Ἀναιμική ἀνάπτυξις, ἐσωτερικές ἔριδες καί σενάρια ἐκλογῶν
Τῆς Μύρνας Νικολαΐδου
ΣΕ ΔΕΙΝΗ θέση εὑρίσκεται ἡ ἰταλική κυβέρνησις συνασπισμοῦ, μέ τό μέλλον νά προδιαγράφεται ἀβέβαιο γιά τήν ἴδια καί ζοφερό γιά τήν χώρα. Στίς διαφωνίες, πού ἐντείνονται στό ἐσωτερικό της, προστίθενται καί οἱ διαδοχικές κινητοποιήσεις κατά τῆς πολιτικῆς της, ἐνῶ ἡ ἰταλική ἀνάπτυξις ὄχι μόνο δέν ἦλθε, ἀλλά συνεχῶς ὑποχωρεῖ. Ἡ Ἰταλία εὑρίσκεται καί ἐπισήμως σέ ὕφεση ἀπό τά τέλη Ἰανουαρίου, ἐνῶ ἡ βιομηχανική παραγωγή ὑπέστη τήν μεγαλύτερη μείωση τῶν τελευταίων ἕξι ἐτῶν, συμφώνως πρός τά τελευταῖα στοιχεῖα τῆς ἰταλικῆς στατιστικῆς ὑπηρεσίας. Παραλλήλως, ἡ Κομμισσιόν προέβλεψε πρό ἡμερῶν ὅτι τό ἰταλικό ΑΕΠ θά αὐξηθεῖ κατά μόλις 0,2% τό 2019, καθιστώντας τήν χώρα τήν βραδύτερη οἰκονομία στήν ΕΕ.
Τήν ἴδια ὥρα, ἡ ἰταλική κυβέρνησις δίδει τήν ἐντύπωση ὅτι δύσκολα θά ἀντεπεξέλθει στήν κρίσιμη αὐτή κατάσταση. Διότι ἁπλούστατα δέν ἔχει ἑνιαία γραμμή καί ρεαλιστικό πρόγραμμα. Τά δύο κόμματα ἔχουν διαφορετική φιλοσοφία καί ἄλλες προτεραιότητες. Οἱ διαφωνίες τους καλύπτουν σχεδόν ὅλο τό φάσμα πολιτικῆς: ἀπό θέματα ἐξωτερικοῦ ἐνδιαφέροντος, ὅπως ἡ Βενεζουέλα, μέχρι καί ζητήματα οἰκονομικῆς, κοινωνικῆς καί περιβαλλοντικῆς πολιτικῆς. Τό Κίνημα τῶν Πέντε Ἀστέρων (5S) δίδει ἔμφαση σέ μεγάλα ἔργα ὑποδομῶν. Ὡστόσο, ὁ ἑταῖρος του, ἡ Λέγκα τοῦ Βορρᾶ, προτιμᾶ ἔργα πού ἀφοροῦν τό πετρέλαιο, τό φυσικό ἀέριο καί τά μέσα μεταφορᾶς. Ἡ πιό πρόσφατη διαμάχη τῶν δύο κυβερνητικῶν ἑταίρων ἀφορᾶ στήν ταχεῖα σιδηροδρομική σύνδεση μέ τήν Γαλλία, τήν ἀποκαλούμενη TAV. Τό πολυδάπανο ἔργο ὑποστηρίζεται ἀπό τήν Λέγκα ἀλλά ὄχι ἀπό τά Πέντε Ἀστέρια. Μέχρι καί γιά τό «Εἰσόδημα τοῦ Πολίτη» ἔχουν διαφορετική λογική.
Ἡ Λέγκα ὑποστηρίζει ὅτι τό μέτρο αὐτό δέν θά φέρει νέες θέσεις ἐργασίας, ὡστόσο τό Κίνημα τῶν Πέντε Ἀστέρων ἀντιτείνει ὅτι «μέ τόν τρόπο αὐτό καταργεῖται ἡ ἀπόλυτη φτώχεια». Σημειωτέον ὅτι τό «Εἰσόδημα τοῦ Πολίτη» μπορεῖ νά φθάνει τά 780 εὐρώ τόν μῆνα καί θά μειώνεται ἄν ἕνας ἄνεργος ἤ κάτοχος κατωτάτης συντάξεως ἔχει ἄλλα, παράλληλα εἰσοδήματα. Ἀποτελεῖ, δέ, τό ἕνα ἀπό τά δύο μέτρα πού ἐνέκρινε στά μέσα Ἰανουαρίου τό ἰταλικό ὑπουργικό συμβούλιο. Τό δεύτερο ἀφορᾶ στήν μείωση τῆς συντάξιμης ἡλικίας στά 62 ἔτη, κάτι πού, ὡστόσο, προκάλεσε τήν ἀντίδραση τοῦ ΔΝΤ. Τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο προειδοποίησε ὅτι τό μέτρο αὐτό θά περιορίσει τήν ἀναπτυξιακή δυναμική τῆς χώρας καί θά αὐξήσει ἀκόμη περισσότερο τίς ἤδη ὑψηλές δαπάνες γιά συντάξεις. Τό πιό ἐνδιαφέρον, ὅμως, εἶναι ὅτι ἡ πολιτική τῆς κυβερνήσεως δέν φαίνεται νά πείθει οὔτε τούς Ἰταλούς, μέ τίς κινητοποιήσεις νά πυκνώνουν ἡμέρα μέ τήν ἡμέρα. Τό Σάββατο, σχεδόν 200.000 διαδήλωσαν στό κέντρο τῆς Ρώμης, διαμαρτυρόμενοι γιά τήν κοινωνική πολιτική πού ἀκολουθεῖ ἡ κυβέρνησις. Μία ἑβδομάδα νωρίτερα, χιλιάδες Ἰταλοί πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις σέ 300 πόλεις, θέλοντας νά ἐκφράσουν τήν δυσαρέσκειά τους γιά τήν μεταναστευτική πολιτική τῆς Ρώμης.
Ἐν ὀλίγοις, ὁ καθείς ἀντιλαμβάνεται ὅτι τά προβλήματα εἶναι ἤδη ἀρκετά γιά μία κυβέρνηση πού μετρᾶ ἑπτά μῆνες ζωῆς. Τά σενάρια προώρων ἐκλογῶν ἐντείνονται, μέ τούς ἀναλυτές νά ἐκτιμοῦν ὅτι ἡ συνεργασία αὐτή μπορεῖ νά ὁλοκληρωθεῖ ἀκόμη καί τήν Ἄνοιξη, λίγο πρίν ἤ μετά τίς Εὐρωεκλογές. Καθοριστικό ρόλο σέ αὐτό θά παίξει ἡ στάσις τῶν Πέντε Ἀστέρων ὅσον ἀφορᾶ στίς δικαστικές περιπέτειες τοῦ Σαλβίνι. Ἐάν, δηλαδή, τά Πέντε Ἀστέρια ψηφίσουν στήν Γερουσία ὑπέρ τῆς παραπομπῆς σέ δίκη τοῦ Ματτέο Σαλβίνι μετά ἀπό αἴτημα τῆς Εἰσαγγελίας τῆς Σικελίας. Ἡ ὅλη ὑπόθεσις ἀφορᾶ στήν ἀπόφαση τοῦ ὑπουργοῦ Ἐσωτερικῶν νά ἀπαγορεύσει, γιά πάνω ἀπό δέκα ἡμέρες τόν περασμένο Αὔγουστο, τόν ἐλλιμενισμό τοῦ πλοίου Diciotti, τό ὁποῖο μετέφερε 177 μετανάστες πού εἶχαν διασωθεῖ στήν κεντρική Μεσόγειο. Οἱ Εἰσαγγελεῖς θεωροῦν ὅτι ὁ Σαλβίνι εὐθύνεται γιά στέρηση τῆς ἀτομικῆς ἐλευθερίας τῶν μεταναστῶν.
Ἐάν ἡ Γερουσία τόν παραπέμψει σέ δίκη, μέ τίς «εὐλογίες» τοῦ κυβερνητικοῦ του ἑταίρου, τότε αὐτό σημαίνει οὐσιαστικῶς καί τήν διάλυση τοῦ συνασπισμοῦ, μέ τόν Σαλβίνι νά κοιτᾶ ἤδη πρός τά δεξιά, στό Forza Italia τοῦ Μπερλουσκόνι καί τά ἀκροδεξιά Ἀδέρφια τῆς Ἰταλίας.
