ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ παρατηρήσεις πρίν ὑπεισέλθω στήν οὐσία τῶν πραγμάτων:
Τελικῶς ὁ κορωνοϊός «κολλάει» μόνο στήν Ἐκκλησία καί στίς παρελάσεις. Στήν μεγάλη συγκέντρωση πού ἔγινε κατά τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» ἔξω ἀπό τό Ἐφετεῖο καί στήν ὁποία εἶναι ζήτημα ἄν φοροῦσαν μάσκα οἱ 5.000 ἀπό τίς 15.000 συγκεντρωθέντες, οὔτε γάτα οὔτε ζημιά. Ἡ Ἀριστερά εἶναι ἄτρωτος. Σέ σημεῖο πού τό βράδυ τῆς συγκεντρώσεως νά ἐμφανίζεται μεταμεσονυκτίως σέ τηλεοπτικό σταθμό ὁ ἐκπρόσωπος τύπου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί νά ὑπερηφανεύεται ὅτι τό κόμμα του δέν ζήτησε ἄδεια γιά τήν διεξαγωγή τῆς συγκέντρωσης καί ὅτι κατήργησε στήν πράξη τόν νόμο Χρυσοχοΐδη. Αὐτός ἦταν ὁ καημός τους. Ὄχι ἡ ἀπειλή γιά τήν δημόσια ὑγεία. Πρόκειται γιά τούς ἴδιους ἀνθρώπους πού ἔβαλαν κατά τοῦ Προέδρου Τράμπ γιά τόν κορωνοϊό, ἀλλά καί γιά τούς ἴδιους ἀνθρώπους πού «χάλασαν» τόν κόσμο τήν προηγούμενη ἑβδομάδα κατά τῆς Ὑπουργοῦ Παιδείας ἐπειδή ἔθεσε τάχα σέ διακινδύνευση τήν ὑγεία τῶν μαθητῶν μέ τά τμήματα τῶν «25». Στά ὁποῖα σημειωτέον τά κρούσματα ἦταν μηδενικά.
Τώρα ἄν μετά 14 μέρες ἐπώασης ἔχουμε νέα ἔκρηξη τοῦ ἰοῦ στήν Ἀττική λόγω τῆς συμμετοχῆς ἑνός ἑκάστου στά καλλιστεῖα δημοκρατίας ἔξω ἀπό τό Ἐφετεῖο νά μήν ζητᾶ τά ρέστα ἀπό τούς φιλήσυχους καί νομοταγεῖς πολῖτες ἡ Κυβέρνηση. Ὑπάρχουν διευθύνσεις: Περισσός, Κουμουνδούρου, Χαριλάου Τρικούπη. Ἀλλά ὅπως ἐπισήμανα ἀπό τήν ἀρχή, αὐτά ἀποτελοῦν τίς εἰσαγωγικές παρατηρήσεις. Δέν εἶναι τά βασικά πολιτικά θέματα πού μέ ἀπασχολοῦν. Ἡ Κυβέρνηση θά πληρώσει βεβαίως κάποια στιγμή τά ἐπίχειρα τῶν διακρίσεών της ὑπέρ τῆς Ἀριστερᾶς καί κατά τῶν συντηρητικῶν πολιτῶν στόν τρόπο ἐφαρμογῆς τῶν μέτρων κατά τῆς πανδημίας. Ὡστόσο τό ζήτημα πού τίθεται σήμερα εἶναι πολύ εὐρύτερο. Πολιτικό καί ἐπικοινωνιακό. Γιά πρώτη φορά ἀπό τῆς ἀναλήψεως τῆς ἐξουσίας ἀπό τήν ΝΔ ἡ Ἀριστερά ἐπέβαλλε τίς δύο τελευταῖες ἑβδομάδες τήν ἀτμόσφαιρα στήν ἀντιπαράθεση. Ἰόνισε τό δικό της πολιτικό ἄρωμα στόν δημόσιο χῶρο καί διαμόρφωσε ἐν τέλει καταλυτικά τό πολιτικό κλῖμα. Καί μέ τίς καταλήψεις καί μέ τήν δίκη τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ κυρίως καί δευτερευόντως οἱ ἄλλοι εἶχαν ἀπεγνωσμένα ἀνάγκη νά νικήσουν κάπου μετά ἀπό τό μπαράζ διαδοχικῶν ἡττῶν τῆς τελευταίας διετίας.
Τό πολιτικό πτῶμα τῆς ναζιστικῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί τό σκιάχτρο τοῦ φασισμοῦ ἦταν γι’ αὐτούς ἰδανικό πεδίο ἐπικράτησης. Συσπείρωνε εὐρύτερα ἀκροατήρια. Ἐξαιρετικό σκηνικό θριάμβου. Ἡ πρόσκαιρη ἀναστάτωση στά σχολεῖα ἦταν ἕνα δεύτερο γήπεδο. Προβλέψιμα πεδία ἀντιπαράθεσης γιά κάποιον πού παρακολουθεῖ στοιχειωδῶς τόν τρόπο δράσης τῆς Ἀριστερᾶς. Καί στά δύο πεδία πού ἐπέλεξε ἡ Ἀριστερά ἡ ΝΔ ἀνεδείχθη νικήτρια. Ὅμως, ὤ, τί παράδοξο, οὐδείς τό ἔμαθε! Στήν κοινωνία ἐφάνη ἡττηθεῖσα. Ἐπί μία ὁλόκληρη ἑβδομάδα τά κανάλια εἶχαν πρῶτο τραπέζι πίστα στίς ἐκπομπές τους ἐπιλεγμένα μέλη τῆς ΚΝΕ, νεαρούς μαθητές καί μαθήτριες μέ εὐγενικό ἀστικό προφίλ, ἄριστα ἑλληνικά καί πληθυντικό τῆς εὐπρέπειας οἱ ὁποῖοι κέρδιζαν τίς ἐντυπώσεις λέγοντας ὅμως διαρκῶς ἀνακρίβειες. Ὅπως ἀπεδείχθη οὔτε στό 3% τῶν σχολείων δέν λειτούργησαν τμήματα μέ 25 μαθητές, ἐνῶ ὁ ἰός μεταδόθηκε σέ ποσοστά τοῦ 0,003% ἐντός τῶν αἰθουσῶν. Περιττό βεβαίως νά θέσω τήν ἐρώτηση ποῦ εὑρίσκοντο οἱ ἀντίστοιχοι φιλελεύθεροι μαθητές, ἄφαντοι· τό κόμμα τῆς ΝΔ ἔχει διαλύσει τίς ὀργανώσεις του στήν νεολαία καί στόν συνδικαλισμό. Γιά νά μήν πῶ ὅτι τίς βδελύσσεται. Ποιό ἦταν τό τελικό ἀποτέλεσμα: Μόλις ἡ Κεραμέως ἀνακοίνωσε ὅτι κατάληψη ἴσον ἀπουσία γιά τόν καταληψία καί διδασκαλία τό Σάββατο γιά τόν ἐκπαιδευτικό, ἡ ἐπανάστασις ἔληξε προώρως. Τό 80% τῶν καταλήψεων διελύθη στά ἐξ ὧν συνετέθη. Τό ἔμαθε κανείς; Ὄχι. Καί διότι ὁ ἐπικοινωνιακός μηχανισμός τῆς κεντροδεξιᾶς εἶναι προβληματικός παρά τήν μιντιακή ὑπεροπλία της καί ἐπειδή ἡ Ἀριστερά ἄλλαξε γρήγορα «πίστα» πρίν γίνει ἀντιληπτή ἡ ἧττα της στά σχολεῖα. Καί ὁδηγηθήκαμε στήν ἑπόμενη «πίστα». Τήν δίκη τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς». Καί ἐδῶ εἶχε τό πάνω χέρι ἡ ΝΔ καθώς ἐπί τῶν ἡμερῶν της συνετάχθησαν ἀπό τήν δικαιοσύνη τό κατηγορητήριο τῆς ἐγκληματικῆς ὀργάνωσης πού ἐπικυρώθηκε ἀπό τήν δικαιοσύνη. Ἀλλά ἡ ΝΔ βρέθηκε νά μετέχει ὡς πολιτική οὐρά σέ ἕνα φεστιβάλ πού εἶχε τόν τίτλο «ἡ νίκη τῆς δημοκρατίας» καί ὡς στρατηγική τήν ἀπροκάλυπτη ἄσκηση πίεσης κατά τῆς δικαιοσύνης ἡ ὁποία ἤξερε ἄριστα τί νά κάνει. Δέν χρειαζόταν ἔξωθεν ὑποδείξεις καί καθοδηγητές. Οὔτε βεβαίως ἄρθρα στίς ἐφημερίδες τῆς Ἀριστερᾶς οὔτε ἀκτιβισμούς ἐντός τῆς Βουλῆς, τίποτε ἀπολύτως.
Ἡ ΝΔ παρά ταῦτα λειτουργώντας ἐνοχικά μή τυχόν κατηγορηθεῖ ὅτι ἀπουσίασε ἀπό τό φεστιβάλ, ἐπέλεξε νά καταστεῖ ὀξύμωρον πολιτικό ἄθροισμα μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ. Μέ συνέπεια τήν ἑπομένη νά ἐκτεθεῖ ἀνεπανόρθωτα ἀπό τίς ἀποκαλύψεις Κοντονῆ γιά τόν Ποινικό Κώδικα. Δέ γίνεται τήν μιά ἡμέρα νά εἶσαι στό ἴδιο μπλόκ μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ ἔξω ἀπό τά δικαστήρια καί τήν ἄλλη νά τόν καταγγέλεις γιά τήν ψήφιση τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα ἀπό τήν ὁποία σημειωτέον ἀπεῖχες. Εἰλικρινῶς δέν τήν καταλαβαίνουμε αὐτή τήν πρεμούρα τῆς συμπόρευσης Ἀριστερᾶς-Δεξιᾶς ἐπί αὐτοῦ τοῦ πεδίου.
Ὁ Νικολά Σαρκοζί εἶχε γράψει κάποτε σέ ἕνα βιβλίο του ὅτι ἀντιτίθεται σέ μιά Δεξιά «ἡ ὁποία γιά μιά ὁλόκληρη ζωή ζητᾶ συγγνώμη πού δέν εἶναι Ἀριστερά». Ἡ παράταξη αὐτή τήν εἰκόνα ἔδωσε τίς δύο ἑβδομάδες πού ἔφυγαν: ὅτι ζητᾶ συγγνώμη πού δέν εἶναι Ἀριστερά. Καταργεῖ τίς παρελάσεις τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων κατά τήν ἐθνική ἐπέτειο, ἀλλά συμμετέχει στίς παρελάσεις τῶν κομματικῶν στρατῶν ἔξω ἀπό τά δικαστήρια. Ἔχει συγκρουστεῖ μέ τά ἄκρα, ἀλλά ἐπιλέγει νά ἀθροίζεται μέ ὅσους «νταραβερίστηκαν» μέ τά ἄκρα. Δέν μπορεῖ νά ἔχει καλή συνέχεια αὐτό. Εἰδικῶς τώρα πού πλησιάζει ἡ ψήφιση τῶν νομοσχεδίων γιά τήν εὐελιξία στό ὡράριο ἐργασίας καί γιά τήν ἰδιωτική ἐπικουρική ἀσφάλιση. Ἡ ΝΔ κινδυνεύει νά χάσει τούς δικούς της στήν προσπάθειά της νά κερδίσει τούς ἄλλους.
