ΔΕΔΟΜΕΝΟ πρῶτο: ἡ συμμαχία Τσίπρα – Καμμένου δέν πρόκειται νά διαλυθεῖ πρίν ὑπάρξουν ἐξελίξεις στά μέτωπα τῆς Novartis ἀλλά καί ἄλλων καυτῶν ἐκκρεμῶν δικαστικῶν ὑποθέσεων (ναρκωτικά κ.λπ.).
Ὅποιος «διαβάζει» τίς σχέσεις τῶν δύο ἀνδρῶν μέσω τοῦ Σκοπιανοῦ διαπράττει κολοσσιαῖο λάθος. Μιά πρόχειρη ἀναδρομή στό πρόσφατο παρελθόν πιστοποιεῖ πώς οἱ σχέσεις τους σφυρηλατήθηκαν διά πυρός καί σιδήρου στίς σκληρότατες κόντρες πού εἶχαν τήν προηγούμενη τετραετία μέ ἐκδοτικούς καί πολιτικούς ἐκπροσώπους τῆς παλαιᾶς διαπλοκῆς. Κόντρες πού ἄν κρίνουμε ἀπό τό λουκέτο στό Mega καί τίς ἐξελίξεις στόν ΔΟΛ, τό «Ἔθνος» νικηφόρες. Δέν ὑπάρχει περίπτωση νά πᾶνε σέ ἐκλογές αὐτοί οἱ δύο, ἄν δέν βάλουν τήν χώρα σέ τροχιά τελικῆς σύγκρουσης. Γαῖα πυρί!
Δεδομένο δεύτερο: ὁ ὑπουργός Ἄμυνας δέν κατέθεσε στίς ΗΠΑ τήν πρόταση γιά μικρό ΝΑΤΟ στά Βαλκάνια γιά τόν ἑαυτό του μόνο, καί ὅποιος τό πιστεύει αὐτό εἶναι ἀφελής. ΣΥΡΙΖΑ καί ΑΝΕΛ ψάχνουν πολιτικά ἀνταλλάγματα γιά τήν ἄνευ ὅρων καί ὁρίων στήριξη πού παρέχουν στήν ὑπερδύναμη. Ἄν αὐτό περιλαμβάνει ἀμυντική συμμαχία καί εἴσοδο τῶν Σκοπίων στό ΝΑΤΟ μέ τό ὄνομα πΓΔΜ –σέ ἐφαρμογή τῆς Ἐνδιάμεσης Συμφωνίας ἀλλά καί τῆς ἀπόφασης τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης– δέν θά διστάσουν νά τό πράξουν. Νά μήν ἔχει κανείς καμμία ἀμφιβολία.
Δεδομένο τρίτο: ἄν ἡ χώρα ὁδηγηθεῖ σέ ἐκλογές χωρίς Σκοπιανό ἀλλά μέ τυχόν κατάκτηση τοῦ πρωταθλήματος ἀπό τόν ΠΑΟΚ (ὁ ὁποῖος διαμαρτύρεται ὅτι τοῦ ἀφαιρέθηκε πέρυσι), τότε τό κλῖμα στόν Βορρᾶ τήν ἄνοιξη γιά τούς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δέν θά εἶναι τό ἴδιο μέ σήμερα. Παρακαλῶ νά μήν ὑποτιμᾶται τό ἐνδεχόμενο. Ἡ Θεσσαλονίκη ἔχει νά πανηγυρίσει πρωτάθλημα ἀπό τό 1984, ἐπί ΠΑΣΟΚ, τότε πού ἑορτάστηκαν τά 2.300 χρόνια ἀπό τήν ἵδρυσή της. Ἡ «κούπα» ἐπισκιάζει τόν Μέγα Ἀλέξανδρο.
Δεδομένο τέταρτο: μετά καί τίς συναντήσεις Τσακαλώτου – Λαγκάρντ στό Μπαλί φαίνεται πώς γλυτώνουμε –γιά πόσο δέν ξέρουμε– τήν μείωση τῶν συντάξεων γιά τό 2019. Μεῖον ἕνα θέμα ἀκόμη ἀπό τήν πολιτική ἀτζέντα.
Δεδομένο πέμπτο: οἱ Ἀμερικανοί κάνουν μιά τεράστια γεωπολιτική ἐπένδυση στήν Ἑλλάδα: ἀγωγός TAP, λιμάνια, LNG, βάσεις, ναυπηγεῖα, δρόμοι. Περιφέρεια-κλειδί γιά τά συμφέροντά τους θά εἶναι στό μέλλον ἡ περιφέρεια Ἀνατολικῆς Μακεδονίας-Θράκης: δίπλα στά Στενά, μέ πλωτή ἐξέδρα μεταφορᾶς φυσικοῦ ἀερίου στά Βαλκάνια μέσω Ἀλεξανδρούπολης, μέ ἀποστολή τήν φύλαξη τῶν ἐγκαταστάσεων τοῦ ἀγωγοῦ, μέ βάση ἑλικοπτέρων. Εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό βέβαιον ὅτι οἱ ΗΠΑ θά ἐπιχειρήσουν νά διασφαλίσουν τήν ἐπένδυσή τους σέ ὅλη τήν ἐπικράτεια ἀπό τά ἀπρόοπτα μιᾶς ἐνδεχόμενης πολιτικῆς ἀστάθειας. Προφανῶς καί δέν μποροῦν νά ἐλέγξουν τήν ροή τοῦ ποταμοῦ –τίς προτιμήσεις τῶν ψηφοφόρων πρός τή ΝΔ– μποροῦν νά ἐλέγξουν ὅμως τήν ταχύτητά του. Ἰδανικά ἀποτελέσματα σταθερότητας γιά τήν ἐπένδυσή τους εἶναι εἴτε, πρῶτον, εὐρεῖα αὐτοδυναμία τῆς ΝΔ εἴτε, δεύτερον, κυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ μεγάλου συνασπισμοῦ. Τό σενάριο κυβέρνησης συνεργασίας μέ 152-155 βουλευτές δέν νομίζω πώς τούς ἐνθουσιάζει.
Δεδομένο ἕκτο: ὁ Τσίπρας δέν ἔχει κανένα λόγο νά ἐξαντλήσει τήν τετραετία. Ἀμέσως μετά τίς εὐρωεκλογές θά ξεσπάσει πολιτική κρίση στήν Γερμανία μέ πιθανή παραίτηση τῆς Μέρκελ –ἄρα δέν θά ἔχει συνομιλητή– ἐνῶ ὑπό προϋποθέσεις μπορεῖ νά ξεσπάσει καί οἰκονομική κρίση –λόγω Ἰταλίας. Ἡ Βαυαρία μᾶς ἔδωσε χθές μιά γεύση γιά τό ποῦ βαδίζουμε. Δέν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία γιά νά καταλάβει κανείς πώς ἐκλογές μέσα σέ αὐτήν τήν ἀκροδεξιά ἀντισυστημική τοξική εὐρωπαϊκή ἀτμόσφαιρα δέν θά μποροῦν νά διεξαχθοῦν.
Αὐτά, νομίζω, εἶναι τά δεδομένα, καί καλό εἶναι νά ἀρχίζουμε νά συνηθίζουμε στήν ἰδέα πώς εἰσερχόμαστε σέ μιά δύσκολη καί ἀπαιτητική περίοδο κατά τήν ὁποία τίποτε δέν δύναται νά προεξοφλεῖται. Γιά νά γυρίσει ὁ ἥλιος, θέλει δουλειά πολλή.
