Δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὅτι ὅλη αὐτή ἡ καταστροφή πού ὑφίσταται ἡ πατρίδα μου κάθε καλοκαίρι εἶναι ἁπλά «ἡ κλιματική ἀλλαγή». Δέν δέχεσαι εὔκολα ὅτι ἡ Μεσόγειος φλέγεται ἐπειδή μετακινήθηκαν οἱ πάγοι στά Σβάλμπαρντ. Κάθε πού βλέπω φωτιές καί ἀκούω τούς ρεπόρτερ νά μεταδίδουν λαχανιασμένοι ‒μερικοί σάν νά τό πανηγυρίζουν‒ «νά, ἕνα σπίτι ἔπιασε φωτιά», φέρνω στό μυαλό μου κάποιον, πού πετάει ἕνα τσιγάρο στό δάσος, κάποιον πού ἀφήνει ἕναν αὐτοσχέδιο ἐμπρηστικό μηχανισμό, κάποιον ἄλλο πού τοῦ ἦλθε νά δουλέψει ὀξυγονοκόλληση ὅταν ὅλα μυρίζουν γύρω πυρκαϊά.
του Δημήτρη Καπράνου
Δέν μπορῶ νά δεχθῶ ὅτι ἡ «κλιματική ἀλλαγή» θά ἀποψιλώσει ὁλόκληρη τήν Νότια Εὐρώπη ἀπό τά δάση της, θά ἀφανίσει τήν χλωρίδα καί τήν πανίδα της καί θά μετατρέψει στήν Μεσόγειο σέ Σαχάρα…
Πῶς νά δεχθῶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος, πού ἀνακάλυψε τήν «Τεχνητή Νοημοσύνη», δέν μπορεῖ νά ἀνακαλύψει ἕνα ἀποτελεσματικό ἀμυντικό ὅπλο γιά τίς πυρκαϊές;
Ὅταν ὁ Καραμανλῆς ἔφτιαξε τήν ΔΕΗ, τό 1950, κρατικοποιῶντας ὅλες τίς μικρές ἰδιωτικές ἑταιρεῖες πού πουλοῦσαν ρεῦμα, δέν ἦταν, ἀσφαλῶς, σοσιαλιστής. Ἤξερε, ὅμως, ὅτι μόνο ἕνας μεγάλος καί ἀξιόπιστος φορεύς στήν ἠλεκτρική ἐνέργεια θά ἔφερνε σέ ἰσορροπία ὅλο ἐκεῖνο τό μπάχαλο. Ὁ Καραμανλῆς, ὡς ὑπουργός Δημοσίων Ἔργων, ἔφτιαξε τήν κρατική ΔΕΗ καί φώτισε καί θέρμανε ὅλη τήν χώρα. Σήμερα, βλέπουμε νά γυρίζουμε στήν ἐποχή …πρό τοῦ 1950! Πάλι ἰδιωτική πρωτοβουλία, πάλι κονόμα, πού ἔλεγε ὁ Αὐλωνίτης, πάλι οἱ ἰδιῶτες πού φτιάχνουν ἑταιρεῖες καί πωλοῦν μετοχές, ἀλλά περιμένουν ἀπό τό κράτος νά τούς παρέχει τίς ὑποδομές.
Ποιά ΔΕΗ μπορεῖ νά ἀντέξει σ’ αὐτό τό σκηνικό; Φυσικά καί θά ἔχουν προβλήματα οἱ πυλῶνες της, φυσικά καί «θά εἶναι ὑπεύθυνη» γιά κάποιες ἀπό τίς μεγάλες πυρκαϊές. Ἀλλά δέν μποροῦμε νά χάψουμε ὁλόκληρο τό ἀφήγημα ὅτι «γιά ὅλα φταῖνε οἱ πυλῶνες». Γιά ὅλα φταίει ὁ ἀνθρώπινος παράγων. Ὁ παράγων ἐκεῖνος, πού παίζει πλέον τά πάντα στά Χρηματιστήρια, ἀκόμη καί τήν ἐνέργεια, ἀκόμη καί τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος.
Ἄς πᾶμε, ὅμως καί στό παραμύθι τῆς «πράσινης ἀνάπτυξης». Τί σόι ἀνάπτυξη εἶναι αὐτή, πού ἀντί νά πρασινίζει τήν Εὐρώπη τήν μαυρίζει κάθε καλοκαίρι μέ τίς φοβερές πυρκαϊές; Γιατί, ἀντί νά φυτεύουμε δέντρα καί νά καλλιεργοῦμε τήν γῆ, τήν σπέρνουμε μέ …φωτοβολταϊκά καί τήν στολίζουμε μέ τεράστιες ἀνεμογεννήτριες, πού ὅταν δέν φυσάει, δέν δίνουν ρεῦμα;
Μήπως τά δάση δέν βολεύουν τό ἄπληστο παγκόσμιο κεφάλαιο, πού μπροστά στό κέρδος δέν ὑπολογίζει τήν ὅποια καταστροφή μπορεῖ νά προκαλέσει;
Ὄχι, δέν μᾶς εἶναι εὔκολο νά δεχθοῦμε ὅτι γιά ὅλα φταίει ἡ ΔΕΗ ἤ ἡ κλιματική ἀλλαγή.
Ὁ πλανήτης ἔχει παραδοθεῖ σέ μιά μικρή ὁμάδα ἀνθρώπων, πού διαφεντεύουν τήν ζωή τῶν ὑπολοίπων. Καί αὐτοί, δυστυχῶς, δέν εἶναι πλέον οἱ πολιτικοί ἡγέτες. Εἶναι οἱ διάφοροι ζάπλουτοι, πού διορίζουν κυβερνήσεις, κατέχουν σχεδόν ὅλα τά μέσα ἐνημερώσεως καί δίνουν γραμμή στούς πολιτικούς τῶν μεγάλων δυνάμεων τοῦ δυτικοῦ (μέχρι στιγμῆς) κόσμου.
Δέν μπορεῖ νά πηγαίνουμε γιά τσιγάρα μέχρι τόν Ἄρη καί νά μᾶς δίνει κατραπακιές ἡ ὅποια «κλιματική ἀλλαγή». Κάτι ἄλλο συμβαίνει…