ΕΙΝΑΙ ἐκπληκτικός ὁ τρόπος πού διεξάγεται ὁ δημόσιος διάλογος στήν πατρίδα μας.
Ὅποιος τολμήσει νά πεῖ κάτι διαφορετικό ἀπό τήν Κυβέρνηση καί τήν δικτατορία τῆς μοναδικῆς σκέψης πού τήν ὑποστηρίζει, βαπτίζεται …«κινηματίας».
Ὁ πρώην Πρωθυπουργός καί πρόεδρος τοῦ κόμματος Ἀντώνης Σαμαρᾶς, ὁ ὁποῖος βρίσκεται σήμερα ἐκτός Κοινοβουλευτικῆς Ὁμάδας τῆς ΝΔ (ὄχι μέ δική του ἐπιλογή, ἀλλά ἐπειδή διεγράφη ἀπό τόν Κυριάκο Μητσοτάκη), θεώρησε σκόπιμο νά θέσει δημοσίως μέ ἄρθρο του στά «Νέα» συγκεκριμένα ἐρωτήματα γιά τήν ἐξωτερική πολιτική τῆς Κυβερνήσεως καί τήν πορεία τοῦ Ἔθνους. Μπορεῖ οἱ ἁρμονικές σχέσεις του μέ τόν Πρωθυπουργό (2016-2024) νά διαταράχθηκαν ὅταν ἐκεῖνος δήλωσε ὅτι ὁ κύριος Μητσοτάκης «χαριεντιζόταν» ὁμοῦ μετά τοῦ κυρίου Χριστοδουλίδη μέ τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν σέ ἕναν καναπέ στήν Βουδαπέστη (καί δικαιώθηκε γιατί οἱ χαριεντισμοί Χριστοδουλίδη μέ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο συνεχίστηκαν στά Τίρανα, νά δοῦμε ἄν αὔριο ἔχουμε καί χαριεντισμούς Κυριάκου ‒ Τατάρ), μπορεῖ νά θεωρήθηκε ἡ στάση του «προσβλητική» γιά τό κῦρος τοῦ κυρίου Μητσοτάκη καί νά τόν ἔθεσε ἐκτός ΝΔ μέ συνοπτικές διαδικασίες, ἀλλά αὐτό δέν τοῦ ἀφαιρεῖ τό δικαίωμα νά ἀνησυχεῖ γνησίως γιά τήν πορεία τῆς χώρας.
Ὅποιος ἔχει καθίσει σέ αὐτή τήν καρέκλα, τοῦ Πρωθυπουργοῦ ‒καί ὁ Σαμαρᾶς κάθισε σέ αὐτήν σέ πολύ ταραγμένες περιόδους, ξέρει ἀπό πολύ μέσα τί σημαίνει γιά τήν χώρα νά εἶναι ἀποῦσα ἀπό τίς διεθνεῖς ἐξελίξεις ἤ νά ὑποχωρεῖ σέ κρίσιμα μέτωπα. Ξέρει ἄριστα τί σημαίνει νά εἶσαι αὐτή τήν ἐποχή ἀπομονωμένος ἀπό τήν νέα ἀμερικανική ἡγεσία (τά πρωτοσέλιδα τοῦ Μαρτίου πού ἐμφάνιζαν τόν Πρωθυπουργό νά συναντᾶται μέ τόν Τράμπ στήν Οὐάσιγκτων στίς 20 Μαΐου φαίνεται μέχρι ὥρας νά διαψεύδονται, καί ἄς «κατασκήνωσε» στήν ἀμερικανική πρωτεύουσα ὁ κύριος Μητσοτάκης), ξέρει ἄριστα τί σημαίνει νά τά ἔχεις «σπάσει» μέ τούς Γερμανούς καί νά θέλουν νά σοῦ στείλουν πίσω «πεσκέσι» 40.000 παράνομους μετανάστες, ξέρει τί εἶναι νά εἶσαι ψυχραμένος μέ τούς Γάλλους καί νά ἀπαγορεύεις σέ ἑταιρεία τους νά ποντίσουν καλώδιο στήν Κάσο, ξέρει τέλος τί σημαίνει γιά τό Αἰγαῖο καί γιά τήν Μεσόγειο νά βάζει «πόδι» μαζί μέ τήν Μεγάλη Βρεταννία στήν καρδιά τῆς εὐρωπαϊκῆς ἀμυντικῆς βιομηχανίας ἡ Τουρκία! Τό νά ἀνησυχεῖς γιά τήν πατρίδα δέν σημαίνει ὅτι ὀνειρεύεσαι νά γίνεις ἀπαραιτήτως καί κομματάρχης.
Ἀλλά ἡ ἀπάντηση σέ ὅλα αὐτά τά ἐρωτήματα ἐκ μέρους τῆς ΝΔ ἦταν ἡ κατηγορία «θέλεις νά ρίξεις τήν κυβέρνηση Μητσοτάκη». Ἡ ἀγωνία γιά τήν διαιώνιση τοῦ εἴδους στήν ἐξουσία δηλαδή! Ἡ ἀπάντηση ἦταν «τά λές ὅλα αὐτά γιατί θές νά κάνεις κόμμα!». Ἀλήθεια ὅμως:
Τό θέμα μας σήμερα εἶναι ἄν θά κάνει κόμμα ὁ Σαμαρᾶς ἤ θά ἀντέξει νά μείνει ὄρθια ἡ χώρα γιά νά μήν ἐκχωρήσει θαλάσσια ἐπικράτεια αἰώνων στίς θυελλώδεις ἐξελίξεις πού ἔρχονται μετά τήν προσέγγιση ΗΠΑ ‒ Τουρκίας στήν Μέση Ἀνατολή (Συρία); Τό θέμα μας εἶναι ὁ ἐσωκομματικός ἐπαρχιωτισμός ἤ ἡ ἐθνική ἐπιβίωση στήν Ἀνατολική Μεσόγειο (Καστελλόριζο) καί ἡ ἀποτροπή τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ ψευδοκράτους;
Ἤδη ὑπάρχουν δηλώσεις ἑνός ἀνιστόρητου ὑφυπουργοῦ τῆς ΝΔ, τοῦ κυρίου Τσάφου, καί δύο ἐπίλεκτων βουλευτῶν τοῦ κόμματος, πρώην ὑπουργῶν, πού προπαγανδίζουν ἐμμέσως τήν τουρκική θέση γιά τήν διχοτόμηση καί τήν ἀναγνώριση τοῦ ψευδοκράτους. Καί ἀντί νά δίδουν ἐξηγήσεις αὐτοί γιατί τό θέμα εἶναι ἐθνικό καί ὄχι ἐσωκομματικό, καλεῖται σέ ἐξηγήσεις ὁ πρώην Πρωθυπουργός.
Λυπούμεθα, ἀλλά ὁ κύριος Σαμαρᾶς ἀνεξαρτήτως τοῦ τί θά ἀποφασίσει ‒καί θά κριθεῖ τελικῶς ἀπό τούς Ἕλληνες, δέν εἶναι τό δάσος. Εἶναι τό δέντρο. Τό δάσος εἶναι ἡ Ἑλλάς, καί ἄν δέν ἀλλάξουμε μυαλά θά «καεῖ» στήν πυρά.
Ὅσον ἀφορᾶ τήν οὐσία τῆς ὑποθέσεως τώρα, τό ζήτημα δέν εἶναι ἄν θά ἱδρυθεῖ κόμμα, ἀλλά ἄν θά ἀλλάξει πολιτική ἡ Κυβέρνηση. Ὅταν ἀπό τίς ἐκλογές τοῦ 2023 καί τίς εὐρωεκλογές τοῦ 2024 ἀφήνεις σταθερά ἀκάλυπτο μέ τήν πολιτική σου ἕναν ἰδεολογικό χῶρο πού «παίζει» μεταξύ 16%-23% τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, τό πρόβλημά σου εἶναι πῶς θά ὀνομάζεται αὐτός πού θά καλύψει τόν χῶρο, Βελόπουλος, Λατινοπούλου, Νατσιός χθές ἤ Σαμαρᾶς αὔριο; Ἡ ἀπάντηση εἶναι σαφής. Τό πρόβλημά σου δέν ὀνομάζεται Σαμαρᾶς, τό πρόβλημά σου εἶσαι ἐσύ.
Ἐάν τήν μία προσβάλλεις τόν κόσμο σου μέ τόν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν, τήν ἄλλη μέ τά τεκμήρια πού τόν θεωροῦν ἀπατεῶνα καί φοροφυγᾶ, τήν ἄλλη μέ βέβηλους πίνακες, τήν τρίτη μέ τήν νομιμοποίηση off shore συζύγων καί τέκνων, τήν τέταρτη μέ παράλειψη τῆς ἀναφορᾶς τοῦ ὅρου «γενοκτονία Ποντίων», τήν πέμπτη μέ τήν ὀπισθοχώρησή σου ἀπό τήν Κάσο, τήν ἕκτη μέ τίς δηλώσεις ὑφυπουργοῦ πού μιλᾶ γιά «Βόρεια Κύπρο» (καί δέν τόν διώχνεις μέ τίς κλωτσιές), τήν ἕβδομη μέ τίς παλινωδίες πού βγάζουν δύο ἑκατομμύρια λαό στόν δρόμο γιά τά Τέμπη, τί περιμένεις, ἀλήθεια, ἀπό ὅλον αὐτόν τόν κόσμο πού βλέπει τήν παράταξή του καί δέν τήν ἀναγνωρίζει;
Τό ὅτι ἡ ΝΔ ἐκλαμβάνεται ὡς ἡ κυβέρνηση τοῦ «ὅ,τι πεῖτε» τό λέει ἡ μισή τέως ἐκλογική βάση της, τό ὅτι τό ἔγραψε ἕνας πρώην ἀρχηγός της εἶναι ἁπλῶς σύμπτωση. Τά πραγματικά ἐρωτήματα πού ἔθεσε ἄλλως τε ὁ κύριος Σαμαρᾶς, χωρίς νά πάρει ἀπάντηση, εἶναι σαφῆ καί συγκεκριμένα: Τί λάθος κάναμε καί βάζουν «πόδι» στήν καρδιά τῆς εὐρωπαϊκῆς ἄμυνας οἱ Τοῦρκοι; Γιατί ἐμεῖς ἐπιμείναμε νά (νομίζουμε ὅτι) «ἀγοράζουμε» συμμαχική στήριξη μέ πανάκριβους ἐξοπλισμούς, τήν ὥρα πού οἱ Τοῦρκοι κατάφεραν νά περάσουν τά σύνορα τῆς Βιέννης καί νά πορεύονται στίς Βρυξέλλες κατασκευάζοντας καί πουλῶντας οἱ ἴδιοι ἐξοπλισμούς Made in Turkey μέ τήν ἐθνική ἀμυντική τους βιομηχανία;
Γιατί ἐπιτρέπουμε στούς Τούρκους νά ἐκδίδουν ἀνακοινώσεις καί νά μᾶς ὑποδεικνύουν πῶς νά βλέπουμε τήν ἐθνική μας μνήμη καί πῶς νά τιμοῦμε τούς ἥρωές μας ὅπως προχθές πού ἔκαναν χλευαστικά λόγο γιά «ποντιακούς ἰσχυρισμούς»; Ἐκδώσαμε ἐμεῖς ποτέ ἀνακοίνωση νά τούς κατηγορήσουμε πῶς ἑορτάζουν τήν ἐθνική τους μνήμη; Διαμαρτυρηθήκαμε; Ὄχι.
Τά κόμματα λοιπόν ἱδρύονται μέσα στό κενό πού ἀφήνουν ἡγεσίες ἀποκεκομμένες ἀπό τόν λαό, καί ὄχι ἐπειδή ἔχουν κάποιοι φιλοδοξία πολιτικῆς ἐκδικήσεως γιά μιά διαγραφή πού δέν ἐπιδίωξαν. Αὐτή ἡ πρακτική λοιπόν νά καταδικάζεται ὡς ὕποπτος ἀποσταθεροποιήσεως ὅποιος τολμᾶ νά πεῖ μιά κουβέντα διαφορετική ἀπό τά non papers καί νά θέσει ἕνα ἐρώτημα, πρέπει νά ἐγκαταλειφθεῖ ἀπό τήν ΝΔ. Εἶναι ἀφόρητα καθεστωτική καί πολιτικά καταστροφική. Σέ κάθε περίπτωση: Ὅποιος θέλει νά κάνει δίκη προθέσεων καί νά ἀντιμετωπίσει ἕνα δυνητικό κόμμα πρέπει νά ἀπαντᾶ στά ἐπιχειρήματα μέ ἐπιχειρήματα. Ὄχι μέ τήν θεωρία τῆς καρέκλας, «ἑλληνικέ λαέ, αὐτός θέλει νά μοῦ πάρει τό γλειφιτζούρι!».
Ὁ πολιτικός χρόνος κυλᾶ καί ὁ μέχρι χθες ἀδιάφορος γιά τά ἐθνικά καί κυνικός ἑλληνικός λαός ξυπνᾶ καί ἔχει μεγάλες ἀπορίες. Λύστε τις λοιπόν νά πᾶμε παρακάτω ἀντί νά κλαψουρίζετε «μᾶς ρίχνουν»!