TΑ ΕΧΟΥΜΕ πού τά ἔχουμε ὅλα στήν ζωή μας, τώρα θά πρέπει νά ἀσχολούμαστε καί μέ τήν κόντρα ΗΠΑ – Ρωσσίας γιά τό ἐνδεχόμενο ἀνάμειξης τῆς Μόσχας στίς ἑλληνικές ἐθνικές ἐκλογές, ὀψέποτε καί ἄν αὐτές διεξαχθοῦν.
Οἱ ἀναρτήσεις τῆς Ρωσσικῆς πρεσβείας στήν Ἀθήνα σέ ἀπάντηση τῶν ἀμερικανικῶν διαρροῶν, ὅτι πίσω ἀπό τίς διαμαρτυρίες κατά ὑπουργῶν στήν Βόρειο Ἑλλάδα κρύβεται «σώνει καί καλά» τό Κρεμλῖνο, καθρεφτίζουν προφανῶς τήν ρωσσοφοβία τοῦ πρεσβευτῆ Πάυατ. Προδίδουν ὅμως καί κάτι συγκλονιστικό: ἄγνοια τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος τῆς χώρας. Μόνο ἄν θέλει νά προσβάλει κανείς ἕναν κάτοικο τῆς Μακεδονίας μπορεῖ νά τόν κατηγορήσει πώς διαμαρτύρεται γιά τήν ὑποκλοπή τῆς ταυτότητάς του ἀπό τούς Σκοπιανούς, ἐπειδή τοῦ τό εἶπε ὁ… Πούτιν.
Πολύ βολική γιά τήν Κυβέρνηση αὐτή ἡ ἑρμηνεία τῆς πρεσβείας τῶν ΗΠΑ τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλά στό μέτρο πού οἰκοδομεῖ χάριν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ πύργο ἐπιχειρημάτων γιά νά ἀποδομεῖ ὡς ξενοκίνητες τίς λαϊκές διαμαρτυρίες συνιστᾶ –αὐτή συνιστᾶ– ἀπροκάλυπτη παρέμβαση στό ἐσωτερικό πολιτικό παιχνίδι τῆς πατρίδας μας. Καί ἄν αὐτή διατυπωνόταν ἀπό κάποιους οἱ ὁποῖοι ποτέ στό παρελθόν δέν ἀναμείχθηκαν στήν πολιτική μας ζωή, νά ἔλεγε κανείς «ἐντάξει, νά πάρει ἡ εὐχή», ἄριστα πράττουν.
Ἀλλά ἡ ἀνακίνηση τοῦ ρωσσικοῦ ἐφιάλτη ἐκ μέρους τῶν ΗΠΑ συμπίπτει μέ τήν ἐκδίκαση μιᾶς ὑπόθεσης μείζονος πολιτικοῦ ἐνδιαφέροντος ἀπό τήν ἑλληνική Δικαιοσύνη. Ἔπειτα ἀπό μακρά ἔρευνα τριῶν εἰσαγγελέων, ἑνός ἀνακριτῆ, ὁ ὁποῖος κατήγγειλε γραπτῶς ὠμές παρεμβάσεις στό ἔργο του ἀπό ξένη δύναμη καί ἔπειτα ἀπό θεμελιωμένο σέ ἀδιάσειστες ἀποδείξεις Βούλευμα Συμβουλίου Πλημμελειοδικῶν, καλεῖται νά καθίσει στό ἑδώλιο τοῦ κατηγορουμένου στίς 19 Ἀπριλίου πράκτωρ τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τῆς ὑπερδύναμης. Ἡ κατηγορία; Ὀργάνωσε τίς ὑποκλοπές πού ἔγιναν εἰς βάρος πρώην Πρωθυπουργοῦ καί ἑκατόν τριῶν ἀκόμη ὑπουργῶν καί κρατικῶν ἀξιωματούχων.
Πρόκειται γιά ἕνα μόνο ἀπό τά πολλά σκέλη τοῦ σχεδίου «Πυθία», τό ὁποῖο ἔγινε κατορθωτό νά ἀποδειχτεῖ. Τό φερόμενο σχέδιο δολοφονίας τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ ἐκρίθη ἀπό τήν ἀνεξάρτητη ἑλληνική Δικαιοσύνη ὅτι ναί μέν ὑπῆρξε, ἐπειδή ὅμως οἱ δρᾶστες του κατάφεραν νά παραμείνουν ἄγνωστοι ἡ ὑπόθεση ἐτέθη στό ἀρχεῖο. Τό αὐτό συνέβη μέ τίς πυρκαϊές τοῦ 2007 καί μέ τόν Δεκέμβριο τοῦ 2008, πού κάποιο ἀόρατο χέρι συντόνισε. Δέν ὑπάρχει βεβαίως ἀμφιβολία ὅτι καί οἱ Ρῶσσοι, πού ἐνημέρωσαν τόν Καραμανλῆ μέ ἕνα σχεδόν χρόνο καθυστέρηση γιά τό φερόμενο σχέδιο δολοφονίας του, δέν εἶναι ἀθῶοι. Ἄφησαν τόν χρόνο νά κυλήσει ἀπό τόν φόβο μή τυχόν καί ἀλλάξει ἀπόφαση ἡ ἑλληνική Κυβέρνηση γιά τόν South Stream.
Δέν ὑπάρχει ἐπίσης ἀμφιβολία ὅτι θύλακες κέντρων ἀμερικανικῆς πολιτικῆς αὐτονομήθηκαν ἀπό τόν Λευκό Οἶκο παίζοντας προσωπικά παιχνίδια μέλλοντος στήν πλάτη τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ καί τῆς νόμιμης κυβέρνησης τῆς χώρας μας. Δύσκολο πρός ὥρας νά ἀποδώσει κανείς ὅλο αὐτό σέ κεντρικό σχεδιασμό. Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ πρεσβευτής Πάυατ ἔχει ἐνοχληθεῖ ἀπό τό γεγονός ὅτι προκειμένου ἡ ἑλληνική Δικαιοσύνη νά ἀχθεῖ στά συμπεράσματά της ἐναντίον τοῦ πράκτορος τῆς χώρας του, στηρίχθηκε καί στίς μαρτυρίες ρωσσικῆς πηγῆς πού καταγράφονται στά δελτία τῶν ἑλληνικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν.
Ἀντίρρηση δέν ἔχουμε καμμία γιά ὅλα τά παραπάνω. Τήν στιγμή ὅμως πού ὑπάρχει μιά χορογραφία γεγονότων ἡ ὁποία ξεκινᾶ ἀπό τήν ἑπομένη τῆς καταψήφισης τοῦ σχεδίου Ἀννάν ἀπό τόν Κυπριακό λαό γιά τήν ὁποία ἡ Κυβέρνηση εἶχε ἐνημερώσει ἐγκαίρως τούς συμμάχους μέχρι τό ὑποκινηθέν ἐπεισόδιο στήν νῆσο Ρῶ τόν Αὔγουστο τοῦ 2009, πάει πολύ νά βγαίνει κάποιος καί νά μιλᾶ γιά τίς παρεμβάσεις τῶν «ἄλλων». Δυστυχῶς καί αὐτοί οἱ «ἄλλοι» γιά τούς ὁποίους δέν ὑπάρχουν καί τά καλύτερα αἰσθήματα στήν Βόρειο Ἑλλάδα (παρά τά φαινόμενα), ἄν παρεμβαίνουν, δέν κάνουν τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά ἀντιγράφουν πλήρως τίς πρακτικές τῆς ὑπερδύναμης στήν περιοχή γιά δεκαετίες ὁλόκληρες. Δέν εἶναι δική τους πατέντα αὐτή ἡ πολιτική.
Κλείνω τό σημείωμά μου μέ μία παραδοχή: ἔχω ἀπόλυτη συναίσθηση ὅτι ἡ μάχη γιά τά ἐνεργειακά στήν Μεσόγειο καί τά Βαλκάνια καί ὁ ἔξυπνος τρόπος πού πολιτεύεται γιά λογαριασμό τῆς Δύσης ὁ κ. Τσίπρας θά ἐπηρεάσει τήν στάση της στήν τελική εὐθεῖα γιά τίς ἐκλογές. Φαίνεται. Τό εἶδα καί στούς Δελφούς ὅπου παρακολούθησα στό Dionysos Hall, ὄρθιος, τήν παρέμβαση τοῦ κ. πρέσβυ ἀπό τά ὀρεινά ἔχοντας δίπλα μου –συμπτωματικῶς– τόν τέως ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Νῖκο Κοτζιᾶ. Ἀντί ὅμως νά ζητηθεῖ μιᾶς μορφῆς συγγνώμη πρός τήν κυβέρνηση ἐκείνης τῆς περιόδου ἡ ὁποία καί στήν Κύπρο καί στόν Βορρᾶ ἔκανε πρωτίστως ἀντιτουρκική πολιτική καί οὐχί φιλορωσσική πολιτική, ἀπό τήν ὁποία ἐπωφελεῖται σήμερα ἡ Δύση νοτίως τῆς Κύπρου, ζητοῦνται καί τά ρέστα ἀπό τόν τότε ἐπικεφαλῆς της;
Πιστεύω σέ μιά Ἀμερική πού εἶναι φιλελεύθερη γιατί ἀναγνωρίζει τά λάθη της. Πιστεύω σέ μιά Ἀμερική πού εἶναι πλανητική δύναμη ἐπειδή ἔχει αὐτοπεποίθηση καί δέν «κλαίγεται» κάθε τρεῖς καί λίγο δεξιά καί ἀριστερά ἀνεβάζοντας κατακόρυφα τίς μετοχές τοῦ Πούτιν στήν Δύση. Πώς τάχα ἐπηρεάζει ἀποτελέσματα ἐκλογῶν. Ἄν δεχθοῦμε ὅτι ἡ ἡττημένη τοῦ ψυχροῦ πολέμου τριάντα χρόνια μετά ἔχει πατήσει πόδι στήν Εὐρώπη καί ἐκλέγει κυβερνήσεις στήν Δύση, τότε κάτι πάει λάθος στήν Δυτική Δημοκρατία. Τό παραδεχόμαστε αὐτό, κ. πρέσβυ; Γιά τήν πατρίδα μας, δέν τό παραδεχόμαστε. Οἱ Ἕλληνες εἴμαστε βαθειά ἐκπαιδευμένος καί ἔμπειρος λαός. Ζήσαμε κινήματα, ἐμφυλίους, δικτατορίες, ἐθνικές τραγωδίες, ἀκρωτηριασμούς, ἐθνικούς διχασμούς, ἀλλαγή πολιτευμάτων, ὥστε πλέον γνωρίζουμε πολύ καλά τί νούμερο παπούτσι φορᾶ καθένας. Καί ἐσεῖς καί οἱ Γερμανοί καί οἱ Ρῶσσοι καί οἱ Ἄγγλοι καί οἱ Γάλλοι καί ὅλοι. Ἄν δέν τό γνωρίζαμε δέν θά εἶχε ἐξαφανιστεῖ σέ χρόνο d-t τό κῦμα τοῦ ἀντιαμερικανισμοῦ μέσα στήν κρίση. Προσέξτε ὅμως μήπως μέ τά λάθη σας τό φουντώσετε ξανά ἐσεῖς. Ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι Οὐκρανία.
