Ἡ Ἑλλάδα καί ὁ καπετάνιος πού ἐπιμένουν

Ὁ Σαββόπουλος, σέ κάποιον ἀπό τούς σοφούς του στίχους, ἀναφέρει:

«Ἡ Ἑλλάδα πού ἀντιστέκεται, ἡ Ἑλλάδα πού ἐπιμένει/κι ὅποιος δέν καταλαβαίνει, δέν ξέρει ποῦ πατᾶ καί ποῦ πηγαίνει»…

Ἐπιμένων εἶναι καί ὀ καπετάν Παναγιώτης Τσάκος, καί ἵδρυσε Τμῆμα Ἠλεκτρολόγων Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ, τό ὁποῖο θά λειτουργήσει ἀπό τήν ἑπόμενη χρονιά στήν Ἀκαδημία Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ Χίου, πού ἵδρυσε καί λειτουργεῖ ἀπό τό Ἵδρυμα «Μαρία Τσάκος». Εἶναι μιά σημαντική ἐξέλιξη στόν χῶρο τῆς Ναυτικῆς Ἐκπαιδεύσεως, καθώς οἱ κρατικές Ἀκαδημίες Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ δέν διαθέτουν ἀντίστοιχα τμήματα ἠλεκτρολόγων. Ἰδού καί ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Ἱδρύματος: «Μέ μεγάλη ὑπερηφάνεια μοιραζόμαστε τήν ἀνακοίνωση τῆς ἵδρυσης τοῦ νέου Τμήματος Ἠλεκτρολόγων Ε.Ν. στήν TEENS Ἀκαδημία Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ στήν Χίο!

»Μαζί μέ τά ἤδη ὑπάρχοντα Τμήματα Πλοιάρχων καί Μηχανικῶν Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ, τό νέο Τμῆμα Ἠλεκτρολόγων Ε.Ν. ἐνισχύει τό ὅραμά μας γιά παροχή ποιοτικῆς ναυτικῆς ἐκπαιδεύσεως καί διαμόρφωση ἱκανῶν στελεχῶν γιά τήν ναυτιλία τοῦ αὔριο. Ἡ διάρκεια τῆς φοίτησης θά εἶναι δύο ἔτη.

»Μέ ἰδιαίτερη χαρά σᾶς ἀνακοινώνουμε ὅτι μετά τή σχετική ἐπιθεώρηση ἀπό τό Ὑφυπουργεῖο Ναυτιλίας τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, τόν ἑπόμενο Σεπτέμβριο ἀναμένεται νά ἀρχίσει ἡ λειτουργία τοῦ νέου Τμήματος Ἠλεκτρολόγων Ε.Ν. (Electro-technical Officer as per STCW), μαζί μέ τά Τμήματα Πλοιάρχων καί Μηχανικῶν Ε.Ν. πού ἤδη λειτουργοῦν».

Ὁ μεγάλος μου ἀδελφός δέν ἤθελε τά γράμματα. Ἀπό μικρός πήγαινε καί παρακολουθοῦσε τούς μηχανικούς στό συνεργεῖο ὅπου πήγαινε κάθε τόσο τό «Σχολικό» τῆς μητέρας μου, ἕνα πανέμορφο λεωφορεῖο Hanomag, πού εἴχαμε ἀγοράσει ἀπό τόν παλαιό φίλο τοῦ πατέρα μας, ἀείμνηστο Ἀβράσογλου, ἕναν ἱκανώτατο Μικρασιάτη ἐπιχειρηματία, πού ἔφερε στν Ἑλλάδα τήν γερμανική σχολή στά αὐτοκίνητα, πρίν οἱ ἀδελφοί Θεοχαράκη ἀνοίξουν τόν δρόμο στήν ἰαπωνική τεχνολογία μέ τά «Datsun».

Ὁ Γιῶργος μας, λοιπόν, πού πήγαινε στό Γυμνάσιο τῶν Φρέρ στόν Πειραιᾶ, ἀλλά δέν τά κατάφερνε, ἔπεισε τόν πατέρα μας νά πάει σέ Σχολή ἠλεκτρολόγων Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ. Τελείωσε, πῆρε τό πτυχίο του, παρουσιάσθηκε ἐθελοντής στήν τότε Βασιλική Ἀεροπορία καί μόλις ἀπολύθηκε, ἔκανε τό πρῶτο του μπάρκο στά ρυμουλκά τῆς οἰκογένειας Βερνίκου. Μέ τά χρόνια, μετεπήδησε στήν ἑταιρεία «Ρεθύμνης-Κουλουκουντῆς», καί σέ λίγα χρόνια εἶχε γίνει ἕνας ἀπό τούς περιζήτητους ἀξιωματικούς τοῦ Ἐμπορικοῦ Ναυτικοῦ. Σύντομα, ναυτολογήθηκε στά πλιά τῆς μεγάλης ἑταιρείας ΖΙΜ, ὅπου καί ὁλοκλήρωσε τήν σταδιοδρομία του. Παντρεύτηκε στήν Ἀγγλία, ἀπέκτησε πέντε παιδιά καί δώδεκα ἐγγόνια καί στήν οἰκογένειά μας εἴχαμε κι ἐμεῖς τόν ναυτικό μας, ὅπως κάθε ἑλληνική οἰκογένεια τῆς ἐποχῆς.

Πετυχημένος κοινωνικῶς καί οἰκονομικῶς, μέ ἕνα «χαρτί» ἀπό μιά Ἰδιωτική Σχολή τοῦ Πειραιῶς, ἀπό τίς πολλές καί καλές πού λειτουργοῦσαν τότε, πρίν τίς καταργήσει ἐν μιᾷ νυκτί τό ΠΑΣΟΚ τό 1982, προκειμένου νά ἱκανοποιήσει τούς συνδικαλιστές-καθηγητές τῶν κρατικῶν Σχολῶν, οἱ ὁποῖες, ἔκτοτε, διατηροῦν ἕνα σκληρό καί ἄγονο μονοπώλιο.

Παρά τό ὅτι ὅλοι -ἐφοπλισμός καί συνδικαλισμός- παραδέχονται ὅτι οἱ Ἀκαδημίες τοῦ Δημοσίου ἀδυνατοῦν νά δώσουν στήν Ναυτιλία μας τόν ἀριθμό τῶν ἀξιωματικῶν πού χρειάζεται, τό μονοπώλιο παραμένει καί συνεχίζει τήν ἀντιπαραγωγική του δραστηριότητα.

Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι ὁ ἐπιμένων καπετάν Παναγιώτης θά κερδίσει τελικά τήν μάχη. Θά εἶναι καλό γιά τόν τόπο, τήν Ναυτιλία καί τά Ἑλληνόπουλα