Κηρύξαμε «Τζιχάντ» στούς ἑαυτούς μας!

ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ χρόνια στήν Ἑλλάδα θεωρούσαμε ὅτι…

… ἡ διαχωριστική γραμμή πού μᾶς χωρίζει ἀπό τό Ἰσλάμ καί τίς ὅποιες ἀξίες του, ἦταν καί εἶναι ἡ προστασία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Μετά τήν ἑντεκάτη Σεπτεμβρίου 2001 ἡ αἴσθηση ὅτι σέ αὐτή τήν θρησκεία, στήν ριζοσπαστική ἐκδοχή της, ἡ ζωή προσφέρεται ὡς θυσία ἔναντι κάποιων ἰδανικῶν, ἡ ὑλοποίηση τῶν ὁποίων ὁδηγεῖ στόν παράδεισο, ἐπικράτησε ὁλοκληρωτικά. Ἡ τυφλή ἐπίθεση τῶν τζιχαντιστῶν στούς δίδυμους πύργους προέβαλε στόν κόσμο τήν θρησκεία ὑπό μορφή κοσμοθεωρίας, ὑπό μορφή αὐτοθυσίας, ὑπό μορφή προσφορᾶς τῆς ζωῆς πρός τόν θεό. Δυστυχῶς αὐτό τό μοντέλο, ἡ ὑποτίμηση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, ἄρχισε πλέον νά ἐπικρατεῖ καί στήν Δύση. Ὑπό μία ἄλλη μορφή ὅμως. Οἱ ἄνθρωποι δέν σκοτώνουν καί δέν δολοφονοῦν προκειμένου νά ἐπικρατήσει τό Ἰσλάμ. Ἡ Τζιχάντ. Ὁ Ἀλλάχ. Οὔτε μετέχουν σέ θρησκευτικούς ἤ ἄλλους πολέμους μέ στόχο τήν δικαίωση ἤ τήν ἐπικράτηση τῆς κοσμοθεωρίας τους. Τά πράγματα δυστυχῶς στήν περιοχή μας εἶναι ἐξαιρετικά σύνθετα. Τά ἀνθρώπινα πάθη κυριαρχοῦν. Αὐτά ὁπλίζουν τά χέρια μέ στιλέτα, μέ καραμπίνες, μέ καλασνίκοφ, μέ μαχαίρια τύπου ka-bar, μέ πάσης φύσεως ἐγκληματικά ἐργαλεῖα.

Δεῖτε τά δελτία εἰδήσεων τῆς ἑλληνικῆς τηλεοράσεως τήν τελευταία ἑβδομάδα. Θά διαπιστώσετε ὅτι ἐξαντλοῦνται στήν προβολή ἑνός καί μόνο θέματος. Δολοφονίες. Ἡ δολοφονία τοῦ Ἄλκη στό Χαριλάου. Ἡ δολοφονία 30 γερόντων στά Χανιά τῆς Κρήτης. Ἡ δολοφονία ἑνός ἑπτάχρονου ἀπό τόν σύντροφο τῆς μητέρας του. Τό θρίλλερ μέ τούς θανάτους τριῶν παιδιῶν στήν Πάτρα πού διερευνᾶ τό τμῆμα ἀνθρωποκτονιῶν. Ἡ δολοφονία χωριανοῦ ἀπό χωριανό μέ καραμπίνα γιά κτηματικές διαφορές στήν Καβάλα. Ἐμεῖς ὡς λαός καί ὡς ἔθνος, ἀπό ὅ,τι φαίνεται, δέν κηρύξαμε «Τζιχάντ» στούς ἄπιστους οἱ ὁποῖοι εἰρήσθῳ ἐν παρόδῳ ἔχουν κατακλύσει τήν χώρα μας. Ἐμεῖς καθημερινά ἔχουμε γίνει ἀξιακά ἴσα καί ὅμοια μαζί τους. Μέ μία διαφορά ὅμως: κηρύξαμε «Τζιχάντ» στούς ἑαυτούς μας. Οἱ Ἕλληνες δολοφονοῦν τούς Ἕλληνες διά ἀσήμαντον ἀφορμήν, τίς περισσότερες φορές. Χωρίς νά ὑπάρχει κάποιος σημαντικός ἀποχρῶν λόγος γιά τήν ἀφαίρεση ἀνθρώπινης ζωῆς. Ἀρκεῖ νά εἶσαι Ἄρης. Ἀρκεῖ νά εἶσαι ΠΑΟΚ. Ἀρκεῖ νά εἶσαι γέρος. Ἀρκεῖ νά εἶσαι νέος. Ἀρκεῖ νά εἶσαι παιδί. Ἀρκεῖ νά εἶσαι μητέρα, σύζυγος, ἐφοριακός. Μόνες αὐτές οἱ ἰδιότητες ἀρκοῦν σέ κάποιον γιά νά τοῦ κινητοποιήσουν τό ἀνθρώπινο πάθος, γιά νά φέρουν στήν ἐπιφάνεια τήν ἄγνωστη ἐγκληματογόνο τάση του καί νά τόν ὁδηγήσουν νά ἀφαιρέσει ἀναίτια ἀνθρώπινη ζωή. Κάτι στραβό, πολύ στραβό, κάτι σάπιο, πολύ σάπιο φαίνεται ὅτι ὑπάρχει στήν ἑλληνική κοινωνία, ἡ ὁποία σταδιακῶς μετατρέπεται σέ ζούγκλα. Οἱ τζιχαντιστές σκοτώνουν καί δολοφονοῦν, ὑποτίθεται, γιά ἕνα σκοπό. Γιά μιά κάποια Κοσμοθεωρία. Ἔστω κι ἄν αὐτή εἶναι ἐντελῶς ξένη καί ἐντελῶς ἐχθρική πρός τίς κρατοῦσες ἐδῶ κι αἰῶνες δυτικές ἀξίες, οἱ ὁποῖες προστατεύουν τήν ἀνθρώπινη ζωή μέ ρητές διατάξεις στά ἐθνικά συντάγματα. Ἐμεῖς ὅμως –καταχρηστικῶς χρησιμοποιῶ πληθυντικό– γιά ποιό λόγο μαχαιρωνόμαστε; Γιά ποιό λόγο πνίγουμε; Γιά ποιό λόγο ἀφήνουμε τούς γέροντες νά πεθαίνουν, μέσα σέ καθεστώς ἀσιτίας; Εἶναι ἄραγε τό πάθος μόνον; Εἶναι ἄραγε τό κέρδος μόνον; Εἶναι ἄραγε οἱ ὀπαδικές προτιμήσεις μόνον; Πῶς σηκώνεις χέρι καί ἀφαιρεῖς ἀνθρώπινη ζωή;

Στήν πατρίδα μας, κάποτε, τέτοια θέματα ἦταν ταμπού. Μέσα σέ μία ἑβδομάδα στίς μέρες μας σημειώνονται πλέον τόσες δολοφονίες ὅσες στό παρελθόν σημειώνονταν μέσα σέ 10 χρόνια! Ἀναζητῶ τούς ἐγκληματολόγους καί εἶναι ἄφαντοι. Ἀναζητῶ τίς αἰτίες καί εἶναι ἄγνωστες. Τί εἶναι αὐτό πού ὁπλίζει τούς Ἕλληνες; Τί εἶναι αὐτό πού τούς μετατρέπει σέ κακοποιά στοιχεῖα; Γιατί ἡ βία ἐπικρατεῖ καθολικῶς στήν ζωή μας; Γιατί τόση ὀργή; Ὅπως μοῦ ἔλεγε πρόσφατα ὁ φίλος μου ὁ φιλόσοφος ὁ Γιῶργος, ὁ ἠλεκτρολόγος, ὅλη ἡ ζωή μας πλέον εἶναι βία. Βία στό σπίτι, βία στό γήπεδο, βία ἔξω ἀπό τό γήπεδο, βία στή Βουλή, βία ἔξω ἀπό τή Βουλή, βία στό σχολεῖο, βία στήν οἰκογένεια. Ἡ ἐθνική παρακμή εἶναι ἀσύλληπτη. Καί παρά ταῦτα οὔτε ἡ Κυβέρνηση οὔτε κάποιο ἀπό τά κόμματα ἀσχολοῦνται συστηματικά καί συνολικά μέ τό φαινόμενο. Μόνον ἀποσπασματική προσέγγιση ἀκοῦμε ἀπό τά χείλη τῶν ὑπευθύνων. Χωριστή ἀνάλυση γιά τή βία στό ποδόσφαιρο, χωριστή γιά τή βία στήν οἰκογένεια, χωριστή γιά τή βία στή νεολαία. Καί μάλιστα ἀνάλυση μέ βάση ἐντελῶς ξεπερασμένα τσιτάτα.

Πρέπει νά κηρύξουμε ἐθνικό συναγερμό! Παλαιότερα ἀσχολούμασταν καί σήμερα ἀκόμη σωστά μέ τήν ἐγκληματικότητα τῶν παράνομων μεταναστῶν. Ὅμως ὀφείλουμε νά ἀσχοληθοῦμε καί μέ τούς ἑαυτούς μας. Μέ τήν ἐγκληματικότητα τῶν νομίμων Ἑλλήνων! Ἔχουμε χάσει τήν ἐθνική αὐτοπεποίθηση καί ὁδηγούμαστε κάθε μέρα ὅλο καί περισσότερο στοῦ κακοῦ τή σκάλα. Δέν ἦταν ἡ Ἑλλάδα ἔτσι. Δέν εἴμαστε οἱ Ἕλληνες αὐτοί. Κάποιο λάθος ἔχουμε κάνει. Καί πρέπει νά τό ἀνακαλύψουμε τό συντομώτερο δυνατόν. Οἱ Ἕλληνες ἀγαπούσαμε καί ἀγαποῦμε τήν ἀνθρώπινη ζωή. Οἱ Ἕλληνες ζούσαμε καί ζοῦμε γιά τήν ἑπόμενη μέρα. Γιά τήν ἑπόμενη ὥρα. Ἦταν ἀδιανόητο στήν κουλτούρα μας νά ἀφαιροῦμε ἀνθρώπινες ζωές. Τό ποσοστό ὅλων ὅσοι διαπράττουν παράνομες πράξεις κακουργηματικοῦ χαρακτῆρα σύμφωνα μέ τόν ποινικό κώδικα, ἴσως νά μή θεωρεῖται πολύ ὑψηλό σέ σύγκριση μέ τόν συνολικό ἀριθμό τοῦ πληθυσμοῦ. Σέ σύγκριση μέ τό παρελθόν ὅμως εἶναι ὑψηλός. Δέν εἶναι τό μέλλον μας νά γίνουμε οἱ τζιχαντιστές τῆς Δύσης ὅσα προβλήματα καί ἄν ἔχουμε, ὅση αὐτοπεποίθηση κι ἄν ἔχουμε χάσει. Οἱ συλλογικοί θεσμοί πού διατηροῦσαν τήν κοινωνική συνοχή σέ ὑψηλά ἐπίπεδα ὅπως ἡ οἰκογένεια, τό σχολεῖο, ἡ κοινότητα, ἡ θρησκεία, ὅλοι αὐτοί, πού μεγαλώσαμε γενεές καί γενεές τῶν Ἑλλήνων μέ τίς ἴδιες ἀξίες, πρέπει νά ἐπανιδρυθοῦν τό συντομώτερο δυνατόν. Καί ἡ πολιτεία νά ἀναλάβει συνολική δράση γιά τόν περιορισμό τῆς ἑλληνικῆς ἐγκληματικότητας. Πρίν νά εἶναι πολύ ἀργά. Πρίν φτάσουμε νά χωριστεῖ ἡ Ἑλλάδα σέ ζῶνες ἐπιρροῆς, τίς ὁποῖες θά ἐλέγχουν μπράβοι, μαφίες, καί λοιπές ἐγκληματικές συμμορίες.