Εἰδική ρύθμισις γιά τούς χορούς τῆς Μακεδονίας στήν συμφωνία μέ τά Σκόπια
ΚΑΠΟΤΕ ἀκουγόταν σάν ἀνέκδοτο: «Θά χάσουμε καί τόν Μακεδονικό χαλβᾶ;». Σήμερα ἔχουμε φθάσει στό σημεῖο οἱ ἱλαρότητες τοῦ παρελθόντος νά διαμορφώνουν μίαν ἐφιαλτική πραγματικότητα. Τήν στιγμή πού ἡ Ἑλλάς σείεται ἀπό συλλαλητήρια, ὅπου οἱ πολῖτες διατρανώνουν τήν θέλησή τους νά προστατεύσουν τήν ἱστορία μας, τήν ἐθνική κληρονομιά μας καί τίς παραδόσεις πού ἀνάγονται στήν ἀρχαία ἑλληνική Μακεδονία, ἡ Κυβέρνησις διαπραγματεύεται ἐν κρυπτῶ καί παραβύστω ἀκόμη καί γιά τούς χορούς τῆς Μακεδονίας. Γιά τούς ἀριστερούς κυβερνῶντες μας τό ὄνομα τοῦ γειτονικοῦ κρατιδίου εἶναι «τελειωμένη ὑπόθεσις». Τό ὄνομα «Μακεδονία» φαίνεται πώς ἔχει ἐκχωρηθεῖ. Μένουν τά ὑπόλοιπα. Ἀκόμη καί λεπτομέρειες ὅπως ἡ ἀποτύπωσις τοῦ ὀνόματος στίς πινακίδες τῶν αὐτοκινήτων ἔχουν ρυθμισθεῖ. Στήν σημερινή συντόμευση ΜΚ θά προστεθεῖ ἁπλῶς ἕνα ἀκόμη γράμμα. Ἄν καταλήξουν στό ὄνομα Βόρειος (Severna) Μακεδονία οἱ πινακίδες θά εἶναι SMK, ἄν στό Ἄνω (Gorna) Μακεδονία θά εἶναι GMK.
Οἱ σχετικές πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι αὐτά εἶναι ἤδη συμπεφωνημένα. Καί ἡ «μάχη» (ἄν θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ ἔτσι) ἔχει μεταφερθεῖ στήν ὀνοματολογία τῶν παραγώγων. Ὁ «Μακεδονικός χαλβᾶς», τήν τύχη τοῦ ὁποίου σχολιάζαμε κάποτε ὡς ἀστεῖο, τελεῖ πράγματι ὑπό διαπραγμάτευσιν. Ὑπάρχει ὅμως κάτι πλέον ἐξοργιστικό. Συζητεῖται στό πλαίσιο τῶν διαπραγματεύσεων αὐτῶν τό ἐνδεχόμενο νά ἀφαιρεθεῖ ἀπό τούς Μακεδόνες (τούς πραγματικούς Μακεδόνες) τό δικαίωμα νά προσδιορίζουν τόν τόπο τους καί τίς παραδόσεις τους! Θά μπορεῖ ἄραγε τήν ἑπομένη τῆς συμφωνίας νά ὀνομάζεται «μακεδονικός συρτός» ὁ ρυθμός στόν ὁποῖο χορεύουν οἱ Μακεδόνες τραγούδια ὅπως τό δημῶδες «Μῆλο μου κόκκινο ρόιδο βαμμένο»; Ἤ στά διεθνῆ φεστιβάλ τά χορευτικά συγκροτήματά μας θά αὐτοπροσδιορίζονται ἀλλιῶς γιά νά μήν ἐνοχληθεῖ ἡ «μακεδονική» ταυτότης τῶν Σκοπιανῶν; Θά διαβάσουμε τήν εἰδική ρύθμιση πού περιέχει γιά τούς χορούς τῆς Μακεδονίας καί θά ἀπαντήσουμε.
Ἴσως δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι κανένας τέτοιος ρυθμός δέν τραγουδήθηκε ἀπό τόν Σέρβο ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Ἴβιτσα Ντάσιτς ὅταν παρεκάθητο σέ δεῖπνο μέ τόν Νῖκο Κοτζιᾶ.
Ἀκούγεται ὑπερβολικό. Ἀκούγεται ἐξωπραγματικό. Εἶναι ὅμως ἡ ζοφερά πραγματικότης τῆς διαχειρίσεως ἑνός ἐθνικοῦ ζητήματος ἀπό τήν ἀριστερά. Γι’ αὐτό καί δέν τόλμησαν νά ἐνημερώσουν κανέναν ὅταν ἄρχισαν τίς συζητήσεις. Γι’ αὐτό καί ἐξακολουθοῦν νά τηροῦν αἰδήμονα σιγή γιά τίς ἐξελίξεις τῆς διαπραγματεύσεως. Ποιός θά τολμοῦσε νά παραδεχθεῖ ὅτι παζαρεύει τίς παραδόσεις ἑνός ἔθνους καί τήν πολιτιστική κληρονομιά μιᾶς ὁλόκληρης φυλῆς;
Χθές ἡ «Ἑστία» στηλίτευε τήν στάση παλαιοτέρου πρωθυπουργοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκχωρήσει στό Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ τό δικαίωμα νά ἀποφασίσει γιά τήν Μακεδονία. Ἡ παροῦσα Κυβέρνησις, συμφώνως πρός πληροφορίες, βιάζεται νά καταλήξει «κάπου», μέ σκοπό νά ἐκχωρήσει καί πάλι στόν ΟΗΕ τόν προσδιορισμό τῶν ἐμπορικῶν σημάτων καί τίτλων πού χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας. Ἀλλά ὅταν τό ὄνομα θά ἔχει ἐκχωρηθεῖ, τί θά περίμενε κανείς νά ἀποφασίσει ὁ ΟΗΕ; Προφανῶς ὑπέρ τῆς χώρας πού θά φέρει τό –ἔστω σύνθετο– ὄνομα πού περιέχει τήν Μακεδονία. Θεωροῦν πράγματι οἱ κυβερνῶντες μας ὅτι μία τέτοια κατάληξις συνιστᾶ ἐκμετάλλευση εὐκαιρίας ὅπως θέλουν νά μᾶς λέγουν;
Εἶναι προφανές ὅτι ἡ Κυβέρνησις θέλει μέ τόν τρόπο αὐτό νά ἀπεκδυθεῖ εὐθυνῶν γιά ζητήματα τά ὁποῖα θά προκαλέσουν ἄμεσες οἰκονομικές ζημίες σέ ἑλληνικές ἐπιχειρήσεις ἤ ἔστω πού θά τίς ἐμπλέξουν σέ δικαστικές μάχες γιά νά διεκδικήσουν αὐτό πού αὐτονοήτως τούς ἀνήκει. Δηλαδή τά κατοχυρωμένα ἐμπορικά ὀνόματα καί σήματά τους τά ὁποῖα θά πέσουν θύματα τῆς «εὐκαιρίας» τήν ὁποία ἐπικαλοῦνται οἱ κυβερνῶντες γιά λύση στό Σκοπιανό. Εἶναι πράγματι εὐκαιρία, ἀλλά σίγουρα ὄχι γιά τούς Ἕλληνες.
