Ἡ ἀτμόσφαιρα στό Αἰγαῖο

ΣΕΒΟΜΑΙ ΠΟΛΥ τήν γνώμη τῆς πολύπειρης στά ἑλληνοτουρκικά Ντόρας Μπακογιάννη

Πολύ δέ περισσότερο πού οἱ «ἄκρες» της στήν Ἄγκυρα ἀκόμη καί μέσα στό Παλάτι τοῦ Ἐρντογάν εἶναι τόσο ἰσχυρές, ὥστε δικαιοῦται νά ὑποστηρίζει δημοσίως ὅτι ἔχει καλή εἰκόνα τῶν προθέσεων τῆς γείτονος. Κατά τοῦτο, ζυγίζω πολύ τήν ἄποψη πού ἐξέφρασε ἐν ἐκτάσει ἰδιωτικῶς στόν Πρωθυπουργό ἀλλά καί περιληπτικῶς χθές στόν «Σκάι», ὅτι «ὁ Ἐρντογάν δέν πάει γυρεύοντας γιά ἐπεισόδιο.» Πράγματι στά εἴκοσι χρόνια συνύπαρξης τοῦ Τούρκου Προέδρου μέ διαδοχικούς Ἕλληνες πρωθυπουργούς εἴχαμε πολλές κρίσεις, ἀλλά ἐπεισόδιο μέ τήν ἔνταση καί τά διακυβεύματα τῶν Ἰμίων, ὄχι. Δέν εἴχαμε. Τέτοια ἐπεισόδια ἡ Ἑλλάς ἔχει –ἱστορικά ἀποδεδειγμένο– ὅταν ἐπικρατοῦν οἱ κεμαλικοί στήν Τουρκία. Ὡστόσο μέ ὅλον τόν σεβασμό στήν ἀνάλυση τῆς κυρίας Μπακογιάννη: μετά τίς διαρκεῖς καί μαζικές ὑπερπτήσεις μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν τῆς Τουρκίας πάνω ἀπό τίς κεφαλές τῶν κατοίκων τῆς Χίου, τῆς Ρόδου καί ἄλλων νησιῶν τοῦ Αἰγαίου, ἔχει περάσει ἀπό τό μυαλό τῶν σχεδιαστῶν τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς καί ἄμυνας ὅτι ὁ πόλεμος στίς μέρες μας δέν εἶναι κάτι ἀδιανόητο; Ὅτι ἕνα θερμότατο ἐπεισόδιο σέ νησί τοῦ Αἰγαίου δέν εἶναι κάτι πού πρέπει νά ἀποκλείεται ἀξιωματικῶς; Καί ὅτι δέν πρέπει νά βασιζόμαστε στίς διαβεβαιώσεις τῶν συμμάχων μας, ὅτι τήν ὕστατη στιγμή θά παρέμβουν γιά νά τό ἀποτρέψουν; Ἐδῶ πού φθάσαμε ὡς ἄσκηση ἐργασίας καί ὄχι ὡς ἄσκηση φόβου θά πρέπει νά τό σκεφτόμαστε, ὑποχρεούμεθα νά τό σκεφτόμαστε. Εἶναι καθῆκον μας νά σκεπτόμαστε. Ὀφείλουμε νά τό σκεφτόμαστε, κατ’ ἀρχάς γιατί ἀκόμη καί ἄν δέν τό αἰσθανόμαστε ἐμεῖς στό «φρούριο» τῶν Ἀθηνῶν, τό σκέφτονται καί τό αἰσθάνονται ἤδη πολύ ἰσχυρά ὅσοι ζοῦν κάθε μέρα ἐκεῖνο πού ἐμεῖς στήν ρουτίνα τῶν μονοστήλων τῆς πρωτευούσης ὀνομάζουμε «παραβάσεις-παραβιάσεις τοῦ ἐναερίου χώρου.»

Φίλος πού γύρισε ἀπό ἐπίσκεψη στό ἀκριτικό νησί τῆς Χίου μοῦ μετέφερε τήν ἀτμόσφαιρα ἀπογοήτευσης πού ἐπικρατεῖ ἐκεῖ. Ἀκόμη καί οἱ ἀπτόητοι πτοοῦνται. Οἱ κάτοικοι αἰσθάνονται κάθε μέρα αὐτό πού δέν αἰσθανόμαστε ἐμεῖς. Τά τουρκικά μαχητικά πετοῦν σχεδόν κάθε μέρα πάνω ἀπό τά κεφάλια τους μέ δεκαπλάσια συχνότητα σέ σύγκριση μέ τό παρελθόν. Οἱ κάτοικοι εἶναι ἀνάστατοι, γιατί ἐκτός ἀπό τά τουρκικά μαχητικά κοιτοῦν γύρω τους καί παρατηροῦν ἔντρομοι τήν δημογραφική ἀλλοίωση τοῦ πληθυσμοῦ. Γίνονται μουσαφίρηδες στόν τόπο τους. Τό νησί ὑποδέχεται συνεχῶς μετανάστες πού σήμερα ἀποτελοῦν κοινότητα καί στό μέλλον θά ἀποτελέσουν μέ τά μυαλά πού κουβαλᾶμε –ἄν συνεχίσουμε ἔτσι– ἀναγνωρισμένη ἰσλαμική μειονότητα. Οἱ κάτοικοι ἀνησυχοῦν γιατί γιά ἐπενδύσεις …οὔτε λόγος. Καί οἱ ἴδιοι ἀκόμη (ὄχι ὅλοι) σκέφτονται νά ἐπενδύσουν μέρος τῶν χρημάτων τους γιά μιά «ὥρα ἀνάγκης» στήν Ἀθήνα. Ὅπως πολλοί κάτοικοι τῆς Θράκης ἐπενδύουν τά χρήματά τους «γιά μιά δύσκολη ὥρα» στήν Βουλγαρία. Ἡ δική μας ἡ καλοζωισμένη ἀθηναϊκή ἐλίτ ἡ ὁποία ἔμαθε στήν εὐμάρεια τῆς τελευταίας εἰκοσαετίας, δέν θέλει νά σκέπτεται ὅτι θά συμβεῖ ποτέ κάτι τέτοιο –σύρραξη–, καί ἄν συμβεῖ θεωρεῖ στήν πλειονότητά της, μέ τιμητικές ἐξαιρέσεις, ὅτι δέν τήν ἀφορᾶ. Ἀλλά οἱ κάτοικοι τῆς Χίου καί τῶν ἄλλων νησιῶν οἱ ὁποῖοι καθημερινῶς εἴτε κοιτάξουν πρός τόν οὐρανό εἴτε στή γῆ πρόβλημα ἀντικρίζουν, βλέπουν καθαρά τά σύννεφα πού μαζεύονται καί τήν μπόρα πού ἔρχεται. Καί μᾶς τό λένε. Καί ἄν δέν πιστεύουμε οὔτε αὐτούς, ὑπάρχει καί ἡ ἱστορία. Κάθε εἴκοσι χρόνια (1955, 1974, 1996, 2020) κάτι συμβαίνει. Ἡ ἀνάλυση, ὅτι ὁ Ἐρντογάν δέν ἐπιζητᾶ ἐπεισόδιο, εἶναι μέχρι στιγμῆς σωστή, ἀλλά μήν ξεχνᾶμε ὅτι, πρῶτον, μεγαλώνει καί θέλει νά γίνει Κεμάλ στήν θέση τοῦ Κεμάλ, δεύτερον, φέτος, ἔχουμε 2022 καί τοῦ χρόνου 2023 (Μικρασιατική Καταστροφή, Συνθήκη Λωζάννης, Ἵδρυση Τουρκικῆς Δημοκρατίας) καί, τρίτον, ἡ Ἀμερική θέλει τόσο ἀπελπισμένα νά δέσει ξανά στό ἅρμα της τήν Τουρκία, ὥστε εἶναι διατεθειμένη νά τίς συγχωρήσει τά πάντα. Ἀκόμη καί ἐπεισόδιο. Γιά ὅσους θεωρήσουν τήν ὑπόθεσή μας ὑπερβολική καί θελήσουν νά τήν συσχετίσουν μέ τήν Οὐκρανία, ἀρκεῖ νά θυμίσουμε ὅτι:

α) οἱ ΗΠΑ θεωροῦν ὅσα συμβαίνουν στό Αἰγαῖο ἀναγνωρισμένες συνοριακές διαφορές, νίπτουν τάς χεῖρας τους καί δέν παρεμβαίνουν (στά Ἴμια ἄφησαν τό ἐπεισόδιο νά ἐξελιχθεῖ) β) ὁ ξένος παράγων ἐνημερώνει συνήθως τήν Ἑλλάδα γιά τίς τουρκικές διαθέσεις, ἀλλά ἡ Ἀθήνα εἴθισται χαμένη στήν νιρβάνα τῆς μονοδιάστατης ἀνάλυσης νά ὑποτιμᾶ τίς πληροφορίες. Τό 1974 ὁ Βρεταννός πρέσβης στήν Ἀθήνα ἐνημέρωσε τόν Ἰωαννίδη ὅτι οἱ Τοῦρκοι θά εἰσβάλλουν στήν Κύπρο, ἀλλά ἐκεῖνος δέν τόν πίστεψε, νόμισε ὅτι θά κάνουν ἀσκήσεις! (Βλέπε «Σκοτεινό Δωμάτιο» Ἀλέξη Παπαχελᾶ.) Ἐρωτῶ λοιπόν μέ κάθε σεβασμό τήν ἀγαπητή Ντόρα καί κάθε ἄλλον πού σκέπτεται συναφῶς: Ἔχουμε τό δικαίωμα νά σκεφτόμαστε μόνο ἔτσι (ὅτι δέν θά γίνει τίποτε στό τέλος) καί καθόλου ἀλλιῶς; Ἐδῶ πού φθάσανε τά πράγματα, φοβᾶμαι πώς ὄχι. Δέν ἔχουμε τό δικαίωμα. Ὁ ἀναθεωρητισμός δέν πέθανε, ὅπως πολύ σωστά παρατήρησε ὁ καθηγητής Βαληνάκης. Ὅταν ὁ Πούτιν μαζί μέ τήν Κριμαία ἐλέγχει τό 30% τοῦ οὐκρανικοῦ ἐδάφους, ὁ ἀναθεωρητισμός εἶναι ἐδῶ καί «γαργαλᾶ» τήν Τουρκία. Νά εἴμαστε ἕτοιμοι! Ἀκόμη καί ἄν κάνουμε λάθος. Καλύτερα ἕνας λάθος συναγερμός παρά ἕνας καθόλου συναγερμός.

Απόψεις

«Ὀθωμανικοί Χρόνοι» στό νέο μετρό!

Εφημερίς Εστία
Ἡ ἐπιγραφή-πρόκλησις στόν σταθμό «Ἁγία Σοφία» τοῦ ὑπογείου σιδηροδρόμου τῆς Θεσσαλονίκης – Ἡ τουρκική ἐξωτερική πολιτική θεωρεῖ τήν συμπρωτεύουσα λίκνο τοῦ ὀθωμανισμοῦ καί ἐνθαρρύνει τίς ἐπισκέψεις – Κορίτσια πού παρακολουθοῦν τό μάθημα Κορανίου τῆς ψευδομουφτείας Κομοτηνῆς μετεῖχαν σέ ἐκδρομή καί συνάντηση μέ τόν Τοῦρκο πρόξενο μέ θέμα «Στά χνάρια τοῦ Ἀττατούρκ καί τῶν Ὀθωμανῶν κατακτητῶν»

Καί ἡ σκόνη ἀπό τά παπούτσια νά μείνει, ὄφελος εἶναι

Μανώλης Κοττάκης
Επισκέφθηκα γιά τελευταία φορά τό Βρεταννικό Μουσεῖο στό Λονδῖνο καί εἶδα τά Γλυπτά τοῦ Παρθενῶνος τόν Ἰανουάριο τοῦ 2023.

Ἀχτίδα αἰσιοδοξίας γιά τά Γλυπτά τοῦ Παρθενῶνος

Εφημερίς Εστία
Κατά τήν ἐπίσκεψη Μητσοτάκη στήν Βρεταννία, πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι ἔγινε συζήτησις γιά τά Γλυπτά τοῦ Παρθενῶνος καί ὅτι οἱ συγκυρίες εὐνοοῦν τήν ἑλληνική διεκδίκηση.

Ὁ εὐτελισμός τοῦ «ψηφοδελτίου Ἐπικρατείας»

Δημήτρης Καπράνος
Πολύ σωστή καί πεντακάθαρη ἡ στάση τοῦ βουλευτοῦ Ἐπικρατείας τοῦ κόμματος «Νίκη» Γεωργίου Ἀποστολάκη, πρώην ἀντιπροέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου.

Ἑστία, Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΥΦΩΝΕΣ