Ἄλλοθι γιά τόν ἐκλογικό νόμο ἡ τεχνητή πόλωση Μαρινάκη

O ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ἐκπρόσωπος Παῦλος Μαρινάκης εἶναι ἀπό τούς ἐλάχιστους δεξιούς πού ἔχουν «ἕδρα» τό Μέγαρο Μαξίμου.

Οἱ λοιποί συνεργάτες τοῦ Πρωθυπουργοῦ εἶναι ἐκσυγχρονιστές καί τέως ἀριστεροί. Ὡς κορυφαῖο στέλεχος τῆς ΔΑΠ στήν Νομική Σχολή τῆς Θράκης ἀνδρώθηκε στό κόμμα τήν περίοδο τῆς διακυβερνήσεως τοῦ Κώστα Καραμανλῆ, τότε πού τόν πολιτικό λόγο τῆς ΝΔ διέτρεχαν δύο ποιοτικά χαρακτηριστικά: ἡ τεκμηρίωση μέ ἐπιχειρήματα καί ἡ ἠπιότητα στήν διατύπωσή τους. Ἄνευ ὕβρεων καί φανατισμῶν.

Ἡ πολιτική σχολή ἀπό τήν ὁποία ἀποφοίτησε ἑκών ἄκων, ἄν καί μητσοτακικός ἀνέκαθεν, τοῦ ἔδωσε τά ἐφόδια γιά νά ἀναρριχηθεῖ ὡς «κισσός» (ὅπως εἶναι τό προσωνύμιό του στό ἐσωκομματικό λεξιλόγιο τῆς ΝΔ) στά ὑψηλότερα ἀξιώματα. Μέχρι τώρα εἶναι, ἀνεξαρτήτως τῶν διαφωνιῶν μας γιά τήν οὐσία ὅσων ὑπερασπίζεται, ὁ καλύτερος ἐκπρόσωπος πού εἶχε ὁ Μητσοτάκης μαζί μέ τόν Γιάννη Οἰκονόμου. Δυστυχῶς ἡ ἐξουσία ἄρχισε νά τόν ἀλλάζει. Νά τόν ὠθεῖ κατ’ ἀρχάς νά λέει ἀσύστολα ψέματα, ἔστω κατ’ ἐντολήν.

Ἡ πρώτη δυσάρεστη ἔκπληξη ἦταν ὅταν διαβάσαμε τόν κατάλογο τῶν νομοθετικῶν πρωτοβουλιῶν τῆς Κυβερνήσεως στό δεύτερο ἑξάμηνο τοῦ 2025. Ἀπό αὐτήν ἔλειπε ἡ ἐξαγγελία του, ὅτι τό φθινόπωρο θά καταθέσει νομοσχέδιο γιά τήν ἀδειοδότηση ραδιοφωνικῶν σταθμῶν. Ἄν δέν μᾶς εἶχε καλέσει ὁ ἴδιος στό τηλέφωνο, μέ ἀφορμή τήν τροπολογία μέ τήν ὁποία ἀπαγόρευσε, κατ’ ἐντολήν, μέ νόμο τήν συνεργασία τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ AΡΤ (Δημοκρατία Fm) μέ τόν ὅμιλό μας γιά νά μᾶς διαβεβαιώσει ὅτι τό φθινόπωρο θά προκηρύξει διαγωνισμό γιά τήν ἀδειοδότηση τῶν ραδιοφωνικῶν συχνοτήτων (ἄρα θά μπορούσαμε νά διεκδικήσουμε ἄδεια), δέν θά ἤμασταν τόσο κατηγορηματικοί. Ἀλλά μᾶς κάλεσε. Καί εἶπε ψέματα! Γεγονός ἀπογοητευτικό γιά ἕναν νέο πολιτικό…

Ἡ πρεμιέρα του στήν ἐνημέρωση τῶν πολιτικῶν συντακτῶν μετά τίς καλοκαιρινές διακοπές μᾶς ἐπιφύλαξε μία νέα ἔκπληξη. Ὁ κυβερνητικός ἐκπρόσωπος πάλι κατ’ ἐντολήν ἐπεδόθη σέ ἕνα ἀκραῖο ὑβρεολόγιο κατά τῶν κομμάτων τῆς ἀντιπολιτεύσεως μέ λεξιλόγιο πού δέν ἔχει χρησιμοποιήσει ποτέ στό παρελθόν. Χαρακτήρισε «πολιτικούς ἀπατεῶνες» τούς ἐκπροσώπους τοῦ ΠΑΣΟΚ, ἐπειδή ἐξέδωσαν μιά ἀνακοίνωση πού συνέκρινε τήν αὔξηση τοῦ ΑΕΠ μέ τήν αὔξηση τοῦ πληθωρισμοῦ.

Ἐπιτέθηκε στούς κομμουνιστές γιά τά ἐγκλήματα τοῦ σταλινισμοῦ καί γιά τήν στάση τοῦ Δημάρχου Πατρέων στίς πυρκαϊές. Ὅταν ὁ Πρωθυπουργός ἐρωτήθηκε στό παρελθόν μέ ποιόν ἀρχηγό θά μποροῦσε νά κάνει παρέα καί ἀπάντησε ὅτι «μέ τόν Κουτσούμπα θά μποροῦσα νά πιῶ μπύρες», τοῦ ἔκανε; Δέν ἦταν τότε σταλίνας καί φασίστας; Καί εἶναι τώρα πού τοῦ «ἔπεσε» ἡ συσπείρωση;

Τέλος, ὁ κύριος Μαρινάκης εἶπε ὅτι τόν Τσίπρα τόν νοσταλγοῦν «οἱ βιαστές καί οἱ ποινικοί πού ἀποφυλάκισε». Ἐνῷ τόν Πρωθυπουργό τόν ἀγαποῦν οἱ τραπεζῖτες πού μέ τό ἀκαταδίωκτο πού νομοθέτησε γιά τό κούρεμα τῶν δανείων τῆς ἐπιχειρηματικῆς ἐλίτ τούς ἐπιτρέπει νά κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι.

Διαβάζοντας τίς δηλώσεις αὐτές εἰλικρινῶς αἰσθανθήκαμε ὅτι ἤμασταν παρόντες σέ σύσκεψη μέ τόν Γκρῆνμπεργκ καί τά ἄλλα παιδιά, μελετούσαμε τίς δημοσκοπήσεις μέ τήν χαμηλή συσπείρωση τῆς ΝΔ καί εἴπαμε δέν στήνουμε κανέναν καβγᾶ μήπως καί «τσιμπήσει» κανείς ἀνόητος; Ἀποδεικνύεται δυστυχῶς τό ἑξῆς: ἡ ΝΔ ἔκανε τά πάντα γιά νά συντρίψει καί νά βγάλει ἀπό τήν μέση τήν Ἀριστερά τοῦ Τσίπρα τό 2023 καί δύο χρόνια μετά τήν …νοσταλγεῖ! Κάνει τά πάντα γιά νά τήν ἀναστήσει ἐλλείψει σκιάχτρου.

Περιγράφουμε σήμερα μέ λεπτομέρειες τόν ξαφνικό πυρετό πού «ἀνέβασε» ὁ συνήθως μειλίχιος Παῦλος γιά νά ἀποκαλύψουμε καί νά ἐπισημάνουμε τρία πράγματα.

Τό πρῶτο: ἡ Κυβέρνηση ἀναζητᾶ τήν πόλωση καί περιμένει μέ χαρά νά πέσουν στήν παγίδα της τά κόμματα γιά ἕναν ἁπλό λόγο: ἡ χάβρα πού ἐπιδιώκεται νά ἐπικρατήσει θά ἀξιοποιηθεῖ ἀπό τόν Πρωθυπουργό στήν ΔΕΘ γιά νά ἀνοίξει διάλογο γιά τό θέμα τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου. Ἄλλοθι ψάχνει. Ὁ κύριος Μητσοτάκης θέλει νά προβάλλει τήν ἀδυναμία συνεννοήσεως καί ἐξευρέσεως συμμάχου, τόν κατακερματισμό καί τήν ἀκυβερνησία ὡς ἐπιχείρημα γιά τήν μείωση τοῦ ποσοστοῦ τῆς αὐτοδυναμίας καί περιμένει ἀπό τά «θύματά» του νά χορέψουν τό ταγκό τῆς πολώσεως μαζί του. Οἱ σφυγμοί τοῦ ἐκπροσώπου δέν αὐξήθηκαν τυχαῖα λοιπόν. Πρόκειται γιά κόλπο. Παλαιό καί γνωστό.

Τό δεύτερο. Ἡ πόλωση, ὁ ἀντιπασοκισμός, ὁ ἀντισυριζαϊσμός καί ὁ ἀντικομμουνισμός ἔχουν στόχο νά αὐξήσουν τήν συσπείρωση τῶν ἀπογοητευμένων συντηρητικῶν ψηφοφόρων καί νά κόψουν διαρρήδην τίς γέφυρες μέ ὅλα τά κόμματα τῆς ἀντιπολιτεύσεως. Ἤδη ἀπό τόν Ἰούλιο ὁ κύριος Μητσοτάκης εἶπε ἀπαντῶντας στήν ἐρώτηση Κοσιώνη γιά τόν ἐκλογικό νόμο ὅτι δέν τοῦ ἀρέσει ὁ πολυκερματισμός καί διέκοψε σχέσεις μέ πολιτικούς ἀρχηγούς μέ πεισματάρικες φράσεις τοῦ τύπου «δέν σοῦ ξαναμιλάω». Εἶναι ἐνδιαφέρον, ἀλλά ὁ Πρωθυπουργός νομίζει ὅτι θά καταφέρει γιά δεύτερη φορά μετά τό 2023 νά πάει σέ ἐκλογές μέ ἀποκλειστικό θέμα τήν ἀντιπολίτευση καί ὄχι μέ θέμα τόν ἀπολογισμό καί τήν ἔγκριση ἤ μή τῶν πεπραγμένων του. Πολλά ἀπό τά ὁποῖα, ὡς φαίνεται (ΟΠΕΚΕΠΕ), εἶναι σκελετοί στό ντουλάπι τῆς «ἀνεπίληπτης» περιόδου 2019-2023. Πόσες φορές ἆρά γε μπορεῖς νά σερβίρεις τό ἴδιο φαγητό; Τά γεγονότα τοῦ 2015 κρίθηκαν στίς ἐκλογές τοῦ 2015, στίς εὐρωεκλογές τοῦ 2019, στίς ἐθνικές ἐκλογές τοῦ 2019 καί στίς διπλές ἐκλογές τοῦ 2023. Πιστεύει σοβαρά ὁ Πρωθυπουργός ὅτι θά ξανακριθοῦν; Ὅτι θά κάνουμε ἐκλογές στήν Ἑλλάδα τό 2025 μέ θέμα ποιούς σφαγίασε ὁ Στάλιν τό 1936; Ἀφελές.

Καί τό τρίτο: Ἀφορᾶ τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο τόν ἴδιο. Βεβαίως εἶναι ἀναγκασμένος νά κάνει ἀβαρίες κατά τήν ἐκτέλεση τῶν καθηκόντων του, ἔτσι εἶναι δυστυχῶς ἡ πολιτική σέ αὐτά τά ἐπίπεδα. Ἐκχωρεῖς μέρος ἀπό τήν ἀνεξαρτησία σου. Ἀλλά ὡς νέος πολιτικός πρέπει νά γνωρίζει ὅτι ὑπάρχει ἕνα ὅριο, τό ὁποῖο ἔβαλε ὁ ἐξαίρετος καθηγητής βραχύβιος προκάτοχός του Χρῆστος Ταραντίλης, πού τά βρόντηξε καί παραιτήθηκε γρήγορα ἀπό τήν θέση τοῦ κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου τό 2022: Ἡ πολιτική δέν πρέπει νά σέ ἀλλοιώνει καί νά σοῦ ἀλλάζει τόν χαρακτῆρα. Ὁ Μαρινάκης ἄρχισε νά γράφει ἐπισήμως τά πρῶτα κεφάλαια τῆς ἀλλοιώσεώς του. Ἄν μοιράζει χαρακτηρισμούς μέ τόσο μεγάλη εὐκολία θά γίνει πρόσκαιρα δημοφιλής στόν Βόρειο Τομέα ὅπου οἱ ἀριστεροί εἶναι εἶδος ἐν ἀνεπαρκείᾳ, θά πάρει ψήφους, ἀλλά ὅπως μᾶς ἔμαθε τό ἀμφιθέατρο καί ἡ ΔΑΠ τέτοιες πρακτικές δέν σέ πᾶνε μακριά στήν πολιτική. Δέν φθάνεις πουθενά καί δέν γίνεσαι φθασμένος. Μένεις αἰωνίως ταλέντο. Ἕνας ἀληθινός συντηρητικός ὅπως γράφει καί ὁ Ρόμπερτ Κάπλαν, «ἀγαπᾶ τίς συμφιλιώσεις ὄχι τούς (ἄσκοπους) θριάμβους».