«Εὐτυχῶς προλάβαμε» εἶπαν οἱ ἐπί κεφαλῆς τῆς «Ἀντιτρομοκρατικῆς», τῆς ὑπηρεσίας ἡ ὁποία ἐξάρθρωσε ἕναν πολύ σημαντικό «βραχίονα» τῆς τρομοκρατίας
Γιά σκεφτεῖτε το! Μιλᾶμε γιά «βραχίονα», ἔχοντας πλέον ἀποδεχθεῖ ὅτι ἡ τρομοκρατία εἶναι μία ἀπό τούς ἀναγνωρισμένους …θεσμούς τῆς χώρας! Δηλαδή ἔχουμε ἀποδεχθεῖ ὅτι ὑπάρχει ἡ «κεντρική διοίκηση» ἡ ὁποία ἔχει «βραχίονες»!
Θά πεῖτε «Μήπως δέν εἶναι ἔτσι;», καί θά σᾶς ἀπαντήσω καταφατικά. Ἀλλά θά ἦταν καλό νά ψάξουμε μερικές ἀπό τίς αἰτίες, πού δημιούργησαν τήν πληγή.
Ὅταν ἄρχισε τό «ξήλωμα» τῆς «17 Νοέμβρη», μέ ἔκπληξη διαπιστώναμε ὅτι ἐπρόκειτο γιά μιά ὁμάδα περίεργων τύπων, οἱ ὁποῖοι «ἀσκοῦσαν» τήν τρομοκρατική δράση ὄχι τόσο ἀπό «ἰδεολογία» ἀλλά ἀπό… χόμπυ! Ἀρκεῖ νά θυμηθοῦμε τήν σχιζοφρενική δήλωση τοῦ φερομένου ὡς «ἐκτελεστῆ» τῆς ὀργανώσεως, ὁ ὁποῖος ὅταν τόν ρώτησαν οἱ δικοί του γιατί δέν ἀνέβαλε τήν «ἐπιχείρηση» καί ἐξαπέλυσε τήν ρουκέτα κατά τοῦ αὐτοκινήτου τοῦ τότε ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἐνῶ βρισκόταν κόσμος στόν δρόμο, ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Ἐπειδή μέ πίεζε ἡ γυναίκα μου καί ἔπρεπε νά πᾶμε διακοπές!»…
Νά θυμίσουμε ὅτι ἐπειδή ἐκεῖνο τό κάθαρμα «βιαζόταν νά πάει διακοπές», δολοφονήθηκε καταμεσῆς τοῦ δρόμου ἕνας νέος φοιτητής, ὁ Θάνος Ἀξαρλιάν!
«Χόμπυ», λοιπόν, ἀλλά πῶς ἔφθασαν ὥς ἐκεῖ; Ἐπιτρέψτε μου νά σᾶς ἀναφέρω μία ἀπό τίς βασικές αἰτίες. Ἡ δημοσιότης πού δινόταν στίς ἀποτρόπαιες πράξεις τους ἦταν –κατά τήν ἄποψή μου– ἕνας ἀπό τούς κυριώτερους λόγους γιά τήν γιγάντωση τῆς δράσεως τῶν τρομοκρατῶν, ἡ ὁποία μετετράπη σέ μάστιγα.
Δέν προλάβαινε νά σκάσει ἡ βόμβα, νά πέσουν οἱ πυροβολισμοί, νά στεγνώσει τό αἷμα τῶν θυμάτων στό πεζοδρόμιο καί κάποιοι, ἀπό τίς ἐφημερίδες τῶν Ἀθηνῶν, προσεύχονταν «νά ἔλθει σέ αὐτούς ἡ προκήρυξη!».
Βεβαίως, οἱ τρομοκράτες εἶχαν τήν προτίμησή τους καί ἡ «προκήρυξη», κάποια παραληρηματικά καί χωρίς νόημα κείμενα, ἔφθαναν σέ συγκεκριμένη ἐφημερίδα, πλήν ἐλαχίστων περιπτώσεων, κατά τίς ὁποῖες ὁ «πολυπόθητος» φάκελος πήγαινε σέ ἄλλα γραφεῖα, στά ὁποῖα… ἄνοιγαν σαμπάνιες!
Ἦταν παρατηρημένο ὅτι ἡ ἐφημερίδα πού δημοσίευε τήν «προκήρυξη» τῶν δολοφόνων ἀνέβαζε ἐλάχιστα τήν κυκλοφορία της. Ἔλα, ὅμως, πού ἀποκτοῦσε «κῦρος» σέ ἕναν κόσμο ὁ ὁποῖος …ἐπαινοῦσε τούς δολοφόνους!
«Καί τί ἔπρεπε νά κάνουν οἱ ἐφημερίδες; Νά ἀρνοῦνται νά δημοσιεύσουν τίς προκηρύξεις;» θά πεῖτε. Ἡ ἄποψή μου εἶναι: «Ναί, θά ἔπρεπε νά μήν τίς δημοσιεύουν!». Φυσικά, δέν συμφωνῶ μέ τήν διά Νόμου ἀπαγόρευση τῆς δημοσιεύσεως, στήν ὁποία προχώρησε ἡ τότε κυβέρνηση (Κων. Μητσοτάκη) μέ ἀποτέλεσμα νά συλληφθοῦν καί νά φυλακισθοῦν (γιά κάποιες ἡμέρες) διευθυντές καί ἐκδότες ἐφημερίδων. Θά ἤθελα, ὅμως, οἱ διευθυντές καί οἱ ἐκδότες τῶν ἐφημερίδων νά πετοῦν τίς «προκηρύξεις» στό καλάθι τοῦ γραφείου τους. Δέν τό ἔκανε, ὅμως, κανείς!
Μήν ἀποροῦμε, λοιπόν, γιά τούς «βραχίονες» καί γιά τίς ὀργανωμένες τρομοκρατικές ὁμάδες, γιά τά «ἄντρα» στούς χώρους τῶν ΑΕΙ, γιά τούς «μπαχαλάκηδες» καί τά καλάσνικωφ. Ἐπί σειρά ἐτῶν βοηθήσαμε στήν ἐπώαση καί τήν ἐξέλιξή τους, καί τώρα ἡ καταστολή καί ἡ μετωπική σύγκρουση εἶναι ὁ μόνος τρόπος γιά τήν ἀποτελεσματική ἀντιμετώπισή τους.
