Ο,ΤΙ ἔκανε ὁ ΣΥΡΙΖΑ εἰς βάρος τῶν θεσμῶν κατά τήν διακυβέρνηση τοῦ τό πλήρωσε καί μέ τόκο στίς ἐκλογές
Καί ὅσα ἔμειναν χρεωστούμενα, «βερεσέδια», τά βρίσκει μπροστά του καί μετά τίς ἐκλογές. Σήμερα. Τό ζήτημά μου ὅμως σήμερα δέν εἶναι ἡ ἀξιωματική Ἀντιπολίτευση. Αὐτή παραδόθηκε καί παραδίδεται καθημερινά στήν χλεύη τῆς κοινωνίας. Τό ζήτημά μου εἶναι νά μήν τοῦ μοιάσει ἡ ΝΔ. Νά μή γίνει κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσή του! Μετά λόγου γνώσεως σᾶς λέω ὅτι κινδυνεύει. Οἱ Ἕλληνες ἐξέλεξαν τήν ΝΔ κυβέρνηση καί πρωθυπουργό τόν Κυριάκο γιά νά κυβερνήσουν καί νά τούς λύσουν τά προβλήματα. Ὄχι γιά νά δικάσουν, ὄχι γιά νά διχάσουν, ὄχι γιά νά «χασομερίσουν», ὄχι γιά νά λασπομαχήσουν. Καί βεβαίως ὄχι γιά νά χάσουν τήν ταυτότητα τῆς μεγάλης παράταξης τοῦ μέτρου, τῆς μετριοπάθειας καί τοῦ δημοσίου ἤθους. Ἀπό τίς πληροφορίες πού μοῦ φθάνουν ἕως σήμερα, εἶναι σαφές ὅτι ὁ πρωθυπουργός ἀπέχει διακριτικά ἀπό τό φεστιβάλ ρεβανσισμοῦ. Πιθανόν νά τό ἀνέχεται μέ δυσφορία –γιά ἐσωκομματικούς λόγους– ἀλλά κατά βάση ἀπέχει. Διότι ἄν μετάσχει θά κόψει σέ κρίσιμους καιρούς κάθε γέφυρα συνεννόησης μέ τόν ἀρχηγό τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης. Εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι ἡ κεντροδεξιά παράταξη μεταφέρει μιά ἱστορική παράδοση στίς πλάτες της: Σπανίως κατεδίωξε πολιτικό της ἀντίπαλο. Μᾶλλον κατεδιώχθη παρά κατεδίωξε. Κατεδιώχθη καί κατεδικάσθη σέ θάνατο ἡ ἡγεσία της γιά τήν Μικρασιατική Καταστροφή. Κατεδιώχθη ὁ ἡγέτης τῆς ΕΡΕ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς καί παραπέμφθηκε στό Εἰδικό Δικαστήριο ἀπό τόν Γεώργιο Παπανδρέου γιά τήν ὑπόθεση τῆς ΔΕΗ. Κατεδιώχθη τό 1994 γιά τήν ΑΓΕΤ Ἡρακλῆς. Κατεδιώχθη τό 2010 μέ τήν ἀπόπειρα παραπομπῆς τῶν Ὑπουργῶν της γιά τήν ὑπόθεση τοῦ Βατοπεδίου καί μέ τόν σχεδιασμό –ὁμολογημένο δημοσίως ἀπό πρώην Ὑπουργούς τοῦ ΠΑΣΟΚ– ἀκόμη καί γιά παραπομπή τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κώστα Καραμανλῆ. Κατεδιώχθη τό 2018 μέ τήν ὑπόθεση «Νοβάρτις» καί τήν ἀποτυχημένη στοχοποίηση τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ. Ἀπόπειρες πού ὅλες ἔπεσαν στό κενό καθώς ἡ ἱστορία δείχνει πώς ὅποιος στήνει γκιλοτίνες σέ αὐτόν τόν τόπο «τρώει» τά μοῦτρα του. Κέρδος οὐδέν. Ἡ κεντροδεξιά παράταξη εἰδικῶς μετά τήν μεταπολίτευση δέν κατεδίωξε κανέναν ὅμως. Μέ τήν ἐξαίρεση τῆς ἐπιβολῆς τῶν ἰσοβίων στούς πρωταιτίους τῆς δικτατορίας –ἀπόφαση πού ἀποξένωσε τόν Καραμανλῆ ἀπό τόν ὑπερσυντηρητικό πυρῆνα ψηφοφόρων τῆς παράταξης, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἦταν ἕως τότε οἱ πλέον πιστοί– ἡ ΝΔ οὐδέποτε «ἔστησε» Εἰδικά Δικαστήρια εἰς βάρος τῶν ἀντιπάλων της. Τό δέ ’89 θά πρέπει μᾶλλον νά προστεθεῖ στά κεφάλαια τῶν ἄλυτων λογαριασμῶν ἐντός τῆς κεντρώας παράταξης (συνέπεσε ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης νά ἡγεῖται τῆς ΝΔ μετακομίσας τό 1978 σέ αὐτήν καί ὁ Ἀνδρέας τοῦ ΠΑΣΟΚ) παρά νά καταχωρισθεῖ στήν ἱστορική παράδοση τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης. Θυμίζω ὅτι τῶ καιρῶ ἐκείνω ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ἀνεφώνησε τό περίφημο «ἕναν πρώην πρωθυπουργό δέν τόν στέλνεις φυλακή, τόν στέλνεις σπίτι του». Θυμίζω ὅτι ὁ Ἐθνάρχης προσπάθησε στό παρασκήνιο ὡς Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας νά συμφιλιώσει τούς ἱστορικούς ἀντιπάλους Μητσοτάκη καί Ἀνδρέα. Ἔχοντας ζήσει ἔντονα τήν περίοδο τῆς πολιτικῆς ἀνωμαλίας τοῦ 1960-1963, ὁ Μακεδών κατανοοῦσε περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον τήν ὑπεραξία τοῦ ἤπιου πολιτικοῦ κλίματος. Τήν ἴδια στρατηγική ἀκολούθησε μέχρι σέ σημεῖο τοῦ νά κατηγορηθεῖ γιά πολιτική ἐπιείκεια ἔναντι τοῦ ΠΑΣΟΚ καί ὁ Κώστας Καραμανλῆς τό 2004. Πλήν τῆς ἐξεταστικῆς ἐπιτροπῆς γιά τούς ρωσσικούς πυραύλους, δέν ἀνακίνησε ἄλλα θέματα. Ἡ παράδοση αὐτή τῆς μή ποινικοποίησης τῆς πολιτικῆς ζωῆς τοῦ τόπου ἀνατράπηκε σέ δύο φάσεις. Τό 2012 ἡ πρώτη, τό 2014 ἡ δεύτερη. Τό 2012 εἰσῆλθαν στή ΝΔ ἀκροδεξιά στελέχη τά ὁποῖα ἕναν κανόνα πολιτικῆς ἐπιβίωσης γνώριζαν καί γνωρίζουν: τήν διαίρεση. Χωρίς πόλωση, διαίρεση, φωνές, ὕβρεις, διχασμό, δέν ὑπάρχουν. Τό 2014 τά ἴδια αὐτά νιόφερτα στελέχη πρωταγωνίστησαν καί στήν δεύτερη φάση. Τήν σφράγισαν. Ἀνέλαβαν νά κηρύξουν τήν θεωρία τῶν δύο ἄκρων, νά ταυτίσουν ΣΥΡΙΖΑ καί Χρυσή Αὐγή καί νά προετοιμάσουν μαζί μέ τήν Ἀκροδεξιά τήν δικαστική δίωξη κορυφαίων στελεχῶν τῆς Ἀριστερᾶς (μέ ἀφορμή κινητοποιήσεις γιά τόν Χρυσό). Ὁ ἀντικομμουνισμός ἔγινε αἴφνης ἡ νέα σημαία εὐκαιρίας τῆς περιόδου ἐκείνης. Ὡς γνωστόν ὅμως ἡ δράση φέρνει ἀντίδραση. Ἡ Ἀριστερά στοχοποίησε ἐξίσου ἀπαραδέκτως καί ἐκείνη κορυφαῖα στελέχη τῆς ΝΔ κατά τήν διακυβέρνησή της. Ἐάν ἀρχίσει ὁ χορός καί ἀπελευθερωθοῦν τά δαιμόνια, σπανίως σταματοῦν σέ τέτοιες περιπτώσεις. Ὅσα λοιπόν ζοῦμε σήμερα, εἶναι ἀπότοκα ἐκείνης τῆς περιόδου.
Παρεπόμενα. Τήν ὥρα πού ὁ Πρωθυπουργός ἔχει ἀνάγκη τό ἤπιο πολιτικό κλῖμα γιά νά προσελκύσει ἐπενδύσεις καί νά ἀνατάξει τήν οἰκονομία ἀπό τήν ὕφεση, μιά συνιστῶσα τῆς ΝΔ προτάσσει ὡς διακύβευμα τό ἑξῆς: νά σκοτώσει μέ σκάνδαλα τόν σκοτωμένο ΣΥΡΙΖΑ. Πυροβολεῖ κανείς ὅμως ἄψυχα σώματα; Σκυλεύει σωρούς; Κλωτσᾶ πεσμένους καί γονατισμένους; Ἤ ἀφιερώνει ὅλη του τήν ἐνέργεια στόν πλοῦτο καί στήν δημιουργία του γιά τό καλό τῶν πολλῶν; Δυστυχῶς, ἡ ἀπάντηση δέν εἶναι αὐτονόητη. Κάποιοι ἐπιμένουν ἀλλιῶς. Ἡ ἀποκοπή ἀπό τήν παράδοση τῆς ΝΔ δέν συντελεῖται ὅμως μόνο μέ βολές πρός τούς σκοτωμένους. Συντελεῖται καί μέ συμπεριφορές ξένες πρός τήν παράταξη καί τούς κώδικές της, ὅπως αὐτοί διαμορφώθηκαν κυρίως ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ ἀλλά καί ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη. Ποτέ αὐτή ἡ παράταξη δέν ἀπείλησε δικαστές μέ φυλακή. Ποτέ! Ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ναί. Ἡ ΝΔ, ὄχι. Ποτέ αὐτή ἡ παράταξη δέν ἀπείλησε δημοσιογράφους μέ μηνύσεις καί ἀγωγές. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ναί. Ποτέ αὐτή ἡ παράταξη δέν υἱοθέτησε τό πολιτικό μῖσος γιά τόν ἀντίπαλο καί τόν μακαρθισμό. Τό κέντρο, ναι. Ἀναρωτιέμαι καμμιά φορά ὅταν βλέπω χωρίστρες ἱπτάμενες στόν ἀέρα, μάγουλα ἀναψοκοκκινισμένα καί μάτια (ἀξιωματούχων) γουρλωμένα ποῦ πῆγε τό ἦθος αὐτῆς τῆς παράταξης καί αὐτοῦ τοῦ κόμματος. Διερωτῶμαι ἄν ποτέ ἡ ἀναίδεια, ὁ κουτσαβακισμός, ἡ ἀλητεία, τό θράσος ἦταν ποτέ σῆμα κατατεθέν αὐτοῦ τοῦ χώρου, τίς διεργασίες τοῦ ὁποίου παρακολουθῶ ἀπό μικρό παιδάκι. Διερωτῶμαι τέλος τί κάνει ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, ὁ ὁποῖος εἶναι σκληρός παίκτης ὅταν χρειάζεται μέν, ἀλλά εἶναι τζέντλεμαν τῆς πολιτικῆς κατά τήν ἄσκηση τῶν καθηκόντων του. Ὡς ἀρχηγός τῆς ἀντιπολίτευσης περισσότερο κατεδιώχθη παρά κατεδίωξε. Ἡ ἀσχήμια δέν ταιριάζει λοιπόν στήν ΝΔ. Οὔτε ἡ διαίρεση. Ἡ παράταξη αὐτή οὔτε ἦταν οὔτε πρόκειται νά γίνει μικρό κόμμα ὅσο καί ἄν κάποιοι τό πασχίζουν. Ἀργά ἤ γρήγορα ἡ παράδοση θά ἐπικρατήσει ἐκ νέου.
