Φοβοῦ τόν Τσίπρα καί δῶρα φέροντα

ΡΩΤΗΣΑ πρό καιροῦ στενό συνεργάτη τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης γιά ποιό λόγο ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἔκανε τό ὡραιότατο δῶρο στήν χώρα, στό πολιτικό σύστημα καί στήν ΝΔ, καί ἐπέτρεψε στήν Κυβέρνηση μέ τήν συνταγματική ἀναθεώρηση πρῶτον νά ἀποσυνδέσει τήν ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας ἀπό τίς ἐκλογές καί δεύτερον νά ἐκλέξει πρόεδρο μέ ἁπλή πλειοψηφία.

Μοῦ ἀπάντησε μέ εὐθύτητα ὅτι ὁ κ. Τσίπρας εἶχε ἀπόλυτη ἐπίγνωση πώς αὐτήν τήν φορά δέν θά μποροῦσε νά προκαλέσει ἐκλογές ὅπως τό 2014 –ἡ λαϊκή ἐντολή εἶναι νωπή, τό κόμμα του διέρχεται κρίση– καί ὅτι μέ τήν ἐπιλογή του αὐτή ἔδωσε ἐξετάσεις σταθερότητας στό διεθνές σύστημα. Δέν εἶναι εὐκαιριακός παίκτης καί πάντως δέν εἶναι ἴδιος μέ τό παρελθόν. Θέλει νά ἀποτελεῖ γιά τούς ξένους ἀξιόπιστη ἐφεδρεία. Σήμερα ἀποδεικνύεται πώς δέν ἦταν τυχαία αὐτή ἡ ἐπιλογή. Οὔτε εἶχε κάποιο χαρακτῆρα μεγαθυμίας.

Μιά ματιά νά ρίξει κανείς στίς χθεσινές Κυριακάτικες ἐφημερίδες ἀρκεῖ γιά νά καταλάβει ὅτι ἡ ἐκλογή Προέδρου τῆς Δημοκρατίας μπορεῖ νά καταστεῖ ἀνέτως ἐσωκομματικό πρόβλημα τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης. Εἴτε ἡ ἐκλογή προκύψει ἀπό τά σπλάγχνα της εἴτε ὁ Πρωθυπουργός ἐπιλέξει κεντροαριστερή ὑποψηφιότητα ὅπως βαθειά μέσα του θά ἐπιθυμοῦσε, ὑπάρχει διχασμός. Διότι τό κρινόμενο τελικῶς εἶναι ἄν ἡ Κυβέρνηση θά ἐπιλέξει πρόεδρο μέ ταυτότητα πού χρειάζεται ἡ χώρα ἤ πρόεδρο πού θά ταιριάζει μέ τό φιλελεύθερο κεντροδεξιό ἐκσυγχρονιστικό στίγμα πού θέλει νά δώσει ὁ κ. Μητσοτάκης στό πολιτικό σύστημα συνολικά, καί στήν παράταξη εἰδικώτερα. Ἤ ἀκόμη πρόεδρο πού θέλει νά ἐπιβάλλει ἡ διαπλοκή στόν Πρωθυπουργό (δύσκολο). Δέν ταυτίζονται κατ’ ἀνάγκην αὐτά τά τρία! Ἄν ὁ Πρωθυπουργός δέν προσέξει, θά ἀντιμετωπίσει τόν κίνδυνο ὄχι ἁπλῶς νά πιεστεῖ ἡ κοινοβουλευτική ὁμάδα τῆς ΝΔ καί νά ὑπάρξουν διαρροές στήν ψηφοφορία τοῦ προσώπου πού συμβολίζει τήν ἑνότητα τοῦ ἔθνους (γράφεται ὡς προειδοποίηση ἀπό διαπλεκόμενες ἐφημερίδες), ἀλλά καί νά δώσει τήν εὐκαιρία στόν Τσίπρα νά καταστεῖ ὁ ρυθμιστής τῆς ἐκλογῆς.

Ἄς δοῦμε κατ’ ἀρχάς τά δεδομένα: ἡ ἐκλογή θά γίνει μέσα σέ ἕνα ρευστό διεθνές περιβάλλον ὅσον ἀφορᾶ τόν ἐξωτερικό μας περίγυρο. Περιττεύει νά ἐξηγήσω. Αὐτό θά προϋπέθετε ἐκλογή ἐξπρές ἀπό τήν πρώτη ψηφοφορία μέ 200 ψήφους γιά νά μήν ἔχουμε περισπασμούς διχόνοιας ὅταν ἀντιμετωπίζουμε τόν ἀναθεωρητή Ἐρντογάν. Θά εἶναι μήνυμα ἀποφασιστικότητας καί στόν Ἐρντογάν! Δέν εἴμαστε σκορποχῶρι.

Ἔπειτα ἡ ψηφοφορία –μέ βάση τά σημερινά δεδομένα– θά διεξαχθεῖ μέ φόντο περισσότερες τῆς μίας ἐκκρεμεῖς δικαστικές ὑποθέσεις πού ἀσκοῦν ἐπιρροή στό ἐσωτερικό τῆς κοινοβουλευτικῆς ὁμάδας τῆς ΝΔ. Ἤδη ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους δημοσιεύματα περί 60 βουλευτῶν τῆς ΝΔ συγκεκριμένης πατριωτικῆς συνιστώσας πού περιμένουν τάχα στήν γωνία τόν Πρωθυπουργό (δύο φορές τό ἴδιο λάθος;). Καί τέλος, ἡ ψηφοφορία θά διεξαχθεῖ ὅπως ἐγκαίρως προβλέψαμε στήν σκιά ἑνός ἄδηλου deal μέ τό ΠΑΣΟΚ: μοῦ ψηφίζεις ἐκλογικό νόμο, σοῦ ψηφίζω πρόεδρο. Ἤδη ὁ Πρωθυπουργός συνέδεσε χθές ἐμμέσως μέ τήν συνέντευξή του στό «Βῆμα» τά δύο θέματα: ἡ ψήφιση τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου μέ κλιμακωτό μπόνους (πρόταση Φώφης) θά προηγηθεῖ τῆς ἐκλογῆς Προέδρου Δημοκρατίας. Ξεκαθαρίζοντας ὅτι ἐκφράζω αὐστηρῶς προσωπικές ἀπόψεις ἄς ἐπιχειρήσω μία ἄσκηση μέ πέντε πρόσωπα: Μητσοτάκης, Τσίπρας, Παυλόπουλος, Δαμανάκη, Παπανδρέου.

Ἄς ξεκινήσω ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ὁ ὁποῖος παραμένει στό παιχνίδι μέ ἀξιώσεις. Αὐτοί πού πρό διμήνου τόν εἶχαν ξεγραμμένο καί ἔγραφαν ὅτι ἀποχωρεῖ σήμερα, μᾶς λένε μέ τήν οὐρά ὑπό τά σκέλη πώς ἡ ὑποψηφιότητά του εἶναι ἰσχυρή. Ἐρώτημα, θεωρητικό, δικό μου αὐστηρά: εἴμαστε σίγουροι πώς ὁ Πρόεδρος θά παρακολουθήσει ἀπαθῶς τήν σύνδεση τῆς ψήφισης τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου μέ τήν ψηφοφορία γιά τήν ἐπανεκλογή του; Στήν θέση του δέν θά ἔμενα. Ἄν στήν αὐγή τῆς νέας χρονιᾶς ὁ Πρωθυπουργός δέν ξεκαθαρίσει τί θά κάνει μέ πρόεδρο ἐκλεγμένο ἀπό τήν παράταξή του καί προτάξει τήν ψήφιση τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου, λογικά ὑπάρχει θέμα. Ἡ ἐπανεκλογή του ἔχει νόημα γιά τήν χώρα καί τό πολιτικό σύστημα ἄν γίνει μέ τήν πρώτη, ὄχι τήν τέταρτη ψηφοφορία. Γράφω «λογικά», γιατί ὁ κ. Παυλόπουλος δείχνει ὅτι θά περιμένει τόν κ. Μητσοτάκη νά ψηφίσει ἐκλογικό νόμο. Ἐρώτημα στό ἐρώτημα: Καί ἄς ποῦμε ὅτι ὁ Παυλόπουλος περιμένει νά τελειώσει ἡ ψηφοφορία γιά τόν ἐκλογικό νόμο. Ὁ Τσίπρας πού θεσμικά ἔχει ταχθεῖ ὑπέρ τῆς ἐπανεκλογῆς Παυλόπουλου προεκλογικῶς ἐδῶ καί μῆνες, ἔχει λόγο νά ἐξακολουθεῖ νά δεσμεύεται ἀπό αὐτήν; Στή θέση του, ἄν διάβαζα συνέντευξη Πρωθυπουργοῦ μέ τήν ἐπισήμανση πώς «ἡ εἰσήγησή μου θά εἶναι τέτοια πού νά μήν μποροῦν νά τήν ἀπορρίψουν τά κόμματα τῆς ἀντιπολίτευσης χωρίς αἰτιολογία», θά ἀντιλαμβανόμουν ὅτι ἡ ὑποψηφιότητα Παυλόπουλου ἔχει 50 τοῖς ἑκατό πιθανότητες, ὄχι 51. Ἄρα ὁ Τσίπρας ἔχει συμφέρον νά ἀνατινάξει τήν ἐκλογή πρίν ἀπό τήν ψήφιση ἐκλογικοῦ νόμου, νά δηλώσει πώς στηρίζει ὑποψηφιότητα Παπανδρέου γιά τήν προεδρία τῆς Δημοκρατίας, νά σύρει τό ΠΑΣΟΚ στήν ψήφισή του, νά ἀξιοποιήσει τούς θεσμούς γιά τήν διεύρυνση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί βεβαίως –προσοχή– νά καταστήσει τήν ἐκλογή Προέδρου Δημοκρατίας μονοκομματική. Ἐσωτερικό θέμα τῆς ΝΔ. Σέ αὐτήν τήν περίπτωση τά πράγματα περιπλέκονται. Εἴτε ἡ ἐπιλογή εἶναι μέ ὑποψηφιότητα ἀπό τά ἀριστερά εἴτε ἀπό τά δεξιά. Ἀπό τά ἀριστερά, γιατί τυχόν ἐπιλογή τῆς Μαρίας Δαμανάκη θά προκαλέσει ἔκρηξη στόν ἰσχυρό πυρῆνα τοῦ κόσμου τῆς ΝΔ. Μιλῶ καί ξέρω. Μπορεῖ ἡ Μαρία –τῆς ὁποίας βιβλίο γιά τήν ἐκπαίδευση καί τό ἄρθρο 16 παρουσίασα στό Γαλλικό Ἰνστιτοῦτο τό 2006 (ἐκδόσεις «μεταίχμιο»)– νά ὑπῆρξε Πρόεδρος τοῦ ΣΥΝ καί βουλευτής τοῦ ΠΑΣΟΚ (ἰδανικός συνδυασμός συναίνεσης), ἀλλά γιά τό 30 ἀπό τό 40 τοῖς ἑκατό τῆς βάσης τῆς ΝΔ ἀποτελεῖ ἐκπρόσωπο τῆς γενιᾶς τοῦ Πολυτεχνείου πού κατά τήν ἄποψη γηραιοῦ στελέχους τῆς παράταξης «εὐθύνεται γιατί αὐτή ἔθαψε τή χώρα». Ἡ Μαρία μπορεῖ νά εἶναι πολύ καλή συστημική κεντρώα ἐπιλογή, ἀλλά τυχόν ὑποψηφιότητά της θά προκαλέσει ταυτοτικό πρόβλημα στήν Κεντροδεξιά, θά δημιουργήσει προϋποθέσεις λαϊκίστικου κόμματος στά δεξιά τῆς ΝΔ καί βεβαίως θά ἀνοίξει κατ’ ἐμέ τό πρῶτο σοβαρό στρατηγικό ρῆγμα στίς σχέσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ μέ τόν κόσμο τῆς παράταξης.

Ἄν ἡ μονοκομματική ἐκλογή γίνει μέ πρόσωπο πού προέρχεται ἀπό τήν ΝΔ, πάλι φοβᾶμαι πώς ὅσο μερικές ὑποθέσεις εἶναι ἀνοικτές –δέν ἀφοροῦν κατ’ ἀνάγκη πολιτικά πρόσωπα– ἴσως κάποιοι μποῦν στόν πειρασμό νά εὐτελίσουν ἀκόμη καί τήν προεδρική ἐκλογή, μέ διαρροές 5-6 βουλευτῶν. Ὅποιο κι ἄν εἶναι τό πρόσωπο.

Ἡ γνώμη μου εἶναι μειοψηφική, καταλήγω. Δέν συμφέρει οὔτε τόν τόπο οὔτε τό κόμμα ἐκλογή μονοκομματική ἤ ἐκλογική μέ πασοκικό deal. Θά ὑπάρξουν περιπλοκές. Σέ αὐτό τό ἐθνικό σημεῖο καμπῆς πού βρισκόμαστε, ἐπιβάλλεται ἐκλογή μέ 200 ψήφους ἀπό τήν πρώτη ψηφοφορία –τά Ἴμια ἔγιναν στά ἀπόνερα μιᾶς ἄλλης διχαστικῆς ψηφοφορίας– καί βεβαίως ἐκλογή στήν ὁποία θά συμπέσουν Κυβέρνηση καί ἀξιωματική Ἀντιπολίτευση. Ὄχι οἱ τελειωμένοι τῆς κοινωνίας. Αὐτό εἶναι τό συμφέρον τῆς πατρίδας καί τῆς παράταξης.