ΝΩΡΙΣ σήμερα τά ξημερώματα θά γνωρίζαμε…
… κατά πόσον εὐσταθοῦν οἱ ἀμερικανικές εἰκασίες περί ρωσσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία. Τά προηγούμενα εἰκοσιτετράωρα παρακολουθήσαμε τό σφυροκόπημα τῆς ἀμερικανικῆς διπλωματίας, ἡ ὁποία ἰσχυριζόταν μετ’ ἐπιτάσεως ὅτι τά χαράματα τῆς Τετάρτης ἐπίκειται ρωσσική ἐπίθεση στήν γειτονική χώρα. Οἱ Ἀμερικανοί μάλιστα ἀπαίτησαν ἀπό ὅλες τίς χῶρες, οἱ ὁποῖες εἶναι σύμμαχοί τους, νά μετάσχουν στήν ἀντιρωσσική φρενίτιδα, δίδοντας ἐντολή στούς ὑπηκόους τους νά ἐγκαταλείψουν ἆρον ἆρον τό Κίεβο. Πράγματι στήν ἀπόπειρα αὐτῆς τῆς τεχνητῆς κρίσης μετεῖχαν πάρα πολλές εὐρωπαϊκές χῶρες μέ πρῶτο τό Λονδῖνο, καί ἀκολουθήσαμε ἀκόμη κι ἐμεῖς. Μετεῖχαν ἐπίσης ἀπρόθυμα οἱ Γερμανοί ἐνῶ δέν ἔλειψαν ἀκόμη καί θρησκευτικοί ἡγέτες ὅπως ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ἀπό τό Φανάρι ἔκανε λόγο γιά Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ἐάν οἱ ἐκτιμήσεις τῶν ἀμερικανικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν εἶχαν ἀποδειχθεῖ ἀληθεῖς, τότε οὐδείς θά εἶχε πρόβλημα προφανῶς, καί ὅλοι θά εἶχαν πράξει τό καθῆκον τους. Ἄν καί ὅπως παρατηρήσαμε ἀκόμη καί ὁ Πρόεδρος τῆς Οὐκρανίας Ζελένσκυ, τέως κωμικός, δυσφόρησε ἀνοικτά μέ τόν πανικό πού δημιούργησαν οἱ σύμμαχοι γιά νά πλήξουν τό ρωσσικό γόητρο.
Ἐάν ὅμως τήν ὥρα πού διαβάζετε αὐτές τίς γραμμές οἱ πληροφορίες περί ἐπικείμενης ρωσσικῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία ἔχουν διαψευστεῖ, τότε τό γόητρο τοῦ Προέδρου Μπάιντεν, τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Μπλίνκεν, τῶν ἀμερικανικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν θά ἔχει ὑποστεῖ ἀνεπανόρθωτο πλῆγμα. Ἀντιρωσσισμός ὑπό τήν μορφή ὑβριδικοῦ πολέμου δέν μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἀπάντηση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν στόν 21ο αἰῶνα. Εἰδικά μάλιστα ὅταν ὁ μεγάλος ἀντίπαλος τῶν ΗΠΑ εἶναι ἡ Κίνα καί ὄχι ἡ Ρωσσία. Στούς πολιτικούς ἀναλυτές εἶναι γνωστό: καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια νά ἐλεγχθεῖ πολιτικά τό κράτος τῆς Οὐκρανίας ἀπό τίς ΗΠΑ, διότι ἀποκόπτει –ἔτσι νόμιζαν τοὐλάχιστον– τήν Ρωσσία ἀπό τήν Εὐρώπη. Πρόκειται γιά τήν παλιά ἀνάλυση πού ἀφορᾶ τόν ἔλεγχο τῆς Εὐρασίας. Μέ μία διαφορά ὅμως: στά χρόνια πού πέρασαν ἡ Ρωσσία κατάφερε νά σφυρηλατήσει οἰκονομικούς δεσμούς μέ μεγάλες χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὅπως ἡ Γερμανία, μέ τήν ὁποία συνεργάζεται στήν κατασκευή τοῦ ἀγωγοῦ φυσικοῦ ἀερίου Nord Stream. Ἡ οἰκονομία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ἐξαρτᾶται πλέον ἐν πολλοῖς ἀπό τούς ἐνεργειακούς πόρους τῆς Μόσχας. Τό ἀμερικανικό σχιστολιθικό ἀέριο καί ἀκριβό εἶναι καί μέ καθυστέρηση ἔφτασε στήν Εὐρώπη. Ὑπό τό φῶς αὐτῶν τῶν δεδομένων λοιπόν, ἡ Εὐρώπη στήν πραγματικότητα εἶναι ἐξαιρετικά ἀπρόθυμη νά ἀκολουθήσει τήν ἀμερικανική φρενίτιδα κατά τῆς Μόσχας. Τυχόν ὑποστήριξη τῆς Γερμανίας πρός τήν Οὐκρανία γιά τήν ἔνταξή της στό ΝΑΤΟ, θά σήμαινε ὅτι τό Βερολῖνο ρισκάρει διπλά: ρισκάρει μέ τήν τροφοδοσία τῆς βιομηχανίας του μέ φτηνό φυσικό ἀέριο. Ρισκάρει ἐπίσης μέ τό νά ὑποδεχτεῖ χιλιάδες Οὐκρανούς πολιτικούς πρόσφυγες σέ γερμανικό ἔδαφος. Κάτι πού εἶναι τό τελευταῖο πού θά ἐπιθυμοῦσε. Γιά τούς λόγους αὐτούς μάλιστα ἀπό τό 2008 στήν περίφημη Σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ στό Βουκουρέστι ὅπου ἡ Ἑλλάς ἄσκησε βέτο στήν ἔνταξη τῶν Σκοπίων, ἡ Γερμανία καί ἄλλες χῶρες μπλόκαραν τήν ἔνταξη τῆς Οὐκρανίας στό ΝΑΤΟ.
Μόλις μάλιστα ξέσπασε ἡ κρίση ὅταν ὁ Γερμανός Καγκελλάριος ἐπισκέφτηκε τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, ἀρνήθηκε νά ἀκολουθήσει τόν Πρόεδρο Μπάιντεν στήν ρητορεία του κατά τοῦ ἀγωγοῦ Nord Stream, ἐνῶ λέγεται ὅτι κόμισε στόν Πρόεδρο Πούτιν πρόταση νά παγώσει ἡ ἔνταξη τῆς Οὐκρανίας στό ΝΑΤΟ γιά τοὐλάχιστον 30 χρόνια. Ὅσον ἀφορᾶ δέ τίς περίφημες κυρώσεις κατά τῆς Ρωσσίας, ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση κατέστησε γρήγορα σαφές ὅτι τό σύστημα Swift θά ἐξαιρεθεῖ τῶν κυρώσεων πού τυχόν ἐπιβληθοῦν στίς ρωσσικές τράπεζες. Γιατί ἡ Δύση –Ἡνωμένες Πολιτεῖες καί Εὐρώπη– ἐμφανίζεται διχασμένη ἀπέναντι στόν Ρῶσσο Πρόεδρο; Εἶναι λογικό! Δέν εἶναι μόνο τά οἰκονομικά της συμφέροντα. Ἡ Δύση ἀθέτησε τήν ὑπόσχεση πού ἔδωσε στήν ρωσσική ὁμοσπονδία ὅταν ἐπανενώθηκε ἡ Γερμανία στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ’90. Τότε εἶχε δεσμευτεῖ ὅτι καμμία ἀπό τίς βαλτικές χῶρες δέν θά ἐνετάσσετο στό ΝΑΤΟ. Ἡ ἔνταξη τῆς Οὐκρανίας στήν συμμαχία, ἡ ἐγκατάσταση δυνάμεων τοῦ ΝΑΤΟ –κατά βάση– ἀμερικανικῶν στήν αὐλή τῆς Ρωσσίας εἶναι στό μυαλό τοῦ Προέδρου Πούτιν πράξη ἀντίστοιχη μέ τό νά ἐγκαθιστοῦσε ὁ ἴδιος τόν ρωσσικό στόλο ἔξω ἀπό τό λιμάνι τῆς Νέας Ὑόρκης μέ τά κανόνια στραμμένα πρός τό Ἄγαλμα τῆς Ἐλευθερίας. Γιά τέτοια ἀπειλή μιλᾶμε.
Κάθε λογικός ἡγέτης ὁποιασδήποτε χώρας πού θά βρισκόταν πρό τέτοιας ἀπειλῆς δίπλα στά σύνορά του, ἔτσι θά ἀντιδροῦσε. Κατά τόν ἴδιο τρόπο. Τό ἐρώτημα εἶναι γιατί οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες συμπεριφέρονται κατά αὐτόν τόν στρατηγικά ἀνόητο τρόπο. Καί τοῦτο, ὄχι μόνο διότι τό Πεκῖνο εἶναι ὁ βασικός τους ἀντίπαλος καί μέ τήν ἐπιθετικότητά τους ἔφεραν πιό κοντά τήν Ρωσσία μέ τήν Κίνα. Ἀλλά καί γιατί ἔτσι ἔστρεψαν ὅλα τά φῶτα τοῦ πλανήτη πάνω στόν Πούτιν, τοῦ ἐπέτρεψαν νά «χορεύει» τήν διασπασμένη Δύση καί νά τήν εἰρωνεύεται γιά τά λάθη της. Στήν πραγματικότητα μέ τίς ἀνοησίες τους τοῦ αὔξησαν τό κῦρος στόν δυτικό κόσμο. Εἰλικρινά προσπαθοῦμε νά καταλάβουμε τήν στρατηγική αὐτή τοῦ Προέδρου Μπάιντεν, ὁ ὁποῖος ἀντιμετωπίζει ἀνυπέρβλητα ἐσωτερικά προβλήματα –αὐξημένος πληθωρισμός τῆς τάξεως τοῦ 7%, κίνδυνος ἥττας στίς ἐνδιάμεσες ἐκλογές τοῦ Νοεμβρίου– ἀλλά δυστυχῶς δέν βγάζουμε νόημα. Ἐάν οἱ προβλέψεις τῶν ἀμερικανικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν περί ρωσσικῆς εἰσβολῆς ἔχουν πέσει ἔξω, τότε ἡ Οὐάσιγκτων δέν θά ἔχει ἐκθέσει μόνο τόν ἑαυτό της ἀλλά καί σχεδόν ὅλους τούς συμμάχους της πού τήν πίστεψαν καί τήν ἀκολούθησαν. Θά πρόκειται περί νίκης, ἀλλά χάρτινης νίκης. Μέ κεφαλαῖα γράμματα. Μετά τήν Συρία, τήν Λιβύη καί τό Ἀφγανιστάν ἡ Δύση τώρα ἐκτίθεται καί στήν Οὐκρανία. Καί τό ὡραιότερο: μέ τήν πολιτική της ἰσχυροποίησε τόν Ρῶσσο Πρόεδρο, καί γεωπολιτικά καί οἰκονομικά. Ἐάν οἱ ἀγορές ἐξαρτῶνται ἀπό τό ἄν ἡ Μόσχα κηρύξει πόλεμο στό Κίεβο καί πανηγυρίζουν στήν πρώτη πληροφορία περί ἀπομάκρυνσης τοῦ ἐνδεχόμενου, τότε καταλαβαίνετε γιά ποιόν κόσμο ὁμιλοῦμε. Ὁ ὅρος πλανητάρχης σέ λίγο θά εἶναι παρελθόν. Ἡ Ἀμερική πρέπει νά μοιάζει ὅτι εἶναι δυνατή στόν 21ο αἰῶνα, καί ἔχει ἕνα πρόεδρο, πού κάνει τά πάντα γιά νά μοιάζει ἀδύναμη…
