ΟΙ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ κυβερνητικές ἀλλαγές ἔφεραν σέ κρισίμους ὑπουργικούς θώκους τόν μέχρι χθές ἀρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Ἀποστολάκη καί τήν γνωστή γιά τίς ἄκρατες «προοδευτικές» της θέσεις Σία Ἀναγνωστοπούλου.
Ἡ ἐπιλογή τους εἶναι μιά ἠχηρή ἀπάντηση σέ ἐκείνους πού ἐξακολουθοῦν νά πιστεύουν ὅτι ὁ πρωθυπουργός μας ἔχει ἐγκαταλείψει τήν παιδική ἰδεολογική του ἀσθένεια καί ἀναζητεῖ τήν θεραπεία του μέ τήν προσπάθεια προσαρμογῆς του στήν σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία.
Οὐδέν ἀνακριβέστερον! Ὁ Τσίπρας, ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ τακτικές ἀναφορές του σέ ξεπερασμένες λενινιστικές ἰδεοληψίες καί ἡ φανατική ἐμμονή του στήν ταξική πάλη καί τήν ἐκδικητικοῦ χαρακτῆρα δαιμονοποίηση τῶν πολιτικῶν του ἀντιπάλων, παραμένει ἀμετανόητος δέσμιος τῶν ἰδεολογικῶν ἀπολιθωμάτων πού στοίχησαν στήν ἀνθρωπότητα ἑκατομμύρια ἀθῶα θύματα, διαμόρφωσαν ἀνελεύθερες στρατοπεδικές κοινωνίες καί μετέτρεψαν τόν ἄνθρωπο σέ ὑποζύγιο μιᾶς ἀδίστακτης κομματικῆς νομενκλατούρας, ἡ ὁποία, στό ὄνομα τῶν λαῶν πού καταδυνάστευε, ἀπολάμβανε τήν ἀσύδοτη καί χωρίς ὅρια ἐξουσία της. Ἁπλούστατα, ὡς γνήσιος μπολσεβῖκος ὁ Τσίπρας δέν ἔχει τόν παραμικρό δισταγμό νά κάνει «ἕνα βῆμα πρός, δύο βήματα πίσω», καθώς εἶναι πεπεισμένος ὅτι οἱ ὁποιεσδήποτε παραχωρήσεις του στήν «μισητή Εὐρώπη» καί στούς «φονιάδες τῶν λαῶν» εἶναι ἀναγκαία μέχρις ὅτου «κατακτήσει» τήν ἐξουσία, σύμφωνα καί μέ τίς προσδοκίες τῆς ἀγωνίστριας συντρόφου του…Ὁ ναύαρχος, πού ζήλωσε τήν δόξα τοῦ Τούρκου συναδέλφου του, θεώρησε πρέπον νά ἀποδεχθεῖ τό ὑπουργικό ἀξίωμα, προτοῦ βγάλει τήν στολή τοῦ ἀξιωματικοῦ. Ἡ σημειολογία τοῦ γεγονότος δείχνει τουλάχιστον ἔλλειψη ἐκείνων τῶν ἠθικῶν ἀναστολῶν, πού θά ἐπέβαλαν, γιά λόγους ἀναγκαίας δεοντολογίας, τόν διαχωρισμό τῆς στρατιωτικῆς ἰδιότητας ἀπό αὐτήν τοῦ φορέα κομματικῆς ἐντολῆς. Βέβαια ὁ νέος ὑπουργός Ἐθνικῆς Ἄμυνας εἶχε δώσει «δείγματα γραφῆς» μέ τήν ἀνήκουστη γιά ἡγέτη τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς χώρας δήλωσή του (Χανιά, 10.02.2019), σύμφωνα μέ τήν ὁποία δέν ὑπάρχει λόγος οἱ δύο χῶρες (Ἑλλάδα καί Τουρκία) νά εἶναι διαρκῶς σέ σύγκρουση στό Αἰγαῖο, διακινδυνεύοντας κάποιο «ἀτύχημα» μέ «ἀνεξέλεγκτες ἐξελίξεις». Πλήρης δηλαδή ἐξομοίωση τῆς διαρκῶς προκαλούσης Τουρκίας μέ τήν Ἑλλάδα καί εὐπειθής υἱοθέτηση τῆς ἀριστερόστροφης ἀντίληψης, πού θέλει μονίμως «τούς λαούς νά μήν ἔχουν τίποτε νά χωρίσουν»…
Μέ αὐτά τά δεδομένα ἡ σπουδή Ἀποστολάκη νά συμφωνήσει μέ τόν Τοῦρκο ὁμόλογό του Ἀκάρ τήν συγκρότηση «Τεχνικῶν Ὁμάδων Ἐργασίας» γιά τήν ἐπανεκκίνηση τῶν συζητήσεων γιά τά Μέτρα Οἰκοδόμησης Ἐμπιστοσύνης (Μ.Ο.Ε.) προκαλεῖ εὔλογες ἀνησυχίες. Τό γεγονός ὅτι μέχρι σήμερα δέν γνωρίζουμε τίποτε γιά τήν ἐπί 2 ½ ὧρες συζήτηση Τσίπρα – Ἐρντογάν στήν Κωνσταντινούπολη, ἀλλά γνωρίζουμε τίς διαρκῶς αὐξανόμενες παράλογες ἀξιώσεις τοῦ Ἐρντογάν, ἐνισχύει τίς ἀνησυχίες αὐτές, καθώς μάλιστα ὁ Τσίπρας δέν κρύβει τήν ἐπιθυμία του νά προσθέσει ἄλλη μιά μεγάλη «ἐπιτυχία» στό ἐνεργητικό του, ἀνάλογη μέ αὐτή τῶν Πρεσπῶν…
Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ γνωστή Σία Ἀναγνωστοπούλου ἀνέλαβε τήν ἁρμοδιότητα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Πολιτικῆς στό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ἀφοῦ «ἔλαμψε» στήν Βουλή, κατά τήν συζήτηση γιά τήν κύρωση τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν (24.01.2019), ὅπου ἐνέταξε τήν ἀναγνώριση τοῦ «Μακεδονισμοῦ» τῶν Σκοπίων στήν κληρονομιά τοῦ ΕΑΜ, ἦταν φυσικό νά λάβει τήν ἀνταμοιβή της ἀπό τόν Τσίπρα. Εἶναι ἡ ἴδια πού θεωρεῖ ὡς προϊόν «ἐθνόμετρου» τήν ἄποψη ὅτι «ὁ ἡρωισμός εἶναι ἴδιον τῆς ἑλληνικῆς φυλῆς» καί ἁπλῶς ἀναγνωρίζει τόν Κολοκοτρώνη «ὡς μιά ἡρωική μορφή μιᾶς εὐρωπαϊκῆς περιόδου ἐπαναστάσεων»… Καί εἶναι ἡ ἴδια πού τό καλοκαίρι τοῦ 2015 κραύγαζε μέσα ἀπό τήν σελίδα της στό facebook: «Δέν θέλω πιά αὐτή τήν Εὐρώπη! Δέν θέλω αὐτή τήν Εὐρώπη πού θεωρεῖ ὅτι ὅποιος δέν συμφωνεῖ μέ τίς “Μεγάλες Δυνάμεις” πρέπει νά ταπεινωθεῖ. Δέν θέλω πιά αὐτή τήν πραξικοπηματική Εὐρώπη».
Τώρα καλεῖται νά ὑπηρετήσει τήν εὐρωπαϊκή προοπτική τῆς χώρας, μέ τό ἐθνομηδενιστικό βλέμμα της ἐπικεντρωμένο στό ΕΑΜ καί τήν κληρονομία του… Ἕνας «ἄξιος» ναύαρχος καί μιά πρόθυμη λαϊκή ἀγωνίστρια γιά νά βοηθήσουν τόν Τσίπρα νά ὁλοκληρώσει τό «πατριωτικό» του ἔργο… ὁ Θεός νά μᾶς φυλάει…
*Δικηγόρος
