Πιλότος γιά 700.000 ὑπαλλήλους τό σύστημα ἀξιολογήσεως ὑπουργῶν

Ἠλεκτρονικός «Μεγάλος Ἀδερφός» ἀποδόσεως γιά τά μέλη τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου

ΕΠΑΝΙΔΡΥΕΤΑΙ Η ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΚΑΤΑ τήν περίοδο πού ἡ ΝΔ ἦταν στήν ἀντιπολίτευση, ὁ ἑκάστοτε διευθυντής τοῦ γραφείου τοῦ Προέδρου τοῦ κόμματος –ἀρχικῶς ὁ Μιχάλης Μπεκίρης, ἀργότερα ὁ Στέλιος Πέτσας– εἶχε ἕνα δύσκολο ἔργο: νά ἀξιολογεῖ τούς τομεάρχες τῆς σκιώδους τότε κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Δέν ἐπρόκειτο γιά εὔκολη ἀποστολή. Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶχε ζητήσει νά ἀξιολογοῦνται οἱ βουλευτές του μέ συγκεκριμένους δεῖκτες ἀποτελεσματικότητος, ὅπως ἡ συχνότης καταθέσεως ἐρωτήσεων-ἐπερωτήσεων γιά θέματα ἁρμοδιότητός τους, ἡ ἐπάρκειά τους κατά τίς κοινοβουλευτικές ἀντιπαραθέσεις μέ ὑπουργούς στήν Βουλή, τά ἀνακλαστικά τους σέ θέματα ἐπικαιρότητος καί ἡ συχνότης τῶν παρεμβάσεών τους στά ΜΜΕ, ἡ προσήλωσις στήν τήρηση τῆς κομματικῆς γραμμῆς κ.ἄ.

Κάθε βράδυ, ἄλλωστε, οἱ τομεάρχες λάμβαναν ἀπό τόν ὑπεύθυνο τοῦ Γραφείου Τύπου Κωνσταντῖνο Ζούλα «τό Στίγμα τῆς ἡμέρας». Ἐπρόκειτο γιά ἕνα κείμενο μέ τίς βασικές θέσεις τοῦ κόμματος σέ θέματα ἐπικαιρότητος, μέ στόχο τήν ἔκφραση ἑνιαίου πολιτικοῦ λόγου καί τήν ἀποφυγή φαινομένων βαβέλ, τό ὁποῖο ἀξιολογεῖτο ἄν τό ἀκολουθοῦσαν. Ὁ ἴδιος ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ὁ ὁποῖος ἀξιολογοῦσε αὐστηρα τόν ἑαυτό του μετά ἀπό κάθε ἀντιπαράθεση στήν Βουλή (ἀκολουθοῦσε πάντα μέτρησις), τήρησε πιστά αὐτό τό βαθμολόγιο ἀξιολογήσεως. Ἀκόμη καί κατά τήν συγκρότηση τῆς Κυβερνήσεώς του. Οἱ ἐπιτυχημένοι τομεάρχες ἔγιναν ὑπουργοί.

Παρεμφερῆ ἀξιοκρατικά κριτήρια ἀξιολογήσεως ἐχρησιμοποιήθησαν καί γιά τήν κατάρτιση τῶν ψηφοδελτίων μέσω τοῦ Μητρώου Στελεχῶν. Ὅσοι λοιπόν παρακολουθοῦν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τήν ἔμφαση πού δίδει στήν ἀξιολόγηση ὡς μέτρο ἐνθαρρύνσεως αὐξήσεως τῆς ἀποδόσεως ὁ κ. Μητσοτάκης, δέν ἐξεπλάγησαν ἀπό τήν χθεσινή ὁμιλία του στό Ὑπουργικό Συμβούλιο καί ἀπό τήν διακήρυξή του, πώς οἱ ὑπουργοί θά ἀξιολογοῦνται. Οἱ δεῖκτες ἀποδοτικότητος καί στοχοθεσίας πού ἀποτελοῦν μοντέλο τοῦ ΟΟΣΑ, οἱ ἑξαμηνιαῖες ἐκθέσεις προόδου, ἡ ἐπανίδρυσις τῆς Προεδρίας τῆς Κυβερνήσεως μέ ὑφυπουργό τόν Ἄκη Σκέρτσο, ἡ σύνταξις ἑξαμηνιαίων ἐκθέσεων προόδου τοῦ κυβερνητικοῦ ἔργου, ἡ δημιουργία ἠλεκτρονικοῦ συστήματος παρακολουθήσεως τῆς κυβερνητικῆς δράσεως, ἡ συχνότης καταθέσεως νομοσχεδίων καί παρουσιῶν στήν ἄσκηση κοινοβουλευτικοῦ ἐλέγχου, ἡ ὑποχρέωσις ἐκπονήσεως ἐτησίων σχεδίων δράσεως τῶν Ὑπουργείων, συνιστοῦν στήν πραγματικότητα ἕνα βαθμολόγιο-πιλότο γιά ὅλον τόν δημόσιο τομέα. Πρός τά ἔξω φαίνεται ὅτι ἀφορᾶ τήν ἀπόδοση τῶν ὑπουργῶν καί τοῦ ἰδίου τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀκόμη ἀκόμη. Ἀλλά ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα νά ἀνατεθεῖ στό ΑΣΕΠ ἡ ἁρμοδιότης ἀξιολογήσεως 700.000 ὑπαλλήλων τοῦ στενοῦ δημοσίου τομέως ἐπί τῆ βάσει ἀναλόγων δεικτῶν ἀποδοτικότητος, ποιός θά εἶναι αὐτός ἀπό τό συνδικαλιστικό κίνημα πού θά θελήσει χωρίς νά ἐκτεθεῖ στό κοινό νά ἀμφισβητήσει τό μοντέλο ἀξιολογήσεως Μητσοτάκη; Ἀπό τήν στιγμή πού ἡ Κυβέρνησις θά τό ἔχει ἐφαρμόσει στόν ἑαυτό της, κανείς.

Στήν πραγματικότητα, λοιπόν, ὁ Πρωθυπουργός μέ τήν ὁμιλία του στό Ὑπουργικό Συμβούλιο καί ὁ ὑπουργός Ἐπικρατείας Γιῶργος Γεραπετρίτης μέ τούς πίνακες πού διένειμε στά μέλη τῆς Κυβερνήσεως, ἔστρωσαν τό ἔδαφος γιά κάτι πολύ εὐρύτερο καί βαθύτερο ἀπό μία ἐσωτερική διεργασία στήν Κυβέρνηση: Ἄνοιξαν τόν δρόμο γιά τήν ἀλλαγή ὑποδείγματος. Τήν μεταβολή τῆς νοοτροπίας. Τήν σύνδεση τῆς ἀξιολογήσεως μέ τήν ἀπόδοση καί τήν ἐπιβράβευσή της μέ ταχύτερη ἐξέλιξη. Καμμία κοινωνία δέν μπορεῖ νά πάει μπροστά χωρίς τήν ἀξιολόγηση, τήν ἐπιβράβευση, τήν προαγωγή, ἀκόμη καί τήν κύρωση. Στόν ἰδιωτικό τομέα αὐτή ἄλλωστε ἐφαρμόζεται καθολικῶς, χωρίς φοβικά σύνδρομα. Πολύ δέ περισσότερο στίς διαδικτυακές πλατφόρμες στίς ὁποῖες δίδουν στούς χρῆστες τήν δυνατότητα νά ἀξιολογοῦν τό προσωπικό ξενοδοχείων, ταξί, ἀεροδρομίων, ἑστιατορίων κ.λπ.

Ὥρα λοιπόν νά ἐφαρμοσθεῖ καί στόν δημόσιο τομέα, γιά νά μετρηθεῖ κατ’ ἀρχήν ἡ ποιότης τῶν παρεχομένων ὑπηρεσιῶν πρός πολῖτες καί ἐπιχειρήσεις. Καί σέ δεύτερο ἐπίπεδο νά μετρηθεῖ βάσει συγκεκριμένων δεικτῶν ἡ παραγωγικότης καί ἀποδοτικότης συγκεκριμένων ὀργανικῶν μονάδων καί ὑπαλλήλων, σέ γενικό καί ἀτομικό ἐπίπεδο. Θά πρόκειται ἀσφαλῶς γιά δύσκολο ἐγχείρημα, καθώς ἡ ὑπαλληλία εἶναι συντηρητική καί ἐπιφυλακτική ἔναντι τῶν ἀλλαγῶν. Εἶναι ὥρα ὅμως. Ἤδη καθυστερήσαμε πολύ. Τό Ὑπουργικό Συμβούλιο δίδει πρῶτο τό παράδειγμα.