Τό πνεῦμα τῆς νίκης καί ἡ ἀπουσία τοῦ κράτους • Χωρίς ἰατρό, δημοτικούς ὑπαλλήλους καί σχολεῖα ἡ Κάσος
Ὁ Δῆμος ἔχει μόνο ἕναν ὑπάλληλο, ἡ Δήμαρχος καί οἱ δημοτικοί σύμβουλοι ἀσκοῦν χρέη ὑπαλλήλων, ἀκόμη καί καθαριότητας. Οἱ ἀντιδήμαρχοι ὅπως ὁ Γιάννης Νικολάου ἀνεβαίνουν κάθε πρωί στό τιμόνι τῶν δημοτικῶν λεωφορείων καί μεταφέρουν δωρεάν τόν κόσμο ἀπό τά χωριά. Ἀμισθί.
Ἄλλοι κάνουν τόν ὁδηγό τῶν δύο ἀσθενοφόρων –ἄλλο παράδοξο, καί αὐτό τό νησί ἔχει ἀσθενοφόρα, ἀλλά δέν ἔχει γιατρό! Καί ὅταν τελειώνουν τίς δουλειές τους καί τήν ἐθελοντική ὑπηρεσία στόν Δῆμο οἱ ἴδιοι σχεδόν ἄνθρωποι κάνουν ἐκπαίδευση μέ τά ὅπλα γιά τήν ἀχρείαστη στιγμή πού θά χρειαστεῖ νά ὑπερασπιστοῦν τόν τόπο τους.
Πῶς νά μήν βγάλεις λοιπόν τό καπέλο σέ αὐτόν τόν λαό; Πῶς νά μήν θαυμάσεις αὐτόν τόν κόσμο; Πῶς νά μήν ἐντυπωσιαστεῖς βλέποντας Ἑλληνόπουλα νά παρελαύνουν μέ τεράστιες σημαῖες στά γαλανόλευκα, τά χρώματα τοῦ δικοῦ τους ethnic pride, ἄν καί ξέρουν ὅτι καμμία Βουλή δέν θά φωταγωγηθεῖ γι’ αὐτό, καί καμμία τηλεόραση δέν θά τό δείξει;
Τελευταῖα μεγάλα ἔργα πού ἔγιναν στό νησί –ὑπουργίᾳ Τέλη Παυλίδη– ἦταν τό λιμάνι καί τό ἀεροδρόμιο, τό 2008. Τότε ἐκσυγχρονίστηκε καί ὁ «Μπλέσσας» πού σταθμεύει μονίμως στό Καστελλόριζο.
Ἀπό τότε, κάθε φορά πού πάει ὑπουργός ἤ βουλευτής, τά αἰτήματα πάγια: ἰατρός, προσωπικό γιά τόν Δῆμο, μελέτη γιά νέα στέγη στό σχολεῖο, γιατί θά πέσει στά κεφάλια τῶν μαθητῶν ἡ παλαιά. Ἐπίσης ζητοῦν προγραμματικές συμβάσεις γιά τήν ἐκτέλεση δημοσίων ἔργων τά ὁποῖα θά ἔπρεπε νά πραγματοποιεῖ ἡ ἀδιάφορη Περιφέρεια Νοτίου Αἰγαίου, καθώς ὁ Δῆμος δέν ἔχει τεχνικές ὑπηρεσίες γιά νά ἀναλάβει τήν εὐθύνη. (Περίεργο: Ὁ Περιφερειάρχης κολακεύεται νά συναντᾶ τόν Ἀμερικανό πρεσβευτή Τζέφφρυ Πάυατ, ἀλλά στά τέσσερα χρόνια τῆς θητείας του δέν ἔχει πατήσει τό πόδι του στό νησί, οὔτε στίς 7 Ἰουνίου, ἡμέρα μνήμης, ἔδωσε τό «παρών».)
Προχθές προστέθηκε ἕνα ἀκόμη αἴτημα, τό πρότεινα καί τό υἱοθέτησε ὁ τοπικός βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Γάκης: νά ἀνακηρυχθεῖ τό Ὁλοκαύτωμα τῶν πεντακοσίων ὡς ἡμέρα ἐθνικῆς μνήμης ἀπό τό Κοινοβούλιο –δέν κοστίζει καί τίποτε στόν Προϋπολογισμό αὐτό. Σωστά, ἄλλωστε, ὁ κ. Κουβέλης εἶπε ὅτι «ἡ ἐθνική μνήμη εἶναι μέρος τῆς ἐθνικῆς ἄμυνας. Καιρός λοιπόν νά ἀναλάβει σχετική πρωτοβουλία ὁ πρόεδρος τῆς Βουλῆς, Νῖκος Βούτσης, γιά νά ἀναδειχθεῖ “μαρτυρικός τόπος” ἡ Κάσος».
Μά παρά τά αἰτήματα καί τίς διαμαρτυρίες ἡ Κάσος μέ τά ἀτέλειωτα βουνά καί τίς πέτρες –τό τοπίο ἀλλοῦ παραπέμπει σέ γουέστερν καί ἀλλοῦ σάν νά βρίσκεσαι στό διάστημα – ἐξακολουθεῖ νά ἔχει φρόνημα ἰσχυρό. Φρόνημα γενναῖο. Φρόνημα ὑπερήφανο. Καί ὄχι μόνον, ἡ Κάσος. Ὅλα τά νησιά κατά μῆκος τῆς ἀκτογραμμῆς. Ἐάν, λοιπόν, αὐτά τά νησιά μᾶς δίνουν δύναμη ἀντί νά παίρνουν δύναμη ἀπό ἐμᾶς, μέ κάποιο τρόπο δέν θά πρέπει νά τούς τό ἀνταποδώσουμε; Καιρός εἶναι!
