Ὑποστηρίζουν ὡς φιλελεύθερο στίς ΗΠΑ ὅ,τι θεωροῦν ἀριστερό στήν Ἑλλάδα!

Οἱ ἀντιφάσεις τῆς ἡμετέρας ἄρχουσας ἐλίτ

Περιμέναμε μέ ἐνδιαφέρον τήν ὁλοκλήρωση τοῦ πρώτου κύματος τῆς ἀντεπίθεσης τῶν «Δημοκρατικῶν» στίς ΗΠΑ γιά νά καταγράψουμε καί νά σταθμίσουμε τίς ἀντιδράσεις τῆς ἡμετέρας ἄρχουσας ἐλίτ. Ἐκείνης πού ἔμοιαζε ἀπολύτως ἀπελπισμένη γιά ὅσο καιρό εἶχε στυλώσει τά πόδια ὁ Μπάιντεν καί δέν παραιτεῖτο ἀπό τήν ἀξίωσή του νά διεκδικήσει ἐκ νέου τήν Προεδρία τῶν ΗΠΑ. Καί ἀναθάρρησε μόλις πληροφορήθηκε τίς τελευταῖες μετρήσεις μετά τό χρῖσμα στήν κυρία Χάρρις. Τήν περιμέναμε γιά νά κάνουμε μιά ἁπλή σύγκριση. Πῶς ἀντιδροῦν οἱ ἴδιοι ἄνθρωποι, ὅταν πολιτικές πού ἀπορρίπτουν μετά βδελυγμίας στήν Ἑλλάδα ὡς ἀριστερές καί συριζαίικες υἱοθετοῦνται στήν Ἀμερική ἀπό τούς ὑποψηφίους τῶν «Δημοκρατικῶν» ὡς… προοδευτικές. Ἔχει, ὅσο νά ‘ναι, τό γοῦστο του νά βλέπεις αὐτούς πού ὠρύονταν κατά τοῦ Τσίπρα, τῆς Τασίας, τοῦ Πολάκη, τοῦ Φίλη, τοῦ Καρανίκα, τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γενικῶς, γιά τίς ἀντιλήψεις τους περί τῆς ἀναρχίας, τῆς ἐλευθερίας ἔκφρασης, τῶν ὁρίων τῆς ἀστυνομικῆς δράσης, τόν κρατικό παρεμβατισμό, τήν πατρίδα, τούς μετανάστες, τόν φράχτη τοῦ Ἕβρου καί τά σύνορα, τήν Μέση Ἀνατολή, νά ἐγκρίνουν χωρίς ἀστερίσκο τά ἴδια ἀκριβῶς καί χειρότερα πράγματα ἐπειδή τά λέει ἡ… Κάμαλα Χάρρις καί ὁ ὑποψήφιος ἀντιπρόεδρός της Τίμ Γουώλς. Καί ὅμως ἰσχύει! Μισητά καί ἀπορριπτέα ὅταν λέγονται ἀπό τούς συριζαίους μέσα, ἀλλά πεφωτισμένα καί προοδευτικά ἀπό τούς Liberals ἔξω. Ἡ ἀτρόμητη ἄρχουσα ἐλίτ μας δέν φοβᾶται τίς ἀντιφάσεις της. Πολεμᾶ τόν ΣΥΡΙΖΑ ἐσωτερικοῦ, ἀλλά τά δίνει ὅλα γιά τόν ΣΥΡΙΖΑ ἐξωτερικοῦ. Ἀνερυθρίαστα.

Ἡ ὑποψήφια Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ προέρχεται ἀπό τήν ἀκραία ἀριστερή πτέρυγα τῶν «Δημοκρατικῶν» καί μόνο ὁ βετερᾶνος Μπέρνυ Σάντερς, καί ἄν, θά μποροῦσε νά τήν ἀνταγωνιστεῖ σέ ἀριστεροσύνη. Καί τί δέν ἔχει ὑποστηρίξει ἡ Κάμαλα ὡς φορέας δημόσιου πολιτικοῦ ἀξιώματος στίς ΗΠΑ. Τό πολιτικό της μητρῶο εἶναι βαρύ. Ἐτέθη ἐπί κεφαλῆς σέ οἰκονομική ἐκστρατεία συγκέντρωσης χρηματοδότησης ἐγγύησης γιά τήν ἀποφυλάκιση μελῶν τῶν Antifa. Ὑποστήριξε αὐτό πού στίς ΗΠΑ ὀνομάζεται ἀποχρηματοδότηση τῆς ἀστυνομίας. Δραστηριοποιήθηκε ὑπέρ τοῦ μέτρου τῆς ἀποποινικοποίησης τῆς παράνομης μετανάστευσης. Ἀποδοκιμάστηκε γιά τίς θέσεις της κατά τοῦ Ἰσραήλ. Τέλος, ὑποστήριξε τήν ἄκρως «φιλελεύθερη θέση» τῆς κατάργησης τῆς ἰδιωτικῆς ἀσφάλισης. Παρέλκει νά ποῦμε ὅτι τό πρόγραμμά της γιά τήν οἰκονομία ἐπικρίθηκε προσφάτως ἀπό τούς «New York Times» ὡς ἰδιαιτέρως κρατικό – παρεμβατικό. Δέν πάει βεβαίως πίσω καί ὁ ὑποψήφιος ἀντιπρόεδρός της Τίμ Γουώλς, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασε, μέ ἄλλοθι τήν «παραπληροφόρηση» καί τήν «ρητορεία μίσους», προχθές, τήν ἀνατριχιαστική ἄποψη ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν τους «ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης δέν θά εἶναι ἐγγυημένη». Ὁ ἄλλοτε διαπρύσιος ὑποστηρικτής τοῦ καθεστῶτος τοῦ Πεκίνου στό Κογκρέσσο καί δάσκαλος σέ κινεζικά σχολεῖα, ὁ ὁποῖος διαφημίζεται ὡς ἔνθερμος πατριώτης, παραιτήθηκε ἀπό τήν Ἐθνοφρουρά ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος τοῦ Ἰράκ καί φυσικά δέν πῆγε ποτέ ἐκεῖ. Ὡς κυβερνήτης νομοθέτησε τήν παροχή διπλωμάτων ὁδήγησης στούς παράνομους μετανάστες καί ἄφησε τήν Μιννεάπολι νά καεῖ στίς ταραχές γιά τόν Τζώρτζ Φλόυντ.

Ἔ, λοιπόν, ὅλα τά παραπάνω εἶναι καθαγιασμένα ἀπό τήν ἡμετέρα ἄρχουσα ἐλίτ, ἡ ὁποία ἐξεγείρεται μέ τήν ἰδέα ὅτι ὁ Τράμπ θά φέρει τήν δικτατορία, ἀλλά δέν σαλεύει στό ἄκουσμα τῆς ὠμῆς δέσμευσης γιά τήν φίμωση τῆς ἐλευθερίας ἔκφρασης ἀπό τόν Γουώλς. Θεωρεῖ τούς ὑποψηφίους τῶν Ρεπουμπλικανῶν ὡς ἀπειλή γιά τήν δημοκρατία, ἀλλά τούς ὑποψηφίους τῶν «Δημοκρατικῶν» μέ αὐτές τίς θέσεις τούς θεωρεῖ περίπου εὐλογία γιά τήν δημοκρατία. Γι’ αὐτό μετά τό συνέδριο τῶν «Δημοκρατικῶν» ὅλοι τους ἀναθάρρησαν. Καί μέ γραπτά-καρμπόν ἐξέφρασαν τόν ἐνθουσιασμό τους γιά τίς πιθανότητες νίκης τῆς «συριζαίας» Κάμαλα.

Εἰλικρινά, αὐτή ἡ χώρα, ἡ πατρίδα μας, δέν θά πάψει νά μᾶς ἐκπλήσσει. Εἰς ὅ,τι μᾶς ἀφορᾶ: Προφανῶς καί προσεγγίζουμε ἀξιακά τό προφίλ τῶν ὑποψηφίων Προέδρων στήν Ἀμερική, καθώς τό φασόν ἰδεολογικό τους μοντέλο γιά τήν δημοκρατία (σύνορα, μειονότητες, μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ, οὐδετεροθρησκεία, διατροφή, ζῶα κ.λπ.) ἐξάγεται, ἐπιβάλλεται καί ἐπηρεάζει ὅλο τόν πλανήτη. Τό κέντρο βάρους τό δικό μας δέν εἶναι ὅμως αὐτό. Τό κέντρο βάρους μας εἶναι τό ἐθνικό μας συμφέρον. Ποιός Πρόεδρος μπορεῖ νά ἐξυπηρετήσει καλύτερα τό ἐθνικό μας συμφέρον. Εἰδικῶς ὅταν ἐμεῖς ἐξυπηρετήσαμε ἄριστα τό ἐθνικό τους συμφέρον τήν τελευταία πενταετία χωρίς χειροπιαστά ἀνταλλάγματα. Ἡ λοιπή ἰδεολογική συζήτηση ἔχει ἀξία γιά νά καταλαβαίνει κανείς πῶς μιά οἰκονομική καί πολιτική ἐλίτ ξελιγώνεται μέ τίς θέσεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Ἀτλαντικοῦ ἐπειδή προφανῶς ἐκεῖ εἶναι τοποθετημένα τά συμφέροντά της. Μπίζνες νά γίνονται καί ἄς πάει καί τό ἀριστερό παλιάμπελο. Δέν ἐξηγεῖται ἀλλιῶς τόσο πάθος καί τόση ἀγωνία.