Τώρα, πού βρισκόμαστε σέ κατάσταση Πολέμου, ἄς βγοῦν καί κάποιες ἀλήθειες, ἔ;
Οἰκουρῶν ὑποχρεωτικῶς, λοιπόν, «σερφάρω» στό διαδίκυτο καί ἁλιεύω. Καί σᾶς ὑποβάλλω τήν ἀκόλουθη, ἐξαίρετη, περιγραφή «Πορείας διαμαρτυρίας» στά χρόνια τοῦ Μνημονίου. Εἶναι Μνημειώδης!
«Ἡ πορεία ξεκίνησε σάν χείμαρρος, κινούμενη ἀπό παλμό, ὠθούμενη ἀπό τά νέα μέτρα τῆς κυβέρνησης.
Στήν πρώτη γραμμή διέκρινα τόν Μάκη, δέν ξέρω τί δουλειά κάνει, τόσα χρόνια συνδικαλιστή τόν ξέρω.
Δίπλα του, ἡ ξαδέρφη μου ἡ Μάρθα ἀπό τά 37 της συνταξιοῦχος, γιατί εἶχε κλείσει 15ετία στόν “Εὐαγγελισμό” μέ ἀνήλικο τέκνο. Μαζί της ἡ φίλη της ἡ Στέλλα, πού 30 χρόνια τώρα ἔπαιρνε σύνταξη σάν ἄγαμη θυγατέρα στρατηγοῦ. Παραδίπλα ὁ Στάθης· ἡ ἐθελουσία ἀπό τόν ΟΤΕ τοῦ εἶχε ἀποφέρει 120.000 εὐρώ καί τώρα ἀγωνιζόταν στό ψάρεμα.
Παραδίπλα ὁ Σωτήρης, ὁ Γρήγορης (40άρηδες) μέ τόν νόμο 3717/08 ἐθελουσία ἀπό τήν ΟΑ μέ 2.400 εὐρώ τόν μῆνα –τό ποσό τοῦ ἐφ’ ἅπαξ δέν μᾶς τό ἀποκάλυψε– μόλις εἶχαν γυρίσει ἀπό οὐζερί στή Καισαριανή.
Μαζί καί ὁ Κώστας 46 χρονῶν, ἀεροπόρος ἀπό τή ΣΤΥΑ, πού ἔχει καταθέσει ἐδῶ καί ἕνα μῆνα τά χαρτιά του γιά σύνταξη. [(Εἶχε προλάβει νά κατοχυρώσει σύνταξη γιατί τά χρόνια ὑπηρεσίας του ἦταν «πολεμικά» καί μετρᾶνε διπλά λέει –ἔγινε κανένας πόλεμος καί δέν τό μάθαμε;–) καί περιμένει ἐφ’ ἅπαξ 120,000 εὐρώ, (μόνο).]
Δίπλα τους ὁ θεῖος μου ὁ Βαγγέλης, δεξιός ἀπό σόι, πού κατέβαινε σέ πορεῖες μόνο ὅταν ἦταν τό ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Καί ἀπό κοντά τά δυό ἀδέλφια: ὁ Στέλιος, πού τοῦ εἶχε βάλει τό ΠΑΣΟΚ τά δύο παιδιά στό Δημόσιο, καί ὁ Γρήγορης, πού ἔπαιρνε τά ἔργα τοῦ Δήμου ὑπερτιμολογημένα λόγω Δημάρχου γνωστοῦ –τοῦ ἔδινε τίς βιταμίνες του, μᾶς ἔλεγε γελῶντας.
Πίσω, στήν δεύτερη σειρά, ἀκολουθοῦσε ὁ Γιάννης, πατέρας: ἐδῶ καί κάτι μῆνες ἔκανε χρήση τοῦ νέου Νόμου περί ἀδείας καί τοῦ πατέρα στό Δημόσιο, μαζί μέ τήν γυναίκα του τήν Μάρω, πού μέ τρεῖς γέννες εἶχε νά πατήσει στήν δουλειά της τρία χρόνια. Καί ἀπό κοντά ὁ Μιχάλης. Ἐργολάβος μέ συνεργεῖο 27 ἀνασφαλίστους ἀλλοδαπούς καί τρεῖς Ἕλληνες, καί ὁ Ἀγησίλαος πού παίρνει ἐδῶ καί 20 χρόνια ἀναπηρική σύνταξη τυφλοῦ, ἀλλά ὁδηγεῖ ταξί καί εἶναι ἔξαλλος μέ τήν ἀπελευθέρωση τοῦ ἐπαγγέλματος!
Στά δεξιά τους ὁ Λάκης: φοιτητής ἐτῶν 32, παρέα μέ τόν Κυριάκο, Ἐφοριακό, ἀπόφοιτο Δημοτικοῦ, πού παίρνει 3.200 εὐρώ τό μῆνα καί φοβᾶται ὅτι θά τοῦ κόψουν τό ΔΙΒΕΤ, καί κάθε δύο χρόνια ἀγόραζε καί ἕνα διαμέρισμα.
Νά καί ὁ Μηνᾶς, ἔμπορος, πού εἶχε ξεχάσει πότε ἔκοψε τό τελευταῖο του τιμολόγιο, μαζί μέ τόν Ὀρέστη, ἐπιδοτούμενο χρόνια ἀγρότη, πού δέν ἤξερε ποῦ ἦταν τά κτήματά του.
Ὅλοι μαζί, μέ ἄλλους τόσους, σήκωσαν τά χέρια ψηλά καί μέ σφιγμένες τίς γροθιές βροντοφώναξαν: “Κάτω τά χέρια ἀπό τά ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ!”
Ὁ Στέφανος, ἀδελφικός μου φίλος, ἄνεργος οἰκοδόμος μέ κοίταξε μέ γουρλωμένα μάτια: “Ρέ Ἑλένη, ἐμεῖς ἐδῶ τί κάνουμε;”»…
