ΕΧΕΤΕ ΝΟΙΩΣΕΙ ποτέ νά σᾶς «κυνηγοῦν» φαντάσματα;
Νιώσατε ποτέ περικυκλωμένοι ἀπό προγόνους σας πού μέ τόν τρόπο τους σᾶς ἔλεγαν «μήν διανοηθεῖτε νά …» . Αἰσθανθήκατε γιά μία στιγμή τό βάρος τῆς διαπεραστικῆς ματιᾶς τους; Ἐάν καί δέν ἔχω καλή σχέση μέ τήν μεταφυσική …μοῦ συνέβη! Στό παλαιό Δημαρχεῖο τῆς Αἴγινας, στήν προκυμαία τοῦ λιμανιοῦ, τό Σάββατο τό πρωί. Ὡς γνωστόν τό νησί τοῦ Ἀργοσαρωνικοῦ εἶναι ἡ γενέτειρά μου. Σέ αὐτό ἐγκαταστάθηκαν οἱ προπάτορές μου ὅταν ἔφυγαν ἀπό τό Ρέθυμνο τό 1866 κυνηγημένοι ἀπό τούς Τούρκους. Ὁ νέος Δήμαρχος τοῦ νησιοῦ Γιάννης Ζορμπᾶς μοῦ ἔκανε τήν τιμή νά μοῦ ἀναθέσει τήν προεδρία τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Δήμου γιά τό 2021 καί τό Σάββατο «κατέβηκα» στό νησί γιά τήν πρώτη της συνεδρίαση. Πρόκειται γιά μία ἐπιτροπή κύρους στήν ὁποία μετέχουν ἐκλεκτά μέλη τῆς τοπικῆς κοινωνίας, ὁ γλύπτης Κώστας Βαρῶτσος, ἡ δημοσιογράφος Σίλα Ἀλεξίου, ὁ καθηγητής Διονύσης Καλαμάκης, ἡ καθηγήτρια Προνόη Θεολογίδου, ὁ βυζαντινολόγος Γιῶργος Καλόφωνος, ὁ Ζάν Ζάκ Τεσσόν, ὁ πατήρ Ἐμμανουήλ Γιαννούλης, ὁ καθηγητής Γιῶργος Μπῆτρος, ὅλοι τους –καί ὅσους δέν ἀναφέρω λόγω χώρου– ἀξιολογότατοι.
Πρίν ἀπό τήν ἔναρξη τῆς συνεδρίασης λοιπόν ὁ Δήμαρχος μέ ὁδήγησε στήν αἴθουσα πού ἐπρόκειτο νά συνεδριάσουμε. Προσφάτως ἀνακαινισμένη. Ἔμεινα τουλάχιστον ἕνα τέταρτο μόνος περιμένοντας τούς ὑπολοίπους, τό ραντεβού μας ἦταν γιά τίς 12. Κοίταξα πιό προσεκτικά τίς φωτογραφίες καί τά πορτραῖτα μέ τά διαπεραστικά βλέμματα πού σᾶς ἔλεγα. Ὅλα στόν τοῖχο. Ἦταν οἱ φιγοῦρες Αἰγινητῶν ἀγωνιστῶν. Τοῦ ’21. Τῶν Βαλκανικῶν πολέμων τοῦ ’12-’13. Τῆς Κατοχῆς. Τοῦ πολέμου τῆς Κορέας. Τῆς Κυπριακῆς τραγωδίας: Περρωτῆς, Σῶρρος, Ρούσης, Κασιμάτης, ἐνδεικτικά μερικά ἐπίθετα ἀπό ὅσα συγκράτησα. Ὁ τελευταῖος ἐπέβαινε στό «Νοράτλας» πού κατέρριψαν κατά λάθος οἱ ἀδελφοί μας Κύπριοι τό καλοκαίρι τοῦ 1974. Τά ὀστά του μεταφέρθηκαν προσφάτως στό νησί τῆ μερίμνη τοῦ πρέσβη τῆς Κύπρου στήν Ἀθήνα Κυριάκου Κενεβέζου. Κοιτοῦσα τά πρόσωπά τους. Τίς ματιές τους. Τό ντύσιμό τους. Κάποιοι ἐκτελέστηκαν ἀπό τούς Γερμανούς στήν Πελοπόννησο. Σέ ἄλλες ἐποχές τά μάτια τους θά μοῦ ἔλεγαν αὐτό πού ἐμπιστεύονταν καί στόν Γλέζο:
«Χόρεψε γιά ἐμᾶς, γλέντησε γιά ἐμᾶς, ζῆσε καί γιά ἐμᾶς». Περιέργως τό μήνυμά τους ἦταν ἄλλο. Ἐντελῶς διαφορετικό. Αὐστηρό: «Δέν ἔχετε δικαίωμα!». Διερωτήθηκα ἀρχικῶς μέσα μου «τί δέν ἔχουμε δικαίωμα»; Δέν κατάλαβα μέ τήν πρώτη!
Ἔρριξα μιά ματιά στό κινητό. Εἶχαν ἀναρτηθεῖ οἱ δηλώσεις Ἀκάρ πώς τάχα Ἕλληνες «Ἐφιάλτες» καί «Πήλιοι Γούσηδες» ἐνστερνίζονται τίς τουρκικές ἀπόψεις γιά ΑΟΖ- ἀποστρατιωτικοποίηση νήσων Αἰγαίου. «Δέν ἔχετε τό δικαίωμα νά μικρύνετε τήν Ἑλλάδα πού σᾶς παραδώσαμε» ἦταν τό μήνυμα τῶν φαντασμάτων.
Τήν πατρίδα οὐκ ἐλάττω παραδώσω! Ἐντολή! Ἦταν ἤδη 12 τό μεσημέρι καί τά μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ἄρχισαν νά καταφθάνουν. Ἡ Ντίνα Χατζίνα, ὁ Γιάννης Προβῆς, ὁ Νεκτάριος Λεούσης, ἡ Χρυσάνθη Λοράνδου, ὁ Σάκης Σακκιώτης, ὁ μαχητικός πρώην Δήμαρχος ἀπό τούς πρώτους. Ξεκινήσαμε. Ἡ Αἴγινα ἦταν μεταξύ 1827-1829 ἡ προσωρινή πρώτη πρωτεύουσα τοῦ νεότερου ἑλληνικοῦ κράτους. Ἐδῶ ἐγκαταστάθηκε ὁ Καποδίστριας, ἐδῶ ὁρκίστηκε, ἐδῶ ἔκοψε νόμισμα, ἐδῶ ἵδρυσε τό πρῶτο Μαξίμου (κυβερνεῖο), ἐδῶ τό πρῶτο ὀρφανοτροφεῖο, ἐδῶ τό πρῶτο ἀλληλοδιδακτικό σχολεῖο. Ἐδῶ ἑδραιώθηκε ἡ ἐξουσία του. Ὑπαγόρευε στίς γραμματεῖς του στό Κυβερνεῖο διατάγματα μέχρι ἀργά τή νύχτα. Τά μέλη τῆς ἐπιτροπῆς μοῦ εἶπαν ὅτι κάποιοι στό Ναύπλιο ἀμφισβητοῦν αὐτή τήν ἱστορική πραγματικότητα. Τήν παραβλέπουν. Τούς ἀπάντησα πώς τό νησί μας θά κερδίσει ὡς προσωρινή πρώτη πρωτεύουσα τό μερίδιο πού τοῦ ἀναλογεῖ χωρίς ἀντιπαλότητες μέ κανέναν. Τούς ἔδειξα τά πορτραῖτα τῶν πεσόντων μας –ἀπό τήν συνεδρίασή μας πέρασε καί ὁ βουλευτής τῆς περιφερείας στρατηγός Μανωλάκος– καί τούς εἶπα αὐτό πού μοῦ εἶπαν τά φαντάσματα: «Δέν ἔχουμε δικαίωμα νά μή δώσουμε αὐτή τή μάχη». Λίγα λεπτά μετά κτυπούσε τό τηλέφωνο. Ἦταν ὁ Ὑπουργός Ἐπικρατείας Γιῶργος Γεραπετρίτης: «Συντάσσομαι!», σχολίασε ὅταν τοῦ περιέγραψα τήν παρεξήγηση μέ τήν πρώτη πρωτεύουσα. Αὐτό τό «συντάσσομαι» ἄς μήν ἀφορᾶ ὅμως μόνο τό παρελθόν. Ἄς γίνει τό «ρῆμα» ἐργασίας τούς ἑπόμενους μῆνες γιά τό μέλλον. Οἱ Ἕλληνες πρέπει νά εἴμαστε συντεταγμένοι. Καμμία «τρῦπα» στίς γραμμές μας γιά κανέναν Ἀκάρ! Γιά νά ἑορτάσουμε τά 200 χρόνια ἡ προσωρινή πρώτη πρωτεύουσα, ἡ ἐνδιάμεση ὁριστική πρωτεύουσα καί ἡ νεότερη τελική πρωτεύουσα, ἑνωμένοι!
