Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δέν διαθέτει τήν δημοκρατική νομιμοποίηση μετά τήν προκήρυξη ἐκλογῶν καί ἐξ αὐτοῦ τοῦ λόγου δέν δικαιοῦται νά προχωρήσει στίς προαγωγές τῶν Ἀνωτάτων Δικαστηρίων.
Σωστά; Αὐτό δέν εἶναι τό κυρίαρχο ἐπιχείρημα τῆς κυρίαρχης νομικῆς πανεπιστημιακῆς διανόησης; Ἡ ἀπάντηση εἶναι περίπου σωστά –θά γίνω ἀναλυτικός στό τέλος τοῦ σημειώματος– ἀλλά γιά τήν οἰκονομία τῆς συζήτησης ἄς τό δεχθῶ! Ναί, δέν ἔχει τήν δημοκρατική νομιμοποίηση τῆς νομοθέτησης μέ πράξεις κανονιστικοῦ περιεχομένου ὅπως τά προεδρικά διατάγματα. Κατά μείζονα λόγο ἡ Κυβέρνηση μέ βάση αὐτή τήν λογική δέν δικαιοῦται νά νομοθετήσει μέσω τοῦ Κοινοβουλίου! Σέ προεκλογική περίοδο; Ἀπαράδεκτο!
Καί ὅμως τί παρατηροῦμε; Καί ἡ Κυβέρνηση δηλώνει ὅτι προτίθεται νά νομοθετήσει (αὐτή τήν ἑβδομάδα) τίς διατάξεις τοῦ ποινικοῦ κώδικα ἀλλά καί ἡ ἀντιπολίτευση, στό πρόσωπο τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου, παραδόξως νά συναινεῖ… Ναί, τοῦ κ. Βενιζέλου, ὁ ὁποῖος ὑποστηρίζει μαζί μέ ἄλλους πώς ὁ ΣΥΡΙΖΑ δέν ἔχει τήν δημοκρατική νομιμοποίηση γιά νά προαγάγει δικαστές. Γιά τόν ποινικό κώδικα, περιέργως, ἡ συνταγματική ἐπιχειρηματολογία τοῦ πρώην ὑπουργοῦ κάμπτεται. Ἀπό ὅσο πρόλαβα νά διαβάσω μάλιστα ζητᾶ τήν ψήφιση τοῦ νέου ποινικοῦ κώδικα μέ διατάξεις ἐξπρές. Τό ἐρώτημα πού τίθεται ἀπό τόν ἀνυποψίαστο πολίτη εἶναι εὔλογο: Γιατί τά κόμματα δέν κατάφεραν νά βροῦν σημεῖο συναίνεσης γιά τούς δικαστές, ἀλλά βρίσκουν ὡραιότατα γιά τόν ποινικό κώδικα; Μπορεῖ νά μᾶς τό ἐξηγήσει κανείς χριστιανός;
Ὁ τόπος δυστυχῶς εἶναι μικρός. Γνωριζόμαστε. Ὅλα μαθαίνονται. Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπογοητευτική: Γιατί τά κόμματα συμφωνοῦν μέσω φωτογραφικῶν διατάξεων στόν ποινικό κώδικα νά ἀπαλλάξουν τριακόσια στελέχη τραπεζῶν πού διώκονται γιά ἀπιστία μέ βάση τόν νόμο περί καταχραστῶν τοῦ Δημοσίου. Μαθαίνω πώς θά ἐπαναπροσδιοριστεῖ ἡ ἔννοια τοῦ δόλου, μέ τήν ὁποία θεμελιώνεται ἡ ὑποκειμενική ὑπόσταση τοῦ ἀδικήματος τῆς ἀπιστίας, καθώς λ.χ. δέν εἶναι δυνατόν τμηματάρχες τραπεζῶν πού δέν ἦρθαν ποτέ σέ ἐπαφή μέ τά κόμματα (ἄρα ποῖος δόλος) νά διώκονται γιά ἀπιστία ἐπειδή συνυπέγραψαν τά δάνεια. Μαθαίνω ἐπίσης πώς συζητεῖται νά τεθεῖ ὡς προϋπόθεση γιά τήν δίωξη τραπεζικῶν στελεχῶν ἡ προηγούμενη ἔγκληση τῶν τραπεζῶν ἐναντίον τους, μόνο ἄν ὑπέστησαν ζημία. Μαθαίνω, ἐπίσης, πώς γιά τήν ψήφιση τοῦ νέου ποινικοῦ κώδικα ἔχουν ἐκδηλώσει ἐνδιαφέρον καί μεγάλοι ἐπιχειρηματίες. Ἡ πληροφόρηση πού μοῦ φθάνει δικαιολογεῖ καί τή νομοθετική πρωτοβουλία τῆς Κυβέρνησης ἀλλά καί τή συναίνεση τῆς Ἀντιπολίτευσης. Ὑποστηρίζεται πώς πρόκειται γιά τήν προστασία τραπεζικῶν στελεχῶν πού ἀδίκως βάλλονται ἀπό τήν Δικαιοσύνη.
Ἄς τό δεχθῶ κατ’ ἀρχάς. Ἄς ποῦμε πώς ἡ ρύθμιση ἐπιβάλλεται γιά νά λυθοῦν τά χέρια τῶν τραπεζικῶν στελεχῶν τά ὁποῖα σήμερα φοβοῦνται νά ὑπογράφουν μετά τίς διώξεις. Ἔστω. Μέ τεράστιες ἐπιφυλάξεις, ἔστω. Δικαιούμαστε ὅμως νά ρωτήσουμε: Γιατί εἶναι τόσο ἐπεῖγον νά νομοθετηθοῦν αὐτές οἱ ἀλλαγές, τώρα, ἀπό μιά κυβέρνηση πού δέν ἔχει δημοκρατική νομιμοποίηση καί δέν ἀφήνονται νά ψηφιστοῦν ἀπό τήν ἑπόμενη κυβέρνηση πού θά διαθέτει δημοκρατική νομιμοποίηση; Πρός τί ἡ σπουδή; Ἐπειδή καίγονται οἱ τράπεζες; Δηλαδή στήν δική μας δημοκρατική ἀντίληψη οἱ τραπεζῖτες προηγοῦνται, ἀλλά οἱ δικαστές ἕπονται;
Ὄχι, ἀγαπητοί! Δέν εἶναι ἔτσι. Ὁ ποινικός κώδικας πρέπει νά ψηφιστεῖ ἀπό τή νέα κυβέρνηση, ὅπως καί οἱ προαγωγές τῶν δικαστῶν. Καί ὅποιος ἐμμείνει σέ θέσεις ἀνάλογες μέ αὐτές πού διατύπωσε ὁ κ. Βενιζέλος, ἁπλῶς ἐκτίθεται. Καί γιά τήν ἱστορία: ἡ Κυβέρνηση δικαιοῦται τυπικῶς νά λάβει ἀπόφαση Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου γιά τίς προαγωγές, πρίν ἀπό τήν προκήρυξη τῶν ἐκλογῶν. Ἐφ’ ὅσον δέν ἔχει διαλυθεῖ ἡ Βουλή, ἔχει τυπικῶς νομιμοποίηση. Αὐτός πού δέν δικαιοῦται νά ὑπογράψει τό διάταγμα στίς 30 Ἰουνίου ἐπειδή ἡ χώρα θά εἶναι σέ κανονική προεκλογική περίοδο εἶναι ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας. Καί δέν θά ὑπογράψει! Ἡ ἀπόφαση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου –ἔναρξη ἔκδοσης σύνθετης διοικητικῆς πράξης– ἀπό τή στιγμή πού δέν περαιώθηκε μέ τήν ἔκδοση διατάγματος, εἶναι ἐλευθέρως ἀνακλητή ἀπό τή νέα κυβέρνηση…
