ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ τῶν Χριστουγέννων, οἱ ἀθηναϊκοί δρόμοι ἦταν ἀδιάβατοι
Γιά ἀνεξήγητους λόγους ἡ κυκλοφορία τῶν αὐτοκινήτων εἶχε αὐξηθεῖ ἐντυπωσιακά. Δέν ἦταν λίγες οἱ φορές, πού μιά κλασσική διαδρομή, ὅπως Κηφισιά-Κέντρο Ἀθηνῶν, ἔφτανε νά διαρκεῖ ἕως καί δύο ὧρες. Κατηφορίζοντας μέ τό αὐτοκίνητό μου πρός τό κέντρο, στό ὕψος τοῦ «Ὑγεία», ἄρχισα νά βάζω στοίχημα μέ τόν ἑαυτό μου σέ ποιό σημεῖο τῆς διαδρομῆς θά συναντήσω τόν πρῶτο τροχονόμο, πού θά διευκόλυνε τήν κυκλοφορία.
Γενιές καί γενιές ὁδηγῶν μεγάλωσαν παρατηρῶντας τόν ψηλό μυστακοφόρο ἀξιωματικό, ὁ ὁποῖος στήν διασταύρωση τῶν ὁδῶν Κηφισίας καί Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως, μέ μανιώδη σφυρίγματα, ἔσπρωχνε τόν στόλο πρός τό κέντρο, ἀδιαφορῶντας ἐάν ἔχει κόκκινο ἤ πράσινο. Αὐτός ἦταν ὁ Γρηγόρης, αὐτός καί ὁ Σταμάτης. Ἔκανε τήν δουλειά του, μέ τόσο ἐνθουσιασμό, καί ἦταν τόσο συμπαθής, ὥστε εἶχε γίνει πολλάκις πρωτοσέλιδο στίς ἐφημερίδες. Τροχονόμοι ὅμως ἦταν διακτινισμένοι σέ ὅλη τήν διάρκεια τῆς διαδρομῆς: στό Γηροκομεῖο, στό ὕψος τῆς Πανόρμου, στή Διασταύρωση μέ τήν Λεωφόρο Ἀλεξάνδρας, στήν Πλατεῖα Μαβίλη… παντοῦ. Μιά καλοκουρδισμένη ἁλυσίδα ἀνθρώπων, παρατεταγμένη κατά μῆκος τῆς διαδρομῆς, τά «ἔδινε ὅλα», γιά νά φτάσουν οἱ πολῖτες στίς δουλειές τους. Ἕως καί νεκρή τροχονόμο θρήνησε τό Σῶμα, ἡ ὁποία παρασύρθηκε ἀπό αὐτοκίνητο, ἕνα πρωί, στό ὕψος τῆς Κηφισιᾶς ἐνῶ ρύθμιζε τήν κυκλοφορία.
Δυστυχῶς ἔχασα τό στοίχημα πού ἔβαλα μέ τόν ἑαυτό μου. Οὔτε στήν Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως, οὔτε στό Γηροκομεῖο, οὔτε στήν Πανόρμου συνάντησα τροχονόμο, ἔπρεπε νά φτάσω στά ὅρια τοῦ δακτυλίου γιά νά ἐντοπίσω ἕναν νά κουνᾶ ράθυμα τά χέρια του καί χωρίς ἰδιαίτερο ἐνθουσιασμό. Δέν ἔχω ἀπαίτηση, φυσικά, ἀπό ἐξουθενωμένα νέα παιδιά, πού τά κάνουν ὅλα στόν καιρό τῆς πανδημίας, νά εἶναι ὅπως οἱ παλαιοί. Διερωτήθηκα ὅμως, φτάνοντας στόν προορισμό μου, μετά δύο ὧρες, πού ἄνετα μποροῦσα νά εἶχα φτάσει στήν Λαμία ἤ στό Ναύπλιο, ποῦ πῆγε αὐτό τό ἔνδοξο Σῶμα. Γιατί δίδει εἰκόνα διάλυσης; Μετά ἀπό ὅσα συνέβησαν στόν χιονιᾶ, οἱ ἀπαντήσεις στό ἐρώτημα αὐτό, καθώς καί ἡ ἐπανίδρυση τῆς τροχαίας, ἐπείγουν. Ὡραῖα κρύφτηκε ὁ κ. Θεοδωρικάκος πίσω ἀπό τήν Ἀττική Ὁδό –ἄν καί ἀναρωτιέμαι ἐάν θά εἶχε τήν ἴδια ἀντίδραση, στήν περίπτωση πού ἡ ἰδιοκτησία τῆς ἑταιρείας ἦταν ἡ παλαιά διαπλοκή γιά τήν ὁποία ἐργάστηκε ὡς δημοσκόπος– ἀλλά τό μεῖζον εἶναι ἡ διερεύνηση τῶν αἰτιῶν τῆς διάλυσης τῆς τροχαίας. Διότι ἐάν ἡ Κυβέρνηση ὑποκριθεῖ πώς δέν ὑπάρχει κανένα πρόβλημα ἐκεῖ, ἀργά ἤ γρήγορα, θά τό ξαναβρεῖ μπροστά της, καί ὁ λαός θά τῆς κόψει κλήση.
