ΑΦΟΥ ὁ ἀγαπητός Πρόεδρος τῆς Κομμισσιόν καί ἀποδεδειγμένος φιλέλλην Ζάν-Κλώντ Γιοῦνκερ –θά τόν βραβεύσει τόν Νοέμβριο στήν Ἀθήνα ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας στήν Σύνοδο τῶν μή ἐκτελεστικῶν Προέδρων τῆς ΕΕ– ἀπεφάσισε νά…
… παρασυρθεῖ καί νά παρέμβει ἐμμέσως τῆ ὑποδείξει τρίτων στό ἐσωτερικό πολιτικό παιχνίδι τῆς χώρας μας, καλόν εἶναι νά ξεσκονίσουμε τήν ἀδυνατισμένη μνήμη του. Χρήσιμο νά τοῦ τά ποῦμε «ἕνα χεράκι» μέ τόν προσήκοντα σεβασμό πρός τό ἀξίωμά του ἀλλά καί μέ τήν ἀναγκαία νηφαλιότητα πρός τίς περιστάσεις.
Ὁ Γιοῦνκερ ἐπισκέφθηκε ἐπανειλημμένως τήν Ἀθήνα ἐπί τῆς διακυβερνήσεως τῆς ΝΔ μέ Πρωθυπουργό τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί ἀντιπρόεδρο τόν Εὐάγγελο Βενιζέλο. Ὑπάρχουν καί οἱ φωτογραφίες ἀπό τά γεύματά τους στό roof garden τῆς Μεγάλης Βρεταννίας μέ θέα τήν Ἀκρόπολη. Σέ μιά ἀπό τίς ἐπισκέψεις του μετέβη στό Μαξίμου καί συναντήθηκε ἐπί τρίωρο σχεδόν μέ τόν τότε Πρωθυπουργό καί τόν τότε ἀντιπρόεδρο. Τρεῖς ὧρες ἦταν πολλές. Οἱ δημοσιογράφοι ὑποθέσαμε ὅτι συζήτησαν τήν πορεία τῆς οἰκονομίας, τήν πορεία τῆς τότε ἀξιολόγησης, ἄλλα θέματα γεωπολιτικά. Δέν περνοῦσε ἀπό τό μυαλό μας ποιό ἦταν τό ἀληθινό ἀντικείμενο τῆς συζήτησής τους. Μῆνες μετά εἷς ἐκ τῶν δύο Ἑλλήνων πού μετεῖχε στήν σύσκεψη αὐτή «μαρτύρησε» σέ συνεργάτη τοῦ Κώστα Καραμανλῆ ποιό ἦταν τό θέμα. Τό θέμα τοῦ Λουξεμβούργιου ἦταν οἱ διώξεις πού εἶχαν ἀσκηθεῖ ἀπό τήν δικαιοσύνη κατά τοῦ Διοικητῆ τῆς ΕΛΣΤΑΤ Ἀνδρέα Γεωργίου γιά τήν φερόμενη ἀλλοίωση τοῦ ἐλλείμματος τοῦ 2009. Ἡ πρώτη εἶχε καταλήξει μέ ἀμετάκλητη καταδίκη τοῦ κ. Γεωργίου γιά παράβαση καθήκοντος, ἐπειδή ὁ Πατρινός τεχνοκράτης δέν ἐνημέρωσε τά –ὑποδειχθέντα ἀπό τήν οἰκογένεια Παπανδρέου– μέλη τοῦ Δ.Σ. τῆς ΕΛΣΤΑΤ γιά τό «πείραγμα τῶν ἀριθμῶν». Γιά τό γεγονός ὅτι ἡ Στατιστική ἄλλαξε τρεῖς φορές μέχρι τόν Νοέμβριο τοῦ 2010 τά στοιχεῖα γιά το ὕψος τοῦ ἐλλείμματος τοῦ 2009. Ἡ δεύτερη δίωξη πού ἦταν κακουργηματικοῦ χαρακτῆρα ἐκκρεμοῦσε καί ἀνησυχοῦσε ὄχι μόνο τόν κ. Γεωργίου ἀλλά καί τήν ἡγεσία τῆς Eurostat πού εἶχε ὑπό τήν ἐποπτεία του ὁ τότε Πρόεδρος τοῦ Eurogroup Γιοῦνκερ. Ἄν καταδικαζόταν ὁ Γεωργίου, ἄνοιγε μέγα ζήτημα ποινικῶν εὐθυνῶν καί γιά τήν γερμανική ἡγεσία τῆς Eurostat καί τόν περίφημο τεχνοκράτη μέ τό παπιγιόν, κ. Βαντεμάχερ. Αὐτός διέταξε τόν Γεωργίου, σύμφωνα μέ τό πρόσφατο Βούλευμα τοῦ Συμβουλίου Ἐφετῶν, νά προσθέσει ὡς μή ὤφειλε στό ἔλλειμμα τοῦ 2009 καί τό ἔλλειμμα 17 ΔΕΚΟ. Ἄν καταδικαζόταν ὁ Γεωργίου γιά ἀλλοίωση ἐλλείμματος, ἡ Ἑλλάς θά ἠδύνατο νά ἐγείρει ἀγωγές ἀποζημιώσεως κατά τῆς ΕΕ γιά τά δυσβάκτακτα οἰκονομικά μέτρα λιτότητας πού τῆς ἐπεβλήθησαν μέ τούς «πολλαπλασιαστές» τοῦ ΔΝΤ.
Τί ἔκανε λοιπόν –ἐπανέρχομαι στήν σύσκεψη Σαμαρᾶ-Βενιζέλου-Γιοῦνκερ στό Μαξίμου– ὁ Πρόεδρος τῆς Κομμισσιόν ἐκείνη τήν ἡμέρα; Σύμφωνα μέ τόν …μαρτυριάρη τῆς παρέας, ἀφιέρωσε τίς δύο ἀπό τίς τρεῖς ὧρες νά ἀπαιτεῖ ἀπό τούς Σαμαρᾶ – Βενιζέλο νά παρέμβουν ὠμά στήν δικαιοσύνη γιά νά σταματήσει (!!!) ἡ δίωξη κατά τοῦ Διοικητῆ τῆς ΕΛΣΤΑΤ. Μή διανοηθεῖ κανείς νά τό διαψεύσει, τό ἔχω ξαναγράψει σέ ἀνύποπτους καιρούς καί δέν διεψεύσθη. Πρός τιμήν τους οἱ κ. Σαμαρᾶς – Βενιζέλος ὅπως προέκυψε ἀπό τήν μετέπειτα πορεία τῆς ὑπόθεσης δεν παρενέβησαν στό ἔργο τῆς δικαιοσύνης. Στό τέλος, ἡ ἀθώωση Γεωργίου ἦταν –τέτοια ξευτίλα τῆς ΕΕ– προαπαιτούμενο πού ἔθεσε ἡ τρόικα στόν Εὐκλείδη Τσακαλῶτο γιά νά κλείσει ἡ ἀξιολόγηση! Προ-απαι-τού-με-νο.
Ὅταν λοιπόν ὑπάρχει αὐτό τό παρασκήνιο, χρειάζεται θράσος γιά νά ἔρχεται αὐτοκλήτως ἤ κατόπιν ὑποδείξεως σήμερα ὁ κ. Γιοῦνκερ καί νά ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ κυβέρνηση τῆς ΝΔ δέν ἐμφάνιζε τά πραγματικά στοιχεῖα γιά τό ἔλλειμμα καί τό χρέος σέ μία χρονιά –τό 2009– πού ἄλλαξαν τίς προβλέψεις τους γιά τό ἔλλειμμά τους τρεῖς καί τέσσερις φορές ὅλα τά εὐρωπαικά κράτη. Στήν πραγματικότητα προσπαθεῖ νά σκεπάσει καί τίς δικές του εὐθύνες γιά τό φούσκωμα τοῦ ἐλλείμματος τοῦ 2009. Εὐθύνες πού ἀναδεικνύονται ἀνάγλυφα καί στήν εἰσήγηση-φωτιά τοῦ ἀρεοπαγίτη Κωσταρέλου γιά τήν ὑπόθεση πού ἀποκάλυψε προσφάτως ἡ «Ἑστία».
Ὅλα τά εὐρωπαϊκά κράτη, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ἡ Ἑλλάδα, ἔκαναν συντηρητικές ἐκτιμήσεις γιά τούς ἀριθμούς κατά τήν διάρκεια ἐκείνης τῆς χρονιᾶς, πρῶτον, γιατί ἡ εἰσαγόμενη ἀπό τίς ΗΠΑ κρίση τῆς Λήμαν Μπράδερς ἄλλαζε συνεχῶς τά δεδομένα, ἀλλά καί δεύτερον, γιατί τά κράτη ἐξασφάλιζαν ἔτσι πρόσβαση στίς διεθνεῖς ἀγορές κεφαλαίου. Ἡ Ἑλλάς δέν χρεωκόπησε τό 2009 ἐπειδή ἡ τμηματική δημοσιοποίηση τῶν στοιχείων τοῦ Προϋπολογισμοῦ της σέ ραγδαίως μεταβαλλόμενο οἰκονομικό περιβάλλον ἐπέτρεψε στόν ὑπουργό Οἰκονομικῶν Γιάννη Παπαθανασίου νά ἐξασφαλίσει ἀπό τόν Ἰούνιο τόν δανεισμό ὅλης τῆς χρονιᾶς. Αὐτό δέν ἀποτελεῖ πλαστογραφία Ζάν- Κλώντ. Ἀποτελεῖ πατριωτική πράξη. Γιά τά ἑλληνικά δεδομένα, τουλάχιστον. Γιά τά δικά σας, δέν γνωρίζουμε.
