ΣΥΝΤΟΜΗ ἀναδρομή στό πρόσφατο παρελθόν προκειμένου νά…
… συνειδητοποιήσουμε τί καί γιά ποιούς λόγους ὑφιστάμεθα σήμερα στόν χῶρο τῆς Ἀνώτατης Ἐκπαίδευσης: τό 2007 ὁ ΣΥΡΙΖΑ τοῦ Ἀλέκου Ἀλαβάνου σέ ἀγαστή συμπόρευση μέ τίς δυνάμεις τοῦ κρατισμοῦ καί τῶν συντεχνιῶν (οἱ ὁποῖες εἶχαν κυρίαρχο ρόλο στό ΠΑΣΟΚ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης) συνέπραξαν καί ἀκύρωσαν τό σχέδιο τῆς συνταγματικῆς ἀναθεώρησης τῆς τότε κυβέρνησης τῆς ΝΔ. Σχέδιο, τοῦ ὁποίου ἡ βασική αἰχμή ἦταν ἡ ριζική μεταρρύθμιση τῶν ἄρθρων 16 καί 24 τοῦ ἡμετέρου καταστατικοῦ χάρτη καί ἡ συνταγματική κατοχύρωση τῆς ψήφου τῶν Ἀποδήμων. Στό ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια μετά ἄλλως τε εἶναι κοινό μυστικό: ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος (καί μερικοί ἄλλοι) ἦταν ἡ βασική αἰτία πού ὁ ἀρχηγός του καί μετέπειτα πρωθυπουργός Γιῶργος Παπανδρέου ἄλλαξε στάση γιά τό ἄρθρο 16 –εἶχε ταχθεῖ ὑπέρ ἀρχικῶς. Τοῦ ἔθεσαν –λέγεται– βέτο ἐπί ποινῇ διαφοροποιήσεως στήν ψηφοφορία. Τά ἐπίχειρα τῆς ἀναβολῆς ἐκείνης τῆς μεταρρύθμισης λόγω τοῦ γεγονότος ὅτι πρυτάνευσε ὁ συνταγματικός λαϊκισμός, οἱ ἀκαδημαϊκές συντεχνιακές λογικές καί βεβαίως ἡ τυχαία συμπόρευση τοῦ κυρίου Βενιζέλου μέ τόν …ΣΥΡΙΖΑ τῆς ἐποχῆς (νά τά λέμε καί αὐτά!) τά βιώνουμε σήμερα κάθε στιγμή.
Πρῶτον, βλέποντας κάθε μέρα στήν τηλεόραση μέ ἀφορμή τήν πανδημία Ἕλληνες ἀκαδημαϊκούς ὁλκῆς νά κάνουν καρριέρα σέ μεγάλα εὐρωπαϊκά καί ἀμερικανικά πανεπιστήμια, δημόσια καί ἰδιωτικά ἐνῶ θά μποροῦσαν νά μείνουν ἐδῶ, καί μέσα ἀπό τά μή κρατικά ἱδρύματα νά προσφέρουν σπουδαῖο ἔργο στήν πατρίδα. Ὁ Δασκαλάκης, ὁ Χρηστάκης, ὁ Δερμιτζάκης, ὁ Ἰωαννίδης, ὁ Μόσιαλος, παλαιότερα ὁ Νανόπουλος, ὁ Κριμιζῆς καί τόσοι ἄλλοι χάθηκαν διά μιᾶς γιά τό ἑλληνικό ἐκπαιδευτικό σύστημα καί γιά τήν ἀνώτατη ἐκπαίδευση ἐπειδή κάποια λόμπυ στήν Ἑλλάδα ἤθελαν τίς ἀκαδημαϊκές ἐπετηρίδες κλειστές. Καί τά μονοπώλια τῆς αὐθεντίας τῆς γνώσης, ἀπόρθητα. Γιά νά τύχουν εὐρείας ἀναγνώρισης στήν πατρίδα τους ἔπρεπε νά ξενιτευτοῦν καί νά πέσει… περονόσπορος στόν πλανήτη. Τότε τούς θυμηθήκαμε! Δεύτερονμ τά βιώνουμε κάθε μέρα διότι ἐξ αἰτίας τῆς μή ἀναθεώρησης τοῦ ἄρθρου 16 τό τοπίο στήν Ἀνώτατη Ἐκπαίδευση ἔμεινε –στήν ἐποχή τοῦ διαδικτύου, τῆς παγκοσμιοποίησης καί τῆς ἐξ ἀποστάσεως διδασκαλίας– ἀρρύθμιστο. Ὁ κόσμος ἀλλάζει μέ ἰλιγγιώδη ταχύτητα καί ἐμεῖς ἐπιμένουμε σοβιετικά! Ὅσα δέ «ἐπεισόδια» ζοῦμε κατά καιρούς μέ ἀφορμή τήν ἐπαγγελματική ἰσοτιμία τῶν πτυχίων παραρτημάτων ξένων ΑΕΙ στήν χώρα μας (Κολλεγίων) μέ τά πτυχία ἑλληνικῶν δημόσιων ΑΕΙ, μήν ἀμφιβάλλετε, ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς κατάστασης εἶναι!
Ἄν εἶχε ἀναθεωρηθεῖ τό ἄρθρο 16 καί ἡ λειτουργία μή κρατικῶν ΑΕΙ καί παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στήν Ἑλλάδα ἀξιολογεῖτο ἀπό τήν Ἐθνική Ἀρχή Ἀξιολόγησης, σήμερα δέν θά μιλούσαμε κἄν γιά τό θέμα. Ἄδεια λειτουργίας ἀπό τήν ἐποπτεύουσα ἀνεξάρτητη ἀρχή τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας θά ἐλάμβαναν ὅπως στήν πρωτοβάθμια καί δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση ὅσοι πληροῦσαν τίς προϋποθέσεις τοῦ νόμου ἐνῶ οἱ ὑπόλοιποι θά ἔκλειναν. Προεῖχε ὅμως νά ὑπονομευτεῖ ἡ μεταρρύθμιση Καραμανλῆ – Γιαννάκου, καί τώρα τά «λουζόμαστε». Ἡ ἑρμαφρόδιτη κατάσταση πού ἐπικρατεῖ μᾶς ἔφθασε ἕως ἐδῶ λοιπόν, δεκατρία χρόνια μετά. Ὁ λαϊκισμός τῶν μεταρρυθμιστῶν πού μπλοκάρισαν τίς ἀποφάσεις γιά νά μείνει κλειστή ἡ ἀγορά πληρώνεται ἀκριβά. Περιττό νά σᾶς πῶ ὅτι κορυφαῖα στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τῆς Ἀριστερᾶς, πρώην Ὑπουργοί, εἶναι σήμερα μεταξύ ἄλλων ἡ ἡγεσία τῶν Κυπριακῶν ἰδιωτικῶν πανεπιστημίων. Περιττό ἐπίσης νά σᾶς ἐνημερώσω ὅτι μετά καί τήν τελευταία ἀποτυχημένη ἀπόπειρα ἀναθεώρησης τοῦ ἄρθρου 16 μέ τήν πρωτοβουλία τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη στήν Λευκωσία τό θέρος τοῦ 2019, ἄνοιξαν σαμπάνιες (κυριολεκτικώς!). Ἔρχομαι τώρα στό προκείμενο: ἡ προσφάτως ψηφισθεῖσα τροπολογία Κεραμέως μέ τήν ὁποία ἀναγνωρίζονται ἀπ’ εὐθείας ἐπαγγελματικά δικαιώματα σέ πτυχιούχους παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων (Κολλεγίων) χωρίς τήν ἀξιολόγησή τους ἀπό τά οἰκεῖα σωματεῖα (ΤΕΕ κ.λπ.) προκαλεῖ ἐκ νέου τήν ἱερά ὀργή τῆς Ἀριστερᾶς καί μέρους τοῦ συνδικαλιστικοῦ κόσμου ἐπειδή ἡ Κυβέρνηση νομοθετεῖ –αὐτό κατηγορεῖται– γιά χάρη τῶν ἰδιοκτητῶν κολλεγίων. Ἀφοῦ παρατηρήσω συντόμως ὅτι ἡ Ἀριστερά ξεχνᾶ νά πεῖ πρῶτον ὅτι τό ζήτημα ἀφορᾶ τήν προσαρμογή τῆς ἑλληνικῆς ἔννομης τάξης στό κοινοτικό δίκαιο (ἡ Ἑλλάς δέχθηκε προειδοποιητική ἐπιστολή ἀπό τήν Κομμισσιόν ἐπί ποινῇ παραπομπῆς της στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο σέ περίπτωση μή συμμόρφωσης) καί ἀφοῦ ὑπογραμμίσω, δεύτερον, ὅτι τό ζήτημα ἀφορᾶ τίς ἐκπαιδευτικές συμφωνίες καί κατ’ ἐπέκταση τίς διπλωματικές σχέσεις Ἀθηνῶν – Λονδίνου (ἄρα πολιτικά τό θέμα εἶναι πολύ πιό εὐαίσθητο συγκριτικῶς μέ τόν ἀγοραῖο τρόπο πού ἐγείρεται), ἔρχομαι νά ἐπισημάνω τά ἑξῆς: Ἀσφαλῶς καί πρέπει νά ἀξιολογοῦνται οἱ τίτλοι σπουδῶν τῶν ξένων παραρτημάτων-κολλεγίων στό πλαίσιο τῆς χορήγησης ἐπαγγελματικῶν δικαιωμάτων. Δέν εἶναι ξέφραγο ἀμπέλι ἡ Ἑλλάς. Οὔτε βεβαίως συμφωνοῦμε μέ τήν ἄποψη «κουτσοί στραβοί, ὅλοι στόν Ἅγιο Παντελεήμονα». Ἀλλά ἄς ἀναρωτηθοῦμε: Αὐτό, ἡ ἀξιολόγηση τίτλων σπουδῶν, ἀποτελεῖ ἁρμοδιότητα τῶν συνδικαλιστῶν καί ὄχι τῆς συντεταγμένης πολιτείας; Ποῦ τό βρήκαμε γραμμένο αὐτό, ἀγαπητοί; Ἡ Ὑπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ἐπιχείρησε νά πράξει ἀκριβῶς αὐτό τήν περασμένη ἄνοιξη. Νά κάνει τό χατίρι τῶν συνδικαλιστῶν νά ἀξιολογοῦν ἐκεῖνοι τίτλους σπουδῶν Βρεττανικῶν Πανεπιστημίων καί νά χορηγοῦν ἐπαγγελματικά δικαιώματα. Καί μάλιστα νά ἀξιολογοῦν παραγόμενο ἐκπαιδευτικό ἔργο πιστοποιημένο ἀπό τίς ὑψηλοῦ κύρους Ἀρχές Διασφαλίσεως τῆς Ποιότητος τῆς Μεγάλης Βρεταννίας. Εἶχε ἐντάξει μάλιστα τήν σχετική ρύθμιση σέ νομοσχέδιο τοῦ Ὑπουργείου της, ἀλλά ἀναγκάστηκε νά τήν ἀποσύρει ἐξ αἰτίας τῆς προειδοποιητικῆς ἐπιστολῆς πού ἔλαβε ἀπό τήν Κομμισσιόν. Ἄν γινόταν νόμος τοῦ κράτους ἡ ἀρχική ρύθμιση Κεραμέως θά διδόταν ἡ ἐξουσία στούς συνδικαλιστές πού μετέχουν στήν διοίκηση τῶν ἐπαγγελματικῶν συλλόγων νά κρίνουν κατ’ οὐσίαν τόν χορηγούμενο τίτλο ἀπό τά βρεταννικά πανεπιστήμια ἤ ἄλλα ἱδρύματα. Καί τοῦτο, μολονότι τό περιεχόμενο τῶν σπουδῶν ξένων πανεπιστημίων εἶναι ἐγκεκριμένο ἀπό τό Quality Assurance Agency. Θά ἐπρόκειτο γιά μᾶλλον σουρρεαλιστική κατάσταση: Πτυχιοῦχοι ἑλληνικῶν πανεπιστημίων οἱ ὁποῖοι ὡς συνδικαλιστές σέ ἑλληνικά ΑΕΙ ἠρνοῦντο καί ὑπονόμευαν τήν ἀξιολόγηση, θά ἀποκτοῦσαν τήν δυνατότητα νά ἀξιολογοῦν (!!!) ὡς μέλη συνδικαλιστικῆς διοικήσεως ἐπαγγελματικῶν συλλόγων (ΝΠΔΔ) τά πτυχία ξένων ΑΕΙ! Θά διορίζονταν δηλαδή ἀξιολογητές οἱ πολέμιοι τῆς ἀξιολογήσεως ἀσκώντας δημόσια ἐξουσία!!
Πέραν αὐτῶν ὅμως θά ἐτίθετο ἕνα ἀκόμη θέμα: Θά τολμοῦσαν τά ἐπαγγελματικά σωματεῖα στήν Ἑλλάδα ἄν τούς παρεχωρεῖτο ἡ ἁρμοδιότης ἀξιολόγησης καί χορήγησης ἐπαγγελματικῶν δικαιωμάτων νά μήν ἐγγράψουν στά μητρῶα τους πτυχιούχους κυπριακῶν ἰδιωτικῶν ΑΕΙ πού συνεργάζονται μέ τά ἴδια εὐρωπαϊκά πανεπιστήμια, πού συνεργάζονται καί τά ἑλληνικά ξένα παραρτήματα; ¨Η μήπως ἐπειδή γνωρίζουν ὅτι τό κοινοτικό δίκαιο εἶναι ἀμείλικτο γιά πανεπιστημιακούς τίτλους τῆς ἀλλοδαπῆς καί οἱ νομικές συνέπειες σοβαρές, θά τά ἀναγνώριζαν; Συμπεραίνω λοιπόν: τό κρίσιμο δέν εἶναι νά ἀξιολογοῦν πανεπιστημιακούς τίτλους σωματεῖα καί συντεχνίες. Ἀντενδείκνυται. Τό κρίσιμο εἶναι οἱ τίτλοι αὐτοί νά ἀξιολογοῦνται γενικῶς. Τό κράτος εἶναι ὁ ἁρμοδιότερος ὅλων νά τό πράττει. Μέ ἐπιτροπές ὑψηλοῦ κύρους τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας στίς ὁποῖες βεβαίως καί πρέπει νά συμμετέχουν καί ἐκπρόσωποι τῶν οἰκείων σωματείων. Τά λοιπά εἶναι λαϊκισμοί καί ἄσκοπη κατανάλωση πολιτικοῦ χρόνου. Ἐν πάση περιπτώσει δέ θέλω νά ἀποκαλύψω ποιοί δύο κορυφαῖοι Ὑπουργοί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μοῦ εἶχαν ἐμπιστευτεῖ τήν ἄποψη ὅτι «πρέπει νά προσαρμοστοῦμε στό κοινοτικό δίκαιο γιά τά πτυχία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων-κολλεγίων». Δέν κάνει.
