ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ στό σημεῖο νά συνεργαστοῦν ξανά…
… ἡ Νέα Δημοκρατία τοῦ κυρίου Μητσοτάκη μέ τό ΠΑΣΟΚ τοῦ κυρίου Ἀνδρουλάκη πρέπει νά προηγηθοῦν ἀρνητικές πολιτικές καί οἰκονομικές ἐξελίξεις στή χώρα τέτοιες, πού νά καθιστοῦν τήν συγκρότηση κυβέρνησης εἰδικοῦ σκοποῦ ἀπαραίτητη. Πολιτικές σημαίνει πώς θά ζήσουμε πάλι μία ραγδαία ἀπονομιμοποίηση τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος καί ὅτι ἡ Νέα Δημοκρατία τοῦ 40% θά καταγράψει στίς κάλπες ἕνα τέτοιο ποσοστό πού θά τήν ὑποχρεώσει νά ἀναζητήσει σύμμαχο γιά νά κυβερνήσει τήν χώρα. Οἰκονομικές σημαίνει ὅτι ἡ πατρίδα μας μπορεῖ νά ζήσει καί πάλι μνημονιακοῦ τύπου καταστάσεις λόγῳ μίας νέας κρίσης χρέους ἐξ αἰτίας τῆς ἀπότομης αὔξησης τῶν ἐπιτοκίων δανεισμοῦ καί ἐν ὄψει αὐτῆς τό μή αὐτοδύναμο πρῶτο κόμμα θά ζητήσει τή βοήθεια τοῦ τρίτου γιά νά φέρει σέ πέρας τό δύσκολο ἔργο τῆς διακυβέρνησης.
Ὡστόσο αὐτήν τήν φορά ἐάν ὁ κύριος Ἀνδρουλάκης ἀναγκαστεῖ κατόπιν ἔξωθεν πιέσεων νά μετάσχει σέ μία τέτοια κυβέρνηση ἐναντίον τῆς θελήσεώς του, τά πράγματα θά εἶναι ριζικά διαφορετικά σέ σύγκριση μέ τήν προηγούμενη φορά. Ἄλλο τό νά συγκυβερνᾶς μέ τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. τοῦ 4% καί ἄλλο νά συγκυβερνᾶς μέ τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. τοῦ 10%. Ἀλλάζει τό κέντρο βάρους τῆς διακυβέρνησης. Οἱ σοσιαλιστές ἀπό κομπάρσοι τοῦ παρελθόντος θά γίνουν πρωταγωνιστές τοῦ μέλλοντος διότι δέν ἐπιθυμοῦν νά πάθουν ὅ,τι ἔπαθαν ὅταν ἀποφάσισαν νά συνυπάρξουν μέ τή Νέα Δημοκρατία τοῦ κυρίου Σαμαρᾶ. Τότε πού συρρικνώθηκαν καί χρειάστηκε νά περάσουν 12 χρόνια –κατά τή διάρκεια τῶν ὁποίων ὁ ἑλληνικός λαός τούς τιμωροῦσε διαρκῶς γιά τήν χρεοκοπία τοῦ 2010– μέχρι νά συνέλθουν. Τυχόν συγκυβέρνηση τῆς Νέας Δημοκρατίας μέ τό ΠΑ.ΣΟ.Κ. τό 2023 λοιπόν θά ὁδηγήσει στό ἐπισφράγισμα τῆς πλήρους μετάλλαξης τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης καί στήν ὁριστική ἀποκοπή της ἀπό τόν ἱστορικό πυρῆνα τῶν ψηφοφόρων της. Καί ὡς συνέπεια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς θά ὁδηγηθοῦμε στόν λαϊκό μετασχηματισμό τῆς ἀληθινῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης σέ κάτι ἄλλο ἀπό αὐτό πού εἶναι σήμερα.
Ἤδη στά τρία χρόνια τῆς διακυβέρνησής της ἡ Νέα Δημοκρατία ἔχει ἐνσωματώσει, ὄχι ἀζημίως, στόν κορμό της δεκάδες κομματικά στελέχη τοῦ σημιτικοῦ ΠΑ.ΣΟ.Κ. σέ σημεῖο πού σήμερα ἀναγνωρίζεται σέ ἰδιωτικές συνομιλίες ὅτι τό 30% τῶν κρατικῶν ἀξιωματούχων προέρχεται ἀπό τό ΠΑΣΟΚ τῶν ἐκσυγχρονιστῶν. Ἕνα κόμμα πού ἔχει ριζικά διαφορετική κουλτούρα ἀπό τήν ἱστορική κεντροδεξιά παράταξη. Ἡ ὁποία σήμερα ἔχει ὡς κορμό κολλεγιόπαιδες, ἐναλλακτικούς καί διαφορετικούς ποταμίσιους, Ἐκσυγχρονιστές σημιτικούς καί ἀκροδεξιοσυστημικούς τοῦ Λαϊκοῦ Ὀρθόδοξου Συναγερμοῦ. Βαβέλ. Νεοφιλελεύθερη Βαβέλ. Χωρίς συγκεκριμένη ταυτότητα. Ἐάν σέ ὅλα αὐτά προστεθεῖ ἡ συνεργασία-συμμαχία μέ ἕνα ἰσχυρό ΠΑΣΟΚ, τότε ἄς μή μείνει καμμία ἀμφιβολία: οἱ σοσιαλιστές δέν θά χάσουν τήν εὐκαιρία νά καταπιοῦν κατά τήν διακυβέρνηση αὐτό πού θά ὀνομάζεται Κεντροδεξιά προκειμένου νά πάρουν ἱστορική ρεβάνς γιά τό περιθώριο στό ὁποῖο τούς ἔθεσε ὁ ἑλληνικός λαός ἐπί μία ὁλόκληρη δεκαετία.
Δέν ἔχω καμμία ἀμφιβολία: τυχόν συνεργασία Νέας Δημοκρατίας καί ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατά τήν διακυβέρνηση θά ἀπελευθερώσει φιλελεύθερες δυνάμεις πού εἶναι σήμερα ἐγκλωβισμένες στήν Νέα Δημοκρατία, ἀλλά δέν ἐπιθυμοῦν νά προδώσουν τόν χῶρο στόν ὁποῖο ἀνδρώθηκαν πολιτικά καί ἰδεολογικά ἀπό τά μαθητικά τους χρόνια. Ἡ τυχόν συνεργασία θά ἔχει μία καί μόνη συνέπεια: νά ξεχάσουμε τή Νέα Δημοκρατία ὅπως τήν γνωρίσαμε. Ἕνα ἰσχυρό τμῆμα της θά παραμείνει συσπειρωμένο γύρω ἀπό τήν ἡγεσία τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ὁ ὁποῖος θά εἶναι ὁ πρῶτος ἀρχηγός πού δέν πρόκειται νά παραδώσει τό κόμμα ὅποιο καί ἄν εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῶν ἐκλογικῶν ἀναμετρήσεων τοῦ μέλλοντος καί ἕνα ἄλλο ἐπίσης ἐξ ἴσου πολύ μεγάλο θά ἀναζητήσει στέγη ἀλλοῦ –αὐτή τή στιγμή δέν εἶναι ὁρατό διότι κανείς δέν κινεῖται. Τυχόν συνεργασία τῆς Νέας Δημοκρατίας μέ τό ΠΑΣΟΚ προκειμένου νά κλείσουν ἀρνητικά ὅπως θά ἀξιολογεῖ ὁ πατριωτικός χῶρος τά ἐθνικά θέματα ἰδιαίτερα τά ἑλληνοτουρκικά καί νά προσδεθεῖ ξανά ἡ Ἑλλάδα μέσῳ νέων μνημονίων τοῦ εὐρωπαϊκοῦ μηχανισμοῦ σταθερότητας στό ἅρμα τῶν δανειστῶν, θά ὁδηγήσει μεγάλα λαϊκά στρώματα σέ μία νέα συνειδητοποίηση. Ποιά ἔκφραση μπορεῖ νά πάρει αὐτή δέν μπορῶ σήμερα νά τό διακρίνω διότι δέν ὑπάρχουν τά δεδομένα. Βλέπω ὅμως τίς τάσεις στό ἐκλογικό σῶμα, τίς ἐπιθυμίες καί τίς δυσθυμίες. Καί εἶμαι βέβαιος ὅτι οἱ ἐξελίξεις στό κέντρο πού στήν πατρίδα μας οὐκ ὀλίγες φορές ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι εἶναι ἐπάγγελμα καί ὄχι ἰδεολογικός χῶρος θά ὁδηγήσουν σέ ἕνα ντόμινο ραγδαίων ἐξελίξεων στόν κοινωνικό καί πατριωτικό χῶρο.
Οἱ πλάκες τῆς ἱστορίας ἔχουν ἀρχίσει ἤδη νά μετακινοῦνται, καί γενεσιουργός αἰτία τῶν ἐξελίξεων εἶναι οἱ δύο ἐκλογικοί νόμοι τοῦ Σύριζα μέ τήν ἁπλή ἀναλογική καί τῆς Νέας Δημοκρατίας μέ τήν ὀλίγη ἀπό ἐνισχυμένη ἀναλογική, πού ἐξωθοῦν τό ἐκλογικό σῶμα νά ἀλλάξει στάσεις καί συμπεριφορές. Ρισκάρω τήν ἐκτίμηση, πώς ὑπό προϋποθέσεις θά ζήσουμε πράγματι τήν μεταπολίτευση νούμερο δύο. Πολῖτες ἀπό ἐντελῶς διαφορετικούς χώρους καί ριζικά διαφορετικές ἀφετηρίες μέ κοινούς προβληματισμούς θά βρεθοῦν κάτω ἀπό τίς ἴδιες στέγες πού δέν θά φέρουν ὅμως τά ὀνόματα τῶν παλαιῶν πολιτικῶν σχηματισμῶν πού λόγῳ τῆς διαρκοῦς μεταλλάξεώς τους φθίνουν ὅλο καί περισσότερο. Ἐνῶ εἶχαν ὅλες τίς προϋποθέσεις νά ζήσουν μέ τήν αὐτή μορφή γιά πολλά χρόνια.