ΕΔΩ ΚΑΙ μερικές ἑβδομάδες ἀπό τήν στιγμή πού ὁριστικοποιήθηκε τό κυβερνητικό σχέδιο γιά τό Ταμεῖο Ἀνάκαμψης καί…
… ἀποφασίστηκε τό τελικό πλάνο τῶν ἰδιωτικοποιήσεων τοῦ 2021, τό κλῖμα στόν Τύπο τοῦ σαββατοκύριακου ἄρχισε νά θυμίζει ἐποχές χρηματιστηρίου. 1999. Τότε πού ἐπιχειρηματίες καλοῦσαν δημοσιογράφους νά συμμετάσχουν στό μεγάλο παιχνίδι τῆς ἁρπαγῆς τοῦ πλούτου τῶν Ἑλλήνων ἀπό τό ταμπλώ τῆς Σοφοκλέους μέ τήν τάχα χιουμοριστική προτροπή «γίνε λαμόγιο καί ἐσύ!». Ὁ Τύπος πάντα ἦταν ὁ καθρέφτης τῶν συσχετισμῶν ἰσχύος στήν πολιτική καί στήν ἀγορά (εἰδικῶς μετά τό 1989 –κάποτε ἐλέγετο ἡ φράση «ἤ ὑπούργημα μοῦ δίνεις ἤ ἐφημερίδα βγάζω!»), τώρα στό παιχνίδι μπαίνει πρώτη φορά μετά τήν ἐποχή Σημίτη στήν διανομή πακέτου καί τό διαδίκτυο. Οἱ ὑπαινιγμοί, οἱ ἀναφορές καί τά χτυπήματα κατά κρατικῶν ἀξιωματούχων καί ἐπιχειρηματιῶν σέ διάφορες παραπολιτικές στῆλες ἑβδομαδιαίων ἐφημερίδων ἔχουν πυκνώσει τόν τελευταῖο καιρό, καί ἀπορία γι’ αὐτό δέν ὑπάρχει καμμία. Τά ἀπορρίμματα, οἱ δρόμοι, τά ἔργα τοῦ ψηφιακοῦ μετασχηματισμοῦ, κάθε πιθανή καί ἀπίθανη δράση πού περιλαμβάνει τό Ταμεῖο Ἀνάκαμψης, τό πρόγραμμα ἰδιωτικοποιήσεων (λιμάνια) καί τό νέο πρόγραμμα ἐξοπλισμῶν ἔχει ἀνοίξει τήν ὄρεξη ὑπαρκτῶν καί ἀνύπαρκτων ὁμίλων τῶν ὁποίων τό «μάτι» στήν θέα τοῦ δημόσιου χρήματος γυαλίζει. Ἐξ οὗ καί ὁρισμένες ἀποθεωτικές κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις γιά τήν δημοτικότητα Ὑπουργῶν.
Τίς τελευταῖες ἡμέρες παρατηρεῖται μάλιστα καί ἕνα νέο φαινόμενο. Ἄρχισαν νά φυτρώνουν σάν τά «μανιτάρια» στό διαδίκτυο –δέν βγῆκαν ἀκόμη στόν ἀέρα– νέα οἰκονομικά site. Κοντά στά δέκα τόν ἀριθμό. Σημαντικός τηλεοπτικός δημοσιογράφος παραιτήθηκε ἀπό τήν ἐργασία του γιά νά ἀναλάβει θέση ἐπί κεφαλῆς σέ γνωστό ἱστότοπο ὁ ὁποῖος ἀνανεώνεται ἀπό μετεγγραφές μέ πενταψήφια μπόνους. Ἱστορική ἐφημερίδα πού διαθέτει ἤδη ἱστότοπους ἀποφάσισε νά ἱδρύσει ἕναν νέο οἰκονομικό, καταλαβαίνουμε γιατί. Δύο ἐπιχειρηματίες πού δραστηριοποιοῦνται στόν τομέα τῆς ἐνέργειας μέ πλῆθος ἄλλων δραστηριοτήτων στά ΜΜΕ –δέν τούς λείπει τό στασίδι– ἀποφάσισαν νά ἱδρύσουν νέα site γιά θέματα ἐνέργειας ἕκαστος. Ἀχρηστευμένοι ἱστορικοί τίτλοι οἰκονομικῶν ἐντύπων πού ἀνήκουν στήν ἰδιοκτησία ἀδιάφορων μιντιαρχῶν ξαφνικά ἀποκτοῦν ἀξία, περιεχόμενο καί νέα διάσταση. Στελεχώνονται καί ἐπανιδρύονται. Τέως μάνατζερ συγκροτημάτων πού ἀποτέλεσαν στό παρελθόν τόν ὁρισμό τῆς διαπλοκῆς βγαίνουν ἐπίσης στό «μεϊντάνι» καί ἑτοιμάζονται νά ἀνεβοῦν στόν ἱστό. Στίς ἀλήστου μνήμης ἐποχές τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ὅταν ἡ ἀγορά μυριζόταν «φιλέτο» δισεκατομμυρίων οἱ ἐπιχειρηματίες ἄνοιγαν τήν μία ἐφημερίδα μετά τήν ἄλλη. Τά μανταλάκια εἶχαν –καί ἔχουν– ἰσχύ. Θυμηθεῖτε πόσες ἐφημερίδες ἐξεδόθησαν στήν περίοδο τοῦ Χρηματιστηρίου. Πόσες, τήν περίοδο τῆς κατασκευῆς τῶν ἔργων τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Πόσες, ὅταν μοιραζόταν τό ἐξοπλιστικό πρόγραμμα (ΕΜΠΑΕ) 1997-2005 (μέ τό σύνθημα τοῦ ΔΟΛ καί «βούτυρο καί κανόνια».) Πόσες, ὅταν διανεμήθηκε τό Τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Σήμερα δέν ὑπάρχει καμμία. Ἔκαναν τήν δουλειά τους ὅσο ἦταν σέ ἐξέλιξη ἡ διανομή τῶν δισ. εὐρώ καί μόλις τελείωσε τό πλιάτσικο ἔκλεισαν. Καί μαζί τους ἔμειναν ἄνεργοι οἱ συνάδελφοί μας πού βρῆκαν προσκαίρως –καλῶς– ἐργασία. Τί συμβαίνει σήμερα; Τά site τῆς διαπλοκῆς ἀντικαθιστοῦν τόν Τύπο τῆς διαπλοκῆς. Στοιχίζουν πιό φθηνά ἀπό τό χαρτί, φθηνότερα ἀπό τά μισθολόγια δημοσιογράφων μέ ἀσφάλιση ἐνῶ εἶναι καί διαθέσιμα γιά «κτυπήματα» 24 ὧρες τό 24ωρο. Ὄχι ἅπαξ ὅπως οἱ ἐφημερίδες. Ἀλλά ἡ οὐσία πού ὤθησε κάποτε μιά κυβέρνηση νά νομοθετήσει μέ ἕναν νόμο πού καλεῖτο «βασικός μέτοχος» τό ἀσυμβίβαστο ἰδιοκτήτη ΜΜΕ καί προμηθευτή τοῦ δημοσίου, δέν ἀλλάζει. Οἱ ἐπιχειρηματίες –ὄχι ὅλοι– δέν τά ἀνοίγουν γιά νά προσφέρουν στήν ἐνημέρωση. Πιστολέρο χρειάζονται. Ὄχι newsroom. Γιά νά εἶμαι ἀπολύτως βέβαιος ρώτησα καί κορυφαῖο κυβερνητικό παράγοντα, ὁ ὁποῖος ἔχει ἄριστη γνώση τῆς ἀγορᾶς, τήν ἄποψή του γιά τό φαινόμενο τῆς μαζικῆς ἵδρυσης site καί ἔλαβαν τήν ἀπάντηση πού φανταζόμουν ἐξ ἀρχῆς: «Εἶναι αὐτό πού νομίζεις! Θά ἐπιχειρηθοῦν ἐκβιασμοί γιά τό Ταμεῖο Ἀνάκαμψης. 32 δισ. εὐρώ εἶναι αὐτά». Ἐκβιασμοί πάσης φύσεως βεβαίως. Πολιτικοί, οἰκογενειακοί, προσωπικοί, ἰδιωτικοί. Βοῦρκος θά γίνει ἡ χώρα. Ἐάν ἡ Ἑλλάς διερχόταν μιά ἄλλη περίοδο καί δέν «ἀπειλεῖτο» μέ ἀνάπτυξη μόλις 0,9% γιά τό 2021 ὅπως προβλέπει ὁ ΟΟΣΑ, καί ἄν τήν Ἄνοιξη δέν ἀπειλοῦντο μέ ἀπόλυση χιλιάδες ἐργαζόμενοι (μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἀναστολῶν καί τῆς καταβολῆς τῆς μισθοδοσίας ἀπό τό κράτος) καί μέ χιλιάδες λουκέτα μικρομεσαῖες ἐπιχειρήσεις, τότε ἡ συζήτηση ἴσως περιοριζόταν ἁπλῶς στήν φιλοσοφική της διάσταση: Πόσο ἀνήθικος μπορεῖ νά γίνει ὑπό προϋποθέσεις ὁ ἑλληνικός κρατικοδίαιτος καπιταλισμός.
Τήν ὥρα πού Πισσαρίδης εἰσηγεῖται μέτρα γιά τήν αὔξηση τῆς παραγωγικότητας τῶν ἐπιχειρήσεων, τμῆμα τῆς καλομαθημένης ἐπιχειρηματικῆς μας τάξης θέλει νά βασίσει πάλι τήν κερδοφορία της ἤ τήν διάσωσή της σέ δημόσιο καί κοινοτικό χρῆμα. Στήν τεμπελιά. Ὄχι στήν ἐργασία. Ζητᾶ «σταυροπόδι» νά τῆς μεταφέρουν τά λεφτά στό ταμεῖο της, καί ὅποιος ἀντισταθεῖ θά τόν λιώσει. Ἐάν δέν εἴχαμε διασυρθεῖ τόσες φορές στό παρελθόν ἀπό τίς ἐποπτικές ἀρχές τῆς Κομμισσιόν οἱ ὁποῖες χαρακτηρίζοντάς μας περίπου κατσαπλιάδες μᾶς ζητοῦσαν τά χρήματά τους πίσω καί μέ τόκο καθώς ἀντί νά γίνουν ἔργα ἔγιναν σεμινάρια, πάλι θά τό ἔριχνα στήν φιλοσοφία. Ἀλλά ἐδῶ ὑπάρχει μιά πραγματικότης καί μερικοί συμπεριφέρονται σά νά μήν συνέβη ποτέ. Ναί, διασυρθήκαμε στό παρελθόν ἀπό τήν ΕΕ γιά διασπάθιση κοινοτικοῦ χρήματος. Πάνω στίς κατηγορίες γιά τήν διαφθορά «πάτησαν» οἱ Γερμανοί γιά νά μᾶς λιώσουν. Ναί, ἡ ἑλληνογερμανική διαπλοκή ἔδωσε ἀποφασιστική ὤθηση στήν χρεωκοπία: Siemens, Novartis καί ὅπλα (θυμηθεῖτε τί μηντιακός χορός εἶχε στηθεῖ γύρω ἀπό αὐτά) ἐκτόξευσαν –μαζί μέ τά ἀσφαλιστικά ταμεῖα– ἐλλείμματα καί χρέος. Ναί, ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια εὐρώ πέρασαν ἀπό τά χέρια κυβερνήσεων καί πολύ λίγα ἔγιναν δημόσια ἔργα πνοῆς (Ρίο Ἀντίρριο/Ἀττική Ὁδός/Περιφερειακή). Τά λοιπά κατέληξαν στίς τσέπες κατσαπλιάδων.
Τό ἐρώτημα πού προκύπτει λοιπόν διαβάζοντας ὅτι θά ἀνοίξουν δέκα οἰκονομικοί ἱστότοποι μέ ἡμερομηνία λήξεως τίς πιθανές ἐκλογές τοῦ φθινοπώρου εἶναι τό ἑξῆς: Μά καλά, δέν μάθαμε τίποτε ἀπό τίς περιπέτειές μας; Ἀπό τά λάθη μας; Ἀπό τόν ἐξευτελισμό τοῦ λαοῦ μας, ὁ ὁποῖος ταξίδευε στό ἐξωτερικό καί ντρεπόταν καί νά ἀποκαλύψει τήν ἑλλαδίτικη καταγωγή του –ἔλεγε ὅτι εἶναι ἀπό τήν Κύπρο; Δέν μάθαμε τίποτε ἀπό τήν περίοδο τῶν ἀγανακτισμένων, ὅτι ὁ πλοῦτος πού διεκδικεῖται ἀπό ὀλίγους ἀφήνοντας στήν ἄκρη τούς πολλούς, δημιουργεῖ μέ μαθηματική βεβαιότητα συνθῆκες πολιτικῆς καί οἰκονομικῆς ἀποσταθεροποίησης; Ἡ ἀπάντησή μας μετά ἀπό δέκα χρόνια περιπέτειας, μετανάστευσης τῶν 400.000 καλύτερων μυαλῶν μας στό ἐξωτερικό καί ἀνεργίας ἑνός ἑκατομμυρίου νέων καί μη, εἶναι καί πάλι ἐκβιασμός, νταβαντζηλίκι καί διαπλοκή; Τά ἴδια, Παντελάκη μου; Εἰλικρινῶς σηκώνω τά χέρια ψηλά. Οἱ ὀργές στά ἔγκατα τῆς κοινωνίας κάθονται ἡ μία πάνω στήν ἄλλη. Κοινωνικές, πολιτικές, οἰκονομικές, πολιτισμικές. Παίρνω πολύ τοῖς μετρητοῖς τήν δέσμευση πού ἔχει διατυπώσει στό Ὑπουργικό Συμβούλιο ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ὅτι ἔχουμε εὐθύνη νά ἀξιοποιήσουμε κατά τόν καλύτερο τρόπο ἕως καί τό τελευταῖο εὐρώ. Ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη νά τήν τηρήσει. Ἔναντι τῆς πατρίδος καί ὄχι ἔναντι τῶν περιστασιακῶν ὑποστηρικτῶν τῆς ΝΔ πού θεωροῦν τήν χώρα τσιφλίκι τους καί τόν λαό βλᾶκα. Ἡ διαπλοκή τοῦ διαδικτύου δέν μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἑλληνική ἀπάντηση στό μέλλον. Ἡ ἀξιοκρατία, ναί!
