«ΚΡΑΤΑΕΙ» καλά ἡ συντηρητική παράταξη στήν Μεσσηνία. Οὐαί καί ἀλλοίμονο ἄν δέν «κρατοῦσε».
Μεσσηνία καί Λακωνία ἦταν δύο ἀπό τούς ἐλάχιστους νομούς τῆς ἐπικράτειας πού δέν πρασίνισαν τήν βραδυά τοῦ θριάμβου τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1981, τώρα δέν θά «κρατήσουν»; Ὁ φίλος μου ὁ Τάκης ἀπό τούς Γαργαλιάνους μάλιστα μοῦ ἔλεγε τίς προάλλες στό τηλέφωνο πώς νεοδημοκράτες πού ψήφισαν Χρυσή Αὐγή τό 2015 σκέφτονται τώρα νά ψηφίσουν Μητσοτάκη γιά νά εἶναι βέβαιοι ὅτι θά φύγει ὁ Τσίπρας. Πρόκειται γιά μεταβολή πού δέν «πιάνουν» ἀκόμη τά ραντάρ τῶν δημοσκοπήσεων. Δυστυχῶς ὅμως δέν εἶναι ἡ μόνη μεταβολή.
Στίς δύο μέρες πού ἔμεινα στήν Μεσσηνιακή πρωτεύουσα διαπίστωσα πράγματα πού ὑποψιαζόμουν ὅτι ὑπάρχουν καί πράγματα πού δέν ὑποψιαζόμουν. Ἕνα παράξενο βουητό ἁπλώνεται ἐσχάτως στήν ἑλληνική κοινωνία καί παρά τούς «αἰσθητῆρες» πού ἔχουν τά κόμματα δέν τό συλλαμβάνουν ἀπολύτως. Σκέπτομαι καμμιά φορά, χιουμοριστικά, πώς οἱ πολιτικοί μας ἀρχηγοί θά ἀποφάσιζαν διαφορετικά ἄν ἦταν δυνατόν νά «ἐπιβιβαστοῦν» πάνω σέ ἕνα μαγικό χαλί, νά πετάξουν πάνω ἀπό τά τραπέζια γύρω ἀπό τά ὁποῖα κάθονται οἱ Ἕλληνες σέ ταβέρνες καί καφετέριες καί νά κρυφακούσουν τί λένε γι’ αὐτούς χωρίς νά γίνονται ἀντιληπτοί. Ἀπό πολλά λάθη θά γλύτωναν.
Στήν Καλαμάτα μοῦ ἔκαναν ἐξαιρετική ἐντύπωση ὅσα μοῦ εἶπαν ἕνας δικηγόρος, ἕνας ἐκπαιδευτικός καί μία ἐπιχειρηματίας. Ὁ δικηγόρος μοῦ ἀνέλυσε πῶς ὁ Τσίπρας προσεγγίζει ὕπουλα εἰδικές κοινωνικές ὁμάδες μέ τό «τίποτα»: μέ ἐπιδοτήσεις ἑνός κρατικοῦ ὀργανισμοῦ ἀγροτῶν γιά παρακολούθηση θεατρικῶν παραστάσεων, κινηματογράφου, ἀγορά βιβλίων. 20 εὐρώ ἀνά δικαιοῦχο καί 30 εὐρώ ἄν ἔχει καί παιδί. Ὁλόκληρες ἐπιχειρήσεις στήν περιφέρεια, εἴτε σινεμά, εἴτε βιβλιοπωλεῖα, καί θέατρα ἀκόμη, ζοῦν ἀπό αὐτές τίς ἔμμεσες ἐπιδοτήσεις. Ποιά ἑνιαία τιμή βιβλίου, ποιά τρόικα, ποιός ἀνταγωνισμός, ποιά ὅλα. Τό πρώτιστο γιά τόν καθένα δεξιό, ἀριστερό, κεντρῶο εἶναι ἡ ἐπιβίωση. Ὁ κρατισμός εἶναι ριζωμένος παντοῦ.
Οἱ 10.000 προσλήψεις πού ἐξήγγειλε ὁ Τσίπρας γιά ἰατρούς καί δασκάλους ἦταν θέμα συζήτησης στά καφενεῖα. Ὅλοι ψάχνουν δουλειά γιά νά μήν φύγουν. Ποῦ κέφι γιά ἰδεολογικές μάχες! Δέν περνᾶ στόν μέσο Ἕλληνα ἡ πολύ σωστή λογική (τῆς ὁποίας εἶμαι ὀπαδός ἀπό φοιτητής) γιά λιγότερο κράτος, χωρίς ἐπιδόματα, μέ νέες ἐπενδύσεις. Ὁ Ἕλλην εἶναι δυστυχῶς τῆς λογικῆς ἐν τῇ παλάμῃ καί οὕτω βοήσωμεν. Ὄχι γιατί ψάχνει τίς εὔκολες λύσεις. Ἀλλά –προσοχή ἐδῶ– διότι δέν ἐμπιστεύεται ὅτι αὐτό τό κράτος μπορεῖ νά γεννήσει νέες δουλειές γρήγορα. Γι’ αὐτό προτιμᾶ τήν λογική «κάλλιο πέντε καί στό χέρι» παρά ἐξαγγελίες καί καρτέρει. Καί αὔριο …ἔχει ὁ Θεός.
Ὁ ἐκπαιδευτικός τῆς παρέας πάλι μέ μύησε στήν ἀθόρυβη μεταβολή πού παρατηρεῖται στή νεολαία. Σαραντάρης, νεοδημοκράτης, σκεπτόμενος, εἶναι ἀγαπητός στούς μαθητές του καί ἐκεῖνοι τοῦ «ἀνοίγουν» τήν καρδιά τους. Τί τοῦ εἶπε ἕνας μαθητής του ὅταν ἄνοιξε πολιτική κουβέντα; «Πές μου ὅ,τι θέλεις, ἀλλά ἐγώ “αὐτούς”, τούς “παλιούς” –τό αὐτούς τό τόνισε μέ μιά γκριμάτσα ἀπαξίας– δέν τούς ψηφίζω. Προτιμῶ νά πηγαίνω στό φεστιβάλ τῆς ΚΝΕ καί νά σκέπτομαι πώς ὅταν μεγαλώσω θά γίνω ἰατρός-ἀγρότης γιά νά μείνω στόν τόπο μου καί νά βοηθήσω τούς χωριανούς μου. Ὡραῖο ὄνειρο δέν εἶναι αὐτό;».
Ὑπό ἄλλες συνθῆκες θά θεωροῦσα τό περιστατικό μεμονωμένο καί δέν θά τό ἀξιολογοῦσα. Τί παράξενο ὅμως! Κορυφαῖος διπλωμάτης μας πού συνάντησα στό πλαίσιο κοινωνικῆς ἐκδήλωσης σέ ἀθηναϊκό σπίτι τήν προηγούμενη ἑβδομάδα μοῦ εἶπε ἀκριβῶς ὅσα μοῦ εἶπε καί ὁ δάσκαλος! Ἡ κορυφή βλέπει ὅ,τι καί ἡ βάση! Μοῦ εἶπε πώς μέσα στά χρόνια τῆς κρίσης «ἔχει δημιουργηθεῖ στή νεολαία ἕνα κοινωνικό προλεταριᾶτο τό ὁποῖο αὐξάνεται μάλιστα καί τό ὁποῖο δέν θέλει νά ἀκούσει τίποτε γιά τούς παλιούς!». Πρόσθεσε μάλιστα καί τό ἑξῆς: «Τό ἄκουσες αὐτό πού εἶπε ὁ Τζανακόπουλος, πώς θά ἀναμετρηθεῖ στίς ἐκλογές ἡ ἐλίτ μέ τήν κοινωνική πλειοψηφία; Πολιτικά εἶναι λίαν ἐπικίνδυνο!». Ἡ ἐπιχειρηματίας, κεντροδεξιά, φιλελεύθερη καί αὐτή. Οἰκογενειακῶς. Θά ξαναψηφίσει ΝΔ. Ἀλλά ἡ ἀξιολόγησή της γιά τά πρόσωπα… «φωτιά». Μέσα στίς ἴδιες συντηρητικές οἰκογένειες ὑπάρχει διαφορετική ἀξιολόγηση γιά ἐμβληματικές προσωπικότητες τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης. Δέ μοιάζει μέ πρόβλημα, ἀλλά μπορεῖ νά ἐξελιχθεῖ σέ τέτοιο.
Περιττό βεβαίως νά σημειώσω ὅτι γιά τήν δημαρχία Καλαμάτας ἐνδιαφέρονται ἕνα ἱκανότατο στέλεχος πού ἔχει ἄριστη σχέση μέ τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί ἄλλο ἕνα πού πρόσκειται στήν ἡγεσία τοῦ κόμματος. Ὁμολογῶ πώς ἕξι μῆνες πρίν ἀπό τίς ἐκλογές δύσκολο νά λογαριάσεις-προκαταλάβεις συμπεριφορές καί τάσεις. Τό πιθανότερο εἶναι πώς ἡ δεξιότατη Μεσσηνία θά παραμείνει δεξιότατη. Ἀλλά ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἐδῶ γιά τήν ρουτίνα, μά γιά νά διακρίνουμε τί δυνητικά θά μποροῦσε νά τήν ἀνατρέψει. Μπορεῖ νά ἔχουμε δίκιο, μπορεῖ ὅμως καί νά ἔχουμε ἄδικο. Ἐκτιθέμεθα ἐνώπιόν σας καί θά κριθοῦμε.
