Ἀνάδυση ἀπό τά βάθη τῆς ἀνυποληψίας

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ τό ξέρει καλά. Δέν ἔχω ἐμπάθεια πρός τό πρόσωπό του

Τοῦ πιστώνω καί τοῦ χρεώνω ὅλα ὅσα ἔκανε θετικά ἤ ἀρνητικά κατά τήν διάρκεια τῆς μακρᾶς πολιτικῆς του διαδρομῆς σέ κορυφαῖες θέσεις τῆς Πολιτείας μας. Ἡ ἱστορία γιά τήν περίοδο τῶν μνημονίων δέν ἔχει γραφεῖ βεβαίως ἀκόμη στό σύνολό της, καί ἀπό ὅσα ἀκούω καί μαθαίνω ἐσχάτως (θά ἐπανέλθω) μᾶλλον δέν θά τοῦ φερθεῖ καλά. Καί ἄς πασχίζει ἐκεῖνος γιά τό ἀντίθετο. Μιλῶ μέ πολύ κόσμο ὁ ὁποῖος πλέον ἀπελευθερωμένος λύει τήν σιωπή του –ὑπουργοί, ἀναπληρωτές, ὑφυπουργοί, τεχνοκράτες τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν– καί μαθαίνω. Δέν εἶναι τῆς στιγμῆς. Τό ἐνδιαφέρον στήν παροῦσα περίοδο ὅμως εἶναι τό ἑξῆς: ὁ κύριος Βενιζέλος καί ἄλλα κορυφαῖα στελέχη τοῦ ΠΑΣΟΚ τῆς περιόδου ἐκείνης τά ὁποῖα ἦταν βυθισμένα ἐπί μακρόν στήν πολιτική ἀνυποληψία –οἱ ἀπόρρητες δημοσκοπήσεις πού παρήγγειλε τό 2017 ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ἔδειξαν ρεκόρ ἀντιπάθειας πρός τό πρόσωπό του καί ἄλλων– ἀξιοποιοῦν σήμερα τήν πολιτική καί ἐπικοινωνιακή θαλπωρή γιά νά ἀναδυθοῦν στήν ἐπιφάνεια, νά ζητήσουν τά «ρέστα» καί νά κουνήσουν πάλι τό δάκτυλο. Ὡς «δικαιωμένοι» τάχα. Ὄχι γιά νά διαφυλάξουν τήν ὑστεροφημία τους βεβαίως ἀλλά γιά νά διεκδικήσουν ρόλο στήν ἑπόμενη μέρα. Ἄν ὅσα λένε «πατοῦσαν» σέ ἔδαφος ἀληθείας, καμμία ἀντίρρηση. Νά τούς δοξάζαμε. Ἀλλά ὅταν διαστρεβλώνουν τόσο βάναυσα τήν ἀλήθεια, τότε μᾶς συγχωρεῖτε, πρέπει νά τούς φρεσκάρουμε ὀλίγον τήν μνήμη.

Τό Σάββατο ὁ κύριος Βενιζέλος παρενέβη μέ συνέντευξή του γιά νά διεκδικήσει δάφνες γιά τά ἑλληνικά ὑποβρύχια πού κατατρόπωσαν τούς Τούρκους στό Αἰγαῖο τό καλοκαίρι, γιά νά μαλώσει ὅσους εἶχαν ἐπιφυλάξεις γιά τήν ἀξιοπλοΐα τους, γιά νά μᾶς πεῖ πόσο μεγάλος ἦταν αὐτός πού ὡς Ὑπουργός Ἄμυνας τά παρέλαβε τό 2009 παρά τόν μῦθο ὅτι ἔγερναν, καί στό τέλος γιά νά μᾶς πεῖ καί πόσο μεγάλος εἶναι ὁ Πρόεδρος Μπάιντεν ὥστε νά δηλώσει ὑποψηφιότητα γιά κάποιο ὑψηλόβαθμο ἀξίωμα πού νά «προσήκει στό κῦρος του». Τό μήνυμα Βενιζέλου «μέσα ἔξω» ἦταν τό ἑξῆς: ὑπηρετῶ τό δημόσιο συμφέρον, ἀλλά εἶμαι ἀξιόπιστος καί ἀπέναντι στούς συμμάχους.
Πράγματι τά ὑποβρύχια παρελήφθησαν καί ἀποπληρώθηκαν ἐπί τῶν ἡμερῶν του μέ ἔγκριση τῆς τρόικα, τήν ὥρα πού κόβονταν μισθοί καί συντάξεις. Ἀλλά ἄς δεχθῶ ὅτι μέ βάση ὅσα ἔγιναν τό καλοκαίρι στό Αἰγαῖο ἡ θυσία αὐτή ἄξιζε.

Αὐτό πού δέν ἀξίζει στόν κύριο Βενιζέλο εἶναι νά λέει τήν μισή ἀλήθεια καί νά καλύπτει τό κόμμα του. Τόν Κώστα Σημίτη καί τόν Ἄκη Τσοχατζόπουλο. Στήν ἴδια κυβέρνηση μετεῖχε. Λέει ὁ κύριος Βενιζέλος στήν συνέντευξή του στά φιλόξενα «Νέα» ὅτι ὅταν ἀνέλαβε τό Ὑπουργεῖο Ἄμυνας τό 2009 βρῆκε τήν ἑξῆς κατάσταση: εἶχαν προκαταβληθεῖ ἀπό (δικά του λόγια) «κυβερνήσεις τῆς προηγούμενης δεκαετίας 2 δίς εὐρώ» γιά τά ὑποβρύχια, λέει ὅτι ἐκκρεμοῦσε πλήν τοῦ πρωτότυπου ὑποβρυχίου «Παπανικολῆς» (πού εἶχε κατασκευαστεῖ στό Κίελο) ἡ κατασκευή ἄλλων τριῶν στά ναυπηγεῖα Σκαραμαγκᾶ (πού εἶχαν δωρηθεῖ ἀπό τό ΠΑΣΟΚ σκανδαλωδῶς σέ γερμανική ἑταιρεία καθώς τά «ἀγόρασε» μέ τίμημα μικρότερο ἀπό τά συμβόλαια γιά τά ὑποβρύχια), καί λέει ὅτι τό Ἑλληνικό Δημόσιο κινδύνευε νά πληρώσει τά μαλλιά τῆς κεφαλῆς του στήν ἑταιρεία ἐπειδή δέν παραλάμβανε. Ἦρθε λοιπόν ἐκεῖνος ὡς «μέγας», ἔστειλε κοινοβουλευτική ἐπιτροπή στό Κίελο γιά νά διαλύσει τόν «μῦθο» τῶν ὑποβρυχίων πού γέρνουν καί ἔπειτα εἰσηγήθηκε στό ἑλληνικό κοινοβούλιο νόμο γιά τήν παραλαβή τους. Σέ ὅλη αὐτή τήν ἀφήγηση ὑπάρχει ἕνα κενό.

Ὅταν ὁ ἀγαπητός κύριος Βενιζέλος λέει ὅτι οἱ «κυβερνήσεις» τῆς δεκαετίας προκατέβαλαν 2 δισ. εὐρώ χωρίς ἐξασφάλιση, ξεχνᾶ ἐσκεμμένα νά μᾶς πεῖ ὅτι αὐτές ἦταν κυβερνήσεις τοῦ κυρίου Σημίτη οἱ ὁποῖες πλήρωσαν «διόδια» στίς κυβερνήσεις Σρέντερ γιά τήν ΟΝΕ. Πλήρωσαν μάλιστα χωρίς νά καταγραφεῖ το 1999 προκαταβολή στό ἔλλειμμα τῆς χρονιᾶς, καί μετά τήν ἔνταξή μας στήν ΟΝΕ οἱ Γερμανοί ζητοῦσαν ἀπό τόν κύριο Χριστοδουλάκη μέσω τῆς Εurostat νά καταγραφοῦν ἀναδρομικά στό ἔλλειμμα καί νά τό φορτώσουν στήν ἐπερχόμενη ΝΔ. Τό ἔλλειμμα, ὄχι τά «ἄλλα», τά ἄλλα δέν κατεγράφοντο. Ὅταν λέει κυβερνήσεις τῆς προηγούμενης δεκαετίας ὁ κύριος Βενιζέλος πρέπει νά τό λέει ὅλο λοιπόν: «κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – κυβερνήσεις Σημίτη». Καί ὅταν διαμαρτύρεται γιά τήν κατάσταση πού βρῆκε στά ναυπηγεῖα, πρέπει νά προσθέτει ποιός ἦταν πρωθυπουργός ὅταν δωρήθηκαν τά ναυπηγεῖα στούς Γερμανούς, ποιός Ὑπουργός Ἄμυνας, ποιός Ὑπουργός Ἀνάπτυξης καί τί ὅριζε ἡ «Λεόντειος» σύμβαση ἰδιωτικοποίησής τους.

Ἐπειδή ὁ Εὐάγγελος τό ξεχνᾶ, νά τοῦ τό θυμίσουμε: Σημίτης καί ΠΑΣΟΚ. Τό «κόστος» τῆς ἰδιωτικοποίησης δέν εἶναι …ἀριθμοί τηλεφωνικοῦ λογαριασμοῦ, Πρόεδρε, ὅπως λέγατε στήν ἐξεταστική ἐπιτροπή γιά τούς Τ0R M1 γιά τίς off shore τοῦ Ἄκη. Οἱ Γερμανοί ἀγόρασαν τά ναυπηγεῖα μέ τά συμβόλαια τῶν ὑποβρυχίων πού ἦταν πολλαπλάσια τοῦ τιμήματος!! Δῶρο. Τζάμπα. Καί ἀπό θέση ἰσχύος «χόρευαν» μετά τό ἑλληνικό Δημόσιο. Ἄν θέλετε λοιπόν νά ζητήσετε τά ρέστα γιά τότε, μήν δίδετε συνεντεύξεις. Κάντε μιά ἀνοιχτή ἐπιστολή στόν κύριο Σημίτη! Ἐπιτέλους!

Πᾶμε τώρα στό ἐπίμαχο. Ὁ «μῦθος» γιά τά ὑποβρύχια πού γέρνουν ἔπεσε ἀπό τόν οὐρανό; Μόνος του ὁ κύριος Βενιζέλος ὁμολογεῖ στό τέλος τῆς συνέντευξης, ὅτι τό πρωτότυπο «Παπανικολῆς» κατά τίς δοκιμές στό Κίελο «ἐμφάνισε κλίση» (λόγια του) «ὑπό ἀντίξοες καιρικές συνθῆκες». Λές καί ἀγοράζουμε ὑποβρύχια μόνο γιά συνθῆκες καλοκαιρίας! Λές καί ἔχουν τήν πολυτέλεια τά ὑποβρύχια νά φέρουν πανάκριβο ὁπλισμό (τορπίλλες) καί νά τόν ἐξαπολύουν μέ ἀμφίβολη εὐστοχία λόγω κλίσης. Ἡ ἀλήθεια λοιπόν ἦταν ὅτι πρόβλημα μέ τήν κλίση ὑπῆρχε. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τό πρόβλημα κατεγράφη σέ ἐκθέσεις ἀξιωματικῶν τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ τῆς περιόδου πού «ἔδεσαν» τά χέρια τῶν πολιτικῶν ἡγεσιῶν. Ἡ ἀλήθεια, τέλος, εἶναι ὅτι τό πρόβλημα τῆς κλίσης λύθηκε στήν Ἑλλάδα ἀπό τούς ἀξιωματικούς τοῦ Πολεμικοῦ μας Ναυτικοῦ! Μέ ὑποδείξεις τους. Ἄν δέν ὑπῆρχε πρόβλημα ὁ «Ἀτρόμητος» κύριος Βενιζέλος θά εἶχε ὑπογράψει μόνος τήν παραλαβή τους καί δέν θά μεταβίβαζε τήν ποινική εὐθύνη τοῦ Ὑπουργοῦ Ἄμυνας στήν πλειοψηφία τοῦ κόμματός του στό Κοινοβούλιο. Κλείνω: παράκληση θερμή. Μήν ξύνετε πληγές. Προσπαθοῦμε νά τά ἀφήσουμε πίσω μας ὅλα αὐτά!

Τά ὑποβρύχια ἐπιτελοῦν τό ρόλο τους γιατί ξέρω ἄριστα μέσα ἀπό τό Πεντάγωνο πώς τό Πολεμικό μας Ναυτικό τά ἔκανε «ἀξιόπλοα». Μέ κλεμμένες δάφνες ἀξιωματικῶν δέν ἀποκαθίστανται ὑστεροφημίες πολιτικῶν.

Απόψεις

Βόμβα ἀπό τήν Ἀρχή Προστασίας Δεδομένων: Ἐπί θητείας Κεραμέως διέρρευσαν τά 20.000 mails

Εφημερίς Εστία
Γιατί ὁ πρόεδρός της Κωνσταντῖνος Μενουδάκος ἀρνήθηκε νά λάβει ὑπ’ ὄψιν του τό πόρισμα ἐσωτερικοῦ ἐλέγχου πού συνέταξε τό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν γιά νά ἐπιρριφθεῖ ἡ εὐθύνη στόν Διευθυντή Ἐκλογῶν, μέ παραπομπή σέ χρόνο πρό τῆς ἀναλήψεως καθηκόντων τῆς σημερινῆς ὑπουργοῦ – Καί οἱ 300 προσφυγές συνδέονται μέ τήν ἐπιστολική ψῆφο – Μόνον 45.000 ὁμογενεῖς ἐνεγράφησαν στήν πλατφόρμα

Τό Αἰγαῖο τῶν ψευδαισθήσεων καί ἡ τουρκική «θάλασσα τῶν νησιῶν»

Εφημερίς Εστία
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ἐπιθετικότης δέν περιορίζεται σέ αὐτά πού λέγει ἤ πράττει σήμερα ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν.

Συνδικαλιστές ἔδωσαν ἄδεια γιά περιγραφή ἀγῶνος τοῦ Τσάμπιονς Λήγκ, ἀλλά ἡ ΕΡΤ εἶπε ὄχι στήν Ἐκκλησία γιά τήν Ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος

Εφημερίς Εστία
Πρό δυσάρεστης ἐκπλήξεως εὑρέθησαν χιλιάδες πιστοί πού προχθές, Μεγάλη Τετάρτη, ὅταν ἄνοιξαν τούς τηλεοπτικούς δέκτες τους γιά νά παρακολουθήσουν τήν Ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος, εἶδαν ἐπαναλήψεις τηλεοπτικῶν σειρῶν.

Ἡ λαϊκή ποίηση καί τό Θεῖον Δρᾶμα

Δημήτρης Καπράνος
«Ἀπό τήν καρδιά βγαίνουνε τά στιχάκια» ἔλεγε ἡ κυρία Τάσια Κουράκου, ἡ δασκάλα μας, πού κάθε τόσο μᾶς διάβαζε κάποιους στίχους ἀπό τήν λαϊκή, τήν δημώδη ποίηση.

Σάββατον, 2 Μαΐου 1964

Πρό 60 ἐτῶν
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ ΕΛΗΣΜΟΝΗΣΕ; Ἀποροῦμεν μέ τήν ἀφέλειαν τοῦ κ. Παπανδρέου, ὁ ὁποῖος ἔσπευσε νά διαψεύσῃ τήν εἴδησιν μιᾶς Ἀγγλικῆς ἐφημερίδος, περί τῆς παραγγελίας εἰδικοῦ ἀεριωθουμένου ἀεροπλάνου, διά τά βασιλικά ταξίδια: «Ἐκφράζω –εἶπε– τήν λύπην μου, διά τήν εἴδησιν, ἡ ὁποία εἶναι ἐντελῶς ἀνυπόστατος». Ἀλλά, πῶς τολμᾷ νά τά λέγῃ αὐτά, ἀφοῦ καί ὁ ἴδιος ὡμολόγησεν ἐπισήμως, κατά τήν πρωθυπουργίαν του τοῦ Δεκεμβρίου, ὅτι ἡ Κυβέρνησις τοῦ παρήγγειλε τό ἀεροπλάνον αὐτό, ἀντί 35 περίπου ἑκατομμυρίων δραχμῶν;… Μέχρι τοιούτου σημείου ἔχει χάσει τήν μνήμην του, διά τά πρόσφατα γεγονότα; ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝ. ΣΥΜΒ. ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΑΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΡΚΙΑΝ Τό Ἐθνικόν Συμβούλιον Ἑλληνίδων ἀπηύθυνεν εἰς τό Διεθνές Συμβούλιον Γυναίκων καί τά ἀνά τόν κόσμον ἐθνικά συμβούλια γυναικῶν ἔντονον διαμαρτυρίαν διά τάς διώξεις τῶν Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τόν ἀνήκουστον κατατρεγμόν τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τοῦ Πατριαρχείου. Καταγγέλλει τάς πράξεις αὐτάς ὡς καταφώρους παραβιάσεις τῶν ἀρχῶν τοῦ ΟΗΕ καί τῆς παγκοσμίου διακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καί ζητεῖ δικαίαν καί ἀνθρωπιστικήν μεταχείρισιν τοῦ Ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Τουρκίας καί ἀπόλυτον σεβασμόν τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. * Ἐπειδή ἡ 3η Μαΐου 1964 ἦταν Κυριακή καί ἡ «Ἑστία» δέν εἶχε κυκλοφορήσει, σταχυολογοῦμε κείμενα ἀπό τό φύλλο τῆς προηγουμένης ἡμέρας, 2ας Μαΐου 1964.