ΔΕΝ ΘΑ ὑπεισέλθω στήν οὐσία τῶν πραγμάτων διότι δέν γνωρίζω. Ὡστόσο στό ὄνομα δεκάδων ἐντίμων δικαστῶν καί εἰσαγγελέων οἱ ὁποῖοι ἔναντι τοῦ γλίσχρου μισθοῦ…
… μέ τόν ὁποῖο ἀμείβονται ἀνεβαίνουν καθημερινά στήν ἕδρα καί ἀπονέμουν δικαιοσύνη, εἶμαι ὑποχρεωμένος ὡς ἁπλός πολίτης νά καταγράψω τόν κίνδυνο: μέγας ζημιωμένος ἀπό τήν ἐκρηκτική ἀντιπαράθεση πού ξέσπασε μεταξύ τῆς Κυβέρνησης καί τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης γιά τό σκάνδαλο τῆς Novartis μπορεῖ νά εἶναι πρωτευόντως ἡ Δικαιοσύνη καί δευτερευόντως τό πολιτικό σύστημα, τό ὁποῖο τί εἶχε, τί ἔχασε.
Ἕνας ἐν ἐνεργεία ὑπουργός, ὁ Παῦλος Πολάκης, καί ἕνας ἀμφιλεγόμενος προστατευόμενος μάρτυς, ὁ Νῖκος Μανιαδάκης, ἔθεσαν, μετά τίς τελευταῖες ἐξελίξεις, στό στόχαστρο τούς πέντε δικαστές ἰσχυριζόμενοι πρωτοφανῆ πράγματα, τά ὁποῖα, σέ περίπτωση πού ἰσχύουν (θέλω νά πιστεύω πώς ὄχι), δημιουργοῦν νέο ρῆγμα ἐμπιστοσύνης πρός τούς θεσμούς. Ὁ Πολάκης ἐπιτέθηκε σέ τέσσερεις δικαστές καί τούς ἐγκάλεσε γιά παραλείψεις ἐπί ὑποθέσεων πού ἀφοροῦν τόν τομέα ἁρμοδιότητός του. Ὅτι μιά ἀνακρίτρια καθυστερεῖ νά καλέσει τόν τέως διευθύνοντα τῆς Novartis Φρουζῆ σέ ἀπολογία. Ὅτι ὑπάρχει κωλυσιεργία στόν ἔλεγχο «πόθεν ἔσχες» τῶν μελῶν τοῦ ΚΕΕΛΠΝΟ. Ὅτι, ὅτι… –σᾶς ἔδωσα ἁπλῶς μιά γεύση.
Ὁ τέως προστατευόμενος μάρτυς μέ κουκούλα Νῖκος Μανιαδάκης, ὁ ὁποῖος στήν ἀρχική του κατάθεση μέ τό ἐπώνυμο «Ἀναστασίου» ἰσχυρίσθηκε τέρατα καί σημεῖα γιά τόν τομέα τοῦ φαρμάκου, μετά τήν δίωξή του γιά παθητική δωροδοκία, ὑποστήριξε ὅτι οἱ ἁρμόδιοι ἀνακριτές, πού λειτουργοῦν ὑπό τήν ἐποπτεία τῆς εἰσαγγελέως διαφθορᾶς, τόν πίεσαν νά καταθέσει ὅτι χρηματίστηκε ἕνας πρώην Πρωθυπουργός, ὁ νῦν Διοικητής τῆς Τράπεζας τῆς Ἑλλάδος καί ἕνας πρώην ὑπουργός Ὑγείας. Δέν εἶναι κανονικά πράγματα αὐτά πού ἀκούγονται. Καί ἀπό τήν μία πλευρά καί ἀπό τήν ἄλλη. Προσωπικῶς θεωρῶ ὅτι ὁ δικαστικός κόσμος τῆς χώρας μέσω τῶν ἑνώσεών του πρέπει νά προστατεύσει στό ὄνομα τῶν δεκάδων καί ἐντίμων μελῶν του τήν τιμή καί τήν ὑπόληψη τοῦ κλάδου. Νά ὀρθώσει ἀσπίδα γιά ὅλα ἀνεξαιρέτως τά μέλη του χωρίς διακρίσεις.
Κανείς δικαστής δέν παίρνει τό ρίσκο νά ἀποφασίζει στό ὄνομα τοῦ δημοσίου συμφέροντος καί τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς Δικαιοσύνης προκειμένου νά καταγγέλλεται δημοσίως ἀπό τόν κάθε Πολάκη καί τόν κάθε Μανιαδάκη. Νά μηνύεται μαζί μέ τούς προστατευόμενους μάρτυρες ὡς συμμετέχων σέ σκευωρία τήν μία καί λίγους μῆνες ἀργότερα νά καταγγέλλεται ἀπό τούς προστατευόμενους μάρτυρες πώς τούς πιέζει νά κάνουν τήν σκευωρία γιά τήν ὁποία ἔχει ἤδη μηνυθεῖ ἀπό τρίτα πρόσωπα. Δέν γίνεται δικαστής νά τηρεῖ τήν νομοθεσία γιά τήν κλήση κατηγορουμένου σέ ἀπολογία ἐντός νομίμων προθεσμιῶν, ἀλλά νά καταγγέλλεται –ἐπωνύμως μάλιστα– σέ ἐποχές πού τρομοκράτες βάζουν βόμβες ἔξω ἀπό οἰκίες δικαστῶν ὅτι δέν κάνει σωστά τήν δουλειά του.
Τά πράγματα σέ μιά κανονική δυτική δημοκρατία εἶναι ἁπλά: οὔτε ἐν ἐνεργεία ὑπουργός ἀλλά οὔτε καί ἤδη κατηγορούμενος γιά δωροδοκία ἔχουν τό δικαίωμα νά «πιάνουν» στό στόμα τούς δικαστές. Ἡ ἀξιολόγηση τῶν δικαστῶν εἶναι ἐσωτερικό θέμα τῶν πειθαρχικῶν συμβουλίων τῆς Δικαιοσύνης καί ὄχι δουλειά ὑπουργῶν ἤ ὑποδίκων. Σωστά μίλησε ὁ Κυριάκος γιά τήν ἀνάγκη διάκρισης τῶν ἐξουσιῶν. Καί ἄν εἶναι θέμα ἑνός ὑπουργοῦ νά παρατηρεῖ τί συμβαίνει στό ἐσωτερικό τῆς Θέμιδας καί νά ζητεῖ θεσμικά ἐνδεχομένως ἐνημέρωση ἀπό τήν ἡγεσία τῆς Δικαιοσύνης, τότε αὐτό εἶναι ἁρμοδιότητα τοῦ Μιχάλη Καλογήρου, ὄχι τοῦ Παύλου Πολάκη. Ὑπουργός Ὑγείας εἶναι ὁ τελευταῖος, ὄχι Δικαιοσύνης. Σέ κάθε περίπτωση οἱ Ἑνώσεις δικαστῶν πρέπει νά ἀποταθοῦν στήν Κυβέρνηση, τά κόμματα ἀκόμη καί τά ΜΜΕ, καί νά τούς ζητήσουν νά ἀφήσουν τήν Δικαιοσύνη ἐσωτερικά νά διαλευκάνει τά θέματά της. Ὀφείλουν ἐπίσης νά ὀρθώσουν ἀσπίδα ἀπέναντι σέ ὅλα τά μέλη τους. Δέν εἶναι δυνατόν –ἀπαγορεύεται– νά πληρώσουν οἱ δεκάδες ἔντιμοι δικαστικοί λειτουργοί τά σπασμένα τῆς θυελλώδους κόντρας τοῦ πολιτικοῦ συστήματος γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ χθές, ἐπειδή ἡ μοῖρα τό ἔφερε νά ἐρευνᾶ τίς ὑποθέσεις αὐτές ἡ Δικαιοσύνη καί ὄχι κάποια προανακριτική τοῦ Κοινοβουλίου, λόγω τοῦ φόβου τῶν παραγραφῶν κατ’ ἐφαρμογή τοῦ ἀπαράδεκτου ἄρθρου 86 τοῦ Συντάγματος. Ἐπεῖγον λοιπόν! Νά τεθοῦν κανόνες. Οὔτε οἱ δικαστές στά «μανταλάκια» οὔτε οἱ δικαστές ἀνεξέλεγκτοι. Πρός τά ἔξω ἀσπίδα καί πρός τά μέσα αὐτο-έλεγχος. Διαφορετικά τό κῦρος τῆς Δικαιοσύνης θά τρωθεῖ ἀνεπανόρθωτα.
