Ἡ Κύπρος δέν εἶναι «ἄλλο κράτος» οὔτε οἱ ἀδελφοί μας εἶναι «εἰσαγόμενοι»

ΟTAN ἀσκοῦμε κριτική δέν πρέπει νά χάνουμε τό μέτρο

Γιατί χάνοντας τό μέτρο, χάνουμε καί τό δίκιο μας. Ἡ ἄμεση κατηγορία πού ἀπευθύνθηκε χθές στήν Κυβέρνηση ἀπό τά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης γιά τήν ὑπουργοποίηση Στυλιανίδη ἦταν πώς δέν ἐπιτρέπεται νά κάνουμε «εἰσαγωγή Ὑπουργῶν». Καί μάλιστα ὑπουργῶν «ἀπό ἄλλο κράτος». Πρόκειται περί λάθους ἐθνικοῦ καί μάλιστα μείζονος. Ἴσως ὁ τέως Ἐπίτροπος τῆς ΕΕ νά εἶναι ἡ λάθος ἐπιλογή στό λάθος Ὑπουργεῖο μέ τούς λάθος συνεργάτες. Ἡ ἴδια ἡ ζωή θά δείξει ἄν ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔλαβε τήν ἀρίστη ἀπόφαση ἤ ἄν διόρθωσε τό λάθος Ἀποστολάκη μέ ἕνα λάθος μεγαλύτερο. Ὡστόσο, ἡ κριτική πού ἀσκεῖται στόν κύριο Στυλιανίδη δέν μπορεῖ, ἀπαγορεύεται γιά ἐθνικούς λόγους, νά εἶναι αὐτή. Ὅτι εἶναι «εἰσαγόμενος» καί «ἀπό ἄλλο κράτος». Γιά ὅσους τό ξεχνοῦν αὐτό, αὐτό τό «ἄλλο κράτος» εἶναι ἡ Κύπρος μας. Ἡ δεύτερη Ἑλλάς, ὅπως τήν ἀπεκάλεσε κάποτε στόν Ἀμερικανό Πρόεδρο Μπούς τόν πρεσβύτερο ὡς Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς. Καί κάθε πολίτης αὐτοῦ τοῦ κράτους δέν εἶναι «εἰσαγόμενος» στήν Ἑλλάδα, ἀλλά ἀνήκει ἀντικειμενικά ἀσχέτως τῶν ἀπόψεών του στό Ἑλληνικό Ἔθνος. Εἶναι μέλος τῆς οἰκογενείας μας. Δέν μπορεῖ κατά συνέπεια νά εἶναι ἡ κυπριακή του καταγωγή καί ἡ ἰδιότητα τοῦ πολίτη τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ψόγος. Ψόγος μπορεῖ νά εἶναι οἱ θέσεις τοῦ κυρίου Στυλιανίδη γιά τό Κυπριακό. Ἀπαράδεκτες. Ἀννανικές. Ἀλλά εὐτυχῶς δέν ἀναλαμβάνει Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν. Καί ἄν ἀναμιχθεῖ θά τόν περιλάβουμε. Ψόγος μπορεῖ νά εἶναι ὅτι ἀποτελεῖ τό παράρτημα τῶν ἀντιλήψεων τοῦ Κώστα Σημίτη στήν Κύπρο. Ψόγος μπορεῖ νά εἶναι ὅτι ἴσως ἐπιχειρήσει νά ἀξιοποιήσει τό ἑλλαδίτικο ἀξίωμα γιά νά κτίσει ξενοκίνητη προεδρική ὑποψηφιότητα στό νησί. Καί ἄν τό διαπιστώσουμε, θά τόν «κυνηγήσουμε». Ψόγος ὅμως τό μέχρι πρό τινος διαβατήριο πού εἶχε στήν κατοχή του; Ὄχι!

Ἡ Κύπρος μας –τό ξαναγράφω γιά νά τό ἐμπεδώσουμε– ὅπως ἔλεγε ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς εἶναι μία δεύτερη Ἑλλάδα. Ὁ ἐθνικός της ὕμνος εἶναι ὁ ἑλληνικός. Οἱ τηλεοπτικοί δέκτες στήν Λευκωσία εἶναι μονίμως στραμμένοι στήν Ἀθήνα. Κύπριοι πολιτικοί ἔχουν ἐπανειλημμένως ἀναλάβει κυβερνητικές θέσεις στήν Ἑλλάδα ὅπως καί Ἑλλαδῖτες στήν Κύπρο. Ὁ πατέρας τῆς Ἕλενας Ἀκρίτα Λουκῆς, καταγόμενος ἀπό τήν Μόρφου, εἶχε ὁριστεῖ ὑφυπουργός Παιδείας ἀπό τόν Γεώργιο Παπανδρέου. Ὁ τέως Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας Χρῆστος Ἰακώβου εἶχε ἀναλάβει μέ ἀπόφαση τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τό 1990 τήν διοίκηση τοῦ Ἱδρύματος Παλιννοστούντων Ὁμογενῶν Ἑλλήνων καί εἶχε ἐπιτηρήσει ὑπό τήν ἐποπτεία τῆς ἀείμνηστης Τσουδεροῦ τήν ἐπιστροφή χιλιάδων Ποντίων ἀπό τήν τέως ΕΣΣΔ. Ὁ τέως ἀναπληρωτής Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Γιάννος Κρανιδιώτης ἔφερε εἰς πέρας μαζί μέ τόν Πάγκαλο –νά τά λέμε ὅλα– τήν ἔνταξη τῆς Κύπρου στήν ΕΕ, καί ἔχει ὁ ἑλληνισμός δύο ψήφους καί δύο βέτο στά συμβούλια κορυφῆς τῆς Ἕνωσης. Ὁ Ἑλλαδίτης Βουλευτής τοῦ ΔΗΣΥ Τάσος Μητσόπουλος εἶχε ὁριστεῖ Ὑπουργός Μεταφορῶν τῆς κυβέρνησης Ἀναστασιάδη, καί ἄν δέν εἶχε φύγει πρόωρα ἀπό τήν ζωή, σήμερα θά εἶχε τεράστιες προοπτικές ἀναρρίχησης στήν ἡγεσία τοῦ Δημοκρατικοῦ Συναγερμοῦ. Τόσο πολύ τόν ἀγαποῦσαν οἱ ἀδελφοί μας. Προσφάτως ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν ἔκανε ἀντεπιστέλλον μέλος της τόν νομπελίστα Πισσαρίδη. Ὅσοι λοιπόν μέσα στόν ἐνθουσιασμό μας ἀλλά καί στήν ἀνάγκη μας νά κάνουμε κριτική στήν κυβέρνηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη γιά τήν ἐπιλογή τοῦ νέου Ὑπουργοῦ Πολιτικῆς Προστασίας στεκόμαστε στήν κυπριακή καταγωγή τοῦ Στυλιανίδη, κάνουμε –χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε, εἶμαι βέβαιος– ἕνα κολοσσιαῖο ἐθνικό λάθος. Καί μάλιστα σέ καιρούς ὕποπτους. Εἶναι δυνατόν νά λέμε «ἀπό ἄλλο κράτος» τόν καιρό πού οἱ Τοῦρκοι πασχίζουν νά ἀκυρώσουν τίς Ἐγγυήσεις στίς διαπραγματεύσεις γιά τό Κυπριακό;

Τόν καιρό πού παλεύουν νά μᾶς διασπάσουν; Εἶναι δυνατόν νά εἶχε διαβατήριο τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας ὁ Τατάρ καί νά ἀμφισβητεῖται τό ἄν πρέπει νά ἔχει διαβατήριο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ὁ Χρῆστος Στυλιανίδης; Ἐάν θέλουμε νά κάνουμε πραγματική κριτική στόν Πρωθυπουργό γιά τήν ἐπιλογή Στυλιανίδη, ὑπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν. Μέ ὅρους ἀξιοκρατίας ὅμως, ὄχι καταγωγῆς. Ἐξηγούμεθα: ἀπό ὅσο προλάβαμε νά διαβάσουμε στό βιογραφικό τοῦ κυρίου Στυλιανίδη πέραν τῆς ἰδιότητας τοῦ κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου, αὐτός δέν ἔχει ἀσκήσει ποτέ καθήκοντα Ὑπουργοῦ σέ μάχιμο Ὑπουργεῖο ὅπως αὐτό πού ἀναλαμβάνει. Ὁ κύριος Στυλιανίδης, ἰατρός στό ἐπάγγελμα, δέν ἔχει διοικήσει οὔτε περίπτερο. Εἶναι ἄγευστος τῶν διοικητικῶν καθηκόντων –καί μήν μοῦ πεῖτε ὅτι ἡ συμμετοχή του στήν ἀπρόσωπη γραφειοκρατία τῆς Κομμισσιόν μᾶς δίδει ἐγγυήσεις! Καμμία ἐγγύηση. Χθές καήκαμε, αὔριο θά πνιγοῦμε, ἀλλά ὁ κύριος Στυλιανίδης δέν ἔχει μυρωδιά οὔτε ἀπό κυπριακή οὔτε ἀπό ἑλληνική δημόσια διοίκηση. Καί καλεῖται νά συνεργαστεῖ μέ ἕναν ἀπόστρατο ἀξιωματικό, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀποχωρήσει ἀπό τήν ἐνεργό δράση ἕξι ὁλόκληρα χρόνια –ἄς ἐλπίσουμε ὅτι θά ἔχουν χημεία, ἀλλιῶς ἀλίμονό μας.

Τό μόνο θετικό, ἄν κρίνω ἀπό τό βιογραφικό του, εἶναι ἡ γνώση του σέ θέματα διεθνοῦς συνεργασίας, σέ θέματα πολιτικῆς προστασίας. Ἀλλά ἕως ἐκεῖ. Πῶς θά καταφέρει νά ἀντεπεξέλθει ἄραγε σέ αὐτό; Ἄς τό ξεκαθαρίσουμε: Ἐάν αὔριο κάτι δέν πάει καλά, ὁ κύριος Στυλιανίδης δέν θά ἔχει ἀποτύχει ὡς Κύπριος ἀδελφός μας, ἀλλά ὡς τεχνοκράτης στόν ὁποῖο ἀνατέθηκε μιά ἀποστολή. Τά λοιπά γιά τίς σχέσεις του μέ τόν κύριο Σημίτη καί τήν μή ἀξιοποίηση βουλευτῶν τῆς ΝΔ στήν κυβέρνηση, τά θεωρῶ περιττά καί θά ἀποφύγω νά τά σχολιάσω. Ὅταν ἐμεῖς ἀπό αὐτήν ἐδῶ τήν θέση διατυπώναμε σέ πρωτοσέλιδό μας τήν ἄποψη, ὅτι «ἔχουμε συγκυβέρνηση Μητσοτάκη-Σημίτη», τότε δεχόμασταν διαδικτυακές ἐπιθέσεις ἀπό γνωστά «τρόλ». Τώρα πού ἡ ζωή μᾶς δικαιώνει, πρέπει νά ποῦμε καί κάτι; Χρειάζεται; Δέ νομίζουμε ὅτι χρειάζεται. Πρωθυπουργός εἶναι ὁ κύριος Μητσοτάκης, ἀπό τήν ἑλληνικό λαό ἔχει λάβει τήν ἐντολή, ἀπό ἐκεῖνον θά ἀξιολογηθεῖ. Δέν μᾶς πέφτει λόγος! Ἄν βοᾶ ὁ τόπος πλέον, καί στό facebook εὑρίσκεις φράσεις τοῦ τύπου «ζοῦμε τήν τρίτη κυβέρνηση Σημίτη μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Κυριάκο Μητσοτάκη», δικό του θέμα. Μέ μία διαφορά ὅμως ἐν προκειμένω, ἐπανέρχομαι σέ αὐτό πού ὁ Ὑπουργός Ἄκης Σκέρτσος ὀνόμασε χθές ὡς «τεκμήριο ἀποτελεσματικότητας»: μέ τίς πυρκαϊές καί τίς πλημμύρες δέν ὑπάρχει περιθώριο γιά βαρειές ἰδεολογικές συζητήσεις. Ἐκσυγχρονισμούς καί τά τοιαῦτα. Ἤ τίς σβήνεις τίς φωτιές ἤ ὄχι. Ἤ σώζεις τά σπίτια πού ἀπειλοῦνται ἀπό τό νερό ἤ ὄχι. Δέν χωρᾶ πολύ Σημίτης ἐδῶ. Ἄν «καεῖ» στήν πράξη ἡ ἐπιλογή τοῦ νέου Ὑπουργοῦ θά πνιγεῖ καί ὁ Σημίτης μαζί του. Κριτήριο λοιπόν θά εἶναι κατά πόσον εἶναι ἱκανός ἤ ἀνίκανος νά φέρει εἰς πέρας τήν ἀποστολή του. Εὔχομαι νά μήν νοσταλγήσουμε γρήγορα τό δίδυμο Χρυσοχοΐδη – Χαρδαλιᾶ, θά πάει νά πεῖ ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἀπέτυχε.

Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον, σημεῖο γιά κριτική: ὅταν ἔχει προηγηθεῖ τό φιάσκο Ἀποστολάκη, στόν ἑπόμενο ὁρισμό πρέπει νά εἶσαι πιό προσεκτικός. Δέν γίνεται νά ἔχεις τόν Στυλιανίδη στό μυαλό σου καμμιά ἑβδομάδα καί νά τρέχεις νά τόν πολιτογραφήσεις Ἕλληνα λίγο πρίν τήν ὁρκωμοσία του, ὅταν θά δημοσιευτεῖ στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως ἡ Πράξη Πολιτογράφησής του. Προχειρότης! Πού δείχνει τί συμβαίνει σέ κεντρικό ἐπίπεδο αὐτήν τήν ἐποχή. Ἄν παρ’ ἐλπίδα ἐκεῖ στό Μαξίμου κάποιοι αἰσθάνονται ματιασμένοι καί δέν μποροῦν νά προνοήσουν γιά τά αὐτονόητα, ὑπάρχουν ξεματιάστρες ἤ καί βότανα γιά τό κακό τό μάτι! Σπεύσατε. Διότι αὐτά πού ζοῦμε, δέν ὑπάρχουν!

Υ.Γ: Δέν ἐκτιμῶ ὅτι ἡ ὑπουργοποίηση Στυλιανίδη θά διαταράξει τίς σχέσεις Μητσοτάκη – Ἀναστασιάδη. Γιά νά ὑπάρξει διατάραξη, πρέπει νά ὑπάρχουν καί σχέσεις.