«Χωσίες» Ἀθηνῶν καί Περιχώρων

ΩΡΕΣ-ΩΡΕΣ νομίζω ὅτι μᾶς κάνουν πλάκα. Ὅτι ἀστειεύονται ἐσκεμμένα μαζί μας. Ἀλλά ἡ ὑποκρισία ἔχει καί τά ὅριά της.

Διαβάζω τά τελευταῖα εἰκοσιτετράωρα ἐφημερίδες μηντιαρχῶν, πού ἔχουν στήν ἰδιοκτησία τους ποδοσφαιρικές ὁμάδες. Ἀκούω τά ραδιόφωνά τους, βλέπω τίς τηλεοράσεις τους, καί ποιό εἶναι τό «ἀποκλειστικό» πού μεταδίδουν σέ ἐθνικό δίκτυο; Πρῶτον, ὅτι ἡ ἀστυνομία ἔχει στή λίστα της τά ὀνόματα τριακοσίων σκληρῶν χούλιγκαν, τά ὁποῖα ὡς φαίνεται γνωρίζει ἐδῶ καί πολύ καιρό. Καί ὡς φαίνεται δέν κάνει τίποτε.

Δεύτερον, ὅτι νεαροί χούλιγκαν ἔχουν σχέση μέ σκληρούς ποινικούς.

Τρίτον, ὅτι οἱ ἀνήλικοι ἔχουν σχέση μέ πολιτικά ἄκρα. Ἀλήθεια, δέν τά ξέρουμε αὐτά, ἐδῶ καί πολλά-πολλά χρόνια;

Εἶναι ἄγνωστο ὅτι σέ συγκεκριμένες θύρες, καί στόν βορρᾶ καί στόν νότο, ἅπλωναν τά πλοκάμια τους συγκεκριμένοι σχηματισμοί, καμμιά φορά ἐν γνώσει καί τῶν ἰδιοκτησιῶν; Ἔπρεπε νά πέσει μαχαιρωμένος ὁ 19χρονος Ἄλκης, κοντά στό Γήπεδο Χαριλάου, προκειμένου νά ἀνακαλύψουμε ὅτι ἡ Ἑλλάς εἶναι μιά περίεργη χώρα-«μπάμπουσκα», μέ ἄπειρες σκοτεινές διαδρομές, καί ὑπόγεια τοῦννελ, στά ὁποῖα συναντῶνται, μακριά ἀπό τό φῶς τῆς ἡμέρας, εὐυπόληπτοι μέ λευκά κολλάρα, ποινικοί, ἀναρχικοί καί ἀκραῖοι, ἀναθέτοντας ἀποστολές ὁ ἕνας στόν ἄλλον γιά ὑποθέσεις πού δέν διανοούμαστε νά φανταστοῦμε;

Καί ὅτι οἱ πιτσιρικάδες, τά φανατικά ἐκτελεστικά ὄργανά τους, εἶναι ἡ τελευταία τρῦπα τοῦ ζουρνᾶ;

Ἔπρεπε νά δεῖ τό χαμόγελο τοῦ Ἄλκη ἡ εἰσαγγελία τοῦ Ἀρείου Πάγου γιά νά διατάξει νά ἐκδικαστοῦν ἐντός τριάντα ἡμερῶν ὑποθέσεις ὀπαδικῆς βίας, πού βάλτωναν χρόνια ὁλόκληρα, σέ δικαστικά συρτάρια;

Ὥς ποῦ λοιπόν μπορεῖ νά φτάσει ἡ ὑποκρισία σέ αὐτήν τή χώρα;

Γνωριζόμαστε καλά στήν Ἑλλάδα. Γιά νά τρέφεται τό πόπολο, μέ ὑπουργικές διαρροές, γιά «ἀρχηγούς καί ὑπηκόους». Τό χειρότερο ἀπό ὅλα ὅμως εἶναι ὅτι κάποιοι δέν ἀντιλαμβάνονται πόσο ἀνατριχιαστικές εἶναι οἱ ἰσορροπίες στήν Θεσσαλονίκη, ἡ κοινωνική ἀνατίναξη τῆς ὁποίας κρέμεται κυριολεκτικά ἀπό μία κλωστή. Ἡ δολοφονία τοῦ Ἄλκη φαίνεται μέ τά δεδομένα πού ἔχουμε μέχρι αὐτήν τήν στιγμή ὅτι ἀποτελεῖ τυχαῖο γεγονός καί ὄχι μέρος κάποιου ὀργανωμένου σχεδίου. Ἡ διαχείρισή της ὡστόσο μᾶς γεννᾶ σοβαρότατους προβληματισμούς.

Διότι ἔχει βάλει σέ πειρασμό διάφορους, χωσίες, Ἀθηνῶν καί Περιχώρων, νά ἀναμιχθοῦν στά ἐσωτερικά τῆς πόλης, κατά τρόπο ἀνεπίτρεπτο, μέ σκοπό νά τήν διχάσουν καί ὄχι νά τήν ἑνώσουν.

Δέν θέλω νά ὑπεισέλθω σέ νομικές λεπτομέρειες πού καταδεικνύουν πόσο μεθοδικά διαχέεται τό δηλητήριο, μεταξύ τῶν ὀπαδῶν τοῦ ΠΑΟΚ καί τοῦ Ἄρεως, προκειμένου νά ἀνατιναχθεῖ ἡ Θεσσαλονίκη πρός ὄφελος τρίτων.

Προσέξτε πολύ τί μεταδίδουν αὐτές τίς μέρες συγκεκριμένοι τηλεοπτικοί σταθμοί, τί προσπαθοῦν νά ὑπαινιχθοῦν μέ πλάγιο τρόπο στούς ὀπαδούς καί τῶν δύο ὁμάδων κυρίως τοῦ Ἄρεως, δεῖτε τί διαρροές προσωπικῶν δεδομένων γίνονται μέσα ἀπό δημόσιες ἀρχές, τί ὑπαινιγμοί διατυπώνονται γιά τήν ἀντικειμενικότητα τῶν ἐνόρκων, ἐάν ἡ δίκη γιά τήν δολοφονία τοῦ Ἄλκη γίνει στήν Θεσσαλονίκη, καί θά κατανοήσετε. Ἡ ψυχή καί τό χαμόγελο τοῦ Ἄλκη δέν προσφέρεται γιά τέτοιου εἴδους παιγνίδια καί γιά τέτοιου εἴδους διχασμούς. Ὅποιοι τά διανοηθοῦν, θά τά βροῦν ἐνδεχομένως στήν αὐλή τους.

Απόψεις

Τό πρωτοσέλιδο τῆς «Ἑστίας» γιά τήν νέα γενιά στά χείλη τοῦ ράπερ Λέξ!

Εφημερίς Εστία
Ὁ εὐθύς Θεσσαλονικιός ἑρμήνευσε μπροστά σέ 120.000 νέες καί νέους, σέ δύο διαδοχικές συναυλίες στό ΟΑΚΑ, τήν «Χειρότερη Γενιά», οἱ στίχοι τῆς ὁποίας περιλαμβάνουν ἀναφορά στήν ἐφημερίδα μας Ἔκρηξις κοινωνικῆς ἀμφισβητήσεως ἀπό τήν νεολαία

Παιχνίδια παραγραφῆς μέ τό Γνωμοδοτικό Τριαντόπουλου

Μανώλης Κοττάκης
OTAN τέθηκε γιά πρώτη φορά τό ζήτημα τῆς συνθέσεως τοῦ Γνωμοδοτικοῦ Συμβουλίου πού θά κληθεῖ νά ἀξιολογήσει ὡς «φυσικός δικαστής» τήν ὑπόθεση Τριαντόπουλου, ἡ Βουλή καί τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης διχάστηκαν γιά τό ποιός εὐθύνεται, πού στήν λίστα τῶν πρός κλήρωση δικαστῶν περιλαμβάνονταν κάποιοι πού ἀπεῖχαν ἕναν μῆνα ἀπό τήν συνταξιοδότηση.

Ἀκρίβεια-φωτιά σέ ὑπηρεσίες καί τρόφιμα ἐξ αἰτίας νέας πληθωριστικῆς ἐκρήξεως

Εφημερίς Εστία
Ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ ὄχι μόνο δέν ὑποχωρεῖ, ἀλλά ἀντιθέτως ἀκολουθεῖ ἀνοδική πορεία τούς τελευταίους δύο μῆνες.

Ἕνα κι ἕνα δέν μπορεῖ νά κάνουν ἕνδεκα

Δημήτρης Καπράνος
Ἀρκεῖ μία καί μόνη ματιά στό σημερινό –ὁμιχλῶδες καί δυσδιάκριτο– πολιτικό μας σκηνικό, γιά νά περιπέσουμε σέ βαθειά μελαγχολία.

Παρασκευή, 2 Ἰουλίου 1965

Πρό 60 ἐτῶν
O ΚΟΣΜΟΣ ΓΕΝΙΚΟΝ ΣΠΑΣΙΜΟ