὑποτάξει, νά τόν ἐνσωματώσει, καί ἐν τέλει νά πετύχει τόν στρατηγικό στόχο της: νά ἐξουδετερώσει τούς Ποδέμος στήν Ἱσπανία, γιατί αὐτοί ἦταν ὄντως ὁ ἀληθινός κίνδυνος ἄν κέρδιζαν τήν ἐξουσία στήν τέταρτη οἰκονομία τῆς ἠπείρου. Τά ἀποτελέσματα τῶν πρόσφατων εὐρωεκλογῶν μολονότι ἀνησυχητικά γιά τό εὖρος ἐπιρροῆς τῆς Ἀκροδεξιᾶς, ἔδειξαν πώς στό τέλος τοῦ κύκλου αὐτῆς τῆς κρίσης τά ἄκρα τρέφονται πολιτικά κυρίως ἀπό τό μεταναστευτικό, καί δευτερευόντως ἀπό τήν οἰκονομία. Ἡ χθεσινή πληροφορία πώς τό κόμμα τῶν Χριστιανοδημοκρατῶν στό Βερολῖνο ἄρχισε διάλογο γιά συνεργασία μέ τήν Ἐναλλακτική γιά τήν Γερμανία, δείχνει πώς οἱ ἐξελίξεις θά εἶναι ραγδαῖες. Ἀρχίζει καί ἡ ἐνσωμάτωση τῶν ἄκρων.
– Ἡ Εὐρώπη μεγάλωσε στά μάτια μου, γιατί ἐπέδειξε ἡγεσία. Διαμαρτυρόμαστε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες καί δικαίως, γιατί μᾶς ἔμειναν ἀμανάτι ἐδῶ 130.000 πρόσφυγες. Ἀλλά ὀφείλουμε νά ἀναγνωρίσουμε πώς ἡ Καγκελλάριος Μέρκελ μέ προσωπικό πολιτικό κόστος δέχθηκε ἕνα ἑκατομμύριο πρόσφυγες στό ἔδαφός της. Ὄχι λίγο. Μπορεῖ μέ τό μεταναστευτικό ἀργότερα νά σκλήρυνε τήν στάση της, ἀλλά στήν πρώτη φάση τῆς προσφυγικῆς κρίσης ἐπέδειξε γενναιότητα.
– Ἡ Εὐρώπη μεγάλωσε στά μάτια μου, τέλος, χάρη στήν στάση τῆς χώρας μου. Δείξαμε μέσα στό πρόβλημά μας, παρά τίς ἐξάρσεις ἑνός λαϊκισμοῦ πού θά σβήσει ὁριστικά στίς κάλπες τοῦ Ἰουλίου, πιό Εὐρωπαῖοι ἀπό Εὐρωπαίους. Ἤμασταν ἀξιοπρεπεῖς καί ὑπομονετικοί στό πρόβλημά μας. Λόγω τῆς δικῆς μας προσφυγιᾶς σεβαστήκαμε τούς ἄλλους λαούς στήν προσφυγιά τους. Ξέρουμε τό Ἰσλάμ λόγω Θράκης, δέν τό φοβηθήκαμε, τό ἐνσωματώσαμε στίς κρατικές δομές (σαρία κ.λπ.) καί δέν ζήσαμε τζιχαντισμό ὅπως τό Παρίσι καί οἱ Βρυξέλλες.
Στό τέλος αὐτοῦ τοῦ κύκλου, λοιπόν, ἡ Εὐρώπη τῶν ἐθνῶν εἶναι ὄρθια καί ἀκόμη ἀκτινοβολεῖ. Μέ κοινό νόμισμα, κοινό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου καί μπάσκετ, κοινό θεσμό γιά τή σύνθεση καί τό τραγούδι, ἀργεῖ ἀπό τό νά διαλυθεῖ. Ἡ ἄνοδος τῶν Φιλελευθέρων καί τῶν Πρασίνων στίς εὐρωεκλογές ὅμως δείχνει πώς ὑπάρχει δίψα γιά ἀλλαγή. Ἐπείγει νά μεταρρυθμιστεῖ. Χωρίς τούς γνωστούς συμβιβασμούς, ὅμως, αὐτή τή φορά!
