Ηταν ἐξόχως ἐνδιαφέρον τό χάσμα πού καταγράφηκε προχθές τό βράδυ στό Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο τῆς Θεσσαλονίκης, ὅσον ἀφορᾶ τό περιεχόμενο τῶν ὁμιλιῶν τῶν προέδρων τῶν Νομαρχιακῶν τῆς ΝΔ, νῦν καί τέως ἀπό τήν μία, καί τοῦ προέδρου τοῦ κόμματος, Κυριάκου Μητσοτάκη, ἀπό τήν ἄλλη.
Τυπικῶς ἀμφότερες οἱ πλευρές κινοῦνταν πρός τήν ἴδια κατεύθυνση καί τόν ἴδιο προορισμό. Ὡστόσο, ἡ προσεκτική μελέτη τῶν λέξεων, τῶν φράσεων καί τῶν ἐπιχειρημάτων τους ἔδειχνε ξεκάθαρες παρεκκλίσεις. Μήν θεωρήσετε, βεβαίως, ὅτι ἔγινε κάποιος ἐν ἐκτάσει δημιουργικός προσυνεδριακός διάλογος σάν αὐτόν πού διεξαγόταν κατά τό παρελθόν στά συνέδρια τῆς ΝΔ. Ὄχι.
Μήν νομίσετε ὅτι διατυπώθηκε κάποιος ἰδιαίτερος προβληματισμός γιά τίς ἐξελίξεις στήν φθίνουσα εὐρωπαϊκή Κεντροδεξιά. Οὔτε. Τό γεγονός ὅτι τήν προηγουμένη ἡμέρα τό ἀδελφό «σοσιαλδημοκρατικό» (ἔτσι ὀνομάζεται λόγῳ τῆς δικτατορίας) κόμμα τῆς Κεντροδεξιᾶς στήν ἰσάριθμο πληθυσμιακά Πορτογαλία ὄχι μόνο δέν κατάφερε νά διώξει τούς σοσιαλιστές τοῦ Κόστα ἀπό τήν ἐξουσία (ἔλαβε μόλις 28%) ἀλλά ἀπέκτησε καί συνέταιρο ἀπό τά δεξιά του, τό πατριωτικό κόμμα «Ἀρκετά» (πού ἔφθασε τό 18%), ἐλάχιστα ἀπασχόλησε τήν ἡγεσία. Παρά ταῦτα, ὅσα ὀλίγα εἰπώθηκαν σέ συνθῆκες ἀσφυκτικές (τρίλεπτες ὁμιλίες), ὅταν ὁ πρόεδρος τοῦ συνεδρίου Ἰωάννης Πλακιωτάκης ἔδωσε τόν λόγο στά ἱστορικά στελέχη, ἀξίζει νά τά διατρέξουμε καί νά τά συγκρίνουμε μέ ὅσα εἰπώθηκαν ἀπό τόν πρόεδρο. Οἱ ὑψηλοῦ μορφωτικοῦ ἐπιπέδου πρόεδροι τῶν Νομαρχιακῶν Ἐπιτροπῶν τοῦ κόμματος, ἰατροί στήν πλειονότητά τους, κτύπησαν μέ τόν τρόπο τους εὐγενικά «καμπανάκια» στόν κύριο Μητσοτάκη. Ἄν τά ἄκουσε, δικό του θέμα.
Ὁ Δημήτρης Τσάμης ζήτησε εὐγενικά μπροστά στούς ὑποψηφίους εὐρωβουλευτές Εὔη Χριστοφιλοπούλου καί Δημήτρη Τσιόδρα «νά μήν χάσουμε τήν ἐπαφή μέ τίς ρίζες μας», γιατί σέ διαφορετική περίπτωση «ὅλα ὅσα δημιουργήσαμε θά ἀποδειχθοῦν παλάτια στήν ἄμμο». Ὁ Ἰάκωβος (Βάκης) Φραντζῆς σημείωσε μέ νόημα ὅτι πλήν ΝΔ τά μεγάλα κεντροδεξιά κόμματα στήν Εὐρώπη ἔχουν συρρικνωθεῖ σέ σημεῖο ἐξαφανίσεως καί ἀναφέρθηκε ἰδιαιτέρως στήν ἐξαφάνιση τοῦ γαλλικοῦ γκωλλικοῦ ρεπουμπλικανικοῦ κόμματος ἀπό τήν Λέ Πέν καί τοῦ κόμματος Forza Italia στήν Ἰταλία ἀπό τήν Μελόνι. Ὑπενθύμισε, ἐπίσης, μέ ἀναδρομές στό παρελθόν, «ποιά εἶναι ἡ ΝΔ, πού ζεσταίνει τούς νεοδημοκράτες». Ὁ Μηνᾶς Σαμαντζίδης, ἰατρός στό ἐπάγγελμα, μέ χιοῦμορ καί δηκτικότητα ἐξομολογήθηκε ὅτι συχνά μέ ρωτοῦν «ἄν ἡ ΝΔ χρειάζεται ψυχίατρο», ἀλλά «ἐγώ τούς ἀπαντῶ ὄχι, συνέβη τό ἀντίθετο! Ἡ ΝΔ ἦταν αὐτή πού μέ ἔκανε καλύτερο ψυχίατρο, γιά νά … ἐπιβιώνω στίς κομματικές ἴντριγκες». Ὁ Τάσος Σπηλιόπουλος θυμήθηκε «τά ἀνάμεικτα συναισθήματα πού νιώθαμε ὅταν ἔπρεπε νά ἐπιχειρηματολογήσουμε γιά τήν συγκυβέρνηση μέ τό ΠΑΣΟΚ» καί ζήτησε νά μπεῖ φρένο στόν ἐφησυχασμό «γιατί πολλά πράγματα δέν τά κάνουμε καλά τελευταῖα».
Μίλησε ὡς τέως πρόεδρος ΝΟΔΕ καί ὁ νῦν ὑφυπουργός Δημήτρης Βαρτζόπουλος, ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ μόνος πού ἄκουσε ὁ Πρωθυπουργός. Θά ἀποφύγω νά μεταφέρω τίς ρεβεράντζες του πρός τόν κ. Μητσοτάκη, γιά νά προστατέψω τήν καλή ἀνάμνηση πού ἔχουν τά στελέχη γιά ἐκεῖνον. «Ἠμπόρεσε» νά ἐκλεγεῖ βουλευτής καί νά γίνει ὑφυπουργός ἀλλά «δέν ἠμπόρεσε» νά κρατήσει τήν ἀξιοπρέπειά του. Ὁ Θόδωρος Μητράκας τῆς Β΄ ΔΕΠΕΠ ἔκανε μνεία στό βέτο τοῦ Βουκουρεστίου. Ἐξαιρετικές ἐντυπώσεις ἄφησε, τέλος, ὁ νῦν πρόεδρος τῆς Νομαρχιακῆς Ἐπιτροπῆς τῆς ΝΔ Ζήσης Ἰωακείμοβιτς, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε τήν ὁμιλία του μέ τό γνωστό τραγούδι τῆς γαλάζιας γενιᾶς «Μύρισε θυμάρι καί βασιλικός». Ζεστός ἄνθρωπος. Ἐπιπέδου.
Ἡ ἀτμόσφαιρα ἄλλαξε ἐντελῶς, ὅταν ἀνέβηκε ὁ κύριος Μητσοτάκης στό βῆμα. Ἡ ὁμιλία του δέν εἶχε καμία σχέση μέ αὐτό τό συναισθηματικό κλῖμα. Οὔτε μέ τίς ἀναμνήσεις τῶν στελεχῶν γιά τά σκληρά πέτρινα χρόνια τῆς εἰκοσαετοῦς διακυβέρνησης τοῦ ΠΑΣΟΚ. Ὁ Πρωθυπουργός νόμισε ὅτι μέ ἕναν πυρσό καί μέ ἕνα Ζάππειο, ὅπου θά γίνει τό συνέδριο τοῦ Ἀπριλίου, θά βγάλει τήν «ὑποχρέωση» τῆς συσπείρωσης. Φεῦ! Ἡ ὁμιλία του ἀποκάλυψε ὅτι ἔχει στόν νοῦ μόνο τήν διατήρηση καί νομή τῆς ἐξουσίας. «Προσοχή, μή γίνει κάνα λάθος τόν Ἰούνιο». Προσέγγιση λογική, ἡ ὁποία ἐπιχειρήθηκε, ὅμως, μέ ἀλαζονικό τρόπο. Ἀλαζονικό κατ’ ἀρχάς, γιατί ἀκολουθῶντας τήν πολιτική τοῦ ἀλήστου μνήμης ὑπουργοῦ τοῦ ΠΑΣΟΚ, πού εἶπε στήν «ἐπάρατο ΝΔ» στήν Βουλή τό περίφημο «Δέν δικαιοῦσθε διά νά ὁμιλεῖτε», ἐπικαλέστηκε γιά πολλοστή φορά «τό ἀνύπαρκτο ἠθικό πλεονέκτημα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ». Γιά νά κάνει ἀκριβῶς τό ἴδιο: «Δέν δικαιοῦσθε»! Ἀλλά ἕως πότε θά «ταΐζει» ὁ διαλυμένος ΣΥΡΙΖΑ τήν πόλωση τῆς ΝΔ; Πόσο Τσίπρα, πόσο Πολάκη καί πόσο Κοντονῆ, πόσο Κασσελάκη θά καταναλώσουμε ἀκόμη γιά νά ξεχάσουμε τίς σημερινές ἁμαρτίες;
Τό «ἔκανε» ἡ ΝΔ τό 2019 δίς, τό ἔκανε τό 2023 δίς, θά δουλέψει, ἄραγε, καί τώρα τό δίλημμα; Ἤ θά ἀποδειχθεῖ ὅτι τό «πολύ τό “Κύριε ἐλέησον” τό βαριέται καί ὁ παππᾶς» καί ὅτι τά σκιάχτρα δέν προκαλοῦν πλέον κανένα φόβο; Ἀλαζονικό, ἐπίσης, διότι ἡ ἐπιχειρηματολογία τοῦ κυρίου Μητσοτάκη δίδει στόν ἀκροατή του τήν ἐντύπωση πώς θεωρεῖ περίπου ἀπαγορευτικό σέ κάθε Ἕλληνα νά ψηφίσει μία φορά στήν ζωή του κάτι ἄλλο ἐκτός ἀπό ΝΔ. Τά κόμματα στά δεξιά τῆς ΝΔ ὀνομάζονται ὑποτιμητικῶς «κομματ-ίδια». Καί ἄς ψηφίζονται ἀπό χιλιάδες Ἕλληνες. Πάλι καλά πού δέν τά εἶπε «σκουπ-ίδια», ἦταν ἱκανός. Οἱ ἡγέτες τους βαπτίζονται ἀπό τόν κύριο Πρωθυπουργό «ψευτοπατριῶτες» καί «ἀπατεῶνες». Ἡ χαλαρή ψῆφος καλεῖται «ἐπικίνδυνο σαράκι». Ἡ «τυφλή διαμαρτυρία» δέν ἐπιτρέπεται, γιατί ὑπονομεύει τήν «σταθερότητα». «Ἡ ἀμφισβήτηση τοῦ πολιτικοῦ συστήματος μπορεῖ νά κλονίσει κατακτήσεις». Ἄρα, πιπέρι στό στόμα! Οὔτε «ἀμφισβήτηση», οὔτε «ἀδράνεια», οὔτε «διαμαρτυρία», οὔτε «ἀποχή», τίποτε, ἀπαγορεύονται αὐτές οἱ λέξεις. Ἕνα εἶναι τό κόμμα.
Κάλαμον ἀφιππεύσατε, κύριε Πρωθυπουργέ.
Ἡ Δημοκρατία εἶναι ἕνα πολίτευμα γιά τήν πειθώ, ὄχι γιά τούς ἀφορισμούς. Ἡ Δημοκρατία δέν εἶναι μονοκαλλιέργεια. Ἀφήνει ὅλα τά λουλούδια νά ἀνθίσουν. Ἀλαζονικό, τέλος, ἀπό τήν ἀντίδραση τοῦ Πρωθυπουργοῦ στά γνωστά ἐπεισόδια τῆς Ἀριστοτέλους. Ὁ κύριος Μητσοτάκης προανήγγειλε, γιά νά φοβερίσει τά πλήθη, ὅτι τά δεκαπεντάχρονα πού φώναζαν τό βράδυ τοῦ περασμένου Σαββάτου στούς τράνς, εἷς ἐκ τῶν ὁποίων ἐκδίδεται ἐπί χρήμασι στό διαδίκτυο, θά δικαστοῦν «μέ τόν νέο αὐστηρότερο ἀντιρατσιστικό νόμο». Ἀντί νά σβήσει τήν φωτιά πού ἔχει ἀνάψει μέ τόν γάμο καί «καίει» σιγά σιγά τά μπατζάκια του, αὐτός τήν φουντώνει ἀκόμη περισσότερο. Ρισκάροντας χάριν φιλοδοξιῶν νά μείνει ἀνοικτό τό μέτωπο πού ἄνοιξε καί μετά τίς εὐρωεκλογές ὡς χαίνουσα πληγή. Καί μετά, θά διερωτᾶται γιά τήν ἔκρηξη τοῦ λαϊκισμοῦ καί τῶν κομματιδίων. Μά, ὁ ἴδιος εἶναι ὁ προκλητικός χορηγός ἐπικοινωνίας τους.
Τί συνέβη, λοιπόν, προχθές τό βράδυ στό Βελλίδειο, σέ αὐτό τό «τσάτρα πάτρα» προσυνέδριο; Συναντήθηκαν φευγαλέα δύο κόσμοι. Ὁ κόσμος τῆς παράταξης, ὅπως ἐκφράστηκε ἀπό τούς προέδρους τῶν Νομαρχιακῶν Ἐπιτροπῶν μέ ἦθος, φορτωμένος μέ χιλιάδες ἀναμνήσεις, καί τό ἀκραῖο κέντρο τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ. Οἱ δύο κόσμοι δέν ἔχουν πάρει διαζύγιο ἀκόμη. Ἀνέχεται ὁ ἕνας τόν ἄλλον, γιατί ἔχει ἀνάγκη ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ἡ Πορτογαλία μᾶς ἔδειξε, ὅμως, ὅτι ὄχι γιά πολύ. Πόσο νά ἀντέξει κανείς τήν ἀσφυξία; Στό τέλος θά ἀναζητήσει τόν καθαρό ἀέρα…
ΥΓ.: Μετά τό πέρας, ὅλα τά κομματικά στελέχη παρακάθισαν σέ δεῖπνο στά «Κιούπια». Ἐννοεῖται ὅτι δέν ἦταν παρών ἡ μάνα τοῦ λόχου, ὁ πρόεδρος τοῦ κόμματος. Κάποτε, σέ ἄλλες ἐποχές, σέ μία μεγάλη οἰκογένεια ὅπως ἡ ΝΔ, αὐτό ἦταν αὐτονόητο.
