Παρασκευή, 13 Ἰουνίου 1958
Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΤΟ ΜΕΙΔΙΑΜΑ
Γράφει ὁ σχολιαστής κυβερνητικῆς ἐφημερίδος: «Δέν γνωρίζω τί ἔχει ἐπιτύχει εἰς τούς διαφόρους τομεῖς τοῦ Ὑπουργείου του ὁ κ. Ἀβέρωφ, ἀλλ’ ἐκεῖνο εἰς τό ὁποῖον ἀσφαλῶς ἐπέτυχεν ἀπολύτως, εἶναι τό νά ἐξασφαλίσῃ ἕνα πάγιον, στερεότυπον καί ἀμετάβλητον μειδίαμα μεταξύ ἀγαθότητος, πονηρίας καί ἱκανοποιήσεως. Ὅ,τι καί ἐάν συμβῇ, ἐπιτυχίαι ἤ συμφοραί, ἐλπίδες ἤ κίνδυνοι, ὁ κ. Ὑπ. τῶν Ἐξωτερικῶν ἐμφανίζεται μέ τό αὐτό μόνιμον μειδίαμα». Ἀλλά ἕνα τέτοιον πάγιον, στερεότυπον καί ἀμετάβλητον μειδίαμα, δέν εἶναι μειδίαμα ἀγαθότητος ἤ πονηρίας, ἀλλά μᾶλλον μιᾶς ἄλλης ἰδιότητος, τήν ὁποίαν ὑπογραμμίζει καί τό γνωστόν ρητόν τῆς ἀρχαιότητος: – Γελᾷ ὁ… Τοσίτσας, κἄν τι μή γελοῖον ᾖ!
ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ
Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΔΙΑ ΤΟ ΕΛΕΓΚΤ. ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ
Διά δημοσιευθείσης ἀποφάσεως τῆς Ὁλομελείας τοῦ Συμβουλίου Ἐπικρατείας ἠκυρώθη ἡ παράλειψις τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου, ὅπως διορίσῃ κατά προαγωγήν ὡς Σύμβουλον τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου τόν ἤδη πάρεδρον τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου κ. Ι. Ἰακωβάκην. Τό Συμβούλιον Ἐπικρατείας ἀναπέμπει τήν ὑπόθεσιν εἰς τήν διοίκησιν, διά νά προκρίνῃ αὕτη τούς συγκεντροῦντας τά μείζονα οὐσιαστικά προσόντα διά τήν κατάληψιν τῆς ὡς ἄνω θέσεως. Ἡ προσφυγή τοῦ ἐφέτου κ. Δ. Γιαννακάκου διά τήν παράλειψιν ὅπως διορισθῇ καί αὐτός ὡς Σύμβουλος τοῦ Ἐλεγκτικοῦ Συνεδρίου δέν ἐγένετο δεκτή.
