Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ πού μᾶς ἔρχεται ἀπό διάφορες περιοχές τῆς χώρας, ἀπό τόν βορρᾶ, ἀπό τόν νότο, ἀπό ἀνατολικά, ἀπό δυτικά, ἀπό τήν νησιωτική καί τήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα, μᾶς ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα, ὅτι οἱ αὐτοδιοικητικές ἐκλογές εἶναι φυσική προέκταση τῶν ἐθνικῶν ἐκλογῶν.
Ὅσο κι ἄν κανείς δέν θέλει νά τό ὁμολογεῖ αὐτό. Φυσική προέκταση, ὑπό τήν ἔννοια ὅτι σέ συγκεκριμένες τοπικές κοινωνίες διακυβεύονται τεράστια οἰκονομικά συμφέροντα. Εἴτε συμφέροντα πού συνδέονται μέ τήν διαχείριση τοῦ νέου ΕΣΠΑ καί τοῦ Ταμείου Ἀνάκαμψης. Εἴτε συμφέροντα πού ἀφοροῦν τήν ἐκτίναξη τῶν ἀντικειμενικῶν ἀξιῶν τῶν περιοχῶν αὐτῶν. Εἴτε συμφέροντα πού ἀφοροῦν τήν κατασκευή ἔργων δημοσίων ὑποδομῶν ἐκτός ΕΣΠΑ, γιά τά ὁποῖα ἐνδιαφέρονται μεγάλοι κατασκευαστικοί ὅμιλοι τῆς χώρας.
Ὑπό αὐτήν τήν ἔννοια, συγκεκριμένες περιφέρειες καί συγκεκριμένοι δῆμοι γύρω ἀπό τούς ὁποίους παράγεται ὁ νέος πλοῦτος, θεωροῦνται τό πετράδι τοῦ στέμματος. Γι’ αὐτό καί οἱ διαμάχες πού σοβοῦν τόσο στό ἐσωτερικό τῶν συμφερόντων ὅσο καί στό ἐσωτερικό τῆς Κυβέρνησης καί τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας τῆς Νέας Δημοκρατίας, βρίσκονται σέ πλήρη ἐξέλιξη.
Οἱ περισσότεροι στρέφουν τήν προσοχή τους, καί δικαιολογημένα, στό τί συμβαίνει στίς περιφέρειες ὅπου ἤδη ἔχουν ἐμφανιστεῖ ἐπίσημα ἀντάρτικα στίς κυβερνητικές ὑποψηφιότητες, καί αὐτά δημιουργοῦν περιπλοκές στήν διαχείριση. Ὡστόσο, ὅποιος ἔχει τήν ὑπομονή νά συγκεντρώνει ἐνδεικτικῶς πληροφορίες γιά Δήμους τῆς Βορείου Ἑλλάδος ἤ γιά νησιά τοῦ Αἰγαίου γιά τούς ὁποίους ἐκδηλώνουν ἐνδιαφέρον δύο ἤ καί περισσότεροι ὑποψήφιοι δήμαρχοι ἀπό τό κυβερνητικό στρατόπεδο, ἀντιλαμβάνεται ὅτι τό παιχνίδι παίζεται καί ἀλλοῦ. Εἰδικῶς ὅταν διαπιστώνει ὅτι πίσω ἀπό κάθε ὑποψήφιο δήμαρχο στέκεται ἕνας ὑπουργός ἤ ἕνας βουλευτής τῆς Νέας Δημοκρατίας, οἱ ὁποῖοι εἶναι διχασμένοι σέ κάθε περιοχή. Ἀγνοῶντας ἕναν παλαιό κανόνα τῆς πολιτικῆς, ὅτι κανείς βουλευτής δέν ὠφελήθηκε, ἀλλά μᾶλλον ἐζημιώθη ἀπό τήν ἀνάμειξή του σέ μία ἐμφύλια αὐτοδιοικητική διαμάχη. Ἐδῶ οἱ βουλευτές διασπῶνται καί ἀναμειγνύονται στά ἐσωτερικά τῶν δήμων ὑποστηρίζοντας εἴτε τόν ἀπερχόμενο δήμαρχο εἴτε τόν wanna be ἐπερχόμενο δήμαρχο. Καί τό ἐρώτημα εἶναι: Γιατί; Μόνο ἀπό ἐνδιαφέρον γιά νά ἔχουν ἕναν δικό τους μηχανισμό σέ κάθε πόλη καί γιά νά μήν πέσει ὁ μηχανισμός αὐτός στά χέρια τῶν ἀντιπάλων τους; Ἤ μήπως ἐπειδή πολλές φορές πίσω ἀπό τήν πολιτική κρύβεται καί ἡ ἀγορά ἡ ὁποία καθοδηγεῖ τήν ἐκλογή τῶν ἀρχόντων ἀνάλογα μέ τά συμφέροντά της;
Τό σημερινό σημείωμα εἶναι εἰσαγωγικό, καί δέν θά ἐπεκταθῶ πάρα πολύ. Θά ἐπανέλθω πολύ σύντομα μέ νεώτερο, καθώς πίσω ἀπό τήν σύγκρουση τοῦ πλούτου καί τῶν συμφερόντων στήν αὐτοδιοίκηση ὑποκρύπτονται καί πολιτικές παρενέργειες μέ ὁρίζοντα τίς προσεχεῖς εὐρωεκλογές. Διότι ἐκτός ἀπό τούς βουλευτές, ἐκτός ἀπό τούς ἐπιχειρηματίες, ἐκτός ἀπό τούς ὑποψηφίους δημάρχους καί τούς ὑποψηφίους περιφερειάρχες, ὑπάρχει καί ὁ κόσμος. Οἱ πολῖτες πού ψηφίζουν. Καί παρά τά περί τοῦ ἀντιθέτου θρυλούμενα ἐπειδή ἡ αὐτοδιοίκηση εἶναι ὅ,τι πλησιέστερο στήν ζωή τοῦ κόσμου, αὐτός ἐνδιαφέρεται πολύ περισσότερο γιά τίς ἐπερχόμενες αὐτοδιοικητικές ἐκλογές, ἀκόμα καί ἀπό τίς ἐθνικές ἐκλογές.
Θά τό ποῦμε μέ ἕνα παράδειγμα καί θά ἐπανέλθω: Ἄν ἀπό τήν ἐκλογή ἑνός δημάρχου κρίνεται ἄν θά γίνει ἕνα δημόσιο νοσοκομεῖο σέ ἕνα νησί στό ὁποῖο κατοικοῦν τό καλοκαίρι 100.000 ἄνθρωποι ἤ ἄν θά συνεχιστεῖ ἡ παροῦσα κατάσταση καί ὑπηρεσίες ὑγείας θά παρέχει μόνον ἕνας ἰδιώτης μέ τό ἀζημίωτο, τότε ἀντιλαμβάνεστε πόσο μεγάλη σημασία καί πόσες τοπικές συγκρούσεις σέ ἐπίπεδο κοινωνίας, κόμματος καί βουλευτῶν μπορεῖ νά πυροδοτήσει ἕνα τέτοιο δίλημμα. Γι’ αὐτό ἄλλως τε μιλήσαμε πρόσφατα γιά τίς «ἀναθυμιάσεις τοῦ χρήματος», στήν αὐτοδιοίκηση.
