Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 9 Νοεμβρίου1925
Ἡ προχθεσινή ἐπίδειξις τῆς πόλεως τοῦ Κέκροπος –δέν τήν διωργάνωσεν ἡ Ἑταιρεία τῶν Φίλων τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλά ὁ φιλόπολις Ἀθηναῖος οὐρανός– μᾶς «παρουσίασεν, ὡρισμένως, ἀξιοθαύμαστα πράγματα.
Τήν ἔναρξιν τῆς ἐπιδείξεως ἐσημείωσαν δύο κεραυνοί. Ὁ πρῶτος ἐφόνευσεν ἕνα πρόσφυγα, καί, διά νά μή παρεξηγηθῇ ὡς ἐνεργήσας ἐκ πολιτικῶν ἐλατηρίων ἐφόνευσε ταυτοχρόνως δύο ἡμιόνους καί μίαν ἀγελάδα, μολονότι τά ἀτυχῆ αὐτά ζῶα δέν ἐψήφισαν εἰς τάς τελευταίας δημοτικάς ἐκλογάς. Ὁ δεύτερος περιωρίσθη νά κάμῃ μίαν ἐπίσκεψιν εἰς κἄποιον Ἀμαρουσιώτην, ἀλλά, μή εὑρών κανένα στό σπίτι, ἀφῆκε τά ἐπισκεπτήριά του καί ἀπῆλθεν.
Ἡ ἐπίδειξις ἐξηκολούθησε, μέ τήν ἰδίαν λαμπρότητα. Μέ τήν πρώτην σταγόνα τῆς βροχῆς κατέρρευσε μία οἰκία εἰς τήν ὁδόν Δηληγιάννη, ἀνήκουσα εἰς τό ὑπουργεῖον τῶν Οἰκονομικῶν, τό ὁποῖον, ἐκτός τοῦ ἀτυχήματός του αὐτοῦ, εἶχε ταυτοχρόνως καί τήν πρόσθετον ἀτυχίαν νά χάσῃ, μέ τήν δευτέραν σταγόνα, ἕνα μέρος τῆς κορνίζας του πρός τόν Κῆπον τοῦ Κλαυθμῶνος. Μέ τήν τρίτην σταγόνα, κατέρρευσεν, ἐν μέρει, ἄλλη οἰκία εἰς τήν αὐτήν ὁδόν. Μέ τήν τετάρτην σταγόνα, κατέρρευσεν ἄλλη εἰς τήν ὁδόν Ἀχαρνῶν. Μέ τήν πέμπτην, ἄλλη εἰς τήν ὁδόν Πορωοίων. Μέ τήν ἕκτην, ἄλλη ἐπί τῆς αὐτῆς ὁδοῦ. Ἐν ὅλῳ, δηλαδή, σταγόνες ἐξ, οἰκίαι πέντε. Ἐπειδή ὅμως ἔπεσαν ἐν συνεχείᾳ καί ἄλλαι ἕξ σταγόνες, ἐκλονίσθησαν ἐκ θεμελίων καί ἀναμένονται νά καταρρεύσουν, ἀπό στιγμῆς εἰς στιγμήν, μία οἰκία εἰς τήν ὁδόν Δημοσθένους καί ἄλλαι πέντε εἰς διαφόρους ὁδούς τῆς πρωτευούσης, ἐκτός ἐκείνων, ἐννοεῖται, αἱ ὁποῖαι κρατοῦν μυστικήν τήν συμφοράν των.
Τό οὐράνιον σταγονόμετρον, ὅμως, ἐξηκολούθησε νά μετρᾶ σταγόνας ἐπί τῆς λευκῆς πόλεως. Ἐπλημμύρησαν λοιπόν, ἐν συνεχείᾳ, πολλοί οἰκίσκοι τῆς συνοικίας Γουδί. Ἐπίσης ἐπλημμύρησαν τά ὑπόγεια πολλῶν οἰκιῶν, μεταξύ πλατείας Δημοπρατηρίου καί ὁδοῦ Ἑρμοῦ. Ἐπίσης ἐπλημμύρισε τό ὑπόγειον ἑνός γαλακτοπωλείου, ἐπί τῆς πλατείας τοῦ Συντάγματος, χωρίς νά ἐπέλθῃ, ἐννοεῖται, καμμία ζημία εἰς τό γάλα τοῦ καταστήματος, τό ὁποῖον, ἀπ’ ἐναντίας, θά ἐσημείωνε καί κέρδη, ἄν δέν εἶχεν ἀναλυθῇ εἰς τό ὑγρόν περισσοτέρα τῆς ἀναλογούσης ποσότης ζαχάρεως. Ἐπίσης ἐπλημμύρησεν ἕνα κομμωτήριον εἰς τήν ὁδόν Ὁμήρου, ὅπου οἱ πελάται κατά τό παλαιόν σύστημα, ἔλαβαν, μέ τήν αὐτήν τιμήν, ξύρισμα καί λούσιμον.
Ἐπίσης ἐπλημμύρισαν ἄλλαι οἰκίαι εἰς τάς ὁδούς καί συνοικίας Κουκάκη, Κολοκυνθοῦς, Ἁγίων Ἀσωμάτων, Μακρυγιάννη, σταθμοῦ Πελοποννήσου κ.λπ. Ἐπίσης ἐπλημμύρησαν τά ὑπόγεια τῆς Ἀστυνομικῆς Διευθύνσεως Χωροφυλακῆς, τά ὁποῖα, ἀπό τῆς στιγμῆς αὐτῆς, παριστάνουν τά ἱστορικά κάτεργα, ὅπου οἱ ἐγκάθειρκτοι ἦσαν ἕως τήν μέσην μέσα στό νερό καί ἐπάνω ἀπό τήν μέσην ἔξω ἀπό τό νερό. Ἐπίσης ἐπλημμύρησαν οἱ ὁδοί Πατησίων, Ἀχαρνῶν, Δεριγνύ καί Παρασίου, αἱ ὁποῖαι ἔγιναν πλωταί, ὡς Βενετικαί διώρυγες. Τό θέαμα εἰς τά κανάλια ἦτο γραφικώτατον. Οἱ διαπλέοντες αὐτά, ἐπί μονίππων καί ταξί, ἐκρατοῦσαν τά πόδια των εἰς τόν ἀέρα, εὐλογοῦντες τόν Οὐρανόν, ὁ ὁποῖος βρέχει ἐπί δικαίους καί ἀδίκους.
Τήν ὡραίαν ἐπίδειξιν τῆς πόλεως τοῦ Κέκροπος ἔκλεισαν αἱ πυροσβεστικαί ἀντλίαι, αἱ ὁποῖαι ἐσημείωσαν, διά πρώτην φοράν, καταπληκτικήν ἐπιτυχίαν, θαυμασθεῖσαι διά τήν πρωτοτυπίαν των. Διότι αἱ φιλότιμοι ἀντλίαι, ἀντί νά ἐξεμοῦν ἀνύπαρκτον ὕδωρ, ὅπως ὑποχρεοῦνται νά κάμνουν ὅλον τόν χρόνον, κατέπιναν ὕδωρ, καί κατέπιαν τόσον, ὅσον δέν ἔτυχε νά καταπιοῦν ποτέ ἀπό τούς ὑδατοσωλήνας τοῦ ὑδραυλικοῦ δικτύου τῆς πόλεως εἰς τάς ἀπ’ αἰῶνος πυρκαϊᾶς. Διά νά συμπληρωθῇ δέ τό θέαμα ἐπαξίως τῆς σημασίας του, ἕνα νεόκτιστον μέγαρον εἰς τήν ὁδόν Ἑρμοῦ ἐκρημνίσθη μεγαλοπρεπέστατα, ὡς πύργος ἀπό τραπουλόχαρτα. Καί ὅλη αὐτή ἡ λαμπρά ἐπίδειξις, μέ μιᾶς μόνον ὥρας βροχήν.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω θαυμασίων, δέν εἶνε δύσκολον νά προβλέψῃ κανείς, ποῖον θά εἶνε τό ὡραῖον τέλος τοῦ ἰοστεφοῦς ἄστεος. Ἡ Ἀτλαντίς κατεπόθη ἀπό τόν ὠκεανόν. Ἡ καρχηδών ἐβυθίσθη εἰς τά ὕδατα τῆς θαλάσσης. Ἡ Παλμύρα κατεσκάφη ἀπό τόν κατακτητήν. Αἱ Ἀθῆναι θά κρημνισθοῦν εἰς ἔνδοξα ἐρείπια, ὕστερ’ ἀπό μίαν ἐαρινήν βροχήν.
ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ

