ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ χθές τήν ὁμιλία τοῦ Πρωθυπουργοῦ γιά τόν προϋπολογισμό ἀπό τό κανάλι τῆς Βουλῆς:
Ἄν ἐξαιρέσω τίς ἀτυχεῖς ἀναφορές πού ἔκανε γιά τό ἀσφαλιστικό σύστημα καί τό πανεπιστημιακό ἄσυλο μά καί τήν ὁλική ἀμνησία πού τόν διακατεῖχε γιά τίς θυσίες τῆς μεσαίας τάξης (θά ἀναφερθῶ ἐκτενῶς στήν συνέχεια), μόνο ἕναν χαρακτηρισμό μπορεῖ νά τῆς ἀποδώσω: Ἄκρως «ἐπικίνδυνη». Πολιτικά ἐπικίνδυνη. Καί ἄς εἶχε χαρακτῆρα θριαμβολογίας πού σέ ὁρισμένες στιγμές φλέρταρε ἔντονα μέ τήν ὑποτίμηση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη καί μέ τήν ἀλαζονεία. Τήν θεωρῶ ἄκρως ἐπικίνδυνη γιατί ἀναφέρθηκε σέ μία πρός μία στίς κοινωνικές ὁμάδες «στόχους» ἐνόψει τῶν ἐπερχόμενων ἐκλογῶν, καί μάλιστα μέ παραδείγματα. Ἀνακοίνωσε ὅτι θά δώσει αὔξηση ἕνα «εἰκοσάρικο» σέ μερικές χιλιάδες συνταξιούχων, ἔκανε εἰδικές ἀναφορές στήν αὔξηση τοῦ κατώτατου μισθοῦ –ἄλλο «εἰκοσάρικο» αὐτό, προσδιόρισε μέ ἀριθμούς πόσα θά γλυτώσουν ἀπό εἰσφορές ἕνας δικηγόρος, ἕνας ἀγρότης καί ἕνας πολιτικός μηχανικός, καί βεβαίως ἔκανε εἰδική ἀναφορά στή μείωση τοῦ ΕΝΦΙΑ. Στήν πραγματικότητα ὁ κύριος Τσίπρας φωτογράφισε τήν κοινωνική συμμαχία τῆς ὁποίας τήν ψῆφο θά ἐπιχειρήσει νά ὑφαρπάξει.
Ἡ ὁμιλία τοῦ Πρωθυπουργοῦ εἶναι ἐπίσης ἄκρως ἐπικίνδυνη, γιατί ἔδωσε μιά γεύση γιά τό εἶδος τῆς προεκλογικῆς καμπάνιας πού προτίθεται νά διεξαγάγει. Σκοπεύει νά ἀναδείξει μέ σπότ τίς δικαιολογημένες ἐπιφυλάξεις πού διατύπωσε κατά τήν διάρκεια τῆς τετραετίας ἡ ἀξιωματική Ἀντιπολίτευση γιά τήν ἐπιτυχία τῶν μέτρων. Ἀπό τά βέλη του δέν γλύτωσε οὔτε ὁ ἄριστος γνώστης τοῦ ἀσφαλιστικοῦ, συνάδελφος Γιῶργος Αὐτιᾶς. Τήν θεωρῶ ἄκρως ἐπικίνδυνη, τέλος, γιατί ἡ ἀκύρωση τοῦ μέτρου τῆς μείωσης τῶν συντάξεων θέτει ἐκ τῶν πραγμάτων ζήτημα ἀναθεώρησης τοῦ γενναίου οἰκονομικοῦ προγράμματος τῆς ΝΔ, τό ὁποῖο ἐκπονήθηκε μέ δεδομένο ὅτι οἱ συντάξεις θά μειωθοῦν καί ὡς ἐκ τούτου θά ὑπῆρχε ὁ ἀπαραίτητος δημοσιονομικός χῶρος γιά γενναία μείωση τῆς φορολογίας. Τώρα; Μέ τά νέα δεδομένα, ἀπαντήσεις τοῦ τύπου «κάντε ὅσες παροχές θέλετε, δέν μᾶς ἐνδιαφέρει, ἐμεῖς προηγούμαστε στίς δημοσκοπήσεις 16 μονάδες» (εἰπώθηκε χθές στήν Βουλή) δέν ἀρκοῦν.
Ἐκτός ἀπό ἐπικίνδυνη ἡ ὁμιλία Τσίπρα ἦταν ὅμως καί ἄκρως προκλητική. Θέλει πολύ θράσος νά ἀπευθύνεσαι στόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης καί νά τόν εἰρωνεύεσαι ὅτι σοῦ κάνει ἐρώτηση γιά τό πανεπιστημιακό ἄσυλο «ἐπί ἀόριστων δεδομένων». Θέλει θράσος, διότι τά δεδομένα εἶναι γνωστά καί συγκεκριμένα τοῖς πᾶσι: πανεπιστήμια-ρεμπετάδικα στό ἔλεος τοῦ «Ρουβίκωνα», πανεπιστήμια-κέντρα διακίνησης ναρκωτικῶν καί προστασίας τοῦ ἐγκλήματος, πανεπιστημιακή δημόσια περιουσία στό ἔλεος τῶν ἀντιεξουσιαστῶν. Ὁ ὁρισμός τῆς «ἀοριστίας»! (Ἀοριστία πού μεταφραζόμενη σέ ζημιές πληρώνεται ἀπό τούς Ἕλληνες φορολογουμένους!)
Ἦταν ἐπίσης προκλητική, γιατί ὁ Πρωθυπουργός ἀποθέωσε τόν ἑαυτό του καί τόν Γιῶργο Κατρούγκαλο γιά τό ἀσφαλιστικό τοῦ 2016. Ἀντί νά σιωπᾶ καθώς ἅπαντες γνωρίζουν ὅτι (πλήν ἐπικουρικῶν) αἴτημα συνολικῆς «μεταρρύθμισης» τοῦ ἀσφαλιστικοῦ δέν ἐτίθετο ἀπό τήν τρόικα ἐπί κυβερνήσεως Σαμαρᾶ, ὁ κ. Πρωθυπουργός ἔφθασε νά χαρακτηρίζει τήν Κυβέρνησή του «μεταρρυθμιστική». Γιατί; Ἐπειδή ἔκοψε συντάξεις. Ἔλεος.
Τέλος, ἡ ὁμιλία Τσίπρα ἦταν προκλητική διότι παρέλειψε νά μᾶς πεῖ ὅτι τά ὡραῖα πλεονάσματα τοῦ 3,5% «πιάστηκαν» καί οἱ ἀξιολογήσεις ὁλοκληρώθηκαν γιά ἕναν ἁπλό λόγο: ἐφάρμοσε μνημόνιο. Μνημόνιο μέ κοινωνική εἰρήνη, διότι οἱ μέν δικοί του –τό «πεζοδρόμιο»– κατέστησαν κρατική νομενκλατούρα, οἱ δέ μεσαῖοι νοικοκυραῖοι συνέχισαν νά ἐργάζονται, νά προκόβουν, νά παράγουν πλοῦτο καί νά πληρώνουν φόρους ἀντί νά κάνουν πορεῖες. Ἀλλά αὐτά τά ξέχασε ὁ κ. Τσίπρας. Μόνο νέους λαϊκισμούς μέ φράσεις τοῦ τύπου «μνημόνιο μέ τόν λαό» ἤξερε νά κάνει. Δέ θά τά ξεχάσουν οἱ Ἕλληνες στήν κάλπη ὅμως. Τό ἔργο «ἄλλος γλεντάει, ἄλλος πληρώνει» φθάνει πρός τό τέλος του.
