ΤΑ ΠΡΩΤΑ σημάδια πού προκύπτουν γιά τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις μετά τήν ἐπανεκλογή τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν δέν δείχνουν ἰδιαίτερα εὐοίωνα.
Διανύοντας τό 100ό ἔτος ἀπό τήν ὑπογραφή τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης, ὁ Τοῦρκος ἡγέτης φαίνεται ὅτι ἔχει πάρει σέ μεγάλο βαθμό τίς ἀποφάσεις του γιά τόν προσανατολισμό τῆς χώρας του στόν νέο κόσμο –στρέφει τήν προσοχή του περισσότερο πρός τήν Ἀνατολή καί στήν συμμαχία του μέ Ρωσσία καί Κίνα καί λιγώτερο πρός τήν Δύση–καί αὐτό φαίνεται τόσο ἀπό τίς χθεσινές δηλώσεις του γιά τό Κυπριακό ὅσο καί ἀπό τήν σύνθεση τῆς κυβερνήσεώς του.
Εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τό Κυπριακό, δήλωσε ὅτι θά ἐπιστρέψει στό τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων μόνο ἄν πρόκειται νά ἀναγνωρισθοῦν τά κατεχόμενα ὡς …Τουρκική Δημοκρατία τῆς Βορείου Κύπρου. Καί δυστυχῶς εἴχαμε μερικά γεγονότα τά ὁποῖα δέν εἶναι καθόλου αἰσιόδοξα γιά τό μέλλον, καθώς ἡ Ἱσπανία καί ἡ Πολωνία μετεῖχαν σέ ἀσκήσεις στήν Τουρκία στίς ὁποῖες συμμετεῖχαν καί στρατεύματα ἀπό τά Κατεχόμενα. Εὐτυχῶς, κατόπιν ἑλληνικῶν παρεμβάσεων ἀπεσύρθησαν.
Εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τήν κυβέρνησή του, ὁ Ἐρντογάν ἀνέθεσε τό ὑπουργεῖο Οἰκονομικῶν καί τήν Τράπεζά του σέ κορυφαῖα στελέχη του μέ καλή ἔξωθεν μαρτυρία στίς ἀγορές τῆς Δύσεως, ὡστόσο ἀνέθεσε κομβικές θέσεις τοῦ τομέα τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς σέ γεράκια. Ἡ τοποθέτηση Φιντάν στό ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν πιστοποιεῖ τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν Ἀφρική, τόν Καύκασο καί τήν Ἀνατολή. Σηματοδοτεῖ τό τέλος τοῦ ἐνδιαφέροντός του γιά τήν Εὐρώπη. Δείχνει σύμφωνα μέ γνῶστες τῶν τεκταινομένων στήν Ἄγκυρα ὅτι ὁ Ἐρντογάν δέν ἔχει διάθεση νά μπεῖ σέ διαπραγματεύσεις μέ τήν Ἑλλάδα καί ὅτι θά διεκδικήσει δυναμικά στό πεδίο αὐτά τά ὁποῖα θεωρεῖ ὡς δικά του. Στό τραπέζι ἐπιθυμεῖ νά καθίσει μόνο ἀπό θέση ἰσχύος μέ ὅ,τι αὐτό μπορεῖ νά σημαίνει γιά τό φετινό καλοκαίρι στό Αἰγαῖο, ἰδιαίτερα τό βόρειο Αἰγαῖο. Ἡ θρυλούμενη μυστική ἐπίσκεψη τοῦ νέου ἀρχηγοῦ τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Τουρκίας Ἰμπραήμ Καλίν στήν Θράκη πρίν ἀναλάβει τά καθήκοντά του, ἡ ἐπίσκεψή του στό τουρκικό προξενεῖο καί ἡ τυχόν ἐπιθεώρηση τῆς περιοχῆς τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως (ἡ πληροφορία ἐλέγχεται γιά τήν ἀκρίβειά της, ἀλλά δέν διεψεύσθη δημοσίως), δείχνει ὅτι ἡ Τουρκία θά προβάλλει μέ ἀποφασιστικότητα ζητήματα μειονοτήτων καί ξένων στρατιωτικῶν βάσεων στό προσεχές μέλλον στήν περιοχή μας. Κάτι πού ἴσως ἐξηγεῖ καί τό ξαφνικό ἀνέβασμα τῶν τόνων ἀπό τήν Ἑλλάδα ἐναντίον τοῦ τουρκικοῦ προξενείου μέσῳ ΣΥΡΙΖΑ. Ἀλλά γιά αὐτήν τήν ὑπόθεση ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα πέρα ἀπό τίς ἐσωτερικές πολιτικές προεκτάσεις νά ὁδηγούμαστε σέ μιά ἀνοιχτή ἀναμέτρηση τοῦ ἑλληνικοῦ μέ τό τουρκικό κράτος στίς ἐκλογές τῆς 25ης Ἰουνίου σέ ἑλληνικό ἔδαφος μέ διακύβευμα τίς χιλιάδες ψήφους τῶν μειονοτικῶν ψηφοφόρων τῆς Ξάνθης καί τῆς Ροδόπης, θά ἀσχοληθοῦμε ἰδιαίτερα, ἀφοῦ ὁλοκληρώσουμε μέ ὑπευθυνότητα τήν ἔρευνά μας.
Τό μεῖζον ἐν προκειμένῳ εἶναι ὅτι οἱ χαμηλοί τόνοι πού κράτησαν οἱ γείτονες κατά τήν διάρκεια τῆς προεκλογικῆς τους ἐκστρατείας σταδιακά φαίνεται νά ἀποτελοῦν πάλι παρελθόν, καί τό μέγα ἐρώτημα πού θά μᾶς ἀπασχολήσει, εἶναι ἄν αὐτήν τήν φορά ὁ σκύλος πού γαβγίζει θά δαγκώσει. Σοβαροί ἀναλυτές τοῦ δημοσίου βίου στήν πατρίδα μας μέ ἔγκυρη πληροφόρηση διατύπωσαν πρίν ἀπό τίς τουρκικές ἐκλογές τήν ἐκτίμηση, ὅτι ὁ σκύλος μπορεῖ καί νά δαγκώσει, καί δέν θά περιοριστεῖ αὐτήν τήν φορά στό γάβγισμα. Ἀντί λοιπόν νά ἀναμετριόμαστε μέ τό τουρκικό κράτος μέ διακύβευμα τό ἄν οἱ ψηφοφόροι τῆς μειονότητας θά ὑπακούσουν στήν ἑλληνική ἤ τήν τουρκική δημοκρατία στίς ἐκλογές, καλό εἶναι νά ἀρχίσουμε σιγά-σιγά νά τεντώνουμε τίς κεραῖές μας. Δέν εἶναι ἁπλά τά πράγματα. Ὅσα συμβαίνουν στήν Θράκη εἶναι ἡ κορυφή τοῦ παγόβουνου. Ἡ Τουρκία εἴτε αὐτοτελῶς εἴτε κατόπιν πιέσεων τρίτων –τά συμφέροντα τῶν ὁποίων ὑποχρεοῦται νά ἐξυπηρετήσει πρός ἐξόφληση γραμματίων, ἴσως αὐτό τό καλοκαίρι νά αἰφνιδιάσει καί πάλι. Τά σύννεφα ἄρχισαν νά πυκνώνουν ἐκ νέου. Καί ὁ καιρός ἄλλως τε δέν πάει πίσω. Μπουρίνια καί καταιγίδες δίνει.
