Ἡ καμπούρα τῶν ἄλλων

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ἐπαναλαμβάνεται

Νά δοῦμε ἄν θά ἀποδειχθεῖ καί φάρσα! Στό μακρινό 1993 οἱ πρῶτες δημοσκοπήσεις πού δημοσιεύτηκαν μετά τήν ἵδρυση τῆς «Πολιτικῆς Ἄνοιξης» ἀπό τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ ἔδιναν 21% στήν ΝΔ τοῦ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη καί 19% στό νεοσύστατο κόμμα τοῦ Μεσσήνιου πολιτικοῦ (ἐφημερίδα Ἐλευθεροτυπία). Οἱ ἐθνικές ἐκλογές πού ἀκολούθησαν τόν Σεπτέμβριο τοῦ ἰδίου χρόνου μετά τήν πτώση τῆς κυβέρνησης (Συμπιλίδης) ἔδωσαν 40% στήν ΝΔ καί σχεδόν 5% στήν «Πολιτική Ἄνοιξη». Ἡ περίφημη «Ὑπέρβαση» τοῦ πολιτικοῦ σκηνικοῦ δέν ἐπετεύχθη ἐκείνη τήν στιγμή. Συνέβη τελικῶς τό 2011 στίς Πλατεῖες τῶν Ἀγανακτισμένων, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἐκτόξευση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς καί τήν πρωθυπουργοποίηση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ. Τό 2008 εἴχαμε καί πάλι ἀνάλογο σκηνικό. Ἡ ἐκλογή τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα στήν ἡγεσία τοῦ Συνασπισμοῦ καθ’ ὑπόδειξιν τοῦ Ἀλέκου Ἀλαβάνου δημιούργησε νέα αἴσθηση ἀνατροπῆς τοῦ πολιτικοῦ σκηνικοῦ, εἰς βάρος τοῦ ΠΑΣΟΚ αὐτήν τήν φορά. Οἱ δημοσκοπικές ἐπιδόσεις τοῦ Συνασπισμοῦ τῆς ἐποχῆς ἦταν ἐξωπραγματικές. Ὁ Τσίπρας ἀναδείχθηκε στό δημοφιλέστερο πολιτικό πρόσωπο τῆς χρονιᾶς, ἐνῶ ὁ ΣΥΝ ἐκινεῖτο ἀρχικῶς ὑπό τήν ἡγεσία του στό 18%. Ἀναζητήσατε τίς δημοσκοπήσεις τῆς περιόδου –ὀνόματα ἑταιρειῶν δέν λέμε, ὑπολήψεις δέν θίγουμε, ὑπάρχουν. Μόνο πού οὔτε ὁ Τσίπρας οὔτε ὁ ΣΥΝ ἦταν ἕτοιμοι γιά ἕνα τόσο μεγάλο ρεσάλτο σέ τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Τούς ἔλειπε ἡ ὡριμότητα. Στίς εὐρωεκλογές τοῦ 2009 ὁ ΣΥΡΙΖΑ μόλις καί κατάφερε νά ξεπεράσει σέ ποσοστό τό 4%. Στίς ἐθνικές ἐκλογές τοῦ 2009, τίς πρῶτες στίς ὁποῖες ὁ Τσίπρας ἐξελέγη Βουλευτής, ὁ Συνασπισμός μόλις καί ξεπέρασε τό 3%. Ὅσοι εἶχαν ἐλπίσει ὅτι ὁ νεοσσός θά κόψει ψήφους ἀπό τό ΠΑΣΟΚ πού ἦταν τότε ἡ κυρίαρχη δύναμη τῆς Κεντροαριστερᾶς, ἔπεσαν ἔξω. Τήν ἴδια περίοδο διανύουμε καί σήμερα. Ἐπιχειρηματικές δυνάμεις ἐπένδυσαν κατ’ ἀρχάς στήν ὑποψηφιότητα τοῦ Ἀνδρέα Λοβέρδου, τόν ὁποῖο πριμοδότησαν καί μέ δημοσκοπικό ἄνεμο πρωτιᾶς. Τό σχέδιο ἀπέτυχε, ὁ ἐκλεκτός κατετάγη τρίτος. Μετά τήν ἀποτυχία, οἱ ἴδιες δυνάμεις μέ τίς ἴδιες ἐφημερίδες, τά ἴδια πρωτοσέλιδα καί τούς ἰδίους διθυράμβους ἐπενδύουν στόν «νέο παίκτη» ὅπως τόν ἀποκαλοῦν καί στήν «ἀλλαγή σκηνικοῦ». Τοῦ δίνουν ἀπό 13,5% ἕως 15%, τόν ἐμφανίζουν νά διεκδικεῖ τήν τρίτη θέση ἀπό τόν ΣΥΡΙΖΑ καί ἐκεῖνος τούς ἀποζημιώνει: Ὅταν ἐρωτᾶται στίς συνεντεύξεις του ποιό εἶναι τό νέο πρόβλημα τῆς χώρας ἀπαντᾶ μᾶλλον δασκαλεμένος… τό Ταμεῖο Ἀνακάμψεως!

Ἔχω γράψει ζώσης τῆς Γεννηματᾶ σέ ἀνύποπτο χρόνο γιά τόν Ἀνδρουλάκη σημείωμα μέ τό ὁποῖο ἐξῆρα τίς ὅποιες ἀρετές του, ἀλλά διερωτώμην: Μπορεῖ νά ἀντέξει στόν ρόλο; Νομίζω ὅτι μέσα στό 2022 θά κληθεῖ νά ἀπαντήσει στό ἐρώτημα. Διότι ὡραία ἡ κορυφή, εἰδικῶς ὅταν φθάνεις σέ αὐτήν μέ μιά σπρωξιά χιλιάδων ἀνθρώπων πού ἀναζητοῦν ἀπελπισμένα τήν ἀνανέωση, ἀλλά πρέπει καί νά ξέρεις τί νά τήν κάνεις τήν κορυφή. Ὅ,τι ἴσχυε γιά τόν Τσίπρα τό 2008, ἰσχύει καί γιά τόν Ἀνδρουλάκη τό 2021. Εἶναι πολιτικά ὥριμος καί ἕτοιμος νά διαχειριστεῖ ἕνα τέτοιο ρεῦμα; Ὁ Τσίπρας εἶναι σίγουρα «κουρασμένος». Τό ἔχει ζήσει ὅλο τό ἔργο. Τό 2022 σέ ἡλικία 47 χρόνων θά εἶναι 13 χρόνια Βουλευτής, 15 χρόνια ἀρχηγός καί σχεδόν πέντε χρόνια πρωθυπουργός. Ἐκτός ἀπό κουρασμένος εἶναι ὅμως καί ἔμπειρος. Κοινοβουλευτικά, πολιτικά, ἐσωκομματικά. Ἔχει ζωηρές διεθνεῖς παραστάσεις, ἀσχέτως ἄν αὐτές δέν ἀξιοποιήθηκαν πάντοτε ἐπ’ ὠφελείᾳ τῆς χώρας. Θά μπορέσει νά δημιουργήσει ὁ ἀπουσιάζων ἀπό τήν Βουλή Ἀνδρουλάκης ρεῦμα γιά τήν ἱστορική ἀνατροπή. Εἶναι πρός ἀπόδειξιν. Ἡ ἱστορία μπορεῖ νά ἐπαναληφθεῖ ὡς ἡ φάρσα τοῦ 1993 εἴτε καί ὄχι. Τό παρελθόν πάντως μᾶς διδάσκει ὅτι οἱ ἐπιχειρηματικές ἐπιθυμίες δέν συναντῶνται πάντοτε μέ τίς κοινωνικές προσδοκίες. Ἄλλες οἱ μέν, ἄλλες οἱ δέ. Σπανίως ταυτίζονται. Ὅσο γιά τήν ΝΔ: Ἄν καί δέν ὑποτιμῶ τί σημαίνει νά κάνεις ἐκλογές μέ τό κράτος καί ἄλλους μηχανισμούς στόν ἔλεγχό σου, τό μπόνους πού σοῦ ἐξασφαλίζει, τό πρόβλημά της αὐτή τήν στιγμή δέν εἶναι ἄν θά ἔρθει δεύτερος ἤ τρίτος ὁ Τσίπρας, δεύτερος ἤ τρίτος ὁ Ἀνδρουλάκης. Ἄν καί ὁ κύριος Μητσοτάκης φάνηκε νά χαίρεται ἀπό τήν προοπτική τῆς ἀνάδειξης τοῦ ΠΑΣΟΚ σέ ἀξιωματική ἀντιπολίτευση. Τό πρόβλημά της εἶναι νά φθάσει τό 38-39% γιά νά μήν ἔχει ἀνάγκη κανέναν Τσίπρα καί κανέναν Ἀνδρουλάκη γιά νά συγκροτήσει κυβέρνηση. Κοινῶς, νά κοιτάξει τήν… καμπούρα της καί νά πάψει νά ἀσχολεῖται μέ τήν καμπούρα τῶν ἄλλων. Καλημέρα σας!

Απόψεις

Ξεχάστε τίς ἐκλογές τῆς παραγραφῆς τό «στικάκι» ἔχει ἀφήσει ἴχνη

Μανώλης Κοττάκης
Τό Σύνταγμα ἄλλαξε, ἀλλά ὄχι ὁ νόμος περί εὐθύνης Ὑπουργῶν! – Εἶναι ἀλήθεια ὅτι «κομιστής» τῶν μονταρισμένων διαλόγων στά ΜΜΕ εἶναι Βουλευτής τῆς ΝΔ; – Ἡ πανομοιότυπος τακτική: Στά «σκυλιά» οἱ χαμηλόβαθμοι λειτουργοί γιά νά γλυτώνουν οἱ ἔνοχοι: ὁ σταθμάρχης στά Τέμπη, ἀξιωματοῦχοι τῆς ΕΥΠ στίς ὑποκλοπές, ἡ συνεργάτις τοῦ Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν στά «μαίηλ» τῆς ἐπιστολικῆς ψήφου – Σύστημα ἡ καταστροφή τῶν ἀποδείξεων

Πληθωρισμός: Νύχτα σπαρμένη …μάγια!

Εφημερίς Εστία
ΜΙΑ ἀπίστευτη καί, συγχρόνως, μελαγχολική διαπίστωση: ἡ τελευταία ἀνακοίνωση τῆς Eurostat γιά τόν πληθωρισμό στήν χώρα μας τόν περασμένο Φεβρουάριο συμπύκνωσε πολλαπλές καί πολύμορφες ἁμαρτίες κυβερνώντων πενῆντα ἐτῶν.

Τήν μικρότερη ἀγοραστική δύναμη στήν ΕΕ ἔχουν οἱ Ἕλληνες

Εφημερίς Εστία
ΤΗΝ ΔΕΙΝΗ κατάσταση πού εὑρίσκονται οἱ Ἕλληνες λόγῳ τῆς ἀκρίβειας καί τῶν χαμηλῶν εἰσοδημάτων ἐπιβεβαίωσαν τά στοιχεῖα πού δημοσιοποίησε σήμερα ἡ Eurostat.

Ὁ «βασικός μέτοχος» καί οἱ μοιραῖοι συμμέτοχοι

Δημήτρης Καπράνος
Πόσο καλύτερα θά ἦταν ὅλα γιά τήν Ἑλλάδα ἄν δέν εἶχε χαθεῖ ἡ εὐκαιρία γιά τόν «βασικό μέτοχο»!

Παρασκευή, 27 Μαρτίου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ