Οὐδεμία ἔκπληξη προκάλεσε στούς μυημένους καί τούς…
… στοιχειωδῶς παρατηρητικούς τό νέο πολιτικό αὐτογκόλ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἡ καταψήφιση τῆς νομοθετικῆς ρύθμισης τῆς Κυβέρνησης, μέ τήν ὁποία ἀποφασίστηκε νά δοθεῖ ἀπό τήν πολιτεία ἔκτακτο ἐφάπαξ ἐπίδομα ὕψους 600 εὐρώ στούς ἀστυνομικούς. Ὄχι μόνο διότι εἶναι γνωστή ἡ ἐνοχική στάση τῆς Ἀριστερᾶς ἀπέναντι στήν Ἀστυνομία οὔτε ἐπειδή τό κόμμα αὐτό ἀγνοεῖ συστηματικά τίς ἀνησυχίες τῶν πολιτῶν γιά τήν ἐπιβολή τοῦ νόμου τῆς τάξεως. Σέ σημεῖο πού ἡ συμπαθεστάτη κατά τά λοιπά ἁρμόδια τομεάρχης Δημοσίας Τάξης, Ὄλγα Γεροβασίλη, νά προαναγγείλει ὑπερηφάνως τήν πρόθεση τοῦ κόμματός της νά καταργήσει τίς ὁμάδες «Δίας» καί τήν Πανεπιστημιακή Ἀστυνομία.
Δέν μᾶς προκαλεῖ ἔκπληξη γιατί ἡ Ἀριστερά δέν ἔκανε τίποτε ἐπί τρία ὁλόκληρα χρόνια γιά νά πείσει τόν Ἕλληνα ὅτι σκύβει ἐπάνω ἀπό τά προβλήματα καί νοιάζεται γιά τίς ἀγωνίες τῶν πολιτῶν. Τό κυρίαρχο κίνητρό της δέν εἶναι νά γίνει καλύτερη ἀπό αὐτό πού ἦταν οὔτε νά ἐπιδοθεῖ σέ ἐλάχιστη αὐτοκριτική γι’ αὐτό πού ἄφησε πίσω της ἀποχωρῶντας ἀπό τήν ἐξουσία. Εἶναι πρόχειρη καί στά πιό ἁπλᾶ ἀκόμη καί σέ αὐτά πού ὑποτίθεται ὅτι ἔχει τό know how. Πρίν τό αὐτογκόλ μέ τά 600 εὐρώ, ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἶχε βάλει ἕνα ἀκόμη κοινοβουλευτικό αὐτογκόλ, τό ὁποῖο εὐτυχῶς γιά ἐκεῖνον σκεπάστηκε ἀπό τήν σπασμωδική ἀποχώρηση τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη ἀπό τήν συζήτηση τοῦ νομοσχεδίου γιά τήν ΕΥΠ. Ποιό ἦταν αὐτό τό αὐτογκόλ; Τό περιεχόμενο τῆς πρότασης ἀντισυνταγματικότητας τοῦ νομοσχεδίου πού συζητεῖτο. Ἡ πρότασή τους περιεῖχε ὡς ἀντισυνταγματικές διατάξεις πού ἡ Κυβέρνηση εἶχε ἤδη ἀποσύρει ἤ τροποποιήσει κατά τήν δημόσια διαβούλευση! Γεγονός πού ἀπεδείκνυε πόσο τεμπέλικη ἀντιπολίτευση κάνουν. Δέν ἦταν κάν μέσα στήν αἴθουσα, γιά νά ἀκούσουν τήν ἀλλαγή τους, ἤ δέν μπῆκαν κάν στόν κόπο νά μελετήσουν τό τελικό κείμενο τῶν κυβερνητικῶν προτάσεων, γιά νά μήν τίς θέσουν σέ ψηφοφορία. Μέ συνέπεια νά γίνουν ρεζίλι καί νά τρέχουν νά ἀπαλείψουν ἀπό τήν πρόταση ἀντισυνταγματικότητας τίς ἀποσυρθεῖσες ρυθμίσεις τήν τελευταία στιγμή.
Αὐτά, βεβαίως, μπορεῖ νά εἶναι ψύλλοι στά ἄχυρα γιά τόν πολύ κόσμο, ἀλλά ἡ πολιτική στίς μέρες μας κρίνεται στήν λεπτομέρεια. Στόν ἐπαγγελματισμό. Στήν ποιότητα. Ἔ, λοιπόν, δέν τά ἔχουν. Πιστεύουν στήν Κουμουνδούρου, ὅτι τό νά πωλοῦν ἀποκλειστικά τό προϊόν «Τσίπρας», καί τίποτε ἄλλο (χωρίς νά ἔχουν φρέσκια ἑντεκάδα γιά νά κατέβει στό γήπεδο ‒ ἐλάχιστα νέα πρόσωπα προστέθηκαν στήν ἡγετική του ὁμάδα, χωρίς νά ἔχουν μοντέρνες θέσεις γιά τά σύγχρονα προβλήματα, χωρίς νά ἔχουν ἀνακλαστικά στήν Βουλή, χωρίς νά ἔχουν ὀργανώσεις στήν περιφέρεια καί χωρίς νά πείθουν πώς κατάλαβαν ποιά μοιραῖα λάθη ἔκαναν τό 2015-2019), ἀρκεῖ γιά νά πάρουν τήν ρεβάνς ἀπό τόν Κυριάκο Μητσοτάκη.
Δυστυχῶς γιά αὐτούς, εὐτυχῶς γιά ἐμᾶς, ὅμως, εἶναι τόσο κραυγαλέα ἡ ἀγωνία τους νά πάρουν τό αἷμα τους πίσω, χωρίς νά δίνουν σημασία στό μοντέλο διακυβέρνησης, ὥστε μπορεῖ νά καταλάβει καί ὁ τελευταῖος πολίτης αὐτό: Δέν μποροῦν νά πάρουν στίς πλάτες τους τόν τόπο. Δέν δύνανται. Ἀκόμη καί ἄν ἔχουν τίς καλύτερες προθέσεις. Καί δέν μποροῦν, γιατί ἔχουν βαθύ κόμπλεξ μέ τίς πλειοψηφίες. Ἄν σώζει κάτι, λοιπόν, τήν ΝΔ, πού ταλανίζεται ἀπό τά μπωφόρ τῶν ὑποκλοπῶν, εἶναι ἡ παροιμιώδης ἀνικανότητα τῶν ἀντιπάλων της νά ἐκφράσουν τόν μέσο Ἕλληνα καί τήν μεσαία τάξη. Καί νά θέλουν, δέν τό ἔχουν. Οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν δέν ξύπνησαν ποτέ στίς 6 τό πρωί γιά νά πᾶνε στό μεροκάματο, μεγάλωσαν μέσα στά κομματικά γραφεῖα, αὐτή ἦταν ἡ ἐργασία τους –ὁ Τσίπρας ὡς νεολαῖος ἔκανε Χριστούγεννα μέσα στά ἄδεια γραφεῖα τοῦ τότε Συνασπισμοῦ, γράφει ὁ Νῖκος Λακόπουλος σέ ἕνα βιβλίο του– ἐνῷ, ὅταν τούς θέτεις κλασσικά διλήμματα, πᾶνε πάντοτε μέ τόν «ἄνθρωπο». Στό ἐπεισόδιο τῆς νησῖδας τοῦ Ἕβρου ἀσπάστηκαν τήν φιλοτουρκική θέση τῆς ΜΚΟ καί τοῦ ἀνθελληνικοῦ «Σπῆγκελ». Μεταξύ τῆς ὁμάδας «Δίας» καί τῆς Πανεπιστημιακῆς Ἀστυνομίας ἀπό τήν μία καί τῶν γκρουπούσκουλων πού κάνουν ἐπεισόδια μέσα στά πανεπιστήμια ἀπό τήν ἄλλη εἶναι μέ τά γκρουπούσκουλα. Μεταξύ τῶν ἀστυνομικῶν καί τῶν Ρομά εἶναι μόνο μέ τούς Ρομά. Δέν ἀλλάζουν οἱ ἄνθρωποι.
Καί τό κυριότερο: Δέν τούς περνᾶ ἀπό τό μυαλό κάν πόσο τρόμο προκαλεῖ στήν κοινωνία ἡ ἀνάμνηση τῶν ἡμερῶν πού οἱ πολῖτες ἔβγαζαν 60 εὐρώ τήν ἡμέρα ἀπό τίς τράπεζες. Τό μόνο σχέδιο πού ἔχουν στό μυαλό τους, εἶναι πῶς θά ρίξουν τόν Μητσοτάκη. Γιά τήν ἑπομένη μέρα, σχέδιο μηδέν. Τίποτε! Πορεία στό ἄγνωστο μέ βάρκα τήν ἐλπίδα.
Ἐάν τά πράγματα πήγαιναν ὁμαλά στόν τόπο, ὅλα τά παραπάνω θά ἦταν πρός πανηγυρισμό. Ἡ Ἑλλάς θά εἶχε λύσει τό πρόβλημά της ὁριστικῶς. Ἀλλά ἡ Ἑλλάς ἔχει μεῖζον πολιτικό πρόβλημα σήμερα. Οἱ παρατάξεις εἶναι συγκεκριμένες: Ὠτακουστές πού φθείρονται ραγδαίως σήμερα, πυροβολῶντας τόν ἑαυτό τους καί τό μετρήσιμο ἔργο τους (ἀπό τήν μία), καί ἐρασιτέχνες, πού δέν ξέρουν τά τρία κακά τῆς μοίρας τους (ἀπό τήν ἄλλη). Αὐτοί διεκδικοῦν τήν ἐξουσία. Ἡ κατάσταση τῆς «ἀσθενοῦς» Ἑλλάδας εἶναι ἰδιαιτέρως σοβαρή. Αὐτοί πού μποροῦν, σκοντάφτουν, καί αὐτοί πού θά ἔπρεπε νά μποροῦν, ἁπλῶς συνθηματολογοῦν.
