Γιά πρώτη καί τελευταία φορά!

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στήν ἀρχή μιᾶς ἐθνικῆς κρίσης. Συμβαίνουν ἤδη πράγματα ἀσυνήθιστα:

ἀποχωρήσεις Ἑλλήνων ὑπουργῶν ἀπό ἐκδηλώσεις στήν Τουρκία, ἀπειλές ἀπέλασης πρέσβεων, ἔκτακτες ἐπισκέψεις τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν σέ χῶρες τῆς περιοχῆς, ἀπαντήσεις στόν Τοῦρκο πρέσβυ διά ἀντιπροσώπου (ἀναπληρωτής σύμβουλος ἀσφαλείας). Οἱ καιροί εἶναι ὕποπτοι. Δέν εἶναι ἐποχή γιά διχόνοια. Παρατηροῦμε ὅμως ὅτι ἡ ἀξιωματική Ἀντιπολίτευση πάει «γυρεύοντας». Θά παραθέσουμε τίς ἀπόψεις της, θά ὑπενθυμίσουμε μερικά πράγματα καί θά προσπαθήσουμε νά μήν ἐπανέλθουμε. Γιά πρώτη καί τελευταία φορά! Ὁ τόπος ἔχει ἀνάγκη τήν ἑνότητα. Παραθέτουμε ἀκολούθως τήν ἀνακοίνωση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά τά ἑλληνοτουρκικά:

«– Οἱ προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές πολλαπλασιάζονται ραγδαῖα καί ἔχουμε φτάσει Νοέμβριο.

– Ἡ ρητορική τῆς Τουρκίας ὡς πρός τίς ροές, τό Αἰγαῖο καί τήν Κύπρο, γίνεται ὁλοένα καί πιό ἐπιθετική.

– Οἱ παραβιάσεις στό Αἰγαῖο (πού δέν τέθηκαν στόν Τοῦρκο Πρόεδρο ἀπό τόν Πρωθυπουργό κατά τή συνάντησή τους), ἔχουν χτυπήσει κόκκινο.

– Οἱ παράνομες τουρκικές ἐξορύξεις στήν κυπριακή ΑΟΖ ἐπεκτείνονται.

– Ἡ Τουρκία προβαίνει σέ παράνομη συμφωνία μέ τή Λιβύη γιά ἑλληνικές θαλάσσιες ζῶνες.

– Ἡ Τουρκία παρουσιάζει γιά πρώτη φορά συντεταγμένες τῆς ὑφαλοκρηπίδας της μέ τήν Αἴγυπτο, οἱ ὁποῖες δέν συμβαδίζουν μέ τό διεθνές δίκαιο.

Ἄς μᾶς πεῖ κάποιος ἀπό τήν Κυβέρνηση:

Ἡ συνάντηση τοῦ Πρωθυπουργοῦ μέ τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν τόν Σεπτέμβριο ἦταν ἐπιτυχημένη;

Ἡ ἀπαράδεκτη στρατηγική πού ἀνεκοίνωσε ὁ Κυβερνητικός Ἐκπρόσωπος, κατευνασμοῦ τῆς Τουρκίας στό Αἰγαῖο καί στό Κυπριακό, μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά βοηθήσει στό προσφυγικό, πέτυχε;

Εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νά ἐγκαταλειφθεῖ ἡ τακτική τοῦ παθητικοῦ παρατηρητῆ καί νά ἐπιστρέψει ἡ χώρα στήν ἐνεργητική ἐξωτερική πολιτική σέ σχέση μέ τίς εὐρωτουρκικές σχέσεις, τό πλαίσιο εὐρωπαϊκῶν κυρώσεων καί τόν οὐσιαστικό διάλογο».

Μέ τήν αὐτονόητη παρατήρηση, ὅτι οὐδείς συμφωνεῖ μέ τήν στρατηγική τοῦ κατευνασμοῦ (τό ὑπαινίχθηκε καί ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς στό συνέδριο τῆς ΝΔ –ἐμεῖς στήν «Ἑστία» διατυπώσαμε εὐθέως τίς ἐπισημάνσεις μας μετεκλογικῶς μέ πλεῖστες ἀφορμές), τό ἀληθές ἐρώτημα εἶναι τό ἑξῆς: Ποιός εἶναι ὁ ἀληθινός ἐμπνευστής τοῦ κατευνασμοῦ καί ποιός ἦταν ὁ παθητικός παρατηρητής; Θά θυμίσω καί θά ἀποκαλύψω κάτι σήμερα, ἀπευθυνόμενος στούς φίλους τῆς Ἀριστερᾶς πού ρωτᾶνε γιά τήν συνάντηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη μέ τόν Ἐρντογάν καί μιλᾶνε γιά «κατευνασμό» καί «παθητικούς παρατηρητές». Μᾶς ἐνημέρωσε ποτέ κανείς τί διημείφθη στήν τελευταία συνάντηση τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα μέ τόν Ταγίπ Ἐρντογάν στήν Κωνσταντινούπολη, ἡ ὁποία διήρκεσε δύο ὁλόκληρες ὧρες; Ἔ, λοιπόν, θά σᾶς ποῦμε ἐμεῖς τί ἔγινε τότε. Τά γράψαμε σέ ἀλλεπάλληλα δημοσιεύματά μας. Ὁ κ. Τσίπρας, ὁ «ἐνεργητικός παρατηρητής» καί ὄχι «παθητικός», κάθισε καί ἄνοιξε μόνος του συζήτηση στόν Ἐρντογάν γιά «συνεκμετάλλευση στό Αἰγαῖο». Ὁ τότε ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Γιῶργος Κατρούγκαλος μίλησε μάλιστα δημοσίως γιά «συνδιαχείριση». Πιό κομψός ὁ ὅρος. Μετά τίς ἀποκαλύψεις μας ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλῆς Νικήτας Κακλαμάνης κατέθεσε ἐρώτηση πρός τόν κ. Κατρούγκαλο, ὁ ὁποῖος στήν γραπτή ἀπάντησή του ἀπέφυγε νά διαψεύσει τό θέμα τῆς συνεκμετάλλευσης, δέν τόλμησε κἄν νά ἀναφέρει τήν λέξη! Πιπέρι στό στόμα.

Μετά ἀπό τό πρῶτο δημοσίευμά μας ἀκολούθησε καί ἄλλο, γιατί δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχουν πατριῶτες παντοῦ, ἔχουμε τίς πηγές μας. Στό δεύτερο δημοσίευμα ἀποκαλύψαμε ὅτι ὁ Τσίπρας πρότεινε στόν Ἐρντογάν συγκεκριμένη ἀνταλλαγή: νά πάρει μεγάλο μέρος ἀπό τά κοιτάσματα τῆς Μεσογείου ἀρκεῖ νά κάνει ὑποχώρηση καί νά δώσει καλύτερη λύση γιά τήν Λευκωσία στό Κυπριακό. Μιά λύση, τοῦ τύπου σταδιακή ἀποχώρηση τοῦ Ἀττίλα ἔναντι μειζόνων παραχωρήσεων τοῦ Ἑλληνισμοῦ σέ ζητήματα ἀξιοποίησης τοῦ ὀρυκτοῦ μας πλούτου. Οὔτε αὐτή τήν πληροφορία μας τόλμησε νά διαψεύσει τότε τό Μαξίμου. Μόνον ὅταν ἔχασε ὁ ΣΥΡΙΖΑ τίς ἐκλογές τοῦ Ἰουλίου, κάποιος ἀπό τόν εὐρύτερο κύκλο τῶν συνεργατῶν τοῦ κ. Τσίπρα, μᾶς ἐκμυστηρεύτηκε ὅτι ἀναστατώθηκε ἀπό τήν ἀποκάλυψή μας καί ἔψαχνε νά βρεῖ στήν Λευκωσία τήν πηγή τῆς διαρροῆς. Ἀναφέρω δύο σχετικά ἄγνωστες ἱστορίες (δέν στέκομαι στίς δηλώσεις Κατρούγκαλου –«δέν θά ἀποκλείσουμε ἀπό αὐτή τήν περιοχή τήν Τουρκία ἡ ὁποία ἔχει τόσα χιλιόμετρα ἀκτή στήν Μεσόγειο», οὔτε στό ὅτι δέν καταθέσαμε ποτέ συντεταγμένες στόν ΟΗΕ), γιά νά ρωτήσω γιά πρώτη καί τελευταία φορά (θέλω νά ἐλπίζω) τό ἑξῆς: Αὐτό τί ἦταν, παιδιά; Τό νά ὑποδύεται κανείς τό κοκκοράκι μπροστά στίς κάμερες παρόντος τοῦ Ἐρντογάν (ὁ Τσίπρας τό ἔκανε δύο φορές ἐπιτυχημένα στήν Ἀθήνα καί τήν Σμύρνη) καί ἔπειτα νά τοῦ ἀνοίγει ψιθυριστά συζήτηση στό «ἰδιαίτερο» γιά τό πῶς θά μοιραστεῖ ὁ πλοῦτος τοῦ Αἰγαίου καί τῆς Κύπρου προκειμένου νά τόν κατευνάσει, δέν εἶναι πρός ψόγον; Ψυχραιμία, ἀγαπητοί. Δέν πέρασε πολύς καιρός. Θυμόμαστε.

Υ.Γ. Ὑπό τό φῶς τῶν νέων δεδομένων: Δέν ἦταν λάθος Τσίπρα ἡ ἀναβολή ἔκδοσης τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος Κοτζιᾶ γιά ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στά 12 μίλια, μέ ἀρχή τό Ἰόνιο;