ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ συμπληρώθηκε ἕνας μήνας ἀπό…
… τήν ἔναρξη τοῦ πολέμου ἄρχισαν σιγά-σιγά νά διαλύονται δύο μῦθοι πού οἰκοδομήθηκαν μέ μαεστρία καί συστηματικότητα κατά τή διάρκεια αὐτοῦ: πρῶτον, ὅτι ὁ Πούτιν κατάφερε μέ τήν εἰσβολή νά συσπειρώσει τήν Εὐρώπη, νά τήν ἑνώσει καί νά τήν κάνει μία γροθιά, δεύτερον, ὅτι ἡ ἔκρηξη τῶν τιμῶν τῆς ἐνέργειας καί ἡ συνακόλουθη ἐκτίναξη τῶν τιμῶν τῶν καταναλωτικῶν ἀγαθῶν εἶναι εἰσαγόμενη στήν πατρίδα μας λόγῳ τῆς διεθνοῦς κρίσης. Μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Προέδρου Μπάιντεν στήν Εὐρώπη, τήν συνεδρίαση τῆς Συνόδου Κορυφῆς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, τά βέτο πού ἀσκήθηκαν ἀπό Ἱσπανούς καί Πορτογάλους καί τήν ἀνάγνωση τοῦ τελικοῦ ἀνακοινωθέντος, ἀποδείχτηκε τελικά ὅτι οἱ ἰσχυρισμοί αὐτοί ἐφεξῆς εἶναι τοὐλάχιστον μαχητοί.
Ἄς μή σπεύσουμε νά ὑποστηρίξουμε ὅτι οἱ μῦθοι αὐτοί διαλύονται ἤδη εἰς τά ἐξ ὧν συνετέθησαν καί ὅτι τελικά ἀποκαλύπτεται ἡ στρατηγική ἀπόκλιση τῶν συμφερόντων τῆς Εὐρώπης σέ σύγκριση μέ τά συμφέροντα τῆς Ἀμερικῆς. Ἄς γίνουμε λίγο ἀναλυτικότεροι: ἡ Σύνοδος Κορυφῆς ἀποφάσισε ὅτι δέν συντρέχει λόγος ἐπιβολῆς νέου πακέτου κυρώσεων εἰς βάρος τῆς Ρωσσικῆς Ὁμοσπονδίας. Ἀπέρριψε τήν ἀμερικανική ἐπιθυμία γιά ἐπιβολή ἐμπάργκο στήν εἰσαγωγή ρωσσικοῦ πετρελαίου στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση. Οἱ μεγάλες χῶρες τοῦ Βορρᾶ μάλιστα ἀπέρριψαν κατηγορηματικά καί τήν πλήρη ἀπεξάρτηση ἀπό τήν προμήθεια ρωσσικοῦ φυσικοῦ ἀερίου. Ὡς πρός τό πετρέλαιο, ἔφτασε νά διακοπεῖ προσωρινά γιά μία μέρα ἡ λειτουργία ἑνός ρωσσικοῦ ἀγωγοῦ πετρελαίου καί μάλιστα μέ εἰσήγηση Ἀμερικανῶν συμβούλων τῆς ἑταιρείας πού τό διαχειρίζεται –μέ τό πρόσχημα τῆς συντήρησης– γιά νά καταλάβουν στίς Βρυξέλλες ὅτι ἡ ἀπαίτηση τῆς Οὐάσιγκτων δέν μπορεῖ νά ἱκανοποιηθεῖ. Ἡ τιμή ἔφθασε ἐκείνη τήν μέρα στά 122 δολλάρια τό βαρέλι.
Ὡς πρός τό φυσικό ἀέριο, ἀνακοινώθηκε κατά τήν συνέντευξη Μπάιντεν – Φόν ντέρ Λάυεν ὅτι ἡ Εὐρώπη θά ἀγοράσει 15 δισεκατομμύρια κυβικά φυσικοῦ ἀερίου ἀπό τίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, αὐτοί πού ξέρουν ὅμως ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι πολύ ἀμφίβολο πώς αὐτή ἡ ποσότητα εἶναι ἄμεσα διαθέσιμη τώρα. Περισσότερο ὡς πίεση πρός τίς ἀγορές πρόκειται, προκειμένου νά συγκεντρωθεῖ ἡ ποσότητα παρά γιά ὑπαρκτό μέγεθος. Γι’ αὐτό ἄλλως τε στό κείμενο τῶν συμπερασμάτων τῆς Συνόδου Κορυφῆς διατυπώνεται ἡ εὐχή γιά τήν ἀπό κοινοῦ παραγγελία καί προμήθεια φυσικοῦ ἀερίου ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης σέ …ἐθελοντική βάση.
Ἀποδεικνύεται πώς ἡ θεωρία ὅτι ἡ Εὐρώπη ξύπνησε καί ἀναλαμβάνει ἀπό κοινοῦ δράση καί προχωρᾶ μετά τίς κοινές παραγγελίες ἐμβολίων σέ κοινή προμήθεια φυσικοῦ ἀερίου καί σέ δημιουργία ἑνιαίου εὐρωστρατοῦ, ἀπέχει πολύ ἀπό ὅλα ὅσα συμβαίνουν στό παρασκήνιο. Οὔτε κοινή προμήθεια φυσικοῦ ἀερίου ἔχουμε οὔτε πλαφόν ἐπιβλήθηκε στήν τιμή τοῦ φυσικοῦ ἀερίου, γιατί πολλές χῶρες μέ πρώτη τήν Γερμανία ζήτησαν νά ἀφεθεῖ ἡ ἀγορά νά τά ρυθμίσει μόνη της –ἄρα ἄς μήν πανηγυρίζει ἡ Κυβέρνηση γιά μιά ἀναιμική ἀναφορά στά συμπεράσματα– οὔτε βεβαίως εὐρωστρατό ἔχουμε. Αὐτό πού ἔχουμε εἶναι ὅτι ἀποκτᾶ ἰσχυρό στρατό μετά τό τέλος τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου ἡ Γερμανία καί ὅτι μετά 10 χρόνια οἱ Ἀμερικανοί θά μετανοιώσουν γιά τήν ἀπόφασή τους νά ἀνταλλάξουν τήν ματαίωση τοῦ Nord Stream μέ τήν παροχή ἄδειας δημιουργίας μεγάλου στρατοῦ στούς Γερμανούς.
Ἀπό τό ἐξοπλιστικό πρόγραμμα μαμμούθ 100 δισεκατομμυρίων εὐρώ θά κερδίσουν οἱ ἀμερικανικές ἑταιρεῖες μέν, ἀλλά μακροπρόθεσμα θά χάσει τό ἀμερικανικό κράτος καθώς οἱ Γερμανοί εἶναι μυρμήγκια. Ἅπαξ καί ἀποκτήσουν δικό τους στρατό θά σηκώσουν κεφάλι καί δέν θά μπορεῖ νά τούς μιλάει ἤ νά τούς ἐπιβληθεῖ κάνεις. Αὐτό πού ἔχουμε ἐπίσης εἶναι ὅτι οἱ σκανδιναβικές χῶρες μπροστά στόν κίνδυνο τῆς Ρωσσίας ἀποφάσισαν νά προχωρήσουν σέ ἀμυντικές δαπάνες. Οὔτε κι αὐτό εἶναι ἑνιαῖος εὐρωστρατός. Στήν πραγματικότητα πρόκειται γιά τό δόγμα ὅλοι μαζί στά βασικά, ἀλλά τά καλά καί συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Ὁ καθένας μόνος.
Ἡ στρατηγική αὐτή ἀπόκλιση ἄρχισε νά ἐμφανίζεται ὄχι μόνο ἐπί τοῦ οἰκονομικοῦ ἀλλά καί ἐπί τῆς τακτικῆς πού ἀκολουθοῦν οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες στήν οὐκρανική κρίση. Ὁ Πρόεδρος Μακρόν ὄρθωσε ἀνάστημα καί ἐξέφρασε τήν διαφωνία του γιά τήν φράση Μπάιντεν περί «χασάπη» Πούτιν. Οἱ Αὐστριακοί παραμένουν οὐδέτεροι καί δέν καλοῦν τόν Πρόεδρο Ζελένσκυ νά μιλήσει στό κοινοβούλιό τους. Οἱ Πολωνοί δέν ἐνθουσιάστηκαν μέ τήν φράση Μπάιντεν περί ἀνατροπῆς Πούτιν γιατί ξέρουν ὅτι ἄν ἐπικρατήσει αὐτή ἡ ἀντίληψη, ὁ πρῶτος στόχος θά εἶναι ἡ χώρα τους. Γενικότερα τό ταξίδι τοῦ Ἀμερικανοῦ Προέδρου σέ εὐρωπαϊκά ἐδάφη δέν στέφθηκε ἀπό ἐπιτυχία. Ὁ Πρωθυπουργός τῆς Οὑγγαρίας Ὀρμπάν ἔλαβε τεράστιες ἀποστάσεις ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ Οὐκρανοῦ Προέδρου τονίζοντας ὅτι δέν θά καταστραφοῦμε γι’ αὐτόν. Ἀκόμη καί ἡ ἐκτός Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως Μεγάλη Βρεταννία ἄρχισε νά παίρνει ἀποστάσεις ἀπό τήν ἔξαλλη στρατηγική τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Τόσο ἡ βρεταννική κυβέρνηση ὅσο καί ὁ Τύπος τους μέ σημαιοφόρο τούς “Sunday Times” καταδίκασαν ρητά τίς δηλώσεις Μπάιντεν περί ἀνατροπῆς Πούτιν.
Ποιά ἑνιαία Εὐρώπη λοιπόν; Ἀπό δύο χωριά χωριάτες ἔγιναν στήν Σύνοδο. Οἱ φαντασιώσεις καταρρίφθηκαν μέσα σέ ἕνα μῆνα. Ὁ πόλεμος ἔκρυψε προσωρινά τίς διαφορετικές γραμμές ἀλλά ὅσο κρατᾶ, σταδιακά αὐτές ἐπαναφέρονται στό προσκήνιο. Τά ἐθνικά συμφέροντα μοιάζουν νά προτάσσονται τῶν εὐρωπαϊκῶν. Ὅπως ἀναφέραμε εἰσαγωγικά, ὅμως, ἐκτός ἀπό τόν μῦθο τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνότητας στίς Βρυξέλλες καταρρίφθηκε ἀκόμη ἕνας: ὁ μῦθος ὅτι ἡ οἰκονομική κρίση εἶναι εἰσαγόμενη καί ὅτι ὀφείλεται ἀποκλειστικά στόν πόλεμο. Δυστυχῶς γιά ἐμᾶς –πληθυντικός εὐγενείας, στήν Κυβέρνηση ἀναφέρομαι– πού τό ἰσχυριζόμαστε στή Σύνοδο Κορυφῆς καί ὄχι μόνο σέ αὐτή, ἀποδείχτηκε ὅτι αὐτό δέν ἰσχύει. Τά κράτη ἄν θέλουν μποροῦν, σηκώνουν κεφάλι καί ὑπερασπίζονται τούς οἰκογενειακούς προϋπολογισμούς τῶν πολιτῶν τους χωρίς νά ψελλίζουν δικαιολογίες περί εἰσαγόμενης κρίσης.
Πρίν ἀπό τήν σύνοδο ὁ τραπεζίτης καί τεχνοκράτης Ἰταλός Πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι ἐπέβαλε ἔκτακτη εἰσφορά στούς παρόχους τῶν ἑταιρειῶν ἐνέργειας πού κερδοσκοποῦσαν εἰς βάρος τῶν πολιτῶν. Στήν Σύνοδο τόσο ὁ Ἱσπανός Πρωθυπουργός ὅσο καί ὁ Πορτογάλος –σοσιαλιστές καί κεντροαριστεροί ἀμφότεροι– ἔβαλαν βέτο, σηκώθηκαν καί ἔφυγαν ἀπό τήν αἴθουσα καί δέ γύρισαν παρά μόνο ὅταν κέρδισαν γιά τούς λαούς τους τήν ἀποσύνδεση τῶν τιμῶν τοῦ φυσικοῦ ἀερίου ἀπό τίς τιμές τῆς ἠλεκτρικῆς ἐνέργειας. Ζηλέψαμε. Θέλουμε κι ἐμεῖς ἀπό τίς ἡγεσίες μας φρόνημα. Ὄχι νά κάθονται φρόνιμα. Διότι εὑρισκόμενοι στό μέσον τῆς διεθνοῦς οἰκονομικῆς κρίσης καί στήν ἀρχή τοῦ πολέμου, διαπιστώνουμε ὅτι ὅλος ὁ νότος –Ἰταλία, Ἱσπανία, Πορτογαλία, Κύπρος– ἔχει βρεῖ κουτσά στραβά λύσεις γιά τούς πολῖτες του, ὁριζόντιες λύσεις, καί δέν περιορίζεται σέ μηνιαία ἐπιδόματα πού εἶναι στοχευμένα καί περιορίζονται σέ συγκεκριμένες ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ. Ἐμεῖς ὡς Ἑλλάδα κάναμε λάβαρο τήν ἐπιβολή πλαφόν στίς τιμές φυσικοῦ ἀερίου καί κερδίσαμε δύο γραμμές ὑπό τύπον εὐχῶν στό κείμενο τῶν συμπερασμάτων.
Ὅσο λοιπόν καί ἄν ἡ κρίση εἶναι εἰσαγόμενη ὑπάρχει καί κάτι στά ἔθνη κράτη πού σέβονται τόν ἑαυτό τους, τό ὁποῖο δέν εἶναι εἰσαγόμενο ἀλλά δικῆς τους παραγωγῆς. Made in. Ἡ ἀποφασιστικότητα γιά τήν προάσπιση τοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος στά συλλογικά εὐρωπαϊκά ὄργανα ἀκόμη κι ἄν αὐτό σημαίνει ὅτι θά χρειαστεῖ νά στεναχωρήσουμε τούς ἑταίρους μας, νά φύγουμε ἀπό τήν αἴθουσα, νά μπλοκάρουμε προσωρινά τίς ἀποφάσεις, ἀλλά στό τέλος νά κερδίσουμε.
Δέν θά βαρεθοῦμε νά τό ἐπαναλαμβάνουμε. Στόν νέο κόσμο τοῦ 21ου αἰῶνα κερδίζουν οἱ ἀπρόβλεπτοι, ὄχι οἱ προβλέψιμοι. Ἀντί λοιπόν νά διακινοῦμε θεωρίες ὅτι στίς προσεχεῖς ἐκλογές θά ἀντιπαρατεθεῖ τό κόμμα τῆς Δύσης μέ τό κόμμα τοῦ Κρεμλίνου καί τό κόμμα τῆς Δημοκρατίας ἀπέναντι στό κόμμα τοῦ αὐταρχισμοῦ καί στό τέλος θά κερδίσει ἡ ἀνώτερη Δύση καί ἡ δημοκρατία, καλό νά ἔχουμε στό νοῦ μας, ἔστω γιά μία φορά, τί θά κερδίσει ἡ Ἑλλάδα. Αὐτές οἱ νῖκες πρέπει νά εἶναι ἡ προτεραιότητά μας. Καί ἄς πάψουμε νά ζοῦμε μέ τούς μύθους τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνότητας καί τῆς εἰσαγόμενης κρίσης. Διότι ὅπως λέει καί ὁ λαός μας, ἕνα θαῦμα τρεῖς ἡμέρες, τό μεγάλο τέσσερεις!
