Η ΕΥΡΩΠΗ ἐπιβίωσε τοῦ δεύτερου κύματος τῆς Ἀκροδεξιᾶς ἐπελάσεως στίς ἀλλεπάλληλες ἐκλογικές ἀναμετρήσεις τοῦ 2017 στήν Αὐστρία, τήν Ὁλλανδία, τή Γαλλία καί τή Γερμανία.
Οἱ ἡγέτες τῶν ριζοσπαστικῶν αὐτῶν κινημάτων πού διεύρυναν τήν ἀπήχησή τους λόγω τῆς ἐξάρσεως τοῦ προσφυγικοῦ προβλήματος καί τῆς ἀπειλῆς τῶν τζιχαντιστῶν, ἐπέτυχαν ἀξιοσημείωτα ποσοστά, ἀλλά δέν κατάφεραν νά κερδίσουν τούς θώκους. Ὡστόσο, ὅπως εἴχαμε ἐπισημάνει καί τότε, ἡ ἐπίδοσίς τους ἦταν ἀξιοσημείωτη. Ἔβγαλαν ρίζες στίς εὐρωπαϊκές κοινωνίες. Σέ ἐκεῖνες τίς ἀναμετρήσεις ἡ Εὐρώπη ἄντεξε καί δέν ὑπέκυψε σέ αὐτό πού ὀνομάστηκε ἀπό τήν ἀμήχανη κεντροαριστερά ἐθνολαϊκιστικό ρεῦμα. Ὅμως αὐτό δέ σημαίνει πώς ξεμπέρδεψε καί μαζί του. Τό ἀντίθετο. Τό βρίσκει καί πάλι μπροστά της. Στίς προσεχεῖς εὐρωεκλογές. Ἐκεῖ, μέ ἀρχηγό τίς χῶρες τοῦ Βίζεγκραντ οἱ ὁποῖες μεταμορφώνονται στό νέο εὐρωπαϊκό κόμμα τῆς δεξιᾶς –τήν Μαρίν Λεπέν πού δείχνει νά συνέρχεται ἀπό τό μετεκλογικό σόκ καί νέα ἡγεσία τό δίδυμο Σαλβίνι-Ὀρμπάν– οἱ δυνάμεις τοῦ ὑπερσυντηρητισμοῦ ἑτοιμάζονται νά δείξουν καί πάλι τά δόντια τους. Ἤδη τό Εὐρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα καί ὁ ὑποψήφιος πρόεδρος τῆς Κομμισσιόν Μάνφρεντ Βέμπερ θά βρεθοῦν πρό ἐπώδυνων διλημμάτων: ἤ θά ὑπερψηφίσουν στό εὐρωκοινοβούλιο τήν πρόταση γιά κυρώσεις κατά τῆς Οὑγγαρίας καί θά διαχωρίσουν πλήρως τήν θέση τους ἀπό τό ρεῦμα Ὀρμπάν ἤ θά καταψηφίσουν παραδιδόμενοι στήν Ἀκροδεξιά. Ἀπόφαση πού θά ἀλλοίωνε δραματικά τήν φυσιογνωμία τῆς εὐρωπαϊκῆς κεντροδεξιᾶς.
Δέν πρόκειται γιά εὔκολες ἀποφάσεις. Στήν πραγματικότητα οἱ εὐρωπαϊκές καί οἱ ἐθνικές διαφορές ἐνδύονται μανδύα ἰδεολογικά, μετακομίζουν μέσα στά κόμματα, τά ἑνώνουν, τά διασποῦν, τά διχάζουν, τά θέτουν στήν δοκιμασία νά ἀποφασίσουν αὐτά γιά τό μέλλον τῆς Εὐρώπης. Θά μείνει ἑνωμένη; Θά μετεξελιχθεῖ; Θά διασπασθεῖ; Ἡ τριπλέτα Σαλβίνι-Ὀρμπάν-Λεπέν ἀλλάζει τά δεδομένα. Ὑπό αὐτές τίς περιστάσεις ἔχει ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον σέ πρώτη φάση ἡ στάση πού θά κρατήσουν οἱ Ἕλληνες εὐρωβουλευτές. Εἰδικά τῆς ΝΔ, ἡ ἡγεσία τῆς ὁποίας ἔχει ἄριστη σχέση μέ τόν Γερμανό Βέμπερ. Τόν Βέμπερ ὁ ὁποῖος μέχρι προχθές δέν ἔδειχνε νά ἐπιδιώκει τήν σύγκρουση μέ τόν Ὀρμπάν. Οἱ ψῆφοι τῶν χωρῶν τοῦ Βίζεγκραντ ἐπηρεάζουν τήν ἐκλογή του, εἶναι κρίσιμες καί λογικά τίς μετρᾶ. Ὡστόσο δέ θά πρέπει νά διαφεύγει τῆς ἀναλύσεώς μας τό ἑξῆς: Τί θά συμβεῖ ἄν ὁ ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρει στήν Ἑλλάδα τήν ἰδεολογική διαμάχη ἀριστερᾶς – δεξιᾶς γιά τόν Ὀρμπάν; Ὁ Γερμανός πολιτικός τοῦ ὁποίου τό ὄνομα θά ἀναγράφεται στό εὐρωψηφοδέλτιο τῆς ΝΔ ἄν ἐπιλέγει ἤδη δέν εἶναι δημοφιλής στήν πατρίδα μας ἐξαιτίας τῶν ὅσων ἔχει πεῖ γιά τό χρέος μας. Ἄν ταυτισθεῖ καί μέ τόν Οὗγγρο Πρωθυπουργό θά δημιουργήσει τεράστια διλήμματα στή ΝΔ. Ἤ αὐτή θά ἀδειάζει τόν ὑποψήφιο τοῦ ΕΛΚ γιά τήν Κομμισσιόν γιά νά ἀποκρούει τή ρητορική τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἤ θά ταυτίζεται μαζί του ἐνισχύοντας τήν ρητορική τοῦ ΣΥΡΙΖΑ. Τό στρατηγικό πρόβλημα τῆς κεντροδεξιᾶς θά ἐπιταθεῖ ἄν ὁ Τσίπρας καταφέρει νά συνεργασθεῖ μέ τούς εὐρωσοσιαλιστές καί ἐπικεφαλῆς τοῦ ψηφοδελτίου τους εἶναι ὁ συμπαθής στούς Ἕλληνες Πιέρ Μοσκοβισί. Στήν οὐσία ἔτσι θά ἑνοποιηθοῦν οἱ ἀτζέντες του εὐρωπαϊκή καί ἐθνική σέ μία. Ἀπό τή μία πλευρά ἡ δῆθεν ξενόφοβη Ἀκροδεξιά, ἀντιλαϊκή ΝΔ, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ δῆθεν φιλολαϊκός, προοδευτικός, κοσμοπολίτης ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται γιά ἀνέκδοτο φυσικά! Μόνο πού οἱ Ἕλληνες ἀγαποῦν τά ἀνέκδοτα.
Ὑπό αὐτές τίς συνθῆκες ἡ κεντροδεξιά παράταξη ὀφείλει νά χαράξει ἐγκαίρως γραμμή γιά νά μήν ἐγκλωβισθεῖ σέ ψευδεπίγραφα σχήματα πού πιθανόν νά διευκολύνουν τήν ἐνίσχυση τῆς ἐπιρροῆς τῆς διασπασμένης ἑλληνικῆς Ἀκροδεξιᾶς καί σέ ἐθνικό ἐπίπεδο. Μιά ἰδέα εἶναι ὅτι ἀπορρίπτει τίς θέσεις Ὀρμπάν ἀπό ἐθνική σκοπιά, ὄχι ἰδεολογική. Ἀρνούμενος νά δεχθεῖ πρόσφυγες ὁ Οὗγγρος Πρωθυπουργός στρέφεται κατά τῆς πατρίδας μας πού καλεῖται νά σηκώσει περαιτέρω βάρη. Ἡ μέθοδος πού προστατεύει τούς πολῖτες του δέ μπορεῖ νά εἶναι ὑπόδειγμα γιά ἐμᾶς. Μιά ἀκόμη ἰδέα εἶναι νά θυμηθεῖ ἡ ΝΔ τή σύνοδο τοῦ Σουνίου καί τίς ἐπιλεκτικές συμμαχίες τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν μέ τίς ἀκροδεξιές συμμαχίες τῶν χωρῶν τοῦ Βίζεγκραντ. Ὑπάρχουν καί ἄλλες βεβαίως. Ἐδῶ εἴμαστε! Ἡ πορεία θά εἶναι μακρά καί συναρπαστική.
