Ὅταν οἱ θεσμοί κρατοῦν «τσίλιες»

Ἑλλάς: Παρέα, ὄχι κράτος

ΜΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ἀρκεῖ. Ὅλα σχεδόν τά μεγάλα σκάνδαλα στήν πατρίδα μας ἀποκαλύφθηκαν, ἐπειδή θίγονταν τά στρατηγικά συμφέροντα τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς στόν παγκόσμιο γεωπολιτικό ἀνταγωνισμό. Ἡ «ἀτυχία» τῆς Εὔας Καϊλῆ σέ σύγκριση μέ ἄλλους πολιτικούς ἄνδρες καί γυναῖκες πού τυχόν διεφθάρησαν στό ἔδαφός μας, εἶναι ὅτι ἔκανε τήν συναλλαγή σέ μιά χώρα πού ἔχει θεσμούς. Τό Βέλγιο. Ὄχι στήν Ἑλλάδα. Πού δέν ἔχει θεσμούς. Οὔτε δικαιοσύνη τολμηρή νά ἀγγίξει πολιτικούς, οὔτε ΜΜΕ νά κάνουν ἀποκαλυπτήρια πλήν ἐξαιρέσεων, οὔτε ἀστική τάξη πού νά ἐπαναστατεῖ, οὔτε Κοινοβούλιο πού νά ἐλέγχει, οὔτε κἄν πολιτικούς πού νά ἔχουν τό θάρρος νά ἐγκαταλείψουν τήν καρέκλα τους ὅταν ἐξευτελίζονται ἐνημερωθέντες ὅτι παρακολουθοῦνταν τά κινητά τους. Καί ἄν συνεχίσουμε ἔτσι, σέ αὐτό τό ρεσιτάλ ἀναισθησίας, πολύ σύντομα φοβᾶμαι πώς δέν θά ἔχουμε οὔτε ἀξιόπιστους στρατιωτικούς. Οὔτε κἄν στρατιωτική τιμή. Εὔχομαι νά κάνω λάθος στό τελευταῖο.

Ἄν ὑπάρχει ἕνα κράτος πού ἀποτελεῖ τόν ὁρισμό αὐτοῦ πού περιγράφουν οἱ Ἀτζέμογλου-Ρόμπινσον στό ἐμβληματικό βιβλίο τους Γιατί ἀποτυγχάνουν τά Ἔθνη, αὐτό δυστυχῶς εἶναι ἡ Ἑλλάς. Ἡ ὁποία δέν εἶναι κράτος, ἀλλά χαλαρή παρέα. Ἡ παρέα πού ἔχει ὡς σημαία της τήν φράση «νά τά βροῦμε». Ἡ χώρα στήν ὁποία ἄν φωνάξεις στόν δρόμο «Ἀρχηγέ», θά γυρίσουν οἱ μισοί κολακευμένοι νά σέ κοιτάξουν, γιατί θά νομίζουν ὅτι ἐννοεῖς αὐτούς.
Ἡ Ἀμερική λοιπόν! Ἡ Ἀμερική ἀποκάλυψε τούς φοροφυγάδες μας μέ τήν λίστα Λαγκάρντ (μέσῳ τοῦ προστατευόμενου μάρτυρα Φαλτσιανί) καί τήν λίστα Μπόργιανς, γιατί βαρέθηκε νά κλέβουν οἱ εὐρωπαϊκές τράπεζες καταθέτες ἀπό τό δικό της τραπεζικό σύστημα. Ἡ Ἀμερική ἀποκάλυψε τό σκάνδαλο τῆς Siemens, ἐπειδή βαρέθηκε νά «βλέπει» τήν γερμανική ἑταιρεία νά λαδώνει ὅλες τίς κυβερνήσεις τοῦ κόσμου, γιά νά ἀγοράζουν τά τηλέφωνά της καί τούς ἐξοπλισμούς της. Μόλις ἔκανε τό λάθος νά θελήσει νά εἰσαχθεῖ στό Χρηματιστήριο τῆς Νέας Ὑόρκης, τήν «ξέσκισε». Ἡ Ἀμερική ἀποκάλυψε τό σκάνδαλο τῆς Novartis, πάλι μέ τούς προστατευόμενους μάρτυρες, ἐπειδή βαρέθηκε νά βλέπει τήν γερμανοελβετική ἑταιρεία νά «κλέβει» μερίδιο ἀγορᾶς ἀπό τίς δικές της φαρμακευτικές, ρίχνοντας τόνους ἀπό μαῦρο χρῆμα στήν ἀγορά τῆς ὑγείας.

Ἡ Ἀμερική λέγεται ὅτι κρύβεται πίσω καί ἀπό τήν ἀποκάλυψη τοῦ σκανδάλου Κατάρ-γκαίητ, γιά νά τιμωρήσει παραδειγματικά τό ἀραβικό κράτος πού τῆς ἔκλεψε μέ μίζες τό Μουντιάλ πού εἶναι σέ ἐξέλιξη. Ἀλλά καί γιά νά ξηλώσει κάθε κακό σπυρί σέ μιά Εὐρώπη πού μέ βάση τά παλαιά καί ἀλάνθαστα δόγματα εἶναι κρίσιμη γεωπολιτικά γιά τόν ἔλεγχο τοῦ κόσμου. Στήν πραγματικότητα, μέ ὅρους ΚΚΕ, ζοῦμε ἕναν καπιταλιστικό ἐμφύλιο μεταξύ τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Γερμανίας σέ εὐρωπαϊκό ἔδαφος, συνεπείᾳ τοῦ ὁποίου μαθαίνουμε καί τίς πομπές τῶν πολιτικῶν μας. Συμπτωματικῶς. Μαζί μέ τόν βασιλικό «ποτίζεται» καί ἡ γλάστρα. Καί ὦ τοῦ θαύματος, ἡ Ἀμερική μέ τούς θεσμούς της εἶναι στήν ἠθική πλευρά τῆς ἱστορίας καί ἡ Εὐρώπη μέ τούς πολιτικούς της στήν ἀνήθικη, τῆς ἀπληστίας.

Καί ζοῦμε τό θαῦμα, γιατί οἱ ΗΠΑ ἔχασαν μέν τήν μάχη τοῦ ἀνταγωνισμοῦ στήν ἐλεύθερη ἀγορά τῶν τραπεζῶν, τῶν τηλεπικοινωνιῶν, τοῦ φαρμάκου, τῶν ἀθλητικῶν θεαμάτων, τῆς τεχνολογίας καί τῆς αὐτοκινητοβιομηχανίας, ἀλλά δέν ἔχασαν ποτέ τήν μάχη τῆς πληροφορίας. Σέ αὐτήν παρέμειναν πρωταθλητές. Γι’ αὐτό καί ἀντέχουν. Ὅπως εἶπε πρόσφατα καί ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἀναφερόμενος στήν παρακολούθησή του ἀπό τήν NSA, «ἐμένα μέ παρακολουθοῦσαν σοβαρές ὑπηρεσίες.» Οἱ περισσότεροι στάθηκαν στήν αἰχμή του γιά τίς ἀσόβαρες ἑλληνικές ὑπηρεσίες καί ὑποτίμησαν τόν ἔπαινό του πρός τίς «σοβαρές». Ὅλως τυχαίως, ὅπως πάντοτε γίνεται σέ αὐτή τήν χώρα, λοιπόν, …κατά λάθος ἡ Καϊλῆ προσφέρει ἐθνική ὑπηρεσία σέ αὐτό πού ὀνομάζω νέα ἐθνική συνειδητοποίηση. Μέ ἁπλά λόγια, νά καταλάβει καί ὁ τελευταῖος πολίτης τί μᾶς συμβαίνει. Ἡ εὐρωβουλευτής μέ τήν σύλληψή της εἰσάγει σέ μιά περίοδο κρίσιμη γιά τό πολιτικό σύστημα τήν ἔννοια τῆς σύγκρισης. Τῆς σύγκρισης τοῦ βελγικοῦ συστήματος μέ τό ἑλληνικό πολιτικό, δικαστικό, μηντιακό, κοινοβουλευτικό καί στρατιωτικό σύστημα. Οἱ Ἀμερικανοί προσέφεραν στούς Βέλγους τίς πληροφορίες τους γιά τήν καταρινή ἐγκληματική ὀργάνωση, καί ἐκεῖνοι ἀνέθεσαν μέ πλήρη μυστικότητα στούς θεσμούς τους νά φέρουν ὑπό ἄκρα μυστικότητα τό ἔργο τους σέ πέρας. Νά ἐξαρθρώσουν τήν συμμορία.

Στήν Ἑλλάδα, τί ζήσαμε στίς ὑποθέσεις Λαγκάρντ, Μπόργιανς, Siemens, Novartis; Τήν τραγική ἀποτυχία τοῦ ἐθνικοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος νά φέρει σέ πέρας διαταχθεῖσες ἔξωθεν ἔρευνες διαφθορᾶς στίς ὁποῖες ἐμπλέκονταντά πολιτικά του τέκνα.

Στήν ὑπόθεση τῆς λίστας Λαγκάρντ, Ὑπουργός ἔσβησε ἀπό τό στικάκι πού τοῦ ἔδωσε ἡ Γαλλίδα ὁμόλογός του τά ὀνόματα φοροφυγάδων, ἐνῶ ἀργότερα δικαστικές ἀποφάσεις μέ πενταετῆ παραγραφή ξέπλυναν τά οἰκονομικά ἀδικήματα μεγάλων ὀνομάτων τῆς ἑλληνικῆς διαπλοκῆς. Στήν ὑπόθεση τῆς Siemens ἐξαφανίστηκαν στοιχεῖα Ἑλλήνων ἐμπλεκομένων (πού δέν ζοῦν πιά) ὅταν ἀπεστάλησαν στήν Eurojust ἀπό τίς γερμανικές ἀρχές, ἐνῶ στήθηκαν ἐξεταστικές ἀπό τό ΠΑΣΟΚ μέ ἀποστολή νά χρεώσουν εὐθῦνες σέ πολιτικά πρόσωπα πού καμμία σχέση δέν εἶχαν μέ τό σκάνδαλο. Καί μέ τόν ἀθωωθέντα (!!) στό τέλος μάνατζερ (ἀπό τήν ἑλληνική δικαιοσύνη) Μιχάλη Χριστοφοράκο.

Στήν ὑπόθεση τῆς Novartis, τό FBI ἐπιχείρησε νά παραδώσει στικάκι μέ λογαριασμό πολιτικοῦ προσώπου πού εἶχε καταθέσεις σέ ὀκταψήφιο νούμερο (ὅπως λέγεται) καί ἐκεῖνος ἀρνήθηκε νά τό παραλάβει, γιατί ἤθελε ἐπίσημη τελετή παράδοσης-παραλαβῆς! Ἐνῶ, στό τέλος, ἡ κατήγορος Εἰσαγγελεύς Διαφθορᾶς μετετράπη σέ κατηγορούμενη στό Εἰδικό Δικαστήριο, ἀφοῦ προηγουμένως ἔπεσε θῦμα διπλῆς διάρρηξης. Καί στήν οἰκία της καί στό γραφεῖο της.

Στήν ὑπόθεση τῶν ὑποκλοπῶν, τώρα, ἀκούγεται, καί ἐλπίζω νά μήν εἶναι ἀλήθεια, ὅτι λειτουργοί τῆς δικαιοσύνης διστάζουν νά καλέσουν τά πρόσωπα πού παρακολουθοῦνταν πρός κατάθεση, μέ τό ἐπιχείρημα ὅτι δέν ἔχουν τίς διευθύνσεις τους! Ξαναγράφω, εὔχομαι νά μήν εἶναι ἀλήθεια. Οἱ δέ τηλεοράσεις πού αὔξησαν μέ κρατικές ἐπιδοτήσεις τήν κερδοφορία τους ἀπό 20-60%!!! ἐν μέσῳ ὑφέσεως γιά τήν χρήση 2020-2021 (χθεσινά στοιχεῖα), «πετοῦν χαρταετό»! Τί ἐλπίδα λοιπόν μπορεῖ νά ἔχει ὁ τόπος, ὅταν οἱ φύλακες τοῦ νόμου διστάζουν, καί ἡ τετάρτη ἐξουσία κρατᾶ τσίλιες; Τό θεσμικό ἐποικοδόμημα τρίζει ἐπικίνδυνα. Τί ἐλπίδα ὅμως μπορεῖ νά ἔχει ὁ τόπος, ὅταν ὁ Ὑπουργός πού μαθαίνει ὅτι παρακολουθεῖται ἀπό τήν ΕΥΠ ἔστω ἀπό αὐτονομημένα κέντρα της δέν ἔχει τιμή καί ὑπόληψη, καί δέν παραιτεῖται, ἀλλά συνεχίζει νά ζεσταίνει τήν καρέκλα του; Τί ἀξιοπρέπεια μπορεῖ νά ἔχει ὁ πολιτικός κόσμος, ὅταν ὑποκύπτει σέ τελεσίγραφα τοῦ τύπου «ἄν ἀποκαλύψεις ὅτι ἤσουν στόχος παρακολούθησης θά πᾶμε σέ ἐκλογές τίς ὁποῖες καί θά τίς χρεώσουμε σέ σένα;». Τί ἐλπίδα μπορεῖ ἔχει ὁ τόπος ὅταν ὁ κοινοβουλευτισμός σιωπᾶ ἀπαξιούμενος, γιατί τό μόνο πού τόν νοιάζει εἶναι ἡ ἐπανάκτηση τῆς ἕδρας του;

Ἐπαναλαμβάνω, λοιπόν, αὐτό πού ἔγραψα πρό μηνός ἀπό αὐτήν ἐδῶ τήν θέση: Σαπίζουμε ταχέως. Σαπίζουμε καί στήν κορυφή σαπίζουμε καί στήν βάση. Μόνο πού σέ αὐτό πού ἔρχεται, κανείς δέν θά μπορεῖ νά βγάλει τήν οὐρά του ἔξω. Ἡ κρίση αὐτή τήν φορά εἶναι συνολική. Πολιτειακή. Ὄχι στενά πολιτική. Ἡ «μπάλλα» θά πάρει πολύ κόσμο. Ἡ Καϊλῆ μέ τήν «ἀνοησία» της νά εἰσπράξει τήν μίζα στίς Βρυξέλλες καί ὄχι στήν Ἀθήνα, ἄνοιξε ἄθελά της τόν ἀσκό τοῦ Αἰόλου. Μέχρι καί εὐεργέτη μπορεῖ νά τήν κηρύξει ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος, ἄν ἡ σύλληψή της ἐπί βελγικοῦ ἐδάφους θέσει σέ κίνηση τήν ἱστορία καί στήν Ἑλλάδα. Θά βγάλει ὅμως «βρώμα» ἡ ἱστορία ὅτι «ξοφλήσανε», ἤ θα καταφέρουν νά τήν ξοφλήσουν καί αὐτήν;