Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ὑποστηρίζει ὅτι τό τουρκολιβυκό μνημόνιο εἶναι παράνομο…
… ἐπειδή δέν κυρώθηκε ἀπό τό Κοινοβούλιο τῆς χώρας αὐτῆς καί ἄρα δέν κατέστη ἐσωτερικό της δίκαιο σύμφωνα μέ τά ὁριζόμενα στήν Συνθήκη τῆς Βιέννης. Σωστά, πολύ σωστά. Ὡστόσο ἐδῶ ὑπάρχει ἕνα ἐρώτημα: Κατά τά λοιπά, συμπεριφερόμαστε ὡσάν τό μνημόνιο νά εἶναι παράνομο ἤ ὡσάν νά εἶναι νόμιμο; Οἱ διαπιστώσεις μας εἶναι δυσάρεστες. Ὁ Πρωθυπουργός συμπεριφέρεται ὡσάν νά εἶναι νόμιμο. Ἐάν τό θεωροῦσε παράνομο, θά τό κατήγγειλε καί ὡς παράνομο στήν χθεσινή του ὁμιλία στήν Βουλή καί δέν θά ἔδιδε ἐντολή στό ἐπίσημο Κρατικό Ἀθηναϊκό Πρακτορεῖο Εἰδήσεων (πού ἀνήκει στήν ἁρμοδιότητά του) νά τό χαρακτηρίσει, σέ κείμενό του, «ἀμφιλεγόμενο»!!
Ἐάν τό θεωροῦσε ὄντως παράνομο, θά προέφερε χθές κατά τήν ὁμιλία του στήν Κοινοβουλευτική Ὁμάδα τῆς ΝΔ, ἀντί γιά ἡρωικές γενικότητες, δύο λεξοῦλες: «Κυριαρχικά δικαιώματα». Αὐτά προσβάλλει τό μνημόνιο! Αὐτές τίς λεξοῦλες ὅμως τίς ἔχει σχεδόν διαγράψει ἀπό τό λεξιλόγιό του. Ἄν τό θεωροῦσε παράνομο, θά ἔλεγε μία φράση ἀπό τοῦ βήματος τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ ΟΗΕ. Ἐφ’ ὅσον τό μνημόνιο ἔχει ὡς στόχο νά ἀποκόψει τήν πρόσβαση τῆς Ἑλλάδος στήν θάλασσα τῆς Μεσογείου καί νά καταστήσει τό λιβυκό πέλαγος «τουρκική λίμνη», θά ἔπρεπε νά εἶναι στήν κορυφή τῆς ἀτζέντας μας.
Ἐάν ὁ Πρωθυπουργός θεωροῦσε παράνομο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο, θά εἶχε δεχθεῖ τίς κατά καιρούς δημόσιες εἰσηγήσεις τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν νά αὐξήσει τά χωρικά μας ὕδατα σέ 12 μίλια ἐντός τῆς ὁριοθετημένης ΑΟΖ μέ τήν Αἴγυπτο.
Ἐάν ὁ Πρωθυπουργός θεωροῦσε παράνομο τό τουρκολιβυκό μνημόνιο, θά ἔθιγε τό ζήτημα κατά τήν συνάντησή του μέ τόν Πρόεδρο τοῦ Λιβυκοῦ Συμβουλίου Μένφι στήν Νέα Ὑόρκη καί θά ἀνέφερε κάτι σχετικῶς στό σχετικό Δελτίο Τύπου πού ἐξέδωσε τό Μέγαρο Μαξίμου.
Ἐάν θεωροῦσε τό τουρκολιβυκό μνημόνιο παράνομο, θά περιελάμβανε στό λεξιλόγιό του τήν φράση «ὁριοθέτηση θαλασσίων ζωνῶν καί ΑΟΖ», κάτι πού ἀπέφυγε νά πράξει ἐπιμελῶς ἀπό τό βῆμα τοῦ ΟΗΕ. Τοῦ ὀργανισμοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀποδέκτης τῶν τουρκικῶν ἐπιστολῶν, σύμφωνα μέ τίς ὁποῖες ἡ στρατιωτικοποίηση τῶν νησιῶν τοῦ Αἰγαίου σημαίνει ἀπώλεια κυριαρχίας καί τῶν «συναφῶν θαλάσσιων δικαιωμάτων.»Ἐάν τέλος ὁ Πρωθυπουργός θεωροῦσε παράνομο τό μνημόνιο, θά ἀσκοῦσε ἤδη πιέσεις στόν Πρόεδρο Σίσι γιά τήν ἔναρξη τῶν τελικῶν διαπραγματεύσεων πού θά ὁδηγήσουν στήν ὁλοκλήρωση τῆς ὁριοθέτησης τῆς ΑΟΖ μέ τήν Αἴγυπτο στίς θαλάσσιες περιοχές πού διεκδικεῖ ἡ Τουρκία κάτω ἀπό τό Καστελλόριζο καί νοτίως τῆς Κρήτης. Μέ κυρωμένες τίς συμφωνίες αὐτές ἀπό τά Κοινοβούλια τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Αἰγύπτου, πράγματι θά εἴχαμε πλήρως κατοχυρωμένους νόμιμους τίτλους ἔναντι τῆς διεθνοῦς δικαιοσύνης, κατά πολύ ἰσχυρότερους ἀπό τό παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Γιατί ὅμως ὁ κύριος Μητσοτάκης δέν λέει τίς δύο λέξεις «κυριαρχικό δικαίωμα» καί διακηρύσσει ὅτι κόκκινη γραμμή εἶναι ἡ «κυριαρχία» μας, πού ὡς ἔννοια δέν περιλαμβάνει τήν προσβολή δικαιωμάτων μας στήν ΑΟΖ καί στήν ὑφαλοκρηπῖδα; Τρελλάθηκε;
Ὄχι, ἀγαπητοί. Δέν τρελλάθηκε. Ξέρει τί θέλει. Μέ τήν διαφορά ὅτι αὐτό πού θέλει συνιστᾶ ἐγκατάλειψη πάγιων θέσεων τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς γιά δεκαετίες, πού στήν πράξη θά σημάνουν τήν δραματική ὑποχώρηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ σέ θάλασσες στίς ὁποῖες ἱστορικά εἶναι πρωταγωνιστής. Καί ἡ δραματική ὑποχώρησή μας στίς θάλασσες θά ἀνοίξει μελλοντικά τεράστια ζητήματα ἐθνικῆς ἀσφαλείας γιά τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα. Ζητήματα πού ἴσως ἀπαιτήσουν τήν ἀναδιάταξη τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεών μας καί τήν παρουσία τους στά νέα μέτωπα τῆς Κρήτης καί τοῦ Ἰονίου.
Ὁ Πρωθυπουργός κατ’ ἀρχάς προσεγγίζει τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις ὡς ὑποσύνολο τῶν ἀμερικανοτουρκικῶν σχέσεων. Ὅ,τι συμβαίνει στήν Λιβύη συνδέεται μέ τόν ρόλο πού θά ἐπιφυλάξουν οἱ ΗΠΑ στήν Τουρκία στήν Μεσόγειο μετά τήν σταδιακή ἐπαναπροσέγγιση τοῦ Ἐρντογάν πρός τήν Δύση. Καί μέ βάση αὐτήν τήν ὀπτική ὁ κύριος Μητσοτάκης ἄφησε ἐπίτηδες τό Καστελλόριζο καί τίς περιοχές κάτω ἀπό τήν Κρήτη ἐκτός ὁριοθετήσεως μέ τήν Αἴγυπτο. Μέ στόχο νά διαπραγματευτεῖ ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα τό τελικό «ντήλ»: τήν κατοχύρωση τῶν τίτλων θαλάσσιας κυριαρχίας μας νοτίως τῆς Κρήτης ἔναντι τῆς ἐγκατάλειψης τῆς κυριαρχίας καί τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων μας κάτω ἀπό τό Καστελλόριζο. Κάποιοι ξεχνοῦν, ἀλλά ἐγώ ὄχι: Ὁ Πρωθυπουργός χαρακτήρισε τήν περιοχή τοῦ Καστελλορίζου μέ ἄρθρο του τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2020 στό τότε ἀγαπημένο του Politico ὡς περιοχή «ἀμφισβητούμενης δικαιοδοσίας». Μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι δέν ὑπάρχει συμφωνία ὁριοθέτησης. Ὅποιος διαβάσει μάλιστα μέ προσοχή τό ἄρθρο πού ἔγραψα τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2020 καί προκάλεσε τήν ἐναντίον μου καί ἄλλων τριῶν συναδέλφων κατάθεση μήνυσης ἀπό τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν, θά διαπιστώσει ὅτι αὐτό ἀκριβῶς τό θέμα ἔθιγα. Καί ὅτι ἐκτός ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς Τουρκίας ἀπευθυνόμουν κυρίως πρός τήν ἑλληνική κυβέρνηση πού ἔκτοτε ἔχει κάνει τόν ὅρο «διαφιλονικούμενα ὕδατα» (disputed) καραμέλα στό στόμα της. Σέ σημεῖο μάλιστα πού οὔτε οἱ ΗΠΑ οὔτε ἡ Εὐρώπη νά χαρακτηρίσουν ποτέ «παράνομο» τό μνημόνιο. Ξέρει λοιπόν πολύ καλά τί θέλει ὁ Πρωθυπουργός. Ξέρει καλά τί παραλείπει νά πεῖ. Δέ γίνεται κατά λάθος! Θεωρεῖ ὅτι μέ τήν βοήθεια τῶν ΗΠΑ μπορεῖ νά ἐξασφαλίσει ἕναν καλό συμβιβασμό μέ τούς Τούρκους οἱ ὁποῖοι ὅμως ἱστορικά ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι δέν σταματοῦν ποτέ νά διεκδικοῦν ἀκόμη καί μετά ἀπό συμβιβασμό. Γι’ αὐτό στόν ΟΗΕ, ἀντί νά ἀπαντήσει στόν Ἐρντογάν γιά τήν ἀνήκουστη κατηγορία, ὅτι ἡ Ἑλλάς διαπράττει ἐγκλήματα κατά τῆς ἀνθρωπότητας, θύμισε τό σύμφωνο Ἑλληνοτουρκικῆς Φιλίας τοῦ 1932. Γι’ αὐτό χθές, ἀντί νά καταγγείλει τό νέο μνημόνιο, διακήρυξε ὅτι οἱ «Τοῦρκοι εἶναι φίλοι μας.» Φίλοι «σου», κύριε Πρόεδρε, φίλοι «μας», ἀπό ποῦ καί ἕως ποῦ; Βρεῖτέ μας ἕναν Τοῦρκο καθηγητή, διπλωμάτη, ἀπόστρατο, δημοσιογράφο, πολιτικό τῆς ἀντιπολίτευσης, διανοούμενο πού νά ἔχει δώσει ποτέ δίκιο στήν Ἑλλάδα, καί ἐμεῖς θά διακηρύξουμε εὐχαρίστως ὅτι κάποιοι Τοῦρκοι εἶναι φίλοι μας. Ἀλλά δέν θά βρεῖτε.
Κάτι τελευταῖο: Παρακαλοῦμε θερμά τόν κύριο Πρωθυπουργό νά μήν κάνει στό μέλλον χρήση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ. Ὁ ἱδρυτής τῆς ΝΔ θεωροῦσε παραπλανητικές τίς ἐτικέττες Ἀριστερά, Κέντρο, Δεξιά μόνον ὅταν ὑπηρετοῦνται «τά ἀληθινά συμφέροντα τοῦ Ἔθνους.» Μόνον!
